Uitdaging met 6 Shiba’s
1
Tagarchief: Miyuki
Daar zijn we weer.
Wauw, wat is dat lang geleden zeg. Vrouwtje lijkt het wel druk te hebben. Dat klopt ook wel, want vrouwtje moet heel vaak naar school en als ze dan thuis is moet ze ook nog veel leren. Maar dat alles is voor een goed doel en we kunnen jullie vertellen dat ze al 6 modules heeft afgerond. O nee, dat liegen we, ze moet er nog van eentje een huiswerkopdracht maken.
Maar eindelijk daar zijn we weer. Wat is er de laatste tijd allemaal gebeurd. Nou ik (Keiko) ben terug mijn jongen jaren aan het beleven, vrouwtje zegt dat ik soms weer een puppy lijk. Ik (Rontu) ben in april 8 jaar geworden en dat hebben we net als altijd met een feestje gevierd. Ik (Miyuki) wil maar niet loops worden en dat vinden baasje, vrouwtje en de nieuwe puppymensen helemaal niet leuk. Zit wel helemaal lekker in mijn velletje hoor, dus wat er met mij aan de hand is weten baasje en vrouwtje niet en zelf snap ik er ook niks van. En ik (Tatsu) maak het thuis erg gezellig. Ik doe nog steeds mijn naam eer aan zegt vrouwtje.
Maar nu lig ik heel braaf te wachten tot vrouwtje een film laat verschijnen op tv, want ja wat moet ik anders vandaag met dat “mooie zomerse weer”.
Vrouwtje gaat zo aan de gang met die huiswerkopdracht en dan is het natuurlijk de bedoeling dat wij haar niet storen.
En er worden kleine dingetjes in het huis veranderd, zo hebben we nu twee mooie dakramen zodat wij de vogeltjes nog beter kunnen zien vliegen. Vrouwtje kan nu weer lekker brokjes maken voor haar en baasje, want ze hebben een nieuw ding voor hun voerbakken en een nieuw ding wat de geurtjes weg blaast. En de plasplaast is ondertussen ook helemaal nieuw gemaakt.
We hopen dat vrouwtje nu weer wat meer tijd kan vinden op te schrijven, want we houden graag iedereen op de hoogte wat wij allemaal beleven.
Pasen met buikpijn.
Vanmorgen wilde wij al vroeg onze huisje uit. Het is tenslotte Pasen en mogen wij eindelijk de grote doos van de secret Paashaas open gaan maken!
Baasje en vrouwtje hebben we dus ook maar uit bed gehaald om met z’n alle de doos uit te kunnen pakken. Vrouwtje besloot ons even te helpen met al het plakband en toen dat weg was mochten we onze gang gaan.
Waauuuwww, wat een hoop rotzooi. Dat maak ik altijd van reclamefoldertjes zei Tatsu. Rontu riep; daar staat mijn naam, dus dat is van mij. Keiko niet te flauw en ging eens goed kijken.
Domme Rontu, er staan al onze namen op hoor. Miyuki was weer eens lekker in de zon gaan liggen, die dacht vast van ik zie het wel als alles uitgepakt is.
Vrouwtje heeft al de rotzooi in de kliko gedaan en de 5 pakjes binnen op tafel gelegd. Die mogen we straks na het ontbijt open maken. Baasje heeft toen wij samen met vrouwtje aan het wandelen waren nog even deze foto gemaakt van het mooie cadeau met onze namen er op.
Het is een soort voerstandaard, mooi hoor.
Maar weer thuis gekomen veranderde er ineens wat. Ik (Tatsu) hoefde mijn ontbijtbrokjes niet, want ik had ineens zo’n buikpijn en heb dat tegen baasje en vrouwtje gezegd. Die hebben toen besloten dat de 5 pakjes pas uitgepakt mogen worden als ik me weer beter voel. Keiko, Rontu en Miyuki begrijpen het gelukkig ook. Baasje en vrouwtje hebben nog wel lekker zitten ontbijten en zien nu wel wat de dag brengt. Oké, een lange wandeling zal er nog wel volgen, maar wie er allemaal gaan zien we dan wel. Als ik (Tatsu) nog buikpijn heb mogen de andere lekker gaan en dan blijf ik lekker thuis.
Wat we in ieder geval wel hopen is dat we de pakjes vandaag nog open kunnen maken, want dan ben ik (Tatsu) weer beter en kan ik weer hondenkwaad uit gaan halen. En dan hoeven wij ook nergens meer zenuwachtig voor te zijn, want wat is het spannend om een hele week te weten dat er een grote doos voor ons is gekomen van de secret Paashaas die we niet open mogen maken voor dat het Pasen is.
Shennedoah, Renko en Yoshi toch willen wij jullie al bedanken voor dit speciale cadeau. Het staat nu in de huiskamer met op iedere schaal een pakje. Als we die open mogen maken volgt daar snel weer een berichtje van hoor. Knuffels Keiko, Rontu en Miyuki. Jaja, van mij (Tatsu) ook al heb ik nu niet zo’n zin in knuffels geven.
Oogjesdokter enz.
Tussen alle bedrijven door van wasjes draaien, huis poetsen en koffers pakken is vrouwtje ook nog met ons (Tatsu en Miyuki) naar de oogjesdokter geweest. Die oogjesdokter moest kijken of wij eventueel puppy’s mogen krijgen. Nee nee, niet wij samen, want zus en broer mogen geen puppy’s maken, maar om met een andere Shiba puppy’s te maken. En jawel hoor, dat mogen we. Er is helemaal niks mis met onzen oogjes.
Even terug naar dat spulletjes pakken wat vrouwtje aan het doen is. Raar hoor, want voor baasje worden er zomer kleren klaar gelegd en voor vrouwtje gaan er gewone kleren mee. Dat komt omdat baasje alleen weg gaat naar Amerika en wij gaan gezellig met vrouwtje naar Duitsland toe. Wij gaan eens kijken of ons huisje er nog staat.
Dit is een uitzicht dat wij vast en zeker gaan zien. Sterker nog als het van dit mooie weer blijft zullen wij dit iedere dag wel gaan zien. En wij kunnen jullie vertellen dat dit nooit verveeld. Rugzak bij vrouwtje op de rug, bergschoenen aan vrouwtjes voeten en wij doen onze riempjes om en dan gaan met die pootjes. Heerlijk! En dan in de middag lekker lui in de tuin liggen of in het huisje en relaxen. Wat willen wij nog meer? Niks dus.
We zeggen dan ook: Wiedersehen und bis nächste Woche!
Gezelschap houden.
Gisteren hadden wij het er over dat wij vrouwtje graag gezelschap houden terwijl ze aan het leren is. Vanmorgen hebben we dat gedaan op onze kamer. Kijk maar, hier liggen wij (Rontu en Miyuki) lekker bij haar in de buurt.
Nu liggen Keiko en Tatsu lekker bij haar in de tuin, want vrouwtje maakt het onaangename waar met het aangename en zit dus met haar neus in de boeken, maar dan wel met het zonnetje op haar gericht. Als dat nou niet gezellig is dan weten wij het niet meer hoor.
Waarschijnlijk houden we haar nog wel een paar dagen gezelschap, want donderdag is het examen van de stof die ze nu aan het leren is en dan heeft ze nog een opdracht die van belang is voor haar examen wat ze de maandag erna heeft.
Onderzoekjes en spuitjes.
Vandaag was het dan zover, de eerste onderzoekjes voor mij (Tatsu) stonden in de agenda. De dierendokter begon met het Patella onderzoek, friemel, friemel en de uitslag was: Patella vrij. Super!
Daarna kreeg ik een spuitje, niks ergs hoor, gewoon die wij ieder jaar moeten krijgen. Auuuwwww, die dierendokter die mij vorig jaar toe ik nog heel klein was heeft geholpen kwam de hoek om kijken en schrok dat ik moest gillen. Ze was dit niet gewend van ons, maar ja zei het vrouwtje het is een echte Shiba reu en dat zijn in haar ogen aanstellers. Nou zei de dierendokter: dat had ik van hem niet verwacht.
Toen kreeg ik nog een spuitje en plof ik ging slapen. Vrouwtje heeft me verteld dat ze toen een mooie foto van mij hebben gemaakt en dat ik die goed mag bekijken als ik weer helemaal wakker ben. 
Nu ben ik nog niet helemaal wakker, want als ik loop is het net of mijn pootjes van stof zijn en die zakken onder mijn lijfje uit. Ik heb wel gezegd dat vrouwtje jullie de foto al mag laten zien, dus hier komt hij.
Toen werden er allemaal papiertjes ingevuld en mocht ik lekker in de auto gaan slapen.
Ook ik (Miyuki) was ook de klos vandaag voor een spuitje, o nee, twee, maar ook niks ergs hoor. Wel heeft de dierendokter nog eens goed naar mij gekeken of mij oortje en oogje het nog doen. Weet je wel die waar ik vorig jaar niks meer mee kon. Mijn oogje is weer helemaal goed en mijn oortje doet het wel, maar kan alleen niet meer helemaal bewegen. Maar de dierendokter heeft me wel weer beter verklaard, dus was het vrouwtje weer helemaal blij.
Nu liggen wij (Keiko, Rontu en Miyuki) lekker bij Tatsu op de zak te luieren, want het is best wel zielig hoor als je niet op je pootjes kan staan. We geven hem iedere keer een knuffel, de schat.
Gefeliciteerd!
3 jaar geleden, we weten het nog heel goed. Ppff, wat een ochtend. Miyuki ging zo snel met bevallen dat baasje er zelf niet bij was. Gewoon midden op de dag besloot ze dat haar eerste puppy’s op de wereld konden komen. Hier heb je ze het O-nestje; Oyuki, Okayra, Okaiya, Osha en Oraeko (met de klok mee).
Vandaag zijn ze dan ook weer jarig en hebben de leuke leeftijd van 3 jaar bereikt.
Dames en heren, wij baasje Remko, vrouwtje Patricia, tante Keiko, oma Rontu, mama Miyuki en oom Tatsu feliciteren jullie, denken aan jullie en eten een gebakje en drinken een extra glaasje op jullie.
Okaiya, Otaeko, Okayra en Osha; jullie hebben we bij toeval de laatste weken gezien en dat was gezellig, leuk en super. Oyuki; jou zien we ook nog wel hoor en geven je dan een extra knuffel, want die heb jij nu moeten missen.
Vies ding.
Vandaag kreeg ik (Tatsu) een cadeautje van een buurmeisje van mij. Zij was gisteren met haar papa en mama gaan wandelen en zagen iets liggen. Ze hebben nog heel netjes gevraagd of het toevallig van een van de honden was die daar ook rond liepen, maar gelukkig geen van de baasjes reageerde op hun vraag. Zo dacht de buurvrouw er zijn vast een paar Shiba’s die ik daar blij mee kan maken en dat klopt. Thuis gekomen heeft ze het gelijk gewassen en laten drogen en nu heb ik het net gekregen en ben het even goed aan het besnuffelen.
Waarom ik denken jullie? Nou het zit zo; het lijkt wel erg veel op de “Kong†die ik al heb en die ik aan het slopen ben. Alleen deze heeft haartjes, ogen en oortje. Hihi, die moeten er dus ook af. Vrouwtje heeft deze kong de naam “Vies ding†gegeven, want anders weten wij niet over welk speeltje ze het heeft als we het moeten gaan pakken. Jaja, je leest het goed; we, want ik moet het natuurlijk wel met tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki delen.
Buurvrouw, buurman en buurmeisje; Bedankt, het is een super leuk Vies ding.
Pilletje uitgespuugd.
Vandaag ben ik (Miyuki) samen met baasje en vrouwtje naar de dierendokter geweest. Vrouwtje wilde meer duidelijkheid over mij en mijn kwaaltje hebben.Ging ik vooruit of bleef ik stil staan met beter worden.
Eigenlijk wist vrouwtje gisteren al het antwoord, want toen ze me mijn pilletje wilde geven pakte ik het voor het eerst van deze kuur (en dat was de op een na laatste van drie weken pilletjes) niet aan. Sterker nog ik spuugde het gewoon weer uit toen ze het in mijn bekje deed. Vrouwtje belde toen gelijk baasje, want ze wist van mama Rontu dat ze dat ook deed toen ze bijna beter was door de pilletjes. Ze vertelde baasje dat ik mezelf beter verklaard had en hij moest lachen. Ze wilde zeker haar pilletje niet was zijn antwoord. Jaaa, en ze schoten beide in de lach.
Terug naar vandaag. Om 9 uur, veel te vroeg, moesten we bij de dierendokter zijn. Toen hij me zag begon hij al te lachen en zei dat ik er al een stuk beter uit zag. Eerst luisterde hij naar vrouwtjes spookgedachten en toen ging hij mij nakijken. Oogje testen, oortje uitproberen, lipje kijken en temperatuur meten. Hij liet vrouwtje zien wat ze kon zien en op moest letten. Mijn oogje deed ik al een stukje dicht. waauuuwww wat begon vrouwtje te stralen. Ik was langzaam beter aan het worden en de dierendokter zei dat het nog wel lang kon duren, maar dat hij er ook vertrouwen in had dat het goed gaat komen.
Baasje en vrouwtje kregen nog een compliment dat ze er op tijd bij waren, want er schijnen mensen te zijn die hun hond er zo wel drie weken bij laten lopen. Nou gelukkig doen die twee dat niet en kregen ze te horen dat ze hun honden dus heel goed kennen. Niet voor een kleinigheidje naar de dierendokter, maar als er wel wat is dan ook gelijk. Ken uw hond was dan ook wat de dierendokter zei en dat doen baasje en vrouwtje gelukkig.
Vanmiddag moest vrouwtje even weg en nog een boodschapje doen en die kwam toen met een gebakje voor haar en baasje terug en wij kregen toen een lekkere kluif om dit kleien feestje te vieren.
Maar als ik mijn oogje helemaal dicht kan doen, mijn oortje weer plat kan leggen en mijn lipje weer normaal is dan is het groot feest en krijg ik een echtmooie taart heeft vrouwtje me verteld.
Wie kijkt naar wie?
Vanmiddag zaten wij weer eens lekker met z’n alle in de tuin. Op een gegeven moment moest vrouwtje lachen en vroeg wie kijkt naar wie?
Als je goed kijkt zie je dat Suki naar oma Rontu kijkt en dat Tatsu naar zijn nichtje Okayra kijkt. Ik (Keiko) zit naast vrouwtje en kijk naar dit zooitje ongeregeld, want hier waren ze even aan het uitrusten om even later weer door de tuin heen te vliegen. Miyuki ligt lekker binnen in haar huisje en geniet van haar rust.
Vrouwtje heeft van Okayra ook een mooie foto gemaakt, want een crème/witte shiba zie je niet zo vaak.
En zeg nou eerlijk, ze is toch super mooi! En weet je ze is ook nog super lief.
Oom en nicht.
Wat kunnen die twee toch samen spelen, leuk om te zien hoor. En dan hebben wij (Keiko, Rontu en Miyuki) het over ome Tatsu en nichtje Suki. Moet je zien.
Hier zijn ze samen de Kong aan het slopen, want die klus had Tatsu nog niet geklaard ondanks de hulp van Taiko.
Maar lief kunnen ze ook zijn hoor, of zullen ze op dat moment gewoon weg even te moe zijn om te spelen.
Dat ze nu moe zijn is de normaalste zaak van de wereld en liggen dan ook heerlijk te slapen. Moet je maar eens kijken hoe Tatsu er nu bij ligt.
Niet lachen hoor, want dan wordt hij wakker!
Echt pootjes draaien.
Baasje heeft vandaag even met de dierendokter gebeld. Hij wilde weten wat voor vooruitgang hij en vrouwtje moeten zien. Oké, Miyuki is wat karakter betreft weer de oude, maar haar koppie wil nog steeds niet doen wat zij wil. Aangezien vrouwtje precies weet wat een pilletje prednison doet vind ze het niet gek dat Miyuki weer de oude lijkt.
De dierendokter vertelde dat hij hoopte dat het nog goed zou komen met haar koppie, maar dat dat misschien wel heel erg lang kan gaan duren, als het nog goed gaat komen.
Wij hebben het dus de komende tijd erg druk met pootjes draaien, want je snapt wel dat we willen dat Miyuki weer een knappe Shiba dame gaat worden. Oké we zijn eerlijk, ze is nog steeds knap, maar het kan knapper.
Miyuki, we zullen pootjes draaien of ons eigen leventje er vanaf hangt.
Knuffel tante Keiko, mama Rontu en oom Tatsu
Naar de dierendokter.
Vanmorgen moest ik (Miyuki) met baasje mee naar de dierendokter. Mama Rontu had me al gezegd dat ik niet zo eigenshiba’s moest zijn en gewoon even mee moet zodat ze me beter kunnen maken.
Vanaf woensdag middag lijkt het of ik te veel gedronken heb en dan bedoeld vrouwtje daar mee dat het lijkt of dat ik een paar borreltjes op heb. Nou dat is dus niet zo. Ook stond mijn oortje een beetje scheef en dus maakte vrouwtje mijn oortje al schoon, maar dat was eigenlijk helemaal niet vuil (ik was me iedere dag heel goed), maar toch je weet maar nooit. Gisteren toen vrouwtje weer thuis kwam van haar werk was het nog niet over en ze belde gelijk met de dierendokter om af te spreken.
Samen met baasje ging ik er dus heen omdat vrouwtje gewoon moest werken. En wat bleek ik heb een middenoorsbeentjeonsteking. Ondertussen was mijn koppie ook al wat veranderd. Mijn oortje doet niet meer draaien, mijn oogje gaat niet meer dicht en mijn lip hangt er ook maar raar bij. 
De dierendokter zegt dat waarschijnlijk de ontsteking tegen mijn aangezichtszenuw drukt en dat dat rare koppie geeft. Laten we hopen dat dit het is en dat baasje op tijd met mij bij de dierendokter waren, want anders, daar wil ik nog niet aan denken. Ik heb een antibioticakuur voor 3 weken en ik slik nu net als vrouwtje pilletjes die prednison heten. Over een paar dagen moeten baasje en vrouwtje al wat verbetering zien en weer even met de dierendokter bellen.
Gaan jullie pootjes draaien dat ik weer beter wordt?
Spelen in de tuin.
Soms moeten de buren zich ook wel afvragen wat er hier in huis allemaal gebeurt. Een berg lawaai als wij in de tuin aan het spelen zijn is de normaalste zaak van de wereld.
Hier ben ik (Tatsu) lekker aan het ravotten met Taiko en ons nichtje Miyuki (hihi, ze is dan wel bijna 5 jaar ouder, maar toch zijn wij haar oompjes) ligt er lekker bij te kijken.
Wij zijn even later ook wel uitgeteld hoor en daar maakte vrouwtje gelijk gebruik van om een mooi plaatje van Taiko te schieten. Trouwens voor wie niet weet wie Taiko is dat is mijn broertje zwart.
Zo, nu weten jullie dus ook weer hoe hij geworden is.
Nog een stamboombezoekje.
De afspraak voor het vierde stamboombezoekje stond voor vandaag in de agenda en baasje en vrouwtje waren benieuwd hoe puppy groen zou reageren als hij hun zag. Nu weten die twee dat en ook Tatsu weet hoe zijn broertje Tenyo (Keiko “juniorâ€) op hem reageerde. Het was gewoon een dolle boel.
Hier sta ik (Tatsu) bootjes te kijken. Leuk hoor! En weet je ze varen gewoon bij Tenyo door de achtertuin varen. Oké niet door de tuin, maar wel door het watertje wat aan de achtertuin stroomt.
En hier heb je nou Tenyo. Hij is helemaal uitgeteld, heeft zijn kroelschaapje gehaald en hij hoefde maar twee schaapjes over het hekje te zien springen en sliep!
Gelukkig duurde het maar even en kon Tenyo weer spelen en dat hebben we dan ook weer heel lang gedaan. Later zijn we nog gaan wandelen en nadat baasje en vrouwtje bij waren gekletst met het baasje en vrouwtje van Tenyo gingen we weer naar huis.
O nee, toch niet gelijk, want op de heen weg had vrouwtje Volendam op de borden zien staan en dat had ze ook gezien toen ze bij Oraeko op stamboombezoek gingen. Baasje keek op de tomtom hoe ver dat omrijden was en en werd een telefoontje gedaan. Zijn jullie thuis? Ja was het antwoord en een half uurtje later waren ze met Oraeko aan het knuffelen. Even wat drinken en toen echt naar huis.
Keiko, Rontu en Miyuki konden hun oortjes dan ook niet geloven toen ik ze vertelde wat ik allemaal had mee gemaakt vandaag. Maar ze gunde me dat plezier.
Zo nu moeten we nog twee stambomen weg brengen, maar dat zal nog wel even duren.
Hihi, Smerig, nee hoor!
Vandaag hebben we een super dag gehad. Baasje en vrouwtje wisten dat wij bezoek zouden krijgen, maar wij niet en dus was het een verrassing toen we op straat Reigan en Kita zagen lopen samen met hun baasje en vrouwtje.
Weer binnen, hebben wij even met z’n alle gespeeld en baasje en vrouwtje hebben toen lekker kunnen kletsen met de baasjes en vrouwtjes van Osha, Reigan en Kita.
Toen werd de groep kleiner en werd er een broodje gegeten en de beslissing om het bos onveilig te gaan maken werd genomen.
De welbekende plek om even foto’s te maken. De omgevallen boom! Hier waren we nog lieverdjes, maar een paar meter verder zagen er twee van ons zo uit.
Hihi, smerig, nee hoor! We zagen er toch nog heel knap uit. Thuis gekomen schrokken de buurtjes alleen toen wij (Keiko en Miyuki) uit de auto kwamen. Jaja, wij waren de smerigste Shiba’s van de dag met het gevolg een douchebeurt. Bah!
Reigan en Kita, tot de volgende keer. Wij vonden het helemaal super!
Poot!
Een poot van mij (Tatsu) aan iedereen die ik ken.
Wat ben ik toch een schat, al zeg ik het zelf.
Zoiets doen Keiko, Rontu en Miyuki nou nooit.
Rontu is 7 jaar.
Vandaag is het hier feest, want ik (Rontu) ben jarig. 7 Jaar geleden zag ik voor het eerst het licht. O nee, ik lieg ik kwam toen op de wereld.
Ik ben al erg verwend hoor. Ik heb een mooie kaart gehad van Teijo. Van Tsukai heb ik via vrouwtjes mobieltje een sms gehad. Van mijn broertje Khoda heb ik op deze site een berichtje gehad. Van vrouwtje kreeg ik vanmorgen mijn cadeautje en van baasje een extra dikke knuffel. Miyuki en Tatsu hebben voor mij lang zal ze leven gezongen. Van vrouwtje Ilone en de rest heb ik op haar site al de felicitatie te pakken.
We hebben met z'n alle al een lekkere kluif op, niet dat we die nooit krijgen , maar op een dag zoals deze mag die nooit ontbreken. Ook hangen er weer slingers op. Het lijkt wel feest!!!
Maar wat vandaag anders is is dat we zo met z'n alle uit eten gaan. We hebben namelijk een uitnodiging gekregen om de verjaardag van mijn (Tastu) peettante Chantal te gaan vieren. Ik heb voor haar voor een mooi cadeautje gezorgd. Ze wilde niks hebben, maar ik heb geleerd dat dat niet kan.Leuk toch dat peettante Chantal en mama Rontu op de zelfde dag jarig zijn. Heb ik extra veel te vieren terwijl voor mij het leven al een groot feest is.
Zo nu gaan we even wandelen en dan …………….. hup in de auto. Hopelijk wordt het gezellig. Wooeeffeeee, blaaaffffff, wooeeefffff!
Een puppylogee.
Wat er vanavond toch gebeurde toen ik (Tatsu) van school kwam was wel een beetje vreemd. Normaal moet ik dan namelijk naar mijn huisje als ik thuis kom en nog wat gedronken heb, maar nu….
Nu kwamen we op de weg naar huis Tsukai met zijn baasje en vrouwtjes tegen. Die gingen ook bij ons mee naar binnen en weet je Tsukai zijn huisje kwam ook mee naar binnen. Joeeepppiieee, een puppylogee. Hij blijft hier slapen tot zondag omdat zijn baasje en vrouwtje wat te vieren hebben.
Wat een feest gaat dat worden!!!
Arme baasje en vrouwtje, ze worden nu al gek van het gestoei van ons en dat moeten ze dan nog 2,5 dagen aan zien. Wel laten we tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki met rust, dus die zullen het niet erg vinden dat Tsukai hier is.
Iets moois voor opa.
Vandaag gaan baasje, vrouwtje, oma en de rest afscheid nemen van opa. Jammer genoeg mogen wij er niet bij zijn.
Maar wij zullen niet Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu zijn als wij niet iets doen voor opa. We hebben centjes uit onze spaarpot gehaald en daar hebben we vrouwtje een mooi bloemetje van laten maken. Dit werd een lief bolletje met veldnarcisjes, blauwe druifjes en wat groene takjes. Ook hebben we aan vrouwtje gevraagd of ze een mooie kaart voor ons wilt maken en dit heeft ze natuurlijk gedaan. Wij hebben zelf gezegd wat er op moest komen en dit was in ieder geval de tekst.
Opa,
Nooit meer die aai over onze bol
Nooit meer een stoeipartij vol lol.
Nooit meer een poot geven.
Nooit meer jij in ons leven.
Opa,
Bedankt voor alles en wij zullen op Oma passen.
Knuffel en pootje
Bogey, Guus, Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu
Nou vragen jullie je af wie die eerste twee hondjes zijn, nou de andere hondjes die hier uit de familie. Wij zijn de beroerdste niet en die mochten gewoon mee doen met het laatste wat wij voor opa konden doen.
Nooit meer naar opa.
Afgelopen nacht was het hier in huis erg raar. Wij lagen allemaal in bed en om 00.08 uur ging de telefoon, wat was dat schrikken voor ons zeg. Voor baasje en vrouwtje was dat anders, want eerlijk gezegt lagen die op de telefoon te wachten.
Aan de andere kant werd gevraagd of dat baasje en vrouwtje nog naar het ziekenhuis wilde komen, maar hun antwoord was nee. Maar vrouwtje zei wel dat als het nog nodig was ze gewoon om 03.00 uur in het ziekehuis zou zijn.
9 minuten later belde vrouwtje terug naar het ziekenhuis en wilde zeggen dat…., maar werd onderbroken. Ome Peter vertelde dat het al gebeurd was. Wat was er gebeurd dachten wij toen, maar we hoorde het vrouwtje het al tegen baasje zeggen. Opa (papa van vrouwtje) is er niet meer. Snik, snif, nou is het echt waar wat vrouwtje ons verteld heeft. Geen leuke stoeipartij meer en geen fijne aai over onze koppies. Oké, die krijgen we nog volop, maar nooit meer van opa, snik, snif.
Opa is nu bij Tentai en zal goed voor haar gaan zorgen, want die kleine meid zal nog best veel moeten leren. Ik (Tatsu) moet dat toch ook nog en zou even oud zijn als haar.Zij krijgt nu de aai over haar koppie als wij die zouden krijgen en opa zal ook vaak met haar stoeien. Wat zijn wij jaloers op Tentai, maar hebben gelukkig baasje, vrouwtje, omaen de papa en mama van baasje nog.
Opa; We hebben helaas geen afscheidsknuffel en een poot kunnen geven, maar zullen je beloven dat we goed op oma passen en jaja, ook op het vrouwtje en baasje.
Knuffel; Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu
Tandjes kijken.
Sinds een tijdje kijken baasje en vrouwtje ieder keer in mijn (Tatsu) mondje. Ze zeggen dan dat ze tandjes kijken en dat ik dat moet leren. Ze zeggen dat het nodig is voor op een show en hopelijk nooit voor bij de dierendokter. Maar vanaf vandaag zeggen ze dat het even niet meer nodig is. Wat willen ze nou?
Nou even serieus, ik ben vandaag mijn eerste tandje verloren en het waren er gewoon gelijk drie. Eerlijk gezegd weet ik het niet, maar tot nu toe ben ik ze kwijt. Hopelijk krijg ik snel nieuwe.
Vrouwtje zegt wel dat ze hoopt dat ze er een paar vind en die gaat ze dan net als de tandjes van tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki bewaren.
Weer 2 schatjes weg.
Vandaag gaan er weer twee schatjes weg. Pppfff, wat wordt het stil in huis. Maar eerst worden de welbefaamde puppypakketten weer klaar gezet en alles voor het “afhaalfeest†klaar gezet. Lekkere broodjes, koeken, drinken in de koelkast en ga zo maar door. Want voor baasje, vrouwtje en ons is het niet leuk, maar voor de nieuwe baasjes is het iets waar ze vaak al weken naar uit kijken.
Net zoals gisteren werd er rond 10 uur aangebeld. De baasjes van Tenyo stapte binnen en begonnen eerst met ons (Keiko, Rontu en Miyuki) te kroelen en gingen daarna met de puppy’s spelen. Vrouwtje ging papierwinkel pakken en toen begon het weer. Handtekening hier en daar en de foldertjes door nemen.
Ttrrrinnnnnggg, weer de deurbel. Daar hadden we de baasjes van Teijo. Ook die gingen even kroelen en spelen. Zo toen kon vrouwtje aan de mini cursus beginnen en de laatste dingetjes werden verteld. De broodjes en het drinken werd ook genuttigd, want dat ging gewoon tussen alles door.
Omdat het voor Tenyo nog een erg lange autorit zou worden zijn die ook weer op tijd gaan rijden. Maar eerst een foto van Michiel en Melanie met hun gelukkig kind Keiko.
Michiel en Melanie, laat jullie Keiko voor jullie betekenen wat onze Keiko voor ons betekend en dan komt alles goed. Wij weten zeker, wij hadden voor hem geen beter baasje en vrouwtje kunnen vinden. Het leukste vin ik (vrouwtje) nog dat het stiekem jullie lieveling was.
Toen werd het tijd voor de papierwinkel van Teijo. Ach, je raakt er aan gewend als is het iets dat er bij hoort. Nog even wat kletsen en kroelen en toen werd het ook voor hun tijd om te gaan.
Tegen de familie Habing kunnen we alleen maar zeggen dat ze thuis hun geschenk uit mogen gaan pakken en daar bedoelen we dus eigenlijk mee dat ze de handleiding van Teijo kunnen gaan lezen. Hihi, eigenlijk best leuk omschreven al zeggen we het zelf.
Zozo, bah, wat is het nu rustig. Tatsu, Tantei en Tassei spelen nu nog even lekker, maar wij zijn een beetje droevig. Zitten samen op de bank en denken aan die emotionele maar ook hele mooie weken die we de afgelopen weken hebben gehad.
Eindelijk duidelijkheid.
Waauuuuuwwwww, joeeepppiieeee!!!!
Wat is dat nou weer denken jullie, nou er is eindelijk duidelijkheid over Tastu. Al weken lopen baasje en vrouwtje er over te praten en nu is het grootte woord er uit.
Vrouwtje zegt namelijk al een hele tijd dat ze hem niet met andere baasjes mee kan geven omdat Tatsu een heel apart plaatsje in haar hart heeft gekregen. Baasje geeft als antwoord dat hij net voor dat deze puppy’s van mij (Rontu) geboren zijn toestemming heeft gegeven voor nog een Shiba dame in huis waarmee er puppy’s gemaakt kunnen worden en dat hij er geen zin in heeft om ineens met 5 honden op straat te gaan lopen in plaats van met 3. Na deze week samen een paar goede gesprekken te hebben gehad hebben wij (Tassei en Taiko) groot nieuws. Wij hebben het zelfs in de krant gelezen.
Tatsu blijft hier bij mama Rontu, tante Keiko en zus Miyuki wonen!!!! Jooepppeeoioiiieeee!!!
Baasje en vrouwtje hebben twee peettantes voor Tatsu en die zullen er altijd voor hem zijn als het hier in huis voor hem even niet zo makkelijk is. Dat kan natuurlijk zomaar zijn als wij (Rontu en Miyuki) loops zijn.
Bij deze bedanken baasje en vrouwtje peettante Chantal en peettante Monique vast voor alles. En van jullie peetshiba Tatsu een dikke knuffel
Abonnement voor de dierendokter.
Het lijkt wel of baasje en vrouwtje met dit nestje puppy’s een abonnement voor de dierendokter hebben. Vanavond is baasje namelijk weer met Rontu naar de dierendokter gereden.
Rond de klok van 16.00 uur werd deze foto gemaakt van troste mama Rontu met haar puppy’s.
Niks aan de hond zou je zeggen en dat was ook zo.
Rond half 18.30 uur ging baasje even vanaf een mensenvriendinnetjesfeestje naar huis toe om te kijken hoe het met Rontu en haar kindjes was en toen was ook alles nog normaal. Maar toen baasje en vrouwtje om 20.10 thuis kwamen was het foute boel. De hele huiskamer lag vol en Rontu had een droevige blik in haar oogjes. Ze vertelde er ook mee dat ze het echt niet expres gedaan had, maar dat ze ziek was.
Vrouwtje en baasje ruimde alles op. gaven puppy blauw de fles en belde met de dierendokter. Hij dacht dat het wel mee viel na het verhaal, maar vrouwtje wilde toch echt dat hij Rontu even ging onderzoeken. Baasje dus op weg met haar en toen hij weer thuis kwam vertelde hij wat de dierendokter had gezegd. Een melkklieronsteknig die snel was opgekomen. Daar door voelde ze zich zo beroerd dat ze moest overgeven, diarree, koorts en geen zin in haar puppy melk geven had. 3 spuitjes rijker, een paar pilletjes voor thuis en met goed raad kwam baasje dus weer thuis met Rontu en werd ze weer vertroeteld, Kip en rijst in een pannetje op het vuur, baasje op de bank en ga zo maar door.
En wij (Keiko en Miyuki) gaan nu naar ons huisje om te slapen en gaan pootjes draaien dat het weer goed komt met Rontu.
Kampioensclubmatch 2010
Vandaag mocht ik (Keiko) weer eens lekker met vrouwtje op stap. Er ging een huisje en een stoel mee en dan weet ik al genoeg, we gaan naar een show. Deze keer was het de kampioensclubmatch van de rasvereniging.
Toen we daar aankwamen rook ik al iets bekendst en jawel nog voor ik binnen was had ik Mariska al een knuffel gegeven. Toen wist ik het zeker Simba, Ziggy en Sakai waren er ook, want die had ik namelijk geroken toen ik daar buiten rond liep.
Eerst werd er een feetsje gebouwd. Mijn opa Gomes werd vandaag namelijk 15 jaar en was er ook. Het liedje lang zal hij leven, taart, ballonnen en een knappe opa en het feest is compleet.
Maar toen ging de show beginnen. Sakai, een puppy van Miyuki en Ziggy en dus een Tenshi Yoi Shiba mocht als eerste van ons de ring in en werd even later door het vrouwtje doodgeknuffeld. En waarom vragen jullie je af, nou omdat vrouwtje erg trots op hem was en waarom nou kijk maar.
Hij kreeg namelijk zijn eerste U-tje en werd zelfs als eerste geplaatst en was dus beste jeugdreu van de dag.
Even later stond hij dus weer in de ring om te strijden voor de titel beste reu en daar stond hij samen met zijn papa Ziggy. Dat is toch super en ik heb dat dus thuis ook gelijk tegen Miyuki verteld, want dat is het liefje van Ziggy en de mama van Sakai. Ik zag haar groeien!
Maar weer terug naar de show. Ik mocht natuurlijk ook laten zien hoe knap ik was (ik stond met Simba in de ring). Vrouwtje wist het al, want de keurmeester had een meetlat bij en ik ben toch wel een beetje groot voor een teefje, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik kreeg een super compliment over mijn spiertjes (hihi, lang leve de behendigheid) en voor de rest zag ik er ook goed uit. Ik kreeg ook een U-tje en mocht plaats nemen achter het bordje met de 2 erop.
Ondertussen had baasje gebeld en die had het goede nieuws. Alle puppy’s hadden vanaf nu hun oogjes open, jaja alle puppy’s nu dus ook reutje blauw.
En wat we vanavond gaan doen, nou lekker luieren en genieten van die 7 puppydwergen!
Jaloers.
Na een leuk weekend te hebben gehad vol bezoekjes en een dagje Efteling voor baasje, vrouwtje en 2 mensenvriendinnetjes (wij hadden voor 3 vrijkaartje gezorgd en een baasje en vrouwtje voor een goede puppyoppas) kijken baasje en vrouwtje soms de werpkist in en dan zien wij (Keiko en Miyuki) ze denken dat ze dat ook wel zouden willen.
De puppy’s van Rontu liggen dan zo lekker te slapen. Oké wel op de vreemdste manieren, maar toch op een hele ontspannen manier. Zo hebben we hier reutje grijs en blauw die lekker bij de werpkisthond liggen te slapen.
Baasje en vrouwtje zijn natuurlijk jaloers omdat ze allebei korte nachten hebben omdat ze reutje blauw nog de fles moeten geven. Dit is op het moment om de 3 uur. Baasje doet het aan het begin van de nacht en bij vrouwtje begint de dag erg vroeg. Maar het is voor een goed doel, want hij is aan het aankomen. Hij heeft van zaterdag op zondag een knopje om gezet en is uit de echte papfles gaan drinken en dan ook gewoon lekker veel. Hij woog namelijk vrijdag 302 gram en vandaag gewoon 358 gram en dat is voor hem een grootte sprong vooruit.
Even voor het verschil aan te geven. Teefje rood weegt 725 gram, reutje groen 616 gram, reutje zwart 597 gram, reutje grijs 511 gram, reutje wit 572 gram en reutje paars 664 gram.
Ook gaat het goed met de ontwikkeling van de puppy’s. Het kruipen wordt steeds meer lopen, want de voorpootjes staan al onder de lijfjes en ook de achterpootjes komen al onder het kontjes. En dan zijn ze nog snel ook.
Zo nu gaan we weer kijken hoe puppy blauw zijn flesje krijgt, want dat vinden wij leuk om te zien. Rontu vind dat ook goed, want ze heeft dan nog 6 puppy’s waar ze voor kan zorgen.
Slapen.
Eindelijk was het weer zover, Rontu heeft ons vannacht lekker door laten slapen en dat was ook een heel uur extra omdat de klok verzet werd.De afgelopen nachten kwam ze ieder keer even naar boven om aan baasje en vrouwtje te vertellen dat ze naar buiten moest. Dit is natuurlijk heel netjes, maar toch, wij (Keiko en Miyuki) werden ook iedere keer wakker.
De puppy’s slapen ook lekker hoor, maar ja dat is niet heel vreemd. Maar kunnen ze gewoon weg nog niet. En wij vinden dat er eg schattig uit zien. Reutje wit en groen liggen lekker bij elkaar. Slaap lekker voor straks!
Helemaal gewend.
Ik (Rontu) ben er weer helemaal aan gewend dat ik puppy’s heb. Als er iemand aan de deur staat joel ik die toe dat ik weer puppy’s heb en dat ze er niet aan mogen komen.
Ik lig goed om me heen te kijken terwijl ik mijn puppy’s verwen, want ik hou alles in de gaten. Keiko en Miyuki vertrouw ik namelijk ook voor geen brokje. Dit zijn dingen die ik altijd doe als ik puppy’s heb dus ik ben moeder op en top.
Met mijn puppy’s gaat het trouwens lekker hoor. Ze drinken goed en plassen en po..en gaat ook. Het teefje is zelfs helemaal op eigen kracht in het overdekte gedeelte gekropen om daar verstoppertje te spelen, maar ik had haar zo gevonden hoor, want ik verlies geen puppy uit mijn oog.
Verder wil ik iedereen bedanken voor de felicitaties en het medeleven. Fijn dat er zoveel zijn die aan mij, baasje, vrouwtje, Keiko en Miyuki denken. Ik kan je zeggen dat doet erg goed.
Zo nu ga ik weer mijn melkbar openen. Daarna gaat hier vast het ligt uit, want we zijn nog niet helemaal bijgeslapen na de nacht van gisteren.
Het zware werk begint nu pas.
Vrouwtje vertelde eergisteren over de laatste loodjes van Rontu, maar we kunnen jullie nu zeggen dat dat voorlopig nog niet zo is. Eerlijk gezegd begint het zware werk nu pas.
Vannacht is ze namelijk bevallen van haar puppy’s. Het waren er geen zes, maar gewoon nog meer. Na nummer zes zagen baasje en vrouwtje dat Rontu het erg zwaar kreeg. Ze nam haar tijd ervoor zullen we maar zeggen, maar nu weten wat we toen nog niet wisten. Rontu had gewoon nadat ze 6 puppy’s op de wereld had gezet niet genoeg kracht meer om nummer 7 op de wereld te zetten. Het puppy wat er toen uitkwam leefde helaas niet meer. Vrouwtje probeerde het nog te redden, maar dat heeft niet zo mogen zijn. Rontu kwam weer tot rust en ging voor het eerst bij haar puppy’s liggen om ze te wassen en ze de kans te geven om te drinken.
Na een knuffelbeurt van Rontu met haar puppy hebben baasje en vrouwtje afscheid genomen van die kleine. Zo iets mee maken gaat niet in de koude haartjes zitten, maar voor de eerste keer is het helemaal niks. Traantje liepen dan ook over hun wangen en die hebben wij (Keiko en Miyuki) er weer vanaf mogen likken.
Klaar is Rontu dachten baasje en vrouwtje toen en gingen op hun gemakje alles schoonmaken en opruimen. Ballonnen werden buiten gehangen zodat toch iedereen zou zien dat er hier puppy’s geboren waren. Rontu mocht van baasje ook nog een stukje mee en toen mochten wij al de kleintjes een kusje geven. Toen besloten baasje en vrouwtje lekker op de bank te gaan liggen om even te slapen, want het was ondertussen 4.30 uur en ze hadden eigenlijk nog geen oog dicht gedaan.
Maar Rontu had nog een verrassing, want om 5.15 was er ineens een berg lawaai in de werpkist. Baasje vloog op om te kijken en zag daar nog een pup. Eigenlijk nummer 8 dus. Deze laatkomer had het heel moeilijk. Snakte naar adem, blies belletjes uit zijn neus en ratelde uit zijn mondje. Ook nu heeft vrouwtje haar best gedaan om deze pup te helpen met vechten om te leven en deze keer heeft het geholpen. Wrijven, uitzuigen, een koude plens water, wrijven en wrijven. Maar deze pup is er nu nog steeds maar krijgt wel extra aandacht van het vrouwtje.
Hier een plaatje zoals het hele span er nu bij ligt in de werpkist.
Nu ligt vrouwtje even op de bank te slapen en als ze wakker wordt gaat ze de mensen bellen die op een puppy aan het wachten zijn. Er zal goed over nagedacht moeten gaan worden want het zijn 6 reutjes en 1 teefje en dan allemaal in de kleur rood of sesam. Wie o wie gaat straks bij wie wonen?
De afgelopen dagen.
Afgelopen weekend zijn wij lekker weg geweest. Jaja, jullie weten wel waar naar toe. Vrouwtje en baasje zeiden dat ze nog een weekend lekker wilde niksen voordat het gekkenhuis geopend word. We hebben er eigenlijk niks gedaan. Een beetje gewandeld en geslapen, maar we gingen ook om uit te rusten en dat is gelukt.
Zondag avond zijn we terug gekomen en toen is baasje mijn (Rontu) tweede huisje weg gaan zetten. Ik vond dat weer erg leuk. Maar ik moest er wel gelijk Miyuki uit jagen, want die kleine dondersteen dacht er eens even in te springen en er in te gaan liggen. Nou, mooi niet dus en ze is er later niet meer in gegaan.
Vanmorgen heeft vrouwtje mijn buikje weer gemeten en nu is het maar liefst 68 cm dik. Een paar dagen geleden was dat veel minder. PPff, waar groeit mijn buikje naar toe?
Vrouwtje heeft gezegd dat als ik vandaag boven ik op de weegschaal moet. Bahhh, daar wil ik helemaal niet op, want ik voel me net een varkentje. Ik knor zelfs als ik lig, want ik weet niet waar ik die buik moet laten.
Dat ik dik ben is 1 ding wat zeker is en dat gaat me steeds meer tegen zitten. Ik ben benieuwd naar wat voor schattige puppy’s er uit mijn buikje gaan komen, maar ik zal nog even moeten volhouden.
Bloemetje als bedankje.
Afgelopen zondag kwam Osha met haar baasje en 2 vrouwtjes hier op bezoek. Dat vinden wij altijd erg leuk. Lekker kroelen en spelen.
Maar deze keer was er wat anders, de knuffels van Osha kwamen mee uit de auto. Wat dat nou weer te betekenen had?
Ondertussen weten we het, want die kleine meid bleef hier slapen. Dat ging heel goed, want we hoefde haar zelfs niet1 keer op haar donder te geven. Zou ze ondertussen weten wie hier de baas is, of zou het komen omdat ik (oma Rontu) puppy’s in mijn buik heb.
Vanavond kwamen ze haar weer halen en wij kregen een bloemetje als bedankje. Ons vrouwtje zegt altijd wat een mooi bloemetje, maar wij zeggen hhhmmmm wat een lekker bloemetje. We kunnen ze namelijk helemaal op kluiven. Als dat geen lief bedankje is weten wij het ook niet meer.
Osha; het was leuk dat je hier weer was en tot snel weer. Knuffel van tante Keiko, oma Rontu en mama Miyuki
Dikkertje Dap
Vandaag heeft vrouwtje weer een foto van Dikkertje Dap gemaakt. Wij (Keiko en Miyuki) weten gelukkig heel goed wie ze bedoeld en als julie nu goed kijken weten jullie ook wie het is.
Rontu is haar naam, maar verlopig gaat ze door het leven als Dikkertje Dap. Nog 3 weken, als dat maar goed gaat.
1 jaar geleden.
Vandaag 1 jaar geleden waren hier in huis weer hele kleine puppy's. Wat schrokken we toen van het verschil van elf dagen met hun neefjes. Suki en Sakai zagen die dag na een niet al te leuke bevalling van Miyuki het daglicht. Suki en Sakai, Gefeliciteerd met jullie 1ste verjaardag. Dat jullie maar verwend mogen zijn.
Wat een leuk gezicht was dat toen en we kunnen niet wachten tot we over een paar weekjes weer van die kleine puppy's hebben liggen. Hopelijk met net zo'n trotse mama als ik (Miyuki) toen.
Met mij (Rontu) gaat alles nog steeds goed hoor. Nou ja, goed, ze schelden me uit voor "dikkertje dap" en zeggen dat ik over een paar weekjes vast en zeker uit elkaar klap als een ballon. Vrouwtje heeft gisteren weer gemeten hoe dik mijn buikje was en dat was al 58,5 cm en baasje heeft me gewogen en wat waren baasje en vrouwtje blij toen ze zagen dat de weegschaal 12 kilo aan gaf. Ik mocht 2 weken geleden niet afvallen van de dierendokter en ik kan je zeggen dat de weegschaal ondertussen bijna 1,5 kilo meer aan geeft. Vrouwtje heeft een foto gemaakt van mijn dikke buikje van nu, kijk maar eens 
Met mij (Keiko) gaat ook alles goed hoor. Oké, nu even niet, want ze lopen hier vuurwerk af te steken en dat vind in niet zo geweldig, maar verder hoor je mij niet klagen. Vrouwtje trouwens van de week wel toen wij samen op school waren. Ze riep tijdens het laatste rondje dat ik niet zo snel moest zijn. Belachelijk! Normaal krijg ik commentaar dat ik sneller moet zijn en nu was ik snel moet ik weer langzamer lopen. Wat wil ze nou? Het is ook nooit goed!
En nu, nu gaan we stoppen met vertellen en ons huisje in. Weltursten, wooeefffff, blafff, wooeeffffff.
Meten is weten.
Allereerst willen wij jullie laten weten dat hier alles zo zijn gangetje gaat. Ik (Rontu) heb nog niet meer zo'n drinkaanval gehad. Wel moet ik heel lang plassen als ik buiten ben, maar dat is dan ook het enigste.
Wat niet zoals altijd is is mijn buikje. Ze noemen me al "dikkertje dap" en als het goed is zitten de puppy's er nog 4 weken in. Vrouwtje is dan ook heel benieuwd hoe dik ik ga worden en deze keer is ze dan ook voor de gein mijn buikje aan het meten. Ze zegt dat meten is weten, maar ze weet dan nog steds niks. Hihi, dom vrouwtje! Afgelopen woensdag was mijn buikje 56 cm dik en vanavond al 57,5 cm.
Wij (Keiko en Miyuki) hebben ons vanmiddag lekker in de tuin vermaakt. In het zonnetje liggen of op de tegeles zitten en lekker wat rond kijken is ook fijn. Rontu blijft dan binnen zitten, maar dat is voor haar niks vreemds.
Waakhonden.
Is een Shiba een waakhond?
Nee normaal gesproken niet, maar vandaag leek het er wel op. Wij (Keiko en Miyuki) hadden afgesproken dat we alles goed in de gaten zouden houden, je weet maar nooit. En hoe wij dat deden, nou kijk maar.
Ik (Miyuki) hield de achterkant van het huis heel goed in de gaten en ik (Keiko) nam de voorkant voor mijn rekening. Vrouwtje moest er erg om lachen en zei dat wij toch gewoon wel waakhonden waren en dat als wij er zo bij lagen er zeker geen vreemde dingen zouden gebeuren.
Rontu lag op dat moment lekker rustig op de zak te slapen, maar dat heeft zij gewoon nodig zullen we maar zeggen en twee waakhonden is toch meer als genoeg.
2 keer gefeliciteerd.
Vandaag is het weer zover er zijn weer puppy’s jarig. Deze keer zijn het Reigan en Risshū. 1 jaar geleden zijn die geboren en zijn puppy’s van mij (Rontu) en Keiji. Jaja, bij ons blijven het onze puppy’s ook al zijn ze dat al lang niet meer.
Zo zag het er toen uit. O nee, ik lieg zo zag het er morgen uit, want hier zijn de kleintjes al weer een dag oud.
Wij (ja, ook Keiko en Miyuki) en ons baasje en vrouwtje willen ze feliciteren met hun verjaardag en geven hun dan ook in gedachten een hele dikke knuffel.
Verder kan ik jullie vertellen dat als alles goed blijft gaan ik over 5 weken weer pupy’s heb. Ik zou eerst aanstaande maandag met vrouwtje naar de dierendokter gaan maar omdat ik van dinsdag op woensdag vrouwtje en baasje heel de nacht wakker had gehouden is ze afgelopen woensdag maar met mij naar de dierendokter geweest.
Het verhaal aan de dierendokter luide dat ik heel veel plaste en heel de nacht op zoek was geweest naar water en dat vrouwtje het niet vertrouwde. Bij mensen kan veel drinken en plassen een teken zijn van suikerziekte of iets aan de niertjes. Er werd bloed geprikt en een plasje opgevangen en dat werd onderzocht. Na even te hebben gewacht kregen we te horen dat eiegenlijk alles gewoon goed was, maar…. Jaja baasje en vrouwtje moeten mij heel goed in de gaten houden, want het kan eventueel ook zwagerschapssuiker ( voor het geval ik zwanger ben) met pieken en dalen zijn. Ik mag niet af gaan vallen en als ik nog een keer zo’n bui heb moeten ze weer een plasje opvangen en zo snel mogenlijk bloed laten prikken om dat weer te laten onderzoeken.
Maar wat als aller eerste werd gedaan door de dierendokter was kijken of er al puppy’s in mijn buikje groeide. Eigenlijk kunnen ze dat pas bij 4 weken goed zien met de echo, maar proberen kon ze het. Haartjes op mijn buikje weg scheren en de echo aan zetten was wat ze deed en toen… 
Jaa, vrouwtje zag het ook gelijk, een puppy, ik ben dus zwanger! Maar toen ging er geteld worden 1,2,3 en 4. 4 puppy’s vind vrouwtje voor mij al meer als genoeg, maar nee 5 was er ook nog en toen zei de dierendokter dat er haartjes in de weg zaten en ze begon op nieuw te tellen. 1,2,3,4,5 en jaaaaa daar zag ze 6. De dierendokter keek naar vrouwtje en zei dat ze ze echt niet dubbel telde. Neeee, was het enigste wat vrouwtje kon zeggen, want ze kwam er achter dat als al deze puppy’s geboren gaan worden baasje en vrouwtje handjes te kort gaan komen. Want als, er kan namelijk omdat ik pas 3,5 weekjes zwanger ben er nog wat fout gaat met de puppy’s. Niet met allemaal maar wel met een paar. Maar er kunnen er ook nog verstopt liggen.
Ach, vrouwtje en baasje hebben gezegt dat met mij alles goed moet blijven gaan en dat ze de rest op de koop toe nemen. Ze gaan mij goed in de gaten houden en duimen draaien dat alles goed blijft gaan en ik geen rare bui meer krijg.
Ik ben dus deze week 2 keer gefeliciteerd. Woensdag met mijn puppy’s in mijn buikje en vandaag met mijn puppy’s van 1 jaar oud. Wat een feest!
Weer terug van vakantie
Afgelopen zaterdag zijn wij weer terug gekomen van onze vakantie.
Op de heenreis kreeg vrouwtje ineens de ingeving dat ze een paar Shiba’tjes die bij ons in huis geboren zijn was vergten te feliciteren met hun alweer tweede verjaardag. Ze pakte haar mobieltje en stuurde 5 smsjes. De baasjes en vrouwtje van Osha, Oyuki, Oraeko, Okayia en Okayra waren degene die het smsje kregen en die moesten hun lieverdjes een dikke kluif en een knuffel geven op die dag. Ook stuurde ze een sms naar Ziggy, dat moest van Miyuki, want ze wilde haar mannneke ook feliciteren met hun kindjes.
Bijna 3 weken lang hebben wij lekker lui gedaan. Een wandeling hier, slapen daar en brokjes happen waren de belangrijkste dingen die we deden. En waar we dat deden, nou gewoon in het huisje in Duitsland. Heerlijk was het. Ja, zelfs toen vrouwtje bessen en paddestoelen ging plukken hebben wij ons vermaakt. Alleen was het erg drijgend weer zodat we niet heel veel super wandelingen hebben gedaan, maar gewoon lekkere kleintjes.
Verder hebben we met Miyuki wat afgezien. Ze was natuurlijk ook loops en dan is het heel normaal dat ik (Rontu) en zij met elkaar spelen. Maar daar had ik echt geen zin in en dat vond Miyuki natuurlijk weer niet goed en liet dan ook van haar horen. Haar hormoontjes gierderde door haar lijfje zei vrouwtje. zelfs zo erg dat vrouwtje zich schaamde toen we met z’n alle broodjes gingen kopen, dat was dan ook de eerste en de laatste keer deze vakantie. Gelukkig duurde het maar bijna een week en toen waren haar hormoontjes weer tot rust gekomen.
Op 3 september kregen we ’s morgens al heel vroeg een dikke kluif, sterker nog hij lag klaar toen we ons huisje uit kwamen. Slinger waren er in de kamer te vinden en dan weten wij wat er loos is. Er is er 1 jarig hoera hoera, maar wie, nou de dikste kluif was voor mij (Keiko), dus ben ik jarig. 9 jaartjes alweer, pffff, wat oud al.
De dag erna was er een vergadering over het huisje en toen baasje en vrouwtje weer thuis kwamen zeiden ze dat wij moesten gaan sparen omdat er een extra muur om het huisje heen gaat komen. We krijgen dus de komende maanden geen extra speeltje en kluifjes, maar dat zal wel were los lopen. Tenminste als we baasje en vrouwtje goed kennen. Ook werd er tegen mij (Rontu) gezegd dat het wel lekker zou zijn als ik 1 puppy extra zou maken omdat dat ook weer centjes zijn en wij onze bijdrage ook wel een mochten leveren, dus daar ben ik maar aan begonnen of het is gelukt weten we eind oktober.
Ach verder was het een fijne en lekker vakantie waarbij wij allemaal heel goed tot rust zijn gekomen. En vrouwtje en baasje zeiden dan ook dat het allemaal zo moest zijn met het weer zodat we als Rontu puppy’s in haar buikje zou hebben wij als die geboren worden er tegen aan kunnen.
Dekking.
Afgelopen zondag schreef het vrouwtje dat de periode dat ik (Rontu) loops ben in eendekking zou eindigen en ik kan je zeggen dat is gebeurd hoor.
Donderdag was ben ik namelijk met vrouwtje naar de dierendokter geweest om bloed te laten prikken. Ze kijken daar dan hoe hoor het progesteron gehalte in het bloed is om te kijken wanneer de beste tijd is om te dekken. Nou ben ik Rontu en wist vrouwtje eigenlijk het antwoord al wel, maar toch je weet maar nooit. Maar ik stelde haar niet teleur, want toen de dierendokter met de uitslag belde was dat 6,1 en dat betekende dat ik gewoon op de 13de dag dekrijp zou zijn zoals ze zeggen.
Nou is die 13de dag precies nu het vrouwtje dit zit te schrijven en dan moest de reu die mij zou dekken naar de hondenshow in Rotterdam. Vrouwtje en baasje zijn dus gisterenavond al met mij naar hem toe geweest en doen dat vanavond nog een keertje. Gisteren is het in ieder geval gelukt en hebben we zeker 25 minuten vast gestaan. Vananond kijken we weer wel.
Nou wordt het spannend, want als ik Rontu blijf zoals altijd met puppy's zal ik op de 60 dag bevallen, maar we gaan eerst over 4 weken kijken of er wel puppy's in mijn buikje groeien door weer naar de dierendokter te gaan om een echo te laten maken. O ja, voor degen die het willen weten als er puppy's komen zullen dit allemaal echte broertjes en zusjes van Miyuki.
Een nieuw begin.
Het is weer een hele poos geleden dat er hier wat is verteld door het vrouwtje,maar daar gaat nu weer verandering in komen. Veel mensen vroegen of wij nog wel wat mee maakte en wij vertellen jullie dat wij ons geen moment vervelen.
Ondertussen hebben wij namelijk auditie gedaan voor de musical Kruimeltje, ze zochten de hond Moor, maar wij waren simpelweg te netjes en zijn het dus niet geworden. Trouwens best appart hoor, lopen over een rode loper en voor een jury een rondje lopen. Veel spannender als een hondenshow. Wat wel leuk was was dat wij als hondjes het pretpark de Efteling in mochten.
Verder hebben we veel gewandeld en gedaan. Zijn ook al weer een week op vakantie geweest en zeer binnekort gaan we weer en dan gewoon 3 weken.
Verder is onze achtertuin veranderd (na 12 jaar waren baasje en vrouwtje hem beu) en daar wordt morgen door de tuinman het laatste aan gedaan. Wat we nu ook hebben is een logé, RisshÅ« slaapt al bijna twee weken hier en we maken het hem niet makkelijk. Ik (Rontu) ben namelijk vorige week zondag loops geworden en ik (Miyuki) draag ook sinds vrijdag weer een broekje. En die loopse periode van mij (Rontu) gaat als het goed is eindigen in een dekking door een reu en dat betekend dat ik dan misschien weer puppy's krijg.
Al met al een nieuw begin van de verhaaltjes, onze achtertuin en een leuke spannende periode!
Zon.
Hihi, heerlijk dat proberen om een bruine buik te krijgen van de zon. Wat heeft dat lang geduurd zeg dat we dat weer konden proberen, maar de laatste dagen doen we weer heel goed ons best. Ook heb ik (Miyuki) vrouwtje geholpen met de takjes op te ruimen, maar ofze daar blij mee was weet ik nog steeds niet. Ik heb in ieder geval geen tandsteen meer.
Alleen zaterdag hadden we pech, want toen zat de hele tuin vol bezoek, vrouwtje was namelijk jarig. Niet dat wij veel bezoek erg vinden, sterker nog wij vinden dat wel gezellig.
Zondag hebben we gezellig met z\’n alle op het dakterras gelegen. Omdat we daar ook nog eens uit de wind liggen is het daar erg snel erg warm, maar wel lekker, tenminste als het geen 30 graden is.
Vandaag is de eerste verandering in de tuin gebeurd, het nieuwe tuinstel is gekomen. Wauw, wat is het mooi en wauw, wat ligt het ligbed lekker. Jaja, eerste verandering, er gaat binnenkort nog veel meer gebeuren, maar om deze keer de goede maat te bepalen voor het terras is eerst het tuinstel gekocht. Als het helemaal af is nemen wij lekker plaats op het ligbed en moet vrouwtje maar een foto maken en dan kunnen jullie allemaal kijken.
En morgen gaan we weer lekker zonnen om te poberen onze buikjes bruin te krijgen, maar of dat ooit gaat lukken, we proberen het al jaren.
6 Jaar.
Joeppiieee, vandaag is er hier in huis weer feest. Vrouwtje heeft de slingers en de ballonnen weer opgehangen en vanmorgen lag er in onze kamer een cadeautje klaar voor de jarige. Wie, nou ik (Rontu) ben de gelukkige vandaag. 6 jaar geleden ben ik geboren, pppffff, wat gaat het leven hard zeg.
Toen ik 3 dagen hier in huis woonde zag ik er zo uit. Tenminste als ik vrouwtje moet geloven.
In die 6 jaar is er veel gebeurd. Zo heb de nodige cursussen op school gedaan. Hoe veel kilometers ik gelopen heb in mijn leventje wil ik niet weten. Hoe veel kluifjes ik heb geluifd weet ik ook al niet. Wat ik wel weet is dat ik heel graag bij baasje en vrouwtje woon. Wat ik ook weet is dat ik 9 puppy\’s heb groot gebracht. Ik vind Keiko best lief en Miyuki, ach ja, ze heeft wat rare sterken, maar is ook een schatje.
Verder ga ik nu feesten, wwooeeeeffffff!!!
2 maanden lang.
Ppfff, wat is het een tijd geleden zeg dat wij hier wat hebben verteld. Niet dat we niks mee hebben gemaakt, maar gewoon omdat vrouwtje het niet op kon brengen om wat te schrijven. Nu vertellen we dus even in hondenvlucht wat wij allemaal gedaan hebben die 2 maanden.
Nadat de zusjes weg waren kwam een paar dagen later Nagai hier logeren. Ruim een week lang en wat was dat gezellig. Soms was hij even de weg kwijt en begon op vreemde dingen te kluiven. Meestal was het mijn (Miyuki) achterpoot, de mafhond! Verder hebben we gewoon genoten van gezellige gekke Nagai.
Gelijk nadat hij weg was zijn we in de auto gestapt. We gingen stambomen weg brengen. Risshū en Sakai waren als eerste aan de beurt. Dat was makkelijk, want die wonen hooguit 10 minuten van elkaar vandaag. Eerst gingen we bij Risshū naar binnen en die wist van blijdschap maar een ding te doen en dat was het hele huis vol plassen. Later gingen we naar Sakai, maar daar gingen wij niet mee naar binnen. Het huisje waar Sakai nu woont is te klein voor 6 hondjes die gek gaan doen. Hihihi, wat kennen onze baasjes en vrouwtje ons toch goed.
De zondag daarna gingen we naar Suki toe. O nee, we gingen naar Suki en Okayra toe. Die twee zusjes die hier een paar weken eerder gelogeerd hebben, maar ook die kregen de stamboom van Suki thuisgebracht. Baasje en vrouwtje vinden dat dat zo hoort.
Weer een week later gingen we heel lang rijden. Ik (Keiko) herkende het daar. Maar we gingen toch naar Reigan toe om de stamboom te brengen, dat is raar. Maar nee, het klopte, want toen we gingen wandelen gingen we naar het losloopgebied Het Leesten. Toen ik daar aankwam wist ik het weer. 
Toen ik nog klein of moet ik zeggen jong was gingen baasje en vrouwtje daar regelmatig met mij naar toe om me los te laten lopen zonder dat ik weg kon, want daar is het hele gebied met een hek afgezet. Na een gezellige dag gingen we weer naar huis en waren al de stambomen op plaats van bestemming.
Een paar dagen later werden er spulletjes gepakt. Voor baasje deze keer, want hij ging voor zijn werk naar Amerika. Vrouwtje had voor ons een verrassing vertelde ze en ging ook spulletjes pakken. Na een probleempje met de auto gingen we wat later weg dan gepland, maar we kwamen gewoon op de goede dag aan. En waar, nou dat hoeven jullie niet te raden, het was het huisje in Duitsland. Een hele week hebben we daar vakantie gehouden, heerlijk. Wandelen, eten, slapen, wandelen, slapen, eten en slapen.
Toen vrouwtje baasje ging halen zijn ze nog even langs Osha gegaan, want die woont niet ver van het vliegveld af. Pppfff, wat hebben die deze weken veel puppy’s gezien.
Nu liggen we al een paar dagen lekker in het zonnetje in de tuin. Vrouwtje is zaterdag weer naar een fokkerscongress geweest en is weer wat wijzer.
Verder gaat hier alles gewoon zijn gangetje hoor, dus maak je niet ongerust als wij eens niks van ons laten horen. Al heeft vrouwtje beloof dat ze weet wat vaker gaat schrijven. Sterker nog ze, zegt dat ze morgen al weer schrijft.
Zusjes.
Woensdag was het weer wat anders. De telefoon ging en wij kregen onze riempjes aan. Wij naar buiten en daar daar daar daar waren de zusjes Okayra en Suki. Wauw wat leuk!
Na een tijdje kwam er ook nog een huisje naar binnen en dat rook wel erg naar hun, dus zou het zijn…… Jjaaaa ze blijven slapen, tenminste hun baasje en vrouwtje gingen weg en de zusjes niet.
Wat een gezellig hondenbende was dat zeg. 5 hondjes in huis!!!
Die twee zusjes sporen echt niet en daar hebben we dan ook heel veel mee gelachen. Okayra kan hele vrhaaltjes vertellen en Suki, die lijkt in haar gedrag wel erg veel op mij (Miyuki). Soms waren ze ineens zo moe dat ze lekker op de bank gingen slapen terwijl wij dat eigenlijk helemaal niet mogen.
Vanmiddag zijn ze weer opgehaald zodat ze weer lekker thuis kunnen slapen. Maar morgen, misschien zien we ze morgen weer!!!! Hopelijk is het dan een beetje lekker weer.
Klimmen en springen.
Jullie zullen je weer wel vragen of wij nooit wat mee maken, omdat er weinig geschreven wordt door het vrouwtje, maar dat is echt niet waar hoor. Dit weekend waren wij weer eens naar het huisje in Duitsland en daar hebben we weer erg genoten.
Toen ik (Miyuki) vrijdagmorgen buiten keek was dit wat ik zag. Jaja, een hele berg sneeuw. Zo veel dat als ik buiten keek ik alleen maar sneeuw zag.
Moet je maar eens kijken soms lagen er bergen zo hoog als het vrouwtje groot is. Jaja, ze moeten die sneeuw toch ergens laten als ze de straten schoon maken.
Wandelen doen we graag, maar nu was dat wat moeilijk en soms moesten wij de bergen beklimmen. Wij zakte zo ver weg dat we met onze buikjes de sneeuw aan raakte. We hebben onderweg bij onze overburen uitgerust door lekker voor de open haard te liggen. Toen we opgewarmd waren zijn we lekker naar huis gegaan en hebben daar lekker gedroomd over bergen sneeuw.
‘S avonds zijn baasje en vrouwtje weg geweest. Ze zijn naar de plek gegaan waar 1 keer per jaar mensen van de berg springen. Wij lopen daar vaak langs en wij en baasje en vrouwtje vragen ons Dan hoe dat gaat, nou weten baasje en vrouwtje dat.
Zaterdag zijn wij mee gegaan naar daar waar die mensen ven die berg springen. Mensen kijken was wat baasje, vrouwtje, Udo en Monica gingen doen en wij mochten mee. Zeker 10 kilometer lopen was wat we gedaan hadden toen we his kwamen.
Gisteren wilde we lang daar blijven, maar helaas vrouwtje wilde voor de drukte van dat springfeest weg zijn. Als verrassing vertelde ze onderweg dat als we op tijd thuis zouden zijn Osha misschien nog zou komen. Nou reken maar dat wij dat leuk vonden en toen dat nog uit kwam was het helemaal leuk. We hebben nog een paar uurtjes samen gespeeld en gedaan terwijl onze baasjes en vrouwtjes zaten te kletsen en te eten.
Schaam, schaam.
Er gebeurd op het moment iets waar wij (Keiko en Rontu) helemaal niet gewend zijn. Miyuki is ergens van onder de indruk. En waarvan denken jullie dan, nou van dat zwarte broekje wat ze al vaker aan heeft gehad en nu ook al weer een paar dagen draagt.
Ze kan op eens niet meer gaan zitten als ze dat moet. Deze middag heeft ze dan ook voor straf in de gang gezeten terwijl wij lekker brokjes kregen. Vrouwtje ging na een paar minuten bij haar kijken en opeens wist ze weet wat ze moest doen als ze het commando “zit†hoorde. Plof, twee tellen ging haar kontje aan de grond, maar ze ging zitten en dat was de bedoeling. Als beloning kreeg ze ook een brokje en daarna haar bakje met brokjes.
Soms laat ze zien dat ze zich schaamt voor dat zwarte broekje. Ze draait haar kontje dan zo onder het gordijn dat niemand ziet dat ze een broekje aan heeft. Vrouwtje zit er dus echt aan te denken om een echt meisjes broekje te gaan kopen voor haar, misschien vind ze dat wel leuk.
Raar hoor, Miyuki die ergens van onder de indruk is, want dat zijn we hier in huis echt niet gewend.
Wat we wel gewend zijn is dat er spulletjes gepakt worden. En daar is vrouwtje tussen het poetsen, wassen en werken door ook mee bezig. Zou het zo zijn? Zou het waar zijn? We wachten maar af en dan zien we het wel.
Gelukkig
Twee weken geleden vertelde vrouwtje over een logeerpartij van Nagai bij ons en dat het dan fijn zou zijn als wij (Rontu en Miyuki) niet loops zouden zijn omdat dat een heel gedoe zou zijn. Wij boven in de bench hij beneden. Hij naar boven in de bench en wij naar beneden. Acht keer per dag een rondje lopen wat voor weer het ook is.
Nou dat hoeft dus niet, want vanaf vandaag zien baasje en vrouwtje weer dubbel. Twee hondjes die soms al niet uit elkaar te houden zijn hebben nu alle twee een zwart broekje aan. Baasje en vrouwtje zijn nog nooit zo gelukkig geweest met die broekjes van ons.
Die Keiko die heeft maar mazzel, want haar hebben we nog nooit met een broekje aan gezien. Ze ligt nog wel gezellig bij ons op de zak, maar wel met haar gezicht de andere kant uit. Zou ze daar wat mee willen zeggen?
Bezoek aan huis.
Deze week kreeg ik (Miyuki) een sms van Sakai en daar stond de vraag in of ik vanmiddag thuis zou zijn. Nou ben ik niet gek en dus besloot ik tegen vrouwtje te zeggen dat wij vandaag nergens naar toe zouden mogen gaan omdat dan Sakai een bezoekje aan ons huis zou komen brengen.
Rond de klok van 14.00 uur was het zover. Vrouwtje zag ze al aan komen en die deed de deur open en begon Sakai te roepen. Ook baasje ging mee doen en toen……. roef daar kwam Sakai aan gerend en liep zo bij hun in hun armen en begon te kroelen.
Na een tijdje te hebben gebromd tegen Sakai (hij moest zijn plekje weer vinden) hebben we hem met rust gelaten en begon hij van alles uit te spoken. Hup, op de bank om baasje Remko te pesten. Kwast hier, kwast daar. Kip ik heb je! Wat kon hij nog meer verzinnen? Dat hij aan het verzinnen is kun je op deze foto goed zien en vrouwtje en vrouwtje Mariska zitten lekker van zijn streken te genieten.
Ik (oma Rontu) geloofde het wel en ging gewoon mijn eigen gangetje en ga wel weer met hem spelen als ik geen broekje meer aan heb.
Verder hebben baasje en vrouwtje een cadeautje gekregen van Mariska. Het was het eerste Nederlandstalige boek over een Shiba en weet je er staat een heel stukje over mijn (Rontu) en mijn kindjes Nagai en Nyoko in. Baasje en vrouwtje wisten natuurlijk dat dit boek uit zou komen, maar nu ze het in hun bezit hebben is het nog leuker.
Vrouwtje kent ons.
Vrouwtje kent ons heeeeeeel goed!
Donderdagavond vertelde ze namelijk tegen het baasje dat ze het vermoede had dat wij (Rontu en Miyuki) snel loops zouden worden. Ze had dit vermoede omdat wij anders waren dan anders. Bij Keiko kon ze de klok er op gelijk zetten; 6 maanden en 1 dag, 1 jaar en 1 dag, 1,5 jaar en 1 dag en toen mocht die naar de dierendokter. Maar bij ons is er niks van te zeggen. Dan duurt het 6 maanden voor we loops zijn, dan weer 8 en soms ook 7. Wij houden van verrassingen.
Maar toen vrouwtje gisteren thuis kwam van het werk en even wat te eten stond te maken zag ze ineens een Shiba met een sportbroekje aan en schoot ze hard in de lach. Wat ken ik mijn hondjes toch goed zei ze tegen het baasje en die vertelde op zijn buurt hoe ik (Rontu) het hem had laten ontdekken dat ik loops was. Ik had baasje ’s morgens namelijk laten zien dat ik loops was geworden door een druppel bloed op de grond te laten vallen. Hij naar onze kamer om een broekje te pakken en daar gingen we weer. Ik kreeg het commando "piep" en hup daar ging mijn rechter achterpootje omhoog en het broekje kon aan gedaan worden.
Nu lig ik soms lekker even op de bank, want ik vind me zelf best wel zielig. En als je hier in huis zielig bent mag je soms dingen die je anders niet mag en daar maak ik dus lekker gebruik van.
Later deze week zullen er wel 2 broekjes aan en uit gedaan moeten worden, want dan zal ik (Miyuki) ook wel weer loops zijn. Het komt eigenlijk wel heel goed uit dat het nu zover is, want over een paar weekjes komt Nagai hier logeren en dan zou het een heel gedoe zijn voor baasje en vrouwtje om ons uit elkaar te houden. Maar dat zou hun ook gelukt zijn, want ze weten precies wat ze hadden moeten doen, want wat kennen ze ons goed.
Logé mee.
Wat voor vele en verrassing was werd voor ons maandag al duidelijk. We zijn met oud en nieuw Silvester gaan vieren en we namen een logé mee. Silvester is wat ze in Duitsland vieren terwijl iedereen in Nederland oud en nieuw viert en aan de oliebollen zit en vuurwerk de lucht in laat gaan.
Woensdag avond werd de logé gebracht en het was Osha. Het puppy dat nu geen puppy meer is. Het puppy dat vorig jaar hier rond liep met een gebroken pootje en nu geen gebroken pootje meer heeft. Het puppy dat toen al gek was en nu nog steeds gek is. En zo kunnen we nog wel door gaan. Na een slapeloos uurtje werd ze snel naar boven gehaald en toen Osha eenmaal bij ons op de kamer lag viel ze als een blok in slaap en baasje en vrouwtje dus ook.
Donderdag hebben we vrouwtje van haar werk gehaald en zijn we aan de reis begonnen. Osha vond het prima in de auto net als wij trouwens. ‘S avonds gingen baasje en vrouwtje even gezellig naar het skilifthuisje en vermaakte zich daar twee uurtjes. Maar ze waren op tijd thuis, want voor het vuurwerk waren ze al weer binnen. 3 van ons hebben er weinig last van gehad, maar ik (Keiko) ben altijd wat nerveus. Al moet ik zeggen dat ik het in Duitsland wel mee vind vallen met dat knallen en ik het steeds beter kan hebben.
Vrijdag werd het pas echt leuk. De wandelschoenen en de skibroek werden aan gedaan door baasje en vrouwtje en wij kregen onze losloop riempjes aan. Jooeeeppiiiii!!! Nog geen 15 minuten van ons huisje af mochten we al los en ook Osha mocht los. Roef, roef zoef en weg waren we. Wat een feest in die sneeuw. Vooral voor Osha die thuis bijna nooit los mag lopen. En ze kwam net als ons terug als vrouwtje of baasje ons riep en kreeg dan ook gewoon een snoepje. Na een uurtje of 2 waren we weer thuis en kropen gelijk voor de verwarming om weer warm te worden.
Osha die lekker aan het genieten is en haar eigen pad wel zoekt.
Op zaterdag was het weer feest. Jaja, het zelfde feest als op vrijdag, wandelen in de sneeuw dus. Voor bekende onder de lezers, we gingen de wandeling u3 lopen. Voor andere bekende onder de lezers, de wandeling langs het mooiste plekje op aarde. En wat hebben wij weer genoten en natuurlijk genoten baasje en vrouwtje van ons.
Lekker aan het rennen met z’n alle, maar ik (Rontu) rook iets lekkers en moest even ruiken.
Van links naar rechts; Rontu en Miyuki, maar ja zo kennen jullie ons natuurlijk niet.
En dan de mooiste foto die gemaakt is deze dagen.
Keiko helemaal boven op de berg aan het genieten van het mooie uitzicht. En wij genieten voortaan van dit mooie plaatje.
Op zondag werd het weer tijd op de spulletjes te pakken en aan de terugreis te beginnen. Het baasje en de vrouwtjes van Osha zouden haar weer komen halen als we thuis waren en dat klopte ook, want toen we uit de auto kwamen waren ze er al, ze hadden haar vast gemist. Na nog wat te hebben gekletst en wat lekkers te hebben gegeten werd het weer tijd voor Osha dat ze weer weg ging en voor ons om te gaan luieren.
Vandaag hebben we nog veel aan die kleine meid Osha gedacht en eerlijk gezegt vonden we het wel leuk dat onze logé mee ging naar ons huisje in Duitsland. En nog leuker vonden we dat ze gewoon mee deed met los lopen en gek doen, want dat kan ze beide heel erg goed. Naar school hoefde we niet vandaag, want daar is het nog kerstvakantie. Hopelijk volgende week weer, want we zijn er al een paar weken niet geweest.