File.

Vanavond zijn wij weer net als iedere maandag in de auto gestapt om naar Herpen (even voorbij Oss) te rijden. Wat had Keiko er zin in om naar school te gaan en Rontu zat ook al snel in de auto. Normaal doen we er een uurtje over om op school te komen, maar vanavond waren we na een uur nog niet bij Nieuwkuijk (even voorbij Waalwijk). Wij vonden dat we in een file stonden maar tijdens de verkeersinformatie was er toch echt geen file in de buurt waar wij stonden. Maar wat deden dan al die auto’s en vrachtwagens om ons heen? De les op school duurt normaal van kwart over acht tot kwart over negen en om kwart voor negen stonden we nog steeds stil op de snelweg terwijl we ook nog een minuut of veertig verder zouden moeten rijden voor we op school zouden zijn. Dus dat is pech voor de hondjes en voor ons, maar we zijn bij de eerst volgde afslag (weer een kwartier later) omgedraaid om weer naar huis te gaan. Waarvoor we stil hebben gestaan weten we niet, maar dat we in een file stonden weten we wel, ook al wisten ze het bij de verkeersinformatie niet dat hier een file was.

Gelukkig gebeurd dit niet iedere keer dat wij naar de hondenschool moeten, want dit was pas de eerste keer in de twee en half jaar dat we op en neer rijden, dus we mogen niet klagen en dat deden we dan ook niet. Keiko en Rontu stonden alleen erg raar te kijken toen ze uit de auto mochten, want na die lange rit stonden ze weer gewoon thuis voor de deur.

Eindelijk regen.

Pict4723a Ja, eindelijk was het dan weer eens zover, het heeft geregent.

Het was zo lang geleden dat ik zelfs eens goed moest kijken wat er allemaal uit de lucht kwam vallen. Het was heerlijk om die druppels op mijn lijfje te voelen vallen. Ik ben gewoon heel de regenbui buiten gebleven. Nou moeten jullie niet gelijk denken arme Keiko want dat is niet nodig. Ik kon namelijk gewoon naar binnen, want de deur stond open en de regenbui duurde ook niet zo lang (een minuut of tien maar) en het waren maar kleine druppels. Rontu en Miyuki waren nergens te bekennen, bang dat ze nat werden zeker. Maar toen ik binnen kwam, snuffelde ze me helemaal af en toen zei ik dat ze als ze het lekker vonden ruiken ze de volgende keer ook maar in de regen moesten gaan staan en dat ze snel moesten stoppen met snuffelen.

Jippie, het is dus een stukje koeler zodat we weer wat vaker verder gaan wandelen, want dat is er toch wel een beetje bij ingeschiten met die hitte van de afgelopen weken.

Vakantielijstje.

Nog één week en dan gaan we weer eens met z’n alle naar Duitsland, teminste dat hebben het baasje en het vrouwtje ons net verteld. Om in september er ook weer naar toe te gaan, dan zijn we er twee weken nadat we eerst een week in Zwitserland plezier gaan maken met de hele groep. Aangezien het baasje en vrouwtje dan niet alles mee op en neer willen nemen, moeten we volgende week al een boel spulletjes mee nemen die we dan ook nodig denken te hebben. Wie kan ons helpen met ons vakantielijstje? Het is best moeilijk hoor, want de tijd dat we thuis of in Zwitserland zijn moeten we toch eigenlijk ook alles hebben. Wij gaan er de komende week maar eens goed over nadenken, want stel je voor dat we wat vergeten.

Vrouwtje vertelde ook dat ze eindelijk eens echte penningen heeft besteld om aan onze losloop halsbandjes te hangen, want de adreskokertjes verliezen we nog al eens als we lekker lopen te rennen, springen en vliegen. We krijgen ieder onze eigenste met daarop onze naam en het telefoonnummer van het vrouwtje haar mobiele telefoon.

Mooi zomer’s plekje.

Pict4716a Als of het buiten nog niet zomer’s genoeg is had Miyuki vandaag een zomer’s plekje uit gezocht. Lekker onder de plant op een heerlijk zacht ondergrondje, mmmmmm het lijkt wel een tropisch oord. Ze heeft daar wel wat moeite voor moeten doen hoor, want de zak moest toch zeker een halve meter opgeschoven worden, maar dat doet ze gewoon even.

Verder houden we nog ons gemak met de hondjes. Als het weer wat afgekoeld is gaan we weer huiswerk doen voor school, want dat is met Miyuki toch echt wel nodig en als je met één hondje wat doet wil een ander hondjes dat ook doen, dus word het met drie hondjes huiswerk doen. Maar wanneer we dat gaan doen is dus nog maar de vraag.

Schoenen.

Het concert dat Miyuki afgelopen nacht heeft gegeven is al na één couplet opgehouden en ze gaf haar zelf over aan haar vermoeidheid en is gaan slapen. Hopelijk blijft dit zo gaan anders moeten we nog eens iets anders gaan verzinnen op het probleem met de huisjes van de hondjes.

Later op de middag zijn we toch weer even naar Antwerpen gereden, de vorige keer was de winkel waar we naar toe zijn geweest niet open, maar vandaag wel. Ik heb een paar makkelijke schoenen gekocht om gewoon lekker met de hondjes te kunnen wandelen of de stad in te gaan.

Photobucket - Video and Image Hosting

Normaal loop ik op echte bergschoenen en dat loopt heerlijk, maar voor op straat lijkt dit me ook lekker. En aangezien het er uitverkoop was, hoefde ik er niet over na te denken of ik ze mee zo nemen.

Zij weet nu hoe, zij weet nu hoe!!!

De afgelopen nacht heeft Miyuki bij mij (Keiko) gelogeerd, ja ja, net als vele mensen ging zij in een ander bedje slapen dan dat ze normaal gesproken doet. Het was erg gezellig, maar op een gegeven moment vroeg ze aan mij hoe ik het toch voor elkaar krijg. Nou vragen jullie je af wat ik dan voor elkaar krijg, nou mijn bijnaam in toch tegenwoordig Houdini! Weten jullie het nu weer? Ik heb het haar verteld, maar ik deed het niet voor, stel je voor zeg, ik ben niet gek! We zijn even daarna lekker knus tegen elkaar aan gaan liggen en gaan slapen, mm lekker hoor.

Zo nu vandaag. Heel de dag hebben we lekker niks gedaan en toen werd er rond half zeven gevraagd of er hondjes waren die naar school wilde, nou Rontu en ik wilde wel en Miyuki ook, maar die moest thuis blijven. Zij moest dus in haar huisje, ten eeste omdat ze alleen helemaal niet vrij mag blijven lopen en te tweede omdat ze gisteren de poef  van een super gapend gat heeft voorzien. Baasje en vrouwtje hadden zoiets van het is eigenlijk te warm om naar school te gaan, dus zien we wel hoelang we iets doen, anders zijn we gewoon voor de gezellighied geweest. Nou en gezellig was het en we hebben ook nog wat gedaan. De les werd voor het eerst buiten gegeven en dat was super leuk, ook moesten we spelletjes doen waarbij er met water gewerkt moest worden en dat vond ik leuk, maar Rontu niet zo. Ook ben ik nog even een blokje om (we konden zo weglopen als we wilde, want er staat geen hek om de parkeerplek) gegaan terwijl het baasje met mij bezig was. Ik ben even bij de buren op bezoek geweest, maar toen het vrouwtje me riep ben ik terug naar de klas gegaan. Nou dat was onze les van vandaag op school.

Toen we net thuis kwamen ging het baasje Miyuki uit haar huisje halen. De trap op, de deur open en toen….. het baasje stond met z’n mond open van verbazing. Ze heeft de afgelopen nacht dus goed naar mij geluisterd, want ook zij kan vanaf nu uitbreken uit haar huisje. Zij weet nu hoe, zij weet nu hoe en daar zijn het baasje en het vrouwtje dus niet blij mee!! Baasje en vrouwtje weten zeker dat de deur goed dicht zat, want er lag een plasje met water (vast en zeker van het zweten, want het is me een werk om het deurtje open te doen) net naast en in de bench. Gisteren waren de reactie’s op het vehaal in de trand van lang leve de bench, maar daar moet dus ook weer wat op verzonnen worden.

Vrouwtje is nu de oplossing aan het verzinnen en wij gaan nog een blokje om met het baasje.

Het vrouwtje heeft de oplossing, Miyuki gaat in het huisje van mama Rontu, want dat kan ze dus echt niet open krijgen. Wij krijgen oordopjes, want vanancht zal Miyuki de nodige liedjes zingen, want dat huisje vind ze een vreeselijke plaats om te zijn.

Afspraakje.

Vandaag was het dan zover, de verhalen van onze mensenvriendinnetjes Quinty en Moïse (en hun papa en mama natuurlijk) die de afgelopen wek in het huisje in Duitsland geweest zijn kregen we te horen. Wat hebben die daar leuke dingen beleefd zeg, dingen waarvan wij nog niet eens wisten dat die er waren hebben hun gezien en ook veel van onze mooie plekjes hebben ze bezocht. Baasje en vrouwtje waren dan ook helemaal blij dat ze zo genoten hebben. Wij hebben terwijl het baasje en vrouwtje de foto’s zaten te bekijken lekker met Quinty en Moïse gespeeld en vonden het dan ook jammer dat ze weer naar huis gingen.

Pict4695a

Maar vanmorgen was de telefoon al gegaan en toen hoorde wij dat het baasje en het vrouwtje vanmiddag nog een stukje gingen fietsen. Ik (Miyuki) hoorde dat en vertelde gelijk aan mama Rontu wat ik van plan was als ik vrij rond zou mogen blijven lopen. Ik (Rontu) vond dat geen goed idee en sprak dan ook met mijn dochter af dat dat geen goed idee was. Ik (Miyuki) zei dat het het wel begreep en schaamde me ook best wel voor het idee. Toen het baasje dan toch met Michael en Mirjam een stukje fietsen waren mochten we met z’n drietjes beneden vrij rond lopen, maar toen kwam het idee van mij (Miyuki) van eerder vandaag weer naar boven en nam de overmacht op mijn schaamtegevoel

Pict4712a_1

Dit was dan ook wat het baasje en vrouwtje aantroffen toen ze dor de achterdeur weer naar binnen kwamen, een gat in de poef waar we alledrie zo graag op liggen. Vrouwtje vroeg gelijk wie dit gedaan had. Ik (Keiko) heb gezegd dat ik het in ieder geval niet was. Ik (Rontu) heb gezegt dat het Miyuki was en dat ik ze het plan al eerder vanmiddag uit haar hoofd gepraat had, maar dat ze toch alsnog haar eigen gang gegaan was. Ik (Miyuki) deed net of dat ik niet wist waar het over ging en kwispelde lekker vrolijk door de huiskamer heen, want ik was blij dat baasje en vrouwtje weer thuis waren. Jammer genoeg hebben baasje en vrouwtje gezegd dat ze bijna zeker weten wie het gedaan had en dat die dan ook de volgende keer weer gewoon in het huisje moet als ze even weg gaan.

Nu liggen we weer lekker te luieren en denken aan de lieve mensen die we vandaag weer allemaal gezien hebben.

Mistig.

Al een aantal dagen is het het mooiste weer van de wereld, maar vandaag rond de klok van 13.00 uur regende het weer eens lekker, de hondjes hebben dan ook heerlijk buiten gestaan om af te koelen en later waren ze zelfs aan het spelen in de regen. Na dat buitje was de zon er weer en hebben we de middag lekker binnen doorgebracht.

Pict4697aMaar vanavond was het weer wat anders met het weer. Zo rond de klok van 18.30 uur werd het ineens erg mistig hier in de achtertuin. Miyuki ging helemaal achter in de tuin zitten in de hoop dat ze de mist kon ontwijken, maar ze had beter binnen kunnen gaan zitten.

Maar toen de mist weg was hebben we lekker gegeten met al de hondjes om ons heen. Wat heb je toch eigenlijk weinig nodig om gelukkig te zijn!

Winkelen.

Vanmiddag besloten het vrouwtje en baasje lekker te gaan winkelen in Antwerpen en dan eigenlijk maar in één winkel, mooi niet dus. Die winkel was gewoon niet open en waarom, dat weten ze niet. Ze hebben geen vakantie en normaal zouden ze open moeten zijn, dus volgende weel gaan ze nog een keertje terug om te kijken of er nog dingen zijn die ze willen kopen. Zijn ze dan weer niet open dan gaat de computer aan er wordt het op internet besteld, maar passen in een winkel en zien wat je koopt is toch eigenlijk veel leuker.

Verder hebben we vandaag nog steeds niks gedaan, want die hitte blijft maar duren. Morgen moet ik (Miyuki) wel gewoon naar school toe, maar dat is ’s morgens en dus niet al te warm. Voor de rest gaan we dan weer luieren in de tuin of huiskamer en wachten tot er bezoek komt.

Rare donderdag.

Vandaag was maar een rare dag voor ons. Het begon namelijk al dat het vrouwtje vandaag niet hoefde te werken en dus om 6 uur van morgen maar besloot om te gaan poetsen (het baasje was toch al naar zijn werk). Dat laatste was nog niet zo vreemd, maar vrouwtje moet normaal altijd op donderdag werken. Na het poetsen nog even naar de stad en daarna met z’n alle de tuin in, want meer kon er niet meer gedaan worden dankzij het warme weer. Vervelend hoor!!

Baasje was ook al weer op tijd thuis, want hij heeft een heus topenroster op zijn werk en kan dus beginnen en stoppen met werken wanneer hij wilt. Na nog een wandeling zijn we met z’n alle naar de vader en moeder vanhet baasje geweest. Wat zijn we daar weer verwend zeg, bijna iedere keer als er iemand de keuken in ging kregen wij een snoepje en ook stond er een grootte bak met water voor ons. Na dat baasje en het vrouwtje ook wat te eten hadden gekregen werden de foto’s van zondag zitten bekijken. Wat moesten ze lachen zeg toen ze mij (Miyuki) zagen toen ik helemaal onder de modder zat.

Deze dingen die we tot nu gedaan hebben zijn dingen die niet normaal niet voorkomen op een donderdag, maar toch was het een leuke dag, dus vor ons mogen er vaker rare dagen zijn. Weer thuis gekomen hebben we nog een gezellige wandeling gemaakt en zo gaan we ons huisje in om te gaan dromen over die mooie warme dagen die nog komen gaan.

Pppffff.

Ppppffff, wat een weertje zeg, dit is echt geen hondenweer! Jullie mensen roepen toch altijd dat het hondenweer is als het regent en doet, nou daar is toch geen sprake van op het moment. Al zou ik het helemaal niet erg vinden als er wel eens een paar druppels uit de lucht komen vallen, dan ga ik er lekker in staan om af te koelen!

En dan die gekke Miyuki, die weet van geen ophouden en blijft maar spelen ook met deze temperatuur. het is zelfs zo erg dat ik haar kwast maar even heb afgepakt zodat ze zou stoppen met spelen, maar niks is minder waar. Ze kwam gewoon die kwast weer afpakken, maar daar heb ik een stokkie voor gestoken.

Photobucket - Video and Image Hosting

Iedere keer dat ze dichter dan dit in de buurt kwam trok ik een lip op en liet mijn tanden eens goed aan haar zien, ze moet toch begrijpen dat het te warm is om te spelen. Wat wij verder gedaan hebben vandaag, nou ppppfffff van de ene plek naar de andere plek lopen met de hoop dat het daar wat minder warm was, maar nee, dat was het niet.

Maar op onze hondenkamer is het wel lekker koel en we vinden het dan ook helemaal niet erg om ’s avonds naar ons huisje te moeten (we mogen toch niet buiten in de tuin slapen al willen wij dat graag uitproberen), sterker nog we liggen er de laatste dagen al in voordat het vrouwtje en baasje naar bed gaan. Nou daar gaan we dan maar weer naar ons koele kamertje, weltrusten!

Tropenrooster.

Vandaag hebben we heel de dag niks gedaan, dit komt natuurlijk nog van het avontuur van gisteren en door de warmte. Vanmorgen hebben we lekker in onze huisjes geslapen, alleen ik (Keiko) was zoals gewoonlijk beneden. Vanmiddag hebben we even een kort blokje om gelopen om even te plassen en daarna weer snel naar binnen, ik (Keiko) wilde al veel eerder omdraaien, maar ja, er moesten er nog twee plassen.

Vanavond gaat het tropenrooster in volgens het vrouwtje en het baasje en dat betekend dat ze school hebben afgebeld omdat het te warm is om aan behendigheid te doen. Nu gaan we dus maar lekker in de tuin liggen, want nu de zon weg is is dat best lekker. Misschien mogen we vannacht daar wel blijven slapen, dat zou fijn zijn! Maar als we ons eigen huisje in moeten is dat ook goed hoor.

Oefenen voor de vakantie.

Vanmorgen werden we weer eens wakker gemaakt door de wekker, jaja ook op zondag loopt die bij ons regelmatig af. Voor vandaag hadden we namelijk om tien uur afgesproken in katwijk aan Zee om daar met heel de groep waarmee we op vakantie gaan te gaan oefenen en omdat het wel eens heel druk kon worden onderweg zijn we maar op tijd weg gereden. Om half tien kregen we al en berichtje per telefoon dat Marcel en Mariska er al waren en dat er volop parkeerplaats was (later op de dag niet meer hoor!). Toen wij er ook aankwamen waren Ronald, Anita, Manon en Colin er ook al en even later kwam Mariska ook het parkeerterrein op. Natuurlijk waren al de hondjes erbij, ja deze keer was heel de groep compleet. Nadat iedereen elkaar een knuffel had uitgedeeld (aan alle mensen en hondjes) gingen we van start.

Pict4602aDe wandeling begon lekker, maar even later leek het erop dat we al in de bergen liepen, stukje klimmen en weer afdalen, klimmen en weer afdalen, lang leve de duinen, het was dus vandaag echt oefenen voor de bergen in Zwitserland. Na al deze inspanningen volgde een heerlijk stukje wandelen tussen de bomen, maar daar lag een sloot en dat betekend voor onze hondjes zwarte pootjes. Maar Miyuki won vandaag de schoonheidsprijs, wat een viezerik is dat toch zeg! Toen gingen we de bocht om en volgde er een trapje, wauw, wat een uitzicht stond er ons te wachten. Een groot open veld waarop de hondjes lekker tikkertje konden spelen.

Photobucket - Video and Image Hosting

Pict4610a

Opeens was Keiko even verdwenen en toen we haar weer zagen hadden we dit beeld voor ogen. Super, onze eigen Bergshiba! Na dit veld moesten de hondjes even aangelijnd, want er moest een klein stukje over de straat gelopen worden voordat we bij het strand uit kwamen. Een strand waarop de honden een heel jaar lang los mogen lopen, is dat niet geweldig?

Op dat strand was het een drukte van belang, maar ja wat wil je met dit weer, maar we durfde het toch aan en een minuut of vijf later of een strandbreette verder liepen al de hondjes toch los. Wij (baasjes en vrouwtjes) hadden het erg druk om te kijken waar de hondjes waren. Opeens zagen we dat Miyuki al lekker aan het zwemmen was, maar ook zagen we dat ze kopje onder geduwd werd door een Labrador (rothond!).

Photobucket - Video and Image Hosting

Toen ze weer bij de groep was zijn we verder gelopen om weer het water in te gaan.

Pict4622aMoet je zien wie als eertse het water bereikt had en dan ook nog op welke manier (een konijn is er niks bij!) maar onze Bergshiba was echt de eerste.

Pict4643aEen afdruk van een pootje van Rontu. Die was trouwens ook even in paniek vandaag. Water is nou niet echt iets voor haar en toch liep ze met regelmaat door het water totdat het een stukje dieper werd en er een beetje stroming stond. Dat een Shiba kan gillen weten nu veel meer mensen en we hebben haar dan ook maar geholpen met een heerlijk snoepje uit de tas van Mariska (bedankt hoor).

Photobucket - Video and Image Hosting

Onder al het zwemmen door moesten er natuurlijk ook nog zandkastelen gebouwd worden. Een heus kasteel hadden Rontu en Keiko gebouwd en Ziggy had de eer om het superkasteel te openen op een wel heel hondse manier trouwens. Rontu en Keiko waren een beetje verbaasd over zijn manier van doen.

Even later werd er weer gezwommen en kijk onze schoonheidskampioen eens, het lijkt nu wel een waterrat!

Photobucket - Video and Image Hosting

Na een uurtje of twee in touw te zijn geweest met wandelen en zwemmen werd het tijd om de hondjes weer aan de lijn te doen, we hadden trouwens ook het einde van het losloopgebied bereikt. Nog een stevige klim over de duinen heen en op naar een restaurant. Ook dat moesten wij (baasjes en vrouwtjes) oefenen voor op vakantie. Wij hebben allemaal wat gedronken en gegeten en de hondjes kregen ook heerlijk water om te drinken. Toen we allemaal moe maar voldaan weer een beetje bijgetankt hadden konden we terug naar de auto lopen om naar huis te gaan. Daar hebben we allemaal afscheid genomen van elkaar, maar deze keer duurt het niet al te lang voordat we elkaar weer zien, want op 26 augustus zien we elkaar allemaal weer, maar dan in Zwitserland.

Photobucket - Video and Image Hosting

De hele groep compleet: Achter van links naar rechts; Manon, Ronald, Anita, Marcel, Mariska, Mariksa en ik (Patricia). Voor van links naar rechts; Khoda, Banshu, Tama, Miko, Ziggy, Simba, Keiko, Miyuki en Rontu. Colin en Remko liepen voor ons uit om deze foto te maken.

Rustig.

Wat wij vandaag gedaan hebben, nou eigenlijk niks. zelfs ik (Miyuki) had op school geen zin om wat te doen, dus liep het baasje weer lekker te balen. Wij hebben onze rust genomen om morgen weer lekker uit ons dak te kunnen gaan als we met heel de vakantie groep samen zijn op het strand. Vanmiddag hebben we nog even geproefd hoe en visje smaakt en ons baasje en vrouwtje hebben voor al de andere vakantie Shiba’s ook een visje gekocht, want dat hoort toch wel bij het strand. Nu gaan we lekker onze huisjes in om te gaan dromen over onze vriendjes en vriendinnetjes die we morgen weer gaan zien en hun baasjes en vrouwtjes natuurlijk. Weltrusten!

Allemaal hetzelfde.

9_augustus_002bHet lijkt er erg veel op dat de hondjes allemaal de zelfde dingen doen. Hier hebben we een foto van bijna twee jaar geleden en kijk Keiko en Rontu eens lekker liggen. Lekker op hun plekje in het boomschors om te genieten van het zonnetje.

En dan Miyuki, wat is het toch een scheetje als ze zo in de zon ligt, maar ze ligt wel op het plekje van tante Keiko en mama Rontu. Nee hoor, maar altijd is het bewuste plekje wel bezet door één van de drie en dat is toch best wel leuk om te zien.

Pict4590a

Verder kunnen we met gerust hart vertellen dat we aanstaande zondag helemaal compleet zijn met de groep waarmee we op vakantie naar Zwitserland gaan. Rontu hoeft nemelijk al twee dagen geen broekje meer aan en gaat dus zondag voor het eerst weer zonder riem uit haar dak. Wat zal die weer genieten zeg en haar bijnaam "Roeftem" zal ook wel weer eer aangedaan worden.

Samen.

Pict4588aGisteren hadden wij  (Keiko en Miyuki) samen een probleempje, maar daar was vandaag niks meer van te merken. We hebben zelfs samen op de mat gezeten en dat was best fijn. Lekker kontje tegen kontje.

Wat nog fijner is is dat ik (Miyuki) soms al niet meer mijn huisje in hoef als het vrouwtje even weg moet. Ik mag dan samen met Keiko en Ronu lekker in de huiskamer blijven en dat doe ik dan ook met plezier. Ook blijf ik dan soms al van het mandje af en dat vind vrouwtje helemaal geweldig.

Vanavond kregen we te horen dat we zondag weer samen met de vakantiegroep gaan wandelen. Deze keer is het strand in Noordwijk de plaats waar we naar toen gaan. Zou het deze keer lukken om er allemaal te zijn?

Boze tante Keiko.

Vandaag heb ik echt kennis gemaakt met tante Keiko. Voor het eerst was ze echt boos op mij en dat heb ik geweten hoor. Wel een kwartier heb ik op mijn rug moeten liggen van haar. Dat is namelijk wat je moet doen als onderdanig hondje om te laten zien dat de andere hond boven je staat.

Photobucket - Video and Image Hosting

Iedere keer dat ik op wilde staan gromde ze weer en waarom dat weet zelfs het vrouwtje niet, maar die zegt toch dat ik het wel verdiend zal hebben. Maar waarom spreken ze toch altijd kwaad over mij, ik ben toch een heel lief Shiba hondje? Want zeg nou toch eerlijk, ik bleef toch zo lang tante Keiko het wilde op mijn rug liggen, ik kroel met iedereen en zing soms nog een liedje voor de buren als ik alleen thuis ben. Nou als dat niet lief is dan weet ik het niet meer hoor.

Wat een lol!

Pict4531a

Ja ja, vandaag had ik weer een dagje vol plezier, want er was weer een behendigheidswedstrijdje, maar nu puur voor de lol. En voor die lol heb ik gezorgd hoor, iedereen moest lachen.

Hier zit ik nog rustig te wachten tot dat ik aan de beurt ben terwijl het baasje het vast parcours aan het verkennen is. Eerst waren er nog andere hondjes aan de beurt maar toen ik, wauw wat heb ik een zin zeg. Maar ja, toen ik aan de start zat kon ik mezelf niet mer in bedwang houden en het baasje kon me dan ook nog maar met moeite bij houden. Pict4546a

Ik had één hindernis gedaan waarvan ik ook nog het latje eraf tikte (dit was trouwens de eerste keer in mijn leven dat ik dat edaan heb hoor) en weg was ik een rondje door de tunnel terwijl dat nog helemaal niet de bedoeling was. Één fout en eenn diskwalificatie was het gevolg, maar dat vond het baasje helamaal niet erg. Hij was na het hele rondje zelfs super trots op mij, want ik was nog nooit zo vlug geweest tijdens een vast parcours, want dat parcours hebben we gewoon afgemaakt hoor. Vrouwtje hoorde even later van andere mensen dat ze het zo leuk vonden dat er bij die Shiba (ja, ik dus) de staart helemaal uit de krul ging van plezier en ze zei dat die Shiba een hondje van haar was en dat ik er vandaag inderdaad veel lol aan beleefde. Pict4544a We hebben ook nog naar Martin en Glenn gekeken en Brigitte en Floyd waren er ook, net als vorige week dus was ook dat weer gezellig zo met z’n alle. Dit zijn de leraar en lerares van school en die zien ik, baasje en vrouwtje nu drie dagen achter elkaar.

Pict4554a_1

Bij het jumoing parcours had ik wer op de oude vertrouwde manier van me de kolder in mijn kop en ging dus lekker lopen snuffelen, terwijl het baasje maar leuk probeerde te doen en me op die manier probeerde mee te krijgen. Nou toen hij eenmaal de aandacht weer had ging het weer super, maar toch verlieten we het veld met een diskwalificatie, ach het hoe en waarom weten we niet precies, maar lol heb ik weer gehad.Pict4571a

Hier nog een foto die het vrouwtje gemaakt heeft tijdens het jumping parcours, want even later stapt zij in de auto om naar Rontu en Miyuki te gaan. Die moesten ondertussen ook wat beweging hebben en misschien ook wel plassen of po…n. Aangezien deze keer de wedstrijd in Molenschot was zijn we er vanmorgen met twee wagens naar toe gegaan zo konden we zonder opa en oma te laten oppassen toch alle hondjes tevreden stellen. Baasje  en ik hebben nog een spel parcours moeten lopen, waarbij het baasje water van de ene naar de andere hindernis moest brengen en dat hebben we foutloos gedaan, zodat de dag toch nog goed werd afgesloten. Een wedstrijd is niet alleen plezier hebben en doen wat ik zelf wil, teminste dat zegt het baasje, maar ik heb vandaag erg veel lol gehad en dat nemen ze me niet meer af.

Baassie en Miyuki!

School voor Miyuki was het eerste wat er voor vandaag op het programma stond. Ik (Patricia) was de gelukkige om met haar de klas in te gaan en Remko bleef lekker wat kletsen met bekende. Alles ging goed tot dat Miyuki de eerste hoogte sprong moest nemen, jippie, leuk, wat kan ik gaan uitspoken dacht ze. Miyuki raakt namelijk helemaal de kluts kwijt en weet niet meer van ophouden als ze ook maar een hindernis van een behendigheidsbaantje voor jongen honden moet nemen. Ze besloot om met andere honden uit haar klas te gaan spelen en ik maar roepen dat ze moest komen, nou nee dus, daar had ze geen zin in. Remko hoorde dat en besloot om mij te helpen door Miyuki te roepen, ze moest dan wel langs mij komen en dan kon ik haar lokken met een snoepje.

Achter af had Remko beter zijn mond kunnen houden, want wat er toen gebeurde, een salto door of moet ik over het afzetgaas, een spurt richting het baasje en hoep over de houten schutting naar het baasje. Even over die schutting, die is op zo’n hoogte dat ik er lekker op kan leunen met mijn armen als ik sta te kijken naar ander hondjes met baasjes en op die armen kan ik dan mijn hoofd laten rusten, oftewel erg hoog voor zo’n klein hondje dus. Remko dacht slim te zijn en Miyuki verder geen aandacht te geven en ze gelijk terug in de klas te zetten. Nou nee dus, Miyuki vroeg zich af of ze die schutting ook zonder aanloop over kon komen en ja hoor, dat lukte haar weer. Ik hab haar daarna gelijk aan de riem gedaan en haar helemaal weer onder ápel gezet, want er moet tenslotte geluisterd worden of ze wil of niet, want die acrobatische streken zijn helemaal nog niet goed voor haar, trouwens voor geen enkele hond.

Blij zijn we niet met deze actie, want ze heeft het nu geproefd en zal dit dus no vaker gaan doen. Wel waren we onder de indruk dat zo’n klein hondje dit voor elkaar kreeg, zelfs de leraar moest even slikken en zei dat we met Miyuki nog veel gaan afzien. Remko heeft geleerd dat als hij aan de kant staat zijn mond moet houden als ik met Miyuki bezig ben, want die kan dit allemaal nog niet aan.

Klaar op school snel de auto in oma naar Mitsu te gaan, onderweg hebben we nog over de titel van deze log nagedacht en we vonden Baassie en Miyuki wel aardig. Baassie van Bassie (de clown) en Miyuki van Adriaan (de acrobaat). Na een half uurtje waren we bij Mitsu en zijn baasjes (het vrouwtje kwam wat later want er moest nog  gewerkt worden).

Photobucket - Video and Image Hosting

Mitsu was zo trots op zijn optrekje dat hij tante Keiko, mama Rontu en zijn zusje Miyuki gelijk heel de tuin liet zien. Helaas voor hem had hij te vel intresse voor zijn mama (gek he, ze is nog een beetje loops) waardoor ze in de auto gezet werd. Ook begon hij intresse te krijgen in Miyuki, die is nog niet loops, maar dat zal niet lang meer duren zo te zien aan Mitsu, dus ook die ging in de auto slapen. Toen wilde hij nog eens kijken of tante Keiko nog zo’n baas is en ja, hoor hij kon het niet winnen.

Photobucket - Video and Image Hosting

Na een paar uur gezellig in Venray te hebben door gebracht zijn we nog een wandeling met z’n allen gaan doen om daarna in de auto te stappen op weg naar huis. Toen wij in de auto zaten keken we elkaar aan en zeiden allebei tegelijk dat we blij waren dat we nu weer al de puppy’s gezien hadden en dat we nog blijer waren dat ze allemaal erg goed terecht zijn gekomen. Dat we nu zeker weten dat we het een half jaar geleden allemaal goed hebben gedaan is toch wel een hele geruststelling.

Papa Nagai.

Vanmorgen was het vrouwtje aan het ontbijten en riep even later iets naar boven naar het baasje en wij vingen dat ook op. Nagai is papa geworden en Piepster dus mama, drie puppy’s hebben ze gekregen en dat is toch weer een felicitatie waard voor Ilonen en de rest.

Verder hebben we het vadaag weer eens lekker van genomen, wij (mama Rontu en Miyuki) zijn al heel de dag aan het ravotten. Dat kan nou weer, want het is eindelijk weer eens even wat koeler buiten. ik (Keiko) ben ook weer wat beweeglijker en loop dan ook heel de tijd de trap op en af, dan naar het baasje en even later weer naar het vrouwtje.

Morgen gaan we weer een leuke dag beleven. Eerst met z’n alle naar school, kunnen wij (tante Keiko en mama Rontu) eens zien hoe Miyuki het doet in de klas. We zijn dan ook al een goed stuk op weg om naar Mitsu (een van mijn Puppy’s) te gaan. Ook zijn baasje en vrouwtje gaan de stamboom in ontvangst nemen, de laatste uit de rij van puppy’s. Zijn jullie ook zo benieuwd hoe het met hem gaat. kom morgen maar weer kijken en je weet het.

Bedankt!

Langs deze weg willen wij (Keiko en Rontu) de postbode bedanken. Hij bracht namelijk vorige week een kaartje voor ons mee. Dat kaartje was van de dierendokter en dat hebben we vandaag geweten.

Nadat het vrouwtje van de week die afspraak met de dierendokter had gemaakt waren we vanavond welkom. Het was weer tijd voor onze spuitjes. Ik (Keiko) was als eerste aan de beurt en heb heel de boel op stelten gezet. Mensen die een Shiba hebben weten gelijk hoe ik me gedragen heb en voor de mensen die dat niet weten een Shiba kan heel hard huilen en zich aanstellen. De dierendokter vond dit erg raar, want zo heb ik me nog nooit gedragen. Toen de spuitjes in mijn lijfje zaten moest ik ieder keer happen om de jeuk weg te werken en dat was voor het vrouwtje een grappig gezicht, want ook dit had ik nog nooit gedaan.

Ik (Rontu), degene die me zou mogen aanstellen, na al de onderzoekjes voor mijn puppy’s heb me keurig gedragen en dat vond het vrouwtje dan ook super knap. De spuitjes zaten in mijn lijfje voor ik er erg in had en ik kreeg dan ook een dikke knuffel van de dierendokter.

Dus we willen achteraf gezien niet alleen de postbode bedanken dat hij dat kaartje in de bus heeft gedaan, maar ook de dierendokter dat hij de spuitjes weer heeft gegeven.

Niet warm!!

Het is helemaal niet warm hoor!

Photobucket - Video and Image Hosting

Bijna iedereen horen we klagen over het weer als wij op straat lopen om te plassen en te po…n, maar wij krijgen maar geen genoeg van het zonnetje en liggen dan ook heel veel buiten. Ach, wat een hondenleven hebben wij toch!

Waauuuwww.

Vandaag was het dan weer eens zover, er moest een behendigheidswedstrijd gelopen worden. We hadden Keiko en Rontu ingeschreven, maar met een super loopse Rontu mocht er niet gelopen worden dus was het alleen de beurt aan Keiko en Remko. We zaten dus vroeg in de auto om naar Nijmegen te gaan om daar weer heel de dag te genieten van het warme weer. Eigenlijk was het veel te warm voor de hondjes dus werd er volop gezwommen, zowel in en diepe sloot als in een heus zwembadje en tussentijds werden de hindernissen genomen.

Photobucket - Video and Image Hosting

Hier is Keiko samen met het baasje bezig met het eerste rondje, jumping was het en dat betekend dat er geen toestellen met raakvlakken in het parcours staan en het dus super vlug kan gaan. Meestal hebben we bij Keiko het idee van dat kan sneller, maar vandaag stonden we echt raar te kijken. Met dit warme weer zo snel lopen en dat voor een Shiba, wauw. Er werden twee fouten geteld tijdens het lopen van de hele ronden en er werden ook nog tijdfouten gegeven (het ging toch nog te langzaam) maar op het einde was de 24ste plaats op de ranglijst van Keiko en Remko. Bijna werden ze alsnog gediskwalificeerd maar dat kwam door het mij (Patricia), want Remko was even de weg kwijt en ik gaf een aanwijzing en dat mag niet.

Pict4384a

De tweede ronde was het vast parcours en dat ging nog een stuk beter, het ging zelfs snel genoeg. Ook hier waren twee foutjes en weer op de zelfde plaats als de eertse ronde, de paaltjes waren weer niet Keiko’s favoriet vandaag. Maar moet je zien hoeveel lol Keiko heeft boven op de "katteloop", wauw. Het resultaat van deze ronde was dan ook een 19de plaats op de ranglijst en dan is het niet alleen wauw, maar gewoon waauuuwwwww!

Photobucket - Video and Image Hosting

Daarna kwam er nog een derde ronde, maar die werd toch met een diskwalificatie afgesloten, de keurmeester dacht dat Remko over een hindernis stapte en daarna gaf hij ook nog te dicht bij het veld Keiko een snoepjeals beloning, al had ze dat maar een beetje verdiend, want ze was toch even bij hem weg gegaan. Dat zijn dus ook dingen die niet mogen, streng toch en dat met dit weer.

Zoals jullie zien is het best mogelijk om leuke foto’s te maken, alleen zie je dan voor de rest niks gebeuren, maar ja, je kan ook niet alles hebben.

Weet je wat leuk was heel de dag hebben we in contact gestaan met Mariska, want zij liep met Simba en Ziggy een behendigheidswedstrijd in Breda en dan ook nog bijna naast ons huis. Toen wij weer thuis kwamen was daar een verrassing voor Keiko en Miyuki , want daar waren opa en oma (die hadden namelijk vanmiddag even Rontu gezelschap gehouden) en Mariska met Simba en Ziggy. We hebben nog gezellig wat gekletst en gegeten en toen opa en oma weg waren zijn we ook nog even naar het bos geweest om de hondjes weer lekker te laten ravotten, het was tensotte al geen dertig graden meer. Twee van de vier Shiba’s kwamen wer lekker smerig terug thuis (Keiko en Miyuki natuurlijk), maar dat mag de pret niet drukken. Het was een geweldige dag met super vol super leuke dingen, in een woord dus, waaauuuwwww.