Daar zijn we weer.

Wauw, wat is dat lang geleden zeg. Vrouwtje lijkt het wel druk te hebben. Dat klopt ook wel, want vrouwtje moet heel vaak naar school en als ze dan thuis is moet ze ook nog veel leren. Maar dat alles is voor een goed doel en we kunnen jullie vertellen dat ze al 6 modules heeft afgerond. O nee, dat liegen we, ze moet er nog van eentje een huiswerkopdracht maken.

Maar eindelijk daar zijn we weer. Wat is er de laatste tijd allemaal gebeurd. Nou ik (Keiko) ben terug mijn jongen jaren aan het beleven, vrouwtje zegt dat ik soms weer een puppy lijk. Ik (Rontu) ben in april 8 jaar geworden en dat hebben we net als altijd met een feestje gevierd. Ik (Miyuki) wil maar niet loops worden en dat vinden baasje, vrouwtje en de nieuwe puppymensen helemaal niet leuk. Zit wel helemaal lekker in mijn velletje hoor, dus wat er met mij aan de hand is weten baasje en vrouwtje niet en zelf snap ik er ook niks van. En ik (Tatsu) maak het thuis erg gezellig. Ik doe nog steeds mijn naam eer aan zegt vrouwtje.

Maar nu lig ik heel braaf te wachten tot vrouwtje een film laat verschijnen op tv, want ja wat moet ik anders vandaag met dat “mooie zomerse weer”.

Vrouwtje gaat zo aan de gang met die huiswerkopdracht en dan is het natuurlijk de bedoeling dat wij haar niet storen.

En er worden kleine dingetjes in het huis veranderd, zo hebben we nu twee mooie dakramen zodat wij de vogeltjes nog beter kunnen zien vliegen. Vrouwtje kan nu weer lekker brokjes maken voor haar en baasje, want ze hebben een nieuw ding voor hun voerbakken en een nieuw ding wat de geurtjes weg blaast. En de plasplaast is ondertussen ook helemaal nieuw gemaakt.

We hopen dat vrouwtje nu weer wat meer tijd kan vinden op te schrijven, want we houden graag iedereen op de hoogte wat wij allemaal beleven.

Pasen met buikpijn.

Vanmorgen wilde wij al vroeg onze huisje uit. Het is tenslotte Pasen en mogen wij eindelijk de grote doos van de secret Paashaas open gaan maken!

Baasje en vrouwtje hebben we dus ook maar uit bed gehaald om met z’n alle de doos uit te kunnen pakken. Vrouwtje besloot ons even te helpen met al het plakband en toen dat weg was mochten we onze gang gaan.

Waauuuwww, wat een hoop rotzooi. Dat maak ik altijd van reclamefoldertjes zei Tatsu. Rontu riep; daar staat mijn naam, dus dat is van mij. Keiko niet te flauw en ging eens goed kijken.

Domme Rontu, er staan al onze namen op hoor. Miyuki was weer eens lekker in de zon gaan liggen, die dacht vast van ik zie het wel als alles uitgepakt is.

Vrouwtje heeft al de rotzooi in de kliko gedaan en de 5 pakjes binnen op tafel gelegd. Die mogen we straks na het ontbijt open maken. Baasje heeft toen wij samen met vrouwtje aan het wandelen waren nog even deze foto gemaakt van het mooie cadeau met onze namen er op.

Het is een soort voerstandaard, mooi hoor.

Maar weer thuis gekomen veranderde er ineens wat. Ik (Tatsu) hoefde mijn ontbijtbrokjes niet, want ik had ineens zo’n buikpijn en heb dat tegen baasje en vrouwtje gezegd. Die hebben toen besloten dat de 5 pakjes pas uitgepakt mogen worden als ik me weer beter voel. Keiko, Rontu en Miyuki begrijpen het gelukkig ook. Baasje en vrouwtje hebben nog wel lekker zitten ontbijten en zien nu wel wat de dag brengt. Oké, een lange wandeling zal er nog wel volgen, maar wie er allemaal gaan zien we dan wel. Als ik (Tatsu) nog buikpijn heb mogen de andere lekker gaan en dan blijf ik lekker thuis.

Wat we in ieder geval wel hopen is dat we de pakjes vandaag nog open kunnen maken, want dan ben ik (Tatsu) weer beter en kan ik weer hondenkwaad uit gaan halen. En dan hoeven wij ook nergens meer zenuwachtig voor te zijn, want wat is het spannend om een hele week te weten dat er een grote doos voor ons is gekomen van de secret Paashaas die we niet open mogen maken voor dat het Pasen is.

Shennedoah, Renko en Yoshi toch willen wij jullie al bedanken voor dit speciale cadeau. Het staat nu in de huiskamer met op iedere schaal een pakje. Als we die open mogen maken volgt daar snel weer een berichtje van hoor. Knuffels Keiko, Rontu en Miyuki. Jaja, van mij (Tatsu) ook al heb ik nu niet zo’n zin in knuffels geven.

Erklärung der Hints

Hier meine Erklärung zu die Hintz die ich gegeben habe als secret Osterhase. Ich mache es in Deuts da meiner Geschenk zur Deutschland gehen sollte. Manchmal sollen dingen so gehen.

Zum Erste die vier Kleeblätter. Steht zum glück und Keiko meinst glücklich Kind. Aber naher hatte ich auch gedacht dass er vier Blatter zu sehen waren: meiner vier Hunden

Zum Zweiten ein Fuchs. Rontu meinst Fuchsen Augen und schau mall an der Schwanzende weiße Haren. Dass haben meiner drei Damen, aber ess sind nur drei oder vier Haren aber ein kleines Eigenschaft

Zum Dritten eine Osterei. Du hast recht ein „ Yoshi egg“ aus Nitendo Spiele. Du warst so nah dran dass ich dich auf eine andere Osterhase richten musste. Ich habe gedacht und gedacht und kam zu Shennedoah en Renko met Shiba Yoshi (Yoshi meinst auch glück, seht aus wie dieser Fuchs mit sein Sesam Farbe und wohnen in den Provinz Utrecht dazu ach des Vierte Hint). Aber Yoshi meinst auch Drache und das ist der Niederländisch Erklärung von Tatsu.

Zum Vierte Utrecht. Aber eines bestimmte stelle da. Remko meiner Mann arbeitet jetzt in Utrecht und ist da oft. Ich fahre jedes mall zum Lelystad (ich wohne dan beim Khoda und banshu) und Utrecht ist dann Halbwegs. Aber der bestimmte stelle ist dass Universität in Utrecht und da steht ein Standbild von Jan van Nassau auf der Platz. Aber Breda der Ort wo ich wohne ist auch ein Nassau Stadt.

Zum Fünfte Breda. Dass dunkle Grüne ist dass Mastbos in Breda und das ist das Wald wo ich immer laufen gehe mit meiner 4 Shiba’s.

Zum Sechste ein Bead von Trollbeads. Welpen Familie ist seine Namen und ich habe einer Trollbeads Ketten mit nur Sagen da an was meiner Hunden an geht oder Tenshi Yoi angeht. Dieses Bead habe ich auch.

Einkaufen sind gehold und dass Geschenk habe ich gemacht und nur hoffen das dass Geschenk das richtige ist. Jetzt noch hinschikken.

Und zum Siebten die Diemel Quelle. Ein schönes Ort beim uns in Usseln. Da laufen wir oft hin oder entlang und da können die Hunden spielen und trinken. Wenn du dieser Hint bekommen hatte war ich da und habe mein Urlaub genossen.

Auf dass Geschenk war die Postmarke von Korbach drauf. Dort gehe ich oft Einkaufen und dass ist die Stelle wo alle Post von Usseln hin geht und dann geht es weiter, wie nach euch.

Heidi und Sabrina mit Shiba’s Biko, Paija & Nagaia
Wir wünschen euch schöne Feiertage!

En dan de uitleg van de hints die ik zelf ontvangen heb.
Kiyoshi betekend puur vandaar pure chocolade.
Het plantje is een sesamplantje de kleur van Yoshi.
Het Nintendo spelletje is precies zoals je zei de poes haha en we hebben er meerdere.
Het schild is het teken van Kamerik.
En op de doos is het dus een afbeelding van een kamer + ik, hihi en daar wonen we.

Ik hoop dat jullie het kado leuk vinden!! Nog even wachten.

Groetjes Shennedoah en Renko met Shiba Yoshi

Gezelschap houden.

Gisteren hadden wij het er over dat wij vrouwtje graag gezelschap houden terwijl ze aan het leren is. Vanmorgen hebben we dat gedaan op onze kamer. Kijk maar, hier liggen wij (Rontu en Miyuki) lekker bij haar in de buurt.

Nu liggen Keiko en Tatsu lekker bij haar in de tuin, want vrouwtje maakt het onaangename waar met het aangename en zit dus met haar neus in de boeken, maar dan wel met het zonnetje op haar gericht. Als dat nou niet gezellig is dan weten wij het niet meer hoor.

Waarschijnlijk houden we haar nog wel een paar dagen gezelschap, want donderdag is het examen van de stof die ze nu aan het leren is en dan heeft ze nog een opdracht die van belang is voor haar examen wat ze de maandag erna heeft.

Onderzoekjes en spuitjes.

Vandaag was het dan zover, de eerste onderzoekjes voor mij (Tatsu) stonden in de agenda. De dierendokter begon met het Patella onderzoek, friemel, friemel en de uitslag was: Patella vrij. Super!

Daarna kreeg ik een spuitje, niks ergs hoor, gewoon die wij ieder jaar moeten krijgen. Auuuwwww, die dierendokter die mij vorig jaar toe ik nog heel klein was heeft geholpen kwam de hoek om kijken en schrok dat ik moest gillen. Ze was dit niet gewend van ons, maar ja zei het vrouwtje het is een echte Shiba reu en dat zijn in haar ogen aanstellers. Nou zei de dierendokter: dat had ik van hem niet verwacht.

Toen kreeg ik nog een spuitje en plof ik ging slapen. Vrouwtje heeft me verteld dat ze toen een mooie foto van mij hebben gemaakt en dat ik die goed mag bekijken als ik weer helemaal wakker ben. Nu ben ik nog niet helemaal wakker, want als ik loop is het net of mijn pootjes van stof zijn en die zakken onder mijn lijfje uit. Ik heb wel gezegd dat vrouwtje jullie de foto al mag laten zien, dus hier komt hij.

Toen werden er allemaal papiertjes ingevuld en mocht ik lekker in de auto gaan slapen.

Ook ik (Miyuki) was ook de klos vandaag voor een spuitje, o nee, twee, maar ook niks ergs hoor. Wel heeft de dierendokter nog eens goed naar mij gekeken of mij oortje en oogje het nog doen. Weet je wel die waar ik vorig jaar niks meer mee kon. Mijn oogje is weer helemaal goed en mijn oortje doet het wel, maar kan alleen niet meer helemaal bewegen. Maar de dierendokter heeft me wel weer beter verklaard, dus was het vrouwtje weer helemaal blij.

Nu liggen wij (Keiko, Rontu en Miyuki) lekker bij Tatsu op de zak te luieren, want het is best wel zielig hoor als je niet op je pootjes kan staan. We geven hem iedere keer een knuffel, de schat.

 

Gefeliciteerd!

3 jaar geleden, we weten het nog heel goed. Ppff, wat een ochtend. Miyuki ging zo snel met bevallen dat baasje er zelf niet bij was. Gewoon midden op de dag besloot ze dat haar eerste puppy’s op de wereld konden komen. Hier heb je ze het O-nestje; Oyuki, Okayra, Okaiya, Osha en Oraeko (met de klok mee).

SONY DSC

Vandaag zijn ze dan ook weer jarig en hebben de leuke leeftijd van 3 jaar bereikt.

Dames en heren, wij baasje Remko, vrouwtje Patricia, tante Keiko, oma Rontu, mama Miyuki en oom Tatsu feliciteren jullie, denken aan jullie en eten een gebakje en drinken een extra glaasje op jullie.

Okaiya, Otaeko, Okayra en Osha; jullie hebben we bij toeval de laatste weken gezien en dat was gezellig, leuk en super. Oyuki;  jou zien we ook nog wel hoor en geven je dan een extra knuffel, want die heb jij nu moeten missen.

Vies ding.

Vandaag kreeg ik (Tatsu) een cadeautje van een buurmeisje van mij. Zij was gisteren met haar papa en mama gaan wandelen en zagen iets liggen. Ze hebben nog heel netjes gevraagd of het toevallig van een van de honden was die daar ook rond liepen, maar gelukkig geen van de baasjes reageerde op hun vraag. Zo dacht de buurvrouw er zijn vast een paar Shiba’s die ik daar blij mee kan maken en dat klopt. Thuis gekomen heeft ze het gelijk gewassen en laten drogen en nu heb ik het net gekregen en ben het even goed aan het besnuffelen.

Waarom ik denken jullie? Nou het zit zo; het lijkt wel erg veel op de “Kong” die ik al heb en die ik aan het slopen ben. Alleen deze heeft haartjes, ogen en oortje. Hihi, die moeten er dus ook af. Vrouwtje heeft deze kong de naam “Vies ding” gegeven, want anders weten wij niet over welk speeltje ze het heeft als we het moeten gaan pakken. Jaja, je leest het goed; we, want ik moet het natuurlijk wel met tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki delen.

Buurvrouw, buurman en buurmeisje; Bedankt, het is een super leuk Vies ding.

Wie kijkt naar wie?

Vanmiddag zaten wij weer eens lekker met z’n alle in de tuin. Op een gegeven moment moest vrouwtje lachen en vroeg wie kijkt naar wie?

Als je goed kijkt zie je dat Suki naar oma Rontu kijkt en dat Tatsu naar zijn nichtje Okayra kijkt. Ik (Keiko) zit naast vrouwtje en kijk naar dit zooitje ongeregeld, want hier waren ze even aan het uitrusten om even later weer door de tuin heen te vliegen. Miyuki ligt lekker binnen in haar huisje en geniet van haar rust.

Vrouwtje heeft van Okayra ook een mooie foto gemaakt, want een crème/witte shiba zie je niet zo vaak.

En zeg nou eerlijk, ze is toch super mooi! En weet je ze is ook nog super lief.

Oom en nicht.

Wat kunnen die twee toch samen spelen, leuk om te zien hoor. En dan hebben wij (Keiko, Rontu en Miyuki) het over ome Tatsu en nichtje Suki. Moet je zien.

Hier zijn ze samen de Kong aan het slopen, want die klus had Tatsu nog niet geklaard ondanks de hulp van Taiko.

Maar lief kunnen ze ook zijn hoor, of zullen ze op dat moment gewoon weg even te moe zijn om te spelen.

Dat ze nu moe zijn is de normaalste zaak van de wereld en liggen dan ook heerlijk te slapen. Moet je maar eens kijken hoe Tatsu er nu bij ligt.

Niet lachen hoor, want dan wordt hij wakker!

Echt pootjes draaien.

Baasje heeft vandaag even met de dierendokter gebeld. Hij wilde weten wat voor vooruitgang hij en vrouwtje moeten zien. Oké, Miyuki is wat karakter betreft weer de oude, maar haar koppie wil nog steeds niet doen wat zij wil. Aangezien vrouwtje precies weet wat een pilletje prednison doet vind ze het niet gek dat Miyuki weer de oude lijkt.

De dierendokter vertelde dat hij hoopte dat het nog goed zou komen met haar koppie, maar dat dat misschien wel heel erg lang kan gaan duren, als het nog goed gaat komen.

Wij hebben het dus de komende tijd erg druk met pootjes draaien, want je snapt wel dat we willen dat Miyuki weer een knappe Shiba dame gaat worden. Oké we zijn eerlijk, ze is nog steeds knap, maar het kan knapper.

Miyuki, we zullen pootjes draaien of ons eigen leventje er vanaf hangt.

Knuffel tante Keiko, mama Rontu en oom Tatsu

Nog een stamboombezoekje.

De afspraak voor het vierde stamboombezoekje stond voor vandaag in de agenda en baasje en vrouwtje waren benieuwd hoe puppy groen zou reageren als hij hun zag. Nu weten die twee dat en ook Tatsu weet hoe zijn broertje Tenyo (Keiko “junior”) op hem reageerde. Het was gewoon een dolle boel.

Hier sta ik (Tatsu) bootjes te kijken. Leuk hoor! En weet je ze varen gewoon bij Tenyo door de achtertuin varen. Oké niet door de tuin, maar wel door het watertje wat aan de achtertuin stroomt.

En hier heb je nou Tenyo. Hij is helemaal uitgeteld, heeft zijn kroelschaapje gehaald en hij hoefde maar twee schaapjes over het hekje te zien springen en sliep!

Gelukkig duurde het maar even en kon Tenyo weer spelen en dat hebben we dan ook weer heel lang gedaan. Later zijn we nog gaan wandelen en nadat baasje en vrouwtje bij waren gekletst met het baasje en vrouwtje van Tenyo gingen we weer naar huis.

O nee, toch niet gelijk, want op de heen weg had vrouwtje Volendam op de borden zien staan en dat had ze ook gezien toen ze bij Oraeko op stamboombezoek gingen. Baasje keek op de tomtom hoe ver dat omrijden was en en werd een telefoontje gedaan. Zijn jullie thuis? Ja was het antwoord en een half uurtje later waren ze met Oraeko aan het knuffelen. Even wat drinken en toen echt naar huis.

Keiko, Rontu en Miyuki konden hun oortjes dan ook niet geloven toen ik ze vertelde wat ik allemaal had mee gemaakt vandaag. Maar ze gunde me dat plezier.

Zo nu moeten we nog twee stambomen weg brengen, maar dat zal nog wel even duren.

Jubileumweekend rasvereniging.

Vandaag hebben wij geholpen op het feest van de rasvereniging. Die vereniging bestaat 20 jaar en dit weekend was het grote feest.

Wij zouden demo’s geven in behendigheid en baasje en vrouwtje zouden mensen helpen die het ook een keertje met hun hond wilde proberen om een rondje te lopen. Het parcours dat baasje en vrouwtje hadden gemaakt was leuk, maar wat ik (Keiko) nog leuker vond waren de twee hindernissen die gewoon daar in het bos stonden.

Hier de super “kattenloop”. Moet je maar eens goed kijken hoe hoog hij is en dan die trap. Geweldig!!!

En dan die “slurf”. Hij begint gewoon als een gat in de grond en dan jaaa, daar is de slurf. Ik wil hier iedere dag wel spelen hoor.

Hihi, Smerig, nee hoor!

Vandaag hebben we een super dag gehad. Baasje en vrouwtje wisten dat wij bezoek zouden krijgen, maar wij niet en dus was het een verrassing toen we op straat Reigan en Kita zagen lopen samen met hun baasje en vrouwtje.

Weer binnen, hebben wij even met z’n alle gespeeld en baasje en vrouwtje hebben toen lekker kunnen kletsen met de baasjes en vrouwtjes van Osha, Reigan en Kita.

Toen werd de groep kleiner en werd er een broodje gegeten en de beslissing om het bos onveilig te gaan maken werd genomen.

De welbekende plek om even foto’s te maken. De omgevallen boom! Hier waren we nog lieverdjes, maar een paar meter verder zagen er twee van ons zo uit.

Hihi, smerig, nee hoor! We zagen er toch nog heel knap uit. Thuis gekomen schrokken de buurtjes alleen toen wij (Keiko en Miyuki) uit de auto kwamen. Jaja, wij waren de smerigste Shiba’s van de dag met het gevolg een douchebeurt. Bah!

Reigan en Kita, tot de volgende keer. Wij vonden het helemaal super!

Cesar Millan

Vandaag was het zover. Vrouwtje mocht van haar verjaardagscadeautje gaan genieten. Ze stapte na een ontspannen ochtend samen met het baasje in de auto om naar Cesar Millan te gaan.

Wat was het leuk zeg om hem zo op het podium bezig te zien. Om te zeggen dat ze nog wat geleerd heeft, nou niet echt, maar toch het was leuk. Zelfs zo leuk dat ze heeft gezegd dat als hij nog eens in de buurt komt ze weer gaat.

Cesar Millan, host of National Geographic Channel's Dog Whisperer.

cr: Mark Thiessen/National Geographic Channel





Heel even had ze het moeilijk. Cesar ging namelijk van een pauze genieten maar liet hun toen achter met een filmpje over Daddy (zijn eigen superhond). Hij vertelde over zijn karakter, wat leek die veel op mij (Keiko) vertelde vrouwtje. Maar toen werd het vrouwtje duidelijk dat Daddy er niet meer is en toen dacht ze aan het moment dat ik weg zou vallen, slik, daar wil ze helemaal niet aan denken. baasje ook niet en ik zelf trouwens ook niet. Toen kwam ook Opa nog even in haar gedachte voorbij en de tranen rolden weer eens over haar wangen. Wat een emotrut is het toch op dit moment zeg.

Toen de pauze afgelopen was had ze zich weer hele maal tot rust gebracht en kon gelukkig nog wel verder genieten. Wat hebben ze gelachen.

Onderweg naar huis hebben ze nog ergens een hapje gegeten en toen werden wij opgehaald om nog even bij oma langs te gaan voor Moederdag. Wat was die blij om ons weer te zien. Ze dacht dat wij niet meer langs zouden komen, maar we hebben haar dus lekker verrast.

Een puppylogee.

Wat er vanavond toch gebeurde toen ik (Tatsu) van school kwam was wel een beetje vreemd. Normaal moet ik dan namelijk naar mijn huisje als ik thuis kom en nog wat gedronken heb, maar nu….

Nu kwamen we op de weg naar huis Tsukai met zijn baasje en vrouwtjes tegen. Die gingen ook bij ons mee naar binnen en weet je Tsukai zijn huisje kwam ook mee naar binnen. Joeeepppiieee, een puppylogee. Hij blijft hier slapen tot zondag omdat zijn baasje en vrouwtje wat te vieren hebben.

Wat een feest gaat dat worden!!!

Arme baasje en vrouwtje, ze worden nu al gek van het gestoei van ons en dat moeten ze dan nog 2,5 dagen aan zien. Wel laten we tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki met rust, dus die zullen het niet erg vinden dat Tsukai hier is.

Iets moois voor opa.

Vandaag gaan baasje, vrouwtje, oma en de rest afscheid nemen van opa. Jammer genoeg mogen wij er niet bij zijn.

Maar wij zullen niet Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu zijn als wij niet iets doen voor opa. We hebben centjes uit onze spaarpot gehaald en daar hebben we vrouwtje een mooi bloemetje van laten maken. Dit werd een lief bolletje met veldnarcisjes, blauwe druifjes en wat groene takjes. Ook hebben we aan vrouwtje gevraagd of ze een mooie kaart voor ons wilt maken en dit heeft ze natuurlijk gedaan. Wij hebben zelf gezegd wat er op moest komen en dit was in ieder geval de tekst.

Opa,

Nooit meer die aai over onze bol

Nooit meer een stoeipartij vol lol.

Nooit meer een poot geven.

Nooit meer jij in ons leven.

Opa,

Bedankt voor alles en wij zullen op Oma passen.

Knuffel en pootje

Bogey, Guus, Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu

Nou vragen jullie je af wie die eerste twee hondjes zijn, nou de andere hondjes die hier uit de familie. Wij zijn de beroerdste niet en die mochten gewoon mee doen met het laatste wat wij voor opa konden doen.

Nooit meer naar opa.

Afgelopen nacht was het hier in huis erg raar. Wij lagen allemaal in bed en om 00.08 uur ging de telefoon, wat was dat schrikken voor ons zeg. Voor baasje en vrouwtje was dat anders, want eerlijk gezegt lagen die op de telefoon te wachten.

Aan de andere kant werd gevraagd of dat baasje en vrouwtje nog naar het ziekenhuis wilde komen, maar hun antwoord was nee. Maar vrouwtje zei wel dat als het nog nodig was ze gewoon om 03.00 uur in het ziekehuis zou zijn.

9 minuten later belde vrouwtje terug naar het ziekenhuis en wilde zeggen dat…., maar werd onderbroken. Ome Peter vertelde dat het al gebeurd was. Wat was er gebeurd dachten wij toen, maar we hoorde het vrouwtje het al tegen baasje zeggen. Opa (papa van vrouwtje) is er niet meer. Snik, snif, nou is het echt waar wat vrouwtje ons verteld heeft. Geen leuke stoeipartij meer en geen fijne aai over onze koppies. Oké, die krijgen we nog volop, maar nooit meer van opa, snik, snif.

Opa is nu bij Tentai en zal goed voor haar gaan zorgen, want die kleine meid zal nog best veel moeten leren. Ik (Tatsu) moet dat toch ook nog en zou even oud zijn als haar.Zij krijgt nu de aai over haar koppie als wij die zouden krijgen en opa zal ook vaak met haar stoeien. Wat zijn wij jaloers op Tentai, maar hebben gelukkig baasje, vrouwtje, omaen de papa en mama van baasje nog.

 

Opa; We hebben helaas geen afscheidsknuffel en een poot kunnen geven, maar zullen je beloven dat we goed op oma passen en jaja, ook op het vrouwtje en baasje.

Knuffel; Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu

Tandjes kijken.

Sinds een tijdje kijken baasje en vrouwtje ieder keer in mijn (Tatsu) mondje. Ze zeggen dan dat ze tandjes kijken en dat ik dat moet leren. Ze zeggen dat het nodig is voor op een show en hopelijk nooit voor bij de dierendokter. Maar vanaf vandaag zeggen ze dat het even niet meer nodig is. Wat willen ze nou?

Nou even serieus, ik ben vandaag mijn eerste tandje verloren en het waren er gewoon gelijk drie. Eerlijk gezegd weet ik het niet, maar tot nu toe ben ik ze kwijt. Hopelijk krijg ik snel nieuwe.

Vrouwtje zegt wel dat ze hoopt dat ze er een paar vind en die gaat ze dan net als de tandjes van tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki bewaren.

Weer 2 schatjes weg.

Vandaag gaan er weer twee schatjes weg. Pppfff, wat wordt het stil in huis. Maar eerst worden de welbefaamde puppypakketten weer klaar gezet en alles voor het “afhaalfeest” klaar gezet. Lekkere broodjes, koeken, drinken in de koelkast en ga zo maar door. Want voor baasje, vrouwtje en ons is het niet leuk, maar voor de nieuwe baasjes is het iets waar ze vaak al weken naar uit kijken.

Net zoals gisteren werd er rond 10 uur aangebeld. De baasjes van Tenyo stapte binnen en begonnen eerst met ons (Keiko, Rontu en Miyuki) te kroelen en gingen daarna met de puppy’s spelen. Vrouwtje ging papierwinkel pakken en toen begon het weer. Handtekening hier en daar en de foldertjes door nemen.

Ttrrrinnnnnggg, weer de deurbel. Daar hadden we de baasjes van Teijo. Ook die gingen even kroelen en spelen. Zo toen kon vrouwtje aan de mini cursus beginnen en de laatste dingetjes werden verteld. De broodjes en het drinken werd ook genuttigd, want dat ging gewoon tussen alles door.

Omdat het voor Tenyo nog een erg lange autorit zou worden zijn die ook weer op tijd gaan rijden. Maar eerst een foto van Michiel en Melanie met hun gelukkig kind Keiko.

SONY DSC

Michiel en Melanie, laat jullie Keiko voor jullie betekenen wat onze Keiko voor ons betekend en dan komt alles goed. Wij weten zeker, wij hadden voor hem geen beter baasje en vrouwtje kunnen vinden. Het leukste vin ik (vrouwtje) nog dat het stiekem jullie lieveling was.

Toen werd het tijd voor de papierwinkel van Teijo. Ach, je raakt er aan gewend als is het iets dat er bij hoort. Nog even wat kletsen en kroelen en toen werd het ook voor hun tijd om te gaan.

SONY DSC

Tegen de familie Habing kunnen we alleen maar zeggen dat ze thuis hun geschenk uit mogen gaan pakken en daar bedoelen we dus eigenlijk mee dat ze de handleiding van Teijo kunnen gaan lezen. Hihi, eigenlijk best leuk omschreven al zeggen we het zelf.

Zozo, bah, wat is het nu rustig. Tatsu, Tantei en Tassei spelen nu nog even lekker, maar wij zijn een beetje droevig. Zitten samen op de bank en denken aan die emotionele maar ook hele mooie weken die we de afgelopen weken hebben gehad.

Tante Keiko verteld.

Vandaag was het weer zo’n dag dat wij puppy’s veel geleerd hebben.

 SONY DSC

Waren we namelijk lekker de krantjes aan het lezen kregen we van tante Keiko op onze kop. Ze zei dat we later op de dag allemaal even langs moesten komen en dan zou ze ons wel eens vertellen hoe het hier in huis werkt. Oeps, wat is dit nou weer. Nadat we even wat hadden geslapen hebben we de moet maar verzameld en zijn we met z’n alle naar haar toe gestapt.

SONY DSC

Wat kan die Tante Keiko vertellen zeg, niet meer normaal. We weten nu dat we geen krantjes lezen mogen en dat stoelpoten ook niet om in te bijten zijn. Ook heeft ze gezegd dat we lief voor mama Rontu moeten zijn en haar niet altijd moeten pesten.

Zo gezegd zo gedaan en we zijn dus maar elkaar gaan pesten.

SONY DSC

Om na een tijdje weer naar onze mandjes te gaan en daar op de makkelijkste manieren in slaap te vallen.

SONY DSC

Hihi, is dit makkelijk of niet?

Wie wordt wie?

Vandaag is door vrouwtje de keus gemaakt wie wie wordt. Met andere woorden vanaf nu weten de nieuwe baasjes welk puppy over een tijdje met hun mee gaat. Woensdag komt de chipper en gaat dan de echte namen aan de goede pup koppelen.

Puppy blauw gaat vanaf woensdag door het leven als Tatsu Miyagi Tenshi Yoi. Tatsu betekend draak en we hopen dan ook dat deze pup zijn naam geen eer aan gaat doen.

Puppy rood gaat Tantei Rontu Tenshi Yoi heten. Tantei betekend roeiboot en dat is wel een beetje toepasselijk voor een Shiba die op een echte boot gaat wonen. Deze dame gaat in Lage Zwaluwe de boel op stelten zetten en dan onder de roepnaam Tijgertje.

Puppy groen gaat Tenyo Miyagi Tenshi Yoi heten. Tenyo betekend gaven der natuur en zeg nou zelf een Shiba pup is dat toch echt. Dit kind gaat straks in Zwaag het gelukkigste kind zijn dat er is en dat onder de roepnaam Keiko. Voor ons dus Keiko junior, want onze Keiko blijft de enige echte Keiko.

Puppy zwart gaat de naam Taiko Miyagi Tenshi Yoi krijgen. In Venlo mogen ze hun oren met oordopjes dicht gaan stoppen, want Taiko betekend trommel/drum en op die manier kondigt deze kleine man zich dan ook aan.

Puppy grijs krijgt de naam Tassei Miyagi Tenshi Yoi. Tassei betekend talent en hopelijk heeft de schat dat. Hij gaat in Alblasserdam wonen onder de naam Milo.

Dan hebben we puppy wit. Tsukai Miyagi Tenshi Yoi gaat hij als naam mee krijgen en gaat in Dordrecht de boel onveilig maken. Tsukai betekend grootte vreugde en wij hopen dan ook dat zijn baasjes dat veel aan hem beleven.

Ook onze dame die er niet meer is heeft van ons een naam gekregen en dat is Tentai Rontu Tenshi Yoi. Deze zal niet op een stamboom komen te staan, maar voor ons is ze er wel geweest en zal ook altijd hier in huis blijven. Tentai betekend hemellichaam en we hopen dan ook dat ze een ster is die een beetje licht in de duisternis geeft.

Dan hebben we nog meneer paars. Deze gaat in Heinkenszand wonen en krijgt de naam Teijo Miyagi Tenshi Yoi. Teijo betekend geschenk en dat is het zeker. Bij zijn geboorte was deze pup al een echt geschenk, want we hadden er niet meer op gerekend. Dat hij mocht blijven leven na zijn moeilijke start was ook al een geschenk en voor zijn nieuwe baasje en vrouwtjes hopen we ook dat hij een geschenk is.

Zozo, wij weten nu wie wie is en jullie ook. Ook waar ze gaan wonen is nu bekend alleen waar Tatsu gaat wonen is nog niet bekend. In ieder geval blijft hij hier tot dat hij twee keer bij de dierendokter is geweest. Tot nu toe lijkt hij gewoon gezond, maar baasje en vrouwtje willen het echt zeker weten voor ze hem met nieuwe baasjes mee geven.

Wit spul.

Wij puppy’s komen al vaker buiten om een plasje te doen, maar wat we vandaag mee hebben gemaakt was weer wat nieuws.

SONY DSC

Er lag allemaal wit spul op de grond en dat was maar wat koud aan onze pootjes. Ook kwam het ook nog uit de lucht vallen. SONY DSC

 

 

Maar nadat we er even aan gesnuffeld hadden vonden we het best wel leuk en zijn er dan ook in gaan spelen. 

Alleen pupppy wit vond het witte spul wat uit de lucht kwam vallen nog vreemd en ging een veilig plekje opzoeken. Lekker onder de bank zitten en kijken wat er gebeurd.

 SONY DSC

Weer binnen in het warme huis gingen we als eerste weer lekker melk drinken bij mama Rontu. Eigenlijk past het allemaal niet meer, maar ja moeilijk doen hebben we graag voor dat lekkere witte spul over.

SONY DSC

Even lekker slapen en daarna lekker ravotten met z’n alle. Alleen, oeps, die tante Keiko. soms is dat echt schrikken als ze komt vertellen dat we iets aan het doen zijn dat niet mag. Hier kreeg ik (puppy wit) weer eens te horen dat ik niet in anderhonds pootje mag bijten. Is dat nou niet flauw? Ze roepen hier in huis dan dat je pootjes kan breken en roepen dan dat 1 gebrokenpotenpuppy genoeg is. Waar ze het over hebben weet ik niet hoor, jullie wel? 

Eindelijk duidelijkheid.

Waauuuuuwwwww, joeeepppiieeee!!!!

Wat is dat nou weer denken jullie, nou er is eindelijk duidelijkheid over Tastu. Al weken lopen baasje en vrouwtje er over te praten en nu is het grootte woord er uit.

Vrouwtje zegt namelijk al een hele tijd dat ze hem niet met andere baasjes mee kan geven omdat Tatsu een heel apart plaatsje in haar hart heeft gekregen. Baasje geeft als antwoord dat hij net voor dat deze puppy’s van mij (Rontu) geboren zijn toestemming heeft gegeven voor nog een Shiba dame in huis waarmee er puppy’s gemaakt kunnen worden en dat hij er geen zin in heeft om ineens met 5 honden op straat te gaan lopen in plaats van met 3. Na deze week samen een paar goede gesprekken te hebben gehad hebben wij (Tassei en Taiko) groot nieuws. Wij hebben het zelfs in de krant gelezen.

SONY DSC

Tatsu blijft hier bij mama Rontu, tante Keiko en zus Miyuki wonen!!!! Jooepppeeoioiiieeee!!!

Baasje en vrouwtje hebben twee peettantes voor Tatsu en die zullen er altijd voor hem zijn als het hier in huis voor hem even niet zo makkelijk is. Dat kan natuurlijk zomaar zijn als wij (Rontu en Miyuki) loops zijn.

Bij deze bedanken baasje en vrouwtje peettante Chantal en peettante Monique vast voor alles. En van jullie peetshiba Tatsu een dikke knuffel

Abonnement voor de dierendokter.

Het lijkt wel of baasje en vrouwtje met dit nestje puppy’s een abonnement voor de dierendokter hebben. Vanavond is baasje namelijk weer met Rontu naar de dierendokter gereden.

Rond de klok van 16.00 uur werd deze foto gemaakt van troste mama Rontu met haar puppy’s.

SONY DSC

Niks aan de hond zou je zeggen en dat was ook zo.

Rond half 18.30 uur ging baasje even vanaf een mensenvriendinnetjesfeestje naar huis toe om te kijken hoe het met Rontu en haar kindjes was en toen was ook alles nog normaal. Maar toen baasje en vrouwtje om 20.10 thuis kwamen was het foute boel. De hele huiskamer lag vol en Rontu had een droevige blik in haar oogjes. Ze vertelde er ook mee dat ze het echt niet expres gedaan had, maar dat ze ziek was.

Vrouwtje en baasje ruimde alles op. gaven puppy blauw de fles en belde met de dierendokter. Hij dacht dat het wel mee viel na het verhaal, maar vrouwtje wilde toch echt dat hij Rontu even ging onderzoeken. Baasje dus op weg met haar en toen hij weer thuis kwam vertelde hij wat de dierendokter had gezegd. Een melkklieronsteknig die snel was opgekomen. Daar door voelde ze zich zo beroerd dat ze moest overgeven, diarree, koorts en geen zin in haar puppy melk geven had. 3 spuitjes rijker, een paar pilletjes voor thuis en met goed raad kwam baasje dus weer thuis met Rontu en werd ze weer vertroeteld, Kip en rijst in een pannetje op het vuur, baasje op de bank en ga zo maar door.

En wij (Keiko en Miyuki) gaan nu naar ons huisje om te slapen en gaan pootjes draaien dat het weer goed komt met Rontu.

Kampioensclubmatch 2010

Vandaag mocht ik (Keiko) weer eens lekker met vrouwtje op stap. Er ging een huisje en een stoel mee en dan weet ik al genoeg, we gaan naar een show. Deze keer was het de kampioensclubmatch van de rasvereniging.

Toen we daar aankwamen rook ik al iets bekendst en jawel nog voor ik binnen was had ik Mariska al een knuffel gegeven. Toen wist ik het zeker Simba, Ziggy en Sakai waren er ook, want die had ik namelijk geroken toen ik daar buiten rond liep.

Eerst werd er een feetsje gebouwd. Mijn opa Gomes werd vandaag namelijk 15 jaar en was er ook. Het liedje lang zal hij leven, taart, ballonnen en een knappe opa en het feest is compleet.

sakai9web-logMaar toen ging de show beginnen. Sakai, een puppy van Miyuki en Ziggy en dus een Tenshi Yoi Shiba mocht als eerste van ons de ring in en werd even later door het vrouwtje doodgeknuffeld. En waarom vragen jullie je af, nou omdat vrouwtje erg trots op hem was en waarom nou kijk maar.sakai5web-log Hij kreeg namelijk zijn eerste U-tje en werd zelfs als eerste geplaatst en was dus beste jeugdreu van de dag.

Even later stond hij dus weer in de ring om te strijden voor de titel beste reu en daar stond hij samen met zijn papa Ziggy. Dat is toch super en ik heb dat dus thuis ook gelijk tegen Miyuki verteld, want dat is het liefje van Ziggy en de mama van Sakai. Ik zag haar groeien!

Maar weer terug naar de show. Ik mocht natuurlijk ook laten zien hoe knap ik was (ik stond met Simba in de ring). Vrouwtje wist het al, want de keurmeester had een meetlat bij en ik ben toch wel een beetje groot voor een teefje, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik kreeg een super compliment over mijn spiertjes (hihi, lang leve de behendigheid) en voor de rest zag ik er ook goed uit. Ik kreeg ook een U-tje en mocht plaats nemen achter het bordje met de 2 erop.

Ondertussen had baasje gebeld en die had het goede nieuws. Alle puppy’s hadden vanaf nu hun oogjes open, jaja alle puppy’s nu dus ook reutje blauw.

En wat we vanavond gaan doen, nou lekker luieren en genieten van die 7 puppydwergen!

Jaloers.

Na een leuk weekend te hebben gehad vol bezoekjes en een dagje Efteling voor baasje, vrouwtje en 2 mensenvriendinnetjes (wij hadden voor 3 vrijkaartje gezorgd en een baasje en vrouwtje voor een goede puppyoppas) kijken baasje en vrouwtje soms de werpkist in en dan zien wij (Keiko en Miyuki) ze denken dat ze dat ook wel zouden willen.

SONY DSC

De puppy’s van Rontu liggen dan zo lekker te slapen. Oké wel op de vreemdste manieren, maar toch op een hele ontspannen manier. Zo hebben we hier reutje grijs en blauw die lekker bij de werpkisthond liggen te slapen.SONY DSC

 

Baasje en vrouwtje zijn natuurlijk jaloers omdat ze allebei korte nachten hebben omdat ze reutje blauw nog de fles moeten geven. Dit is op het moment om de 3 uur. Baasje doet het aan het begin van de nacht en bij vrouwtje begint de dag erg vroeg. Maar het is voor een goed doel, want hij is aan het aankomen. Hij heeft van zaterdag op zondag een knopje om gezet en is uit de echte papfles gaan drinken en dan ook gewoon lekker veel. Hij woog namelijk vrijdag 302 gram en vandaag gewoon 358 gram en dat is voor hem een grootte sprong vooruit.

Even voor het verschil aan te geven. Teefje rood weegt 725 gram, reutje groen 616 gram, reutje zwart 597 gram, reutje grijs 511 gram, reutje wit 572 gram en reutje paars 664 gram.

Ook gaat het goed met de ontwikkeling van de puppy’s. Het kruipen wordt steeds meer lopen, want de voorpootjes staan al onder de lijfjes en ook de achterpootjes komen al onder het kontjes. En dan zijn ze nog snel ook.

Zo nu gaan we weer kijken hoe puppy blauw zijn flesje krijgt, want dat vinden wij leuk om te zien. Rontu vind dat ook goed, want ze heeft dan nog 6 puppy’s waar ze voor kan zorgen.

Blij verrast.

Iedere twee uur gaat er hier in huis een muziekje zelfs midden in de nacht, gezellig hoor. Het is de telefoon van het vrouwtje en die zegt dat reutje blauw weer eten moet hebben. De melkfles wordt door baasje of vrouwtje gepakt en hij wordt verwent. Ook gaat er twee keer per dag een druppeltje pilletje in.

Aankomen doet hij noch steeds niet echt. Een gram of 5 per dag is het wel. Maar baasje en vrouwtje zijn al blij dat hij niet afvalt. Dat is ook wat de dierendokter zei, niet aankomen is niet zo erg, maar afvallen is een ramp.

Maar net was vrouwtje helemaal verrast. Ze zat op de bank met reutje blauw op schoot. Lekker even verwennen. Soms heeft hij namelijk erg veel behoefte aan lichaamswarmte en die geeft vrouwtje hem dan graag door hem even op haar borst te leggen. Hij komt dan helemaal tot rust, de schat. Maar wat hij net deed was wat minder, want hij begon spontaan te po..en. Stinken dat hij deed. Ik (Keiko) zat namelijk naast vrouwtje en ik kan je zeggen dat mijn po..jes niet zo ruiken hoor. Maar vrouwtje was helemaal blij verrast, want nu kon ze zien of hij diarree had of niet en ik kan jullie zeggen dat vrouwtje begon te glunderen toen ze een heus dr.lletje zag hangen. Ze belde gelijk de dierendokter om te vragen of ze het moest bewaren voor onderzoek en dat hoefde niet, ze moest alleen maar blij zijn dat het geen diarree was. Het kan nu zijn dat het druppetje pilletje gaat werken, maar een ding weten we zeker zijn darmpjes doen het nu ook. We weten nu nog steeds niet of dat dit de oorzaak is, maar dit resultaat is er en nu maar hopen dat hij nu wel wat gaat aankomen.

Maar naast alle zorgen die er hier voor puppy blauw zijn willen we jullie vertellen dat het met al de andere wel erg goed gaat. Het is een gezellige beestenbende in de werpkist. De voorpootjes gaan al bij meerder onder het lijfje tijdens het voortbewegen. Bij sommige gaan de achterpootjes ook al de goede kant op. (Reutje blauw doet dit zelfs ook gewoon hoor). Maar Rontu wordt dan ook goed geholpen door de werpkisthond. Deze hond is hier in huis sinds dat er de eerste puppy’s geboren werden en doet nog steeds zijn werk.

SONY DSC

Reutje groen vind hem helemaal super en ligt er met de regelmaat van de klok lekker bij te slapen. Maar ja, hij is dan ook wel erg lief, blaft niet, beweegt niet, laat geen scheetjes en heeft erg zachte haartjes. Wat wil je als puppy nog meer?

Slapen.

Eindelijk was het weer zover, Rontu heeft ons vannacht lekker door laten slapen en dat was ook een heel uur extra omdat de klok verzet werd.De afgelopen nachten kwam ze ieder keer even naar boven om aan baasje en vrouwtje te vertellen dat ze naar buiten moest. Dit is natuurlijk heel netjes, maar toch, wij (Keiko en Miyuki) werden ook iedere keer wakker.

SONY DSC

De puppy’s slapen ook lekker hoor, maar ja dat is niet heel vreemd. Maar kunnen ze gewoon weg nog niet. En wij vinden dat er eg schattig uit zien. Reutje wit en groen liggen lekker bij elkaar.      Slaap lekker voor straks!

Helemaal gewend.

Ik (Rontu) ben er weer helemaal aan gewend dat ik puppy’s heb. Als er iemand aan de deur staat joel ik die toe dat ik weer puppy’s heb en dat ze er niet aan mogen komen.

Ik lig goed om me heen te kijken terwijl ik mijn puppy’s verwen, want ik hou alles in de gaten. Keiko en Miyuki vertrouw ik namelijk ook voor geen brokje. Dit zijn dingen die ik altijd doe als ik puppy’s heb dus ik ben moeder op en top.

Met mijn puppy’s gaat het trouwens lekker hoor. Ze drinken goed en plassen en po..en gaat ook. Het teefje is zelfs helemaal op eigen kracht in het overdekte gedeelte gekropen om daar verstoppertje te spelen, maar ik had haar zo gevonden hoor, want ik verlies geen puppy uit mijn oog.

Verder wil ik iedereen bedanken voor de felicitaties en het medeleven. Fijn dat er zoveel zijn die aan mij, baasje, vrouwtje, Keiko en Miyuki denken. Ik kan je zeggen dat doet erg goed.

Zo nu ga ik weer mijn melkbar openen. Daarna gaat hier vast het ligt uit, want we zijn nog niet helemaal bijgeslapen na de nacht van gisteren.

Het zware werk begint nu pas.

Vrouwtje vertelde eergisteren over de laatste loodjes van Rontu, maar we kunnen jullie nu zeggen dat dat voorlopig nog niet zo is. Eerlijk gezegd begint het zware werk nu pas.

Vannacht is ze namelijk bevallen van haar puppy’s. Het waren er geen zes, maar gewoon nog meer. Na nummer zes zagen baasje en vrouwtje dat Rontu het erg zwaar kreeg. Ze nam haar tijd ervoor zullen we maar zeggen, maar nu weten wat we toen nog niet wisten. Rontu had gewoon nadat ze 6 puppy’s op de wereld had gezet niet genoeg kracht meer om nummer 7 op de wereld te zetten. Het puppy wat er toen uitkwam leefde helaas niet meer. Vrouwtje probeerde het nog te redden, maar dat heeft niet zo mogen zijn. Rontu kwam weer tot rust en ging voor het eerst bij haar puppy’s liggen om ze te wassen en ze de kans te geven om te drinken.

Na een knuffelbeurt van Rontu met haar puppy hebben baasje en vrouwtje afscheid genomen van die kleine. Zo iets mee maken gaat niet in de koude haartjes zitten, maar voor de eerste keer is het helemaal niks. Traantje liepen dan ook over hun wangen en die hebben wij (Keiko en Miyuki) er weer vanaf mogen likken.

Klaar is Rontu dachten baasje en vrouwtje toen en gingen op hun gemakje alles schoonmaken en opruimen. Ballonnen werden buiten gehangen zodat toch iedereen zou zien dat er hier puppy’s geboren waren. Rontu mocht van baasje ook nog een stukje mee en toen mochten wij al de kleintjes een kusje geven. Toen besloten baasje en vrouwtje lekker op de bank te gaan liggen om even te slapen, want het was ondertussen 4.30 uur en ze hadden eigenlijk nog geen oog dicht gedaan.

Maar Rontu had nog een verrassing, want om 5.15 was er ineens een berg lawaai in de werpkist. Baasje vloog op om te kijken en zag daar nog een pup. Eigenlijk nummer 8 dus. Deze laatkomer had het heel moeilijk. Snakte naar adem, blies belletjes uit zijn neus en ratelde uit zijn mondje. Ook nu heeft vrouwtje haar best gedaan om deze pup te helpen met vechten om te leven en deze keer heeft het geholpen. Wrijven, uitzuigen, een koude plens water, wrijven en wrijven. Maar deze pup is er nu nog steeds maar krijgt wel extra aandacht van het vrouwtje.

Hier een plaatje zoals het hele span er nu bij ligt in de werpkist.

Nu ligt vrouwtje even op de bank te slapen en als ze wakker wordt gaat ze de mensen bellen die op een puppy aan het wachten zijn. Er zal goed over nagedacht moeten gaan worden want het zijn 6 reutjes en 1 teefje en dan allemaal in de kleur rood of sesam. Wie o wie gaat straks bij wie wonen?

Extra ritje dierendokter.

Rontu heeft het zwaar, heel zwaar.

Heel de tijd ligt ze te zuchten en kreunen en dat slaapt dan naast mij (Keiko) op onze hondenkamer. Lekker hoor! Maar ook heeft ze liggen bibberen als een gek en daar werd vrouwtje steeds zenuwachtiger van. Rontu wilde ook bijna niet meer eten en vrouwtje was haar eten dan ook al erg lekker aan het maken. Het werd zelfs zo erg dat vrouwtje besloot om gisteren met haar naar de dierendokter te gaan. Ze wilde zekerheid en raad omdat de puppy\’s nog niet echt levensvatbaar waren. Ze vertelde het hele verhaal van nu en ook het verhaal van een paar weken geleden en de dierendokter luisterde aandachtig. Vrouwtje had al een plasje opgevangen en dat was al onderzocht en weer was er geen teken van zwangerschapssuiker. Ook was er geen zwangerschapsvergiftiging of iets anders. Pppfff, wat een opluchting.

Maar wat was het dan waarom ze zo deed? De dierendokter kon daar nog geen antwoord op geven en wilde naar de puppy\’s kijken. Hup echoapparaat aan en ja hoor, daar was het een kloppend hartje, met die pup was dus zo te zien niks mis. Even verder kijken, weer een kloppend hartje, gelukkig. En toen zagen ze een ruggengraatje, super om een pup nu zo te kunnen zien. De dierendokter zag dus ook hier niks raars en ging verder kijken.

Er werd naar Rontu\’s hartje en longen geluisterd en opeens hoorde hij een hartje van een pup. Vrouwtje mocht toen ook luisteren.

Hij kwam tot de conclusie dat de puppy\’s Rontu vanuit de binnenkant aan het opeten waren, want zoiets was er te zien aan het plasje van Rontu\’s. En dat kost Rontu zo veel energie dat ze als ze niet of nauwelijks eet dat ook niet aan vult en dus gaat bibberen.

Vrouwtje belde naar huis dat baasje lekker moest gaan koken voor Rontu en toen we thuis kwamen kreeg ze dan ook hun kip en voor hun zelf werd het een frietje. ‘

Ik kan je zeggen dat het nu weer lekker met Rontu gaat hoor. Wat is Rontu een bofhond met al dat lekker eten, maar ik zou niet willen ruilen hoor, wat heeft die een buik.

Bloemetje als bedankje.

Afgelopen zondag kwam Osha met haar baasje en 2 vrouwtjes hier op bezoek. Dat vinden wij altijd erg leuk. Lekker kroelen en spelen.

Maar deze keer was er wat anders, de knuffels van Osha kwamen mee uit de auto. Wat dat nou weer te betekenen had?

Ondertussen weten we het, want die kleine meid bleef hier slapen. Dat ging heel goed, want we hoefde haar zelfs niet1 keer op haar donder te geven. Zou ze ondertussen weten wie hier de baas is, of zou het komen omdat ik (oma Rontu) puppy’s in mijn buik heb.

Vanavond kwamen ze haar weer halen en wij kregen een bloemetje als bedankje. Ons vrouwtje zegt altijd wat een mooi bloemetje, maar wij zeggen hhhmmmm wat een lekker bloemetje. We kunnen ze namelijk helemaal op kluiven. Als dat geen lief bedankje is weten wij het ook niet meer.

Osha; het was leuk dat je hier weer was en tot snel weer. Knuffel van tante Keiko, oma Rontu en mama Miyuki

Visite

Vanmiddag stond in het teken van visite. Samen met het vrouwtje kwam er al visite de straat in rijden die bij ons naar binnen ging en nog voor die weg was er al weer visite.

Reigan was degene die ket zijn vriendinnetje Kita en zijn baasje en vrouwtje de voordeur binnen kwamen stappen. We hebben lekker heel de middag in de tuin genoten. Ik (Keiko) heb heerlijk met Reigan gespeeld. Hij was vorig jaar al mijn lievelingetje, maar nu klikt het nog steeds goed tussen ons.

Ik (Rontu) ben samen met Reigan op de foto gezet. We zagen ze vliegen, maar dat waren de vogeltjes hoor. Nee, gek hebben wij niet gedaan, want ik houd daar niet zo van en zeer zeker niet met een dikke buik.

Ik moet zeggen dat Reigan best wel een beetje op mij lijkt.

Na een hele poos kletsen tussen zijn (Reigans) en ons baasje en vrouwtje zijn we ook nog lekker gaan wandelen. Wat keken de mensen weer raar, 5 dezelfde hondjes, wauw.

Ze hebben gezegt dat als ik weer puppy’s heb dat ze dan weer langs komen. Ben benieuwd, want ze moeten toch echt heel ver rijden.

Dikkertje Dap

Vandaag heeft vrouwtje weer een foto van Dikkertje Dap gemaakt. Wij (Keiko en Miyuki) weten gelukkig heel goed wie ze bedoeld en als julie nu goed kijken weten jullie ook wie het is.

Photobucket

Rontu is haar naam, maar verlopig gaat ze door het leven als Dikkertje Dap. Nog 3 weken, als dat maar goed gaat.

1 jaar geleden.

Vandaag 1 jaar geleden waren hier in huis weer hele kleine puppy's. Wat schrokken we toen van het verschil van elf dagen met hun neefjes. Suki en Sakai zagen die dag na een niet al te leuke bevalling van Miyuki het daglicht. Suki en Sakai, Gefeliciteerd met jullie 1ste verjaardag. Dat jullie maar verwend mogen zijn.

Photobucket

Wat een leuk gezicht was dat toen en we kunnen niet wachten tot we over een paar weekjes weer van die kleine puppy's hebben liggen. Hopelijk met net zo'n trotse mama als ik (Miyuki) toen.

Met mij (Rontu) gaat alles nog steeds goed hoor. Nou ja, goed, ze schelden me uit voor "dikkertje dap" en zeggen dat ik over een paar weekjes vast en zeker uit elkaar klap als een ballon. Vrouwtje heeft gisteren weer gemeten hoe dik mijn buikje was en dat was al 58,5 cm en baasje heeft me gewogen en wat waren baasje en vrouwtje blij toen ze zagen dat de weegschaal 12 kilo aan gaf. Ik mocht 2 weken geleden niet afvallen van de dierendokter en ik kan je zeggen dat de weegschaal ondertussen bijna 1,5 kilo meer aan geeft. Vrouwtje heeft een foto gemaakt van mijn dikke buikje van nu, kijk maar eens   Photobucket

Met mij (Keiko) gaat ook alles goed hoor. Oké, nu even niet, want ze lopen hier vuurwerk af te steken en dat vind in niet zo geweldig, maar verder hoor je mij niet klagen. Vrouwtje trouwens van de week wel toen wij samen op school waren. Ze riep tijdens het laatste rondje dat ik niet zo snel moest zijn. Belachelijk! Normaal krijg ik commentaar dat ik sneller moet zijn en nu was ik snel moet ik weer langzamer lopen. Wat wil ze nou? Het is ook nooit goed!

En nu, nu gaan we stoppen met vertellen en ons huisje in. Weltursten, wooeefffff, blafff, wooeeffffff.

Meten is weten.

Allereerst willen wij jullie laten weten dat hier alles zo zijn gangetje gaat. Ik (Rontu) heb nog niet meer zo'n drinkaanval gehad. Wel moet ik heel lang plassen als ik buiten ben, maar dat is dan ook het enigste.

Wat niet zoals altijd is is mijn buikje. Ze noemen me al "dikkertje dap" en als het goed is zitten de puppy's er nog 4 weken in. Vrouwtje is dan ook heel benieuwd hoe dik ik ga worden en deze keer is ze dan ook voor de gein mijn buikje aan het meten. Ze zegt dat meten is weten, maar ze weet dan nog steds niks. Hihi, dom vrouwtje! Afgelopen woensdag was mijn buikje 56 cm dik en vanavond al 57,5 cm.

Wij (Keiko en Miyuki) hebben ons vanmiddag lekker in de tuin vermaakt. In het zonnetje liggen of op de tegeles zitten en lekker wat rond kijken is ook fijn. Rontu blijft dan binnen zitten, maar dat is voor haar niks vreemds.

Waakhonden.

Is een Shiba een waakhond?

Nee normaal gesproken niet, maar vandaag leek het er wel op. Wij (Keiko en Miyuki) hadden afgesproken dat we alles goed in de gaten zouden houden, je weet maar nooit. En hoe wij dat deden, nou kijk maar.

Photobucket

Ik (Miyuki) hield de achterkant van het huis heel goed in de gaten en ik (Keiko) nam de voorkant voor mijn rekening. Vrouwtje moest er erg om lachen en zei dat wij toch gewoon wel waakhonden waren en dat als wij er zo bij lagen er zeker geen vreemde dingen zouden gebeuren.

Rontu lag op dat moment lekker rustig op de zak te slapen, maar dat heeft zij gewoon nodig zullen we maar zeggen en twee waakhonden is toch meer als genoeg.

2 keer gefeliciteerd.

Vandaag is het weer zover er zijn weer puppy’s jarig. Deze keer zijn het Reigan en Risshū. 1 jaar geleden zijn die geboren en zijn puppy’s van mij (Rontu) en Keiji. Jaja, bij ons blijven het onze puppy’s ook al zijn ze dat al lang niet meer.

Photobucket

Zo zag het er toen uit. O nee, ik lieg zo zag het er morgen uit, want hier zijn de kleintjes al weer een dag oud.

Wij (ja, ook Keiko en Miyuki) en ons baasje en vrouwtje willen ze feliciteren met hun verjaardag en geven hun dan ook in gedachten een hele dikke knuffel.

Verder kan ik jullie vertellen dat als alles goed blijft gaan ik over 5 weken weer pupy’s heb. Ik zou eerst aanstaande maandag met vrouwtje naar de dierendokter gaan maar omdat ik van dinsdag op woensdag vrouwtje en baasje heel de nacht wakker had gehouden is ze afgelopen woensdag maar met mij naar de dierendokter geweest.

Het verhaal aan de dierendokter luide dat ik heel veel plaste en heel de nacht op zoek was geweest naar water en dat vrouwtje het niet vertrouwde. Bij mensen kan veel drinken en plassen een teken zijn van suikerziekte of iets aan de niertjes. Er werd bloed geprikt en een plasje opgevangen en dat werd onderzocht. Na even te hebben gewacht kregen we te horen dat eiegenlijk alles gewoon goed was, maar…. Jaja baasje en vrouwtje moeten mij heel goed in de gaten houden, want het kan eventueel ook zwagerschapssuiker ( voor het geval ik zwanger ben) met pieken en dalen zijn. Ik mag niet af gaan vallen en als ik nog een keer zo’n bui heb moeten ze weer een plasje opvangen en zo snel mogenlijk bloed laten prikken om dat weer te laten onderzoeken.

Maar wat als aller eerste werd gedaan door de dierendokter was kijken of er al puppy’s in mijn buikje groeide. Eigenlijk kunnen ze dat pas bij 4 weken goed zien met de echo, maar proberen kon ze het. Haartjes op mijn buikje weg scheren en de echo aan zetten was wat ze deed en  toen…  Photobucket

Jaa, vrouwtje zag het ook gelijk, een puppy, ik ben dus zwanger! Maar toen ging er geteld worden 1,2,3 en 4. 4 puppy’s vind vrouwtje voor mij al meer als genoeg, maar nee 5 was er ook nog en toen zei de dierendokter dat er haartjes in de weg zaten en ze begon op nieuw te tellen. 1,2,3,4,5 en jaaaaa daar zag ze 6. De dierendokter keek naar vrouwtje en zei dat ze ze echt niet dubbel telde. Neeee, was het enigste wat vrouwtje kon zeggen, want ze kwam er achter dat als al deze puppy’s geboren gaan worden baasje en vrouwtje handjes te kort gaan komen. Want als, er kan namelijk omdat ik pas 3,5 weekjes zwanger ben er nog wat fout gaat met de puppy’s. Niet met allemaal maar wel met een paar. Maar er kunnen er ook nog verstopt liggen.

Ach, vrouwtje en baasje hebben gezegt dat met mij alles goed moet blijven gaan en dat ze de rest op de koop toe nemen. Ze gaan mij goed in de gaten houden en duimen draaien dat alles goed blijft gaan en ik geen rare bui meer krijg.

Ik ben dus deze week 2 keer gefeliciteerd. Woensdag met mijn puppy’s in mijn buikje en vandaag met mijn puppy’s van 1 jaar oud. Wat een feest!

Weer terug van vakantie

Afgelopen zaterdag zijn wij weer terug gekomen van onze vakantie.

Op de heenreis kreeg vrouwtje ineens de ingeving dat ze een paar Shiba’tjes die bij ons in huis geboren zijn was vergten te feliciteren met hun alweer tweede verjaardag. Ze pakte haar mobieltje en stuurde 5 smsjes. De baasjes en vrouwtje van Osha, Oyuki, Oraeko, Okayia en Okayra waren degene die het smsje kregen en die moesten hun lieverdjes een dikke kluif en een knuffel geven op die dag. Ook stuurde ze een sms naar Ziggy, dat moest van Miyuki, want ze wilde haar mannneke ook feliciteren met hun kindjes.

Bijna 3 weken lang hebben wij lekker lui gedaan. Een wandeling hier, slapen daar en brokjes happen waren de belangrijkste dingen die we deden. En waar we dat deden, nou gewoon in het huisje in Duitsland. Heerlijk was het. Ja, zelfs toen vrouwtje bessen en paddestoelen ging plukken hebben wij ons vermaakt. Alleen was het erg drijgend weer zodat we niet heel veel super wandelingen hebben gedaan, maar gewoon lekkere kleintjes.

Verder hebben we met Miyuki wat afgezien. Ze was natuurlijk ook loops en dan is het heel normaal dat ik (Rontu) en zij met elkaar spelen. Maar daar had ik echt geen zin in en dat vond Miyuki natuurlijk weer niet goed en liet dan ook van haar horen. Haar hormoontjes gierderde door haar lijfje zei vrouwtje.  zelfs zo erg dat vrouwtje zich schaamde toen we met z’n alle broodjes gingen kopen, dat was dan ook de eerste en de laatste keer deze vakantie. Gelukkig duurde het maar bijna een week en toen waren haar hormoontjes weer tot rust gekomen.

Op 3 september kregen we ’s morgens al heel vroeg een dikke kluif, sterker nog hij lag klaar toen we ons huisje uit kwamen. Slinger waren er in de kamer te vinden en dan weten wij wat er loos is. Er is er 1 jarig hoera hoera, maar wie, nou de dikste kluif was voor mij (Keiko), dus ben ik jarig. 9 jaartjes alweer, pffff, wat oud al.

De dag erna was er een vergadering over het huisje en toen baasje en vrouwtje weer thuis kwamen zeiden ze dat wij moesten gaan sparen omdat er een extra muur om het huisje heen gaat komen. We krijgen dus de komende maanden geen extra speeltje en kluifjes, maar dat zal wel were los lopen. Tenminste als we baasje en vrouwtje goed kennen. Ook werd er tegen mij (Rontu) gezegd dat het wel lekker zou zijn als ik 1 puppy extra zou maken omdat dat ook weer centjes zijn en wij onze bijdrage ook wel een mochten leveren, dus daar ben ik maar aan begonnen of het is gelukt weten we eind oktober.

Ach verder was het een fijne en lekker vakantie waarbij wij allemaal heel goed tot rust zijn gekomen. En vrouwtje en baasje zeiden dan ook dat het allemaal zo moest zijn met het weer zodat we als Rontu puppy’s in haar buikje zou hebben wij als die geboren worden er tegen aan kunnen.

De nieuwe tuin.

Gisteren was het dan zover, de tuinman kwam voor de laatste keer door de poort en heeft de tuin afgemaakt. En wij waren dan ook blij en verrast toen we naar buiten mochten toen hij weg was. Naast de tegels die hij vrijdag heeft gelegd is er gisteren gras in de achtertuin gekomen. Wauuuuwww, wat lekker voor ons om in te liggen en ravotten.

Kijk maar eens hoe hij geworden is, zelfs onze logé RisshÅ« geniet met ons mee.

PhotobucketJahhoeee, een echte tuin voor ons, hij is nog wel een beetje kaal, maar daar brengt vrouwtje met hier en daar een mooie pot met plantjes nog wel verandering in.O nee, kaal is hij niet, want wij zijn vergeten te vertellen wat baasje een aantal weken geleden voor zijn verjaardag heeft gekregen van ons en het vrouwtje. We hadden dat natuurlijk ook zondag al kunnen vertellen, maar toen hadden we al zo veel te vertellen. Nou hier komt het.PhotobucketEnhu,nee jullie zien niet dubbel! We waren helemaal zonder dat baasje het wist naar een echte fotograaf geweest en van één van die foto’s heeft vrouwtje deze mooie poster laten maken. De buurmannen hebben hem opgehangen toen wij naar school waren en dus was het voor baasje een echte verrassing toen hij op zijn verjaardag beneden kwam en buiten keek. Hij vond het heel knap dat wij zo goed ons mondje hadden gehouden.Vandaag is trouwens RisshÅ« weer met zijn baasje en vrouwtje mee gegaan en nu zijn we dus weer met z’n drietjes. Ook wel lekker rustig.

6 Jaar.

Joeppiieee, vandaag is er hier in huis weer feest. Vrouwtje heeft de slingers en de ballonnen weer opgehangen en vanmorgen lag er in onze kamer een cadeautje klaar voor de jarige. Wie, nou ik (Rontu) ben de gelukkige vandaag. 6 jaar geleden ben ik geboren, pppffff, wat gaat het leven hard zeg.

Minolta DSC

Toen ik 3 dagen hier in huis woonde zag ik er zo uit. Tenminste als ik vrouwtje moet geloven.

In die 6 jaar is er veel gebeurd. Zo heb de nodige cursussen op school gedaan. Hoe veel kilometers ik gelopen heb in mijn leventje wil ik niet weten. Hoe veel kluifjes ik heb geluifd weet ik ook al niet. Wat ik wel weet is dat ik heel graag bij baasje en vrouwtje woon. Wat ik ook weet is dat ik 9 puppy\’s heb groot gebracht. Ik vind Keiko best lief en Miyuki, ach ja, ze heeft wat rare sterken, maar is ook een schatje.

Verder ga ik nu feesten, wwooeeeeffffff!!!

2 maanden lang.

Ppfff, wat is het een tijd geleden zeg dat wij hier wat hebben verteld. Niet dat we niks mee hebben gemaakt, maar gewoon omdat vrouwtje het niet op kon brengen om wat te schrijven. Nu vertellen we dus even in hondenvlucht wat wij allemaal gedaan hebben die 2 maanden.

SONY DSC Nadat de zusjes weg waren kwam een paar dagen later Nagai hier logeren. Ruim een week lang en wat was dat gezellig. Soms was hij even de weg kwijt en begon op vreemde dingen te kluiven. Meestal was het mijn (Miyuki) achterpoot, de mafhond! Verder hebben we gewoon genoten van gezellige gekke Nagai.

 

Gelijk nadat hij weg was zijn we in de auto gestapt. We gingen stambomen weg brengen. Risshū en Sakai waren als eerste aan de beurt. Dat was makkelijk, want die wonen hooguit 10 minuten van elkaar vandaag. Eerst gingen we bij Risshū naar binnen en die wist van blijdschap maar een ding te doen en dat was het hele huis vol plassen. Later gingen we naar Sakai, maar daar gingen wij niet mee naar binnen. Het huisje waar Sakai nu woont is te klein voor 6 hondjes die gek gaan doen. Hihihi, wat kennen onze baasjes en vrouwtje ons toch goed.

De  zondag daarna gingen we naar Suki toe. O nee, we gingen naar Suki en Okayra toe. Die twee zusjes die hier een paar weken eerder gelogeerd hebben, maar ook die kregen de stamboom van Suki thuisgebracht. Baasje en vrouwtje vinden dat dat zo hoort.

Weer een week later gingen we heel lang rijden. Ik (Keiko) herkende het daar. Maar we gingen toch naar Reigan toe om de stamboom te brengen, dat is raar. Maar nee, het klopte, want toen we gingen wandelen gingen we naar het losloopgebied Het Leesten. Toen ik daar aankwam wist ik het weer.

Toen ik nog klein of moet ik zeggen jong was gingen baasje en vrouwtje daar regelmatig met mij naar toe om me los te laten lopen zonder dat ik weg kon, want daar is het hele gebied met een hek afgezet. Na een gezellige dag gingen we weer naar huis en waren al de stambomen op plaats van bestemming.

Een paar dagen later werden er spulletjes gepakt. Voor baasje deze keer, want hij ging voor zijn werk naar Amerika. Vrouwtje had voor ons een verrassing vertelde ze en ging ook spulletjes pakken. Na een probleempje met de auto gingen we wat later weg dan gepland, maar we kwamen gewoon op de goede dag aan. En waar, nou dat hoeven jullie niet te raden, het was het huisje in Duitsland. Een hele week hebben we daar vakantie gehouden, heerlijk. Wandelen, eten, slapen, wandelen, slapen, eten en slapen.

Toen vrouwtje baasje ging halen zijn ze nog even langs Osha gegaan, want die woont niet ver van het vliegveld af. Pppfff, wat hebben die deze weken veel puppy’s gezien.

Nu liggen we al een paar dagen lekker in het zonnetje in de tuin. Vrouwtje is zaterdag weer naar een fokkerscongress geweest en is weer wat wijzer.

Verder gaat hier alles gewoon zijn gangetje hoor, dus maak je niet ongerust als wij eens niks van ons laten horen. Al heeft vrouwtje beloof dat ze weet wat vaker gaat schrijven. Sterker nog ze, zegt dat ze morgen al weer schrijft.

Schaam, schaam.

Er gebeurd op het moment iets waar wij (Keiko en Rontu) helemaal niet gewend zijn. Miyuki is ergens van onder de indruk. En waarvan denken jullie dan, nou van dat zwarte broekje wat ze al vaker aan heeft gehad en nu ook al weer een paar dagen draagt.

Ze kan op eens niet meer gaan zitten als ze dat moet. Deze middag heeft ze dan ook voor straf in de gang gezeten terwijl wij lekker brokjes kregen. Vrouwtje ging na een paar minuten bij haar kijken en opeens wist ze weet wat ze moest doen als ze het commando “zit” hoorde. Plof, twee tellen ging haar kontje aan de grond, maar ze ging zitten en dat was de bedoeling. Als beloning kreeg ze ook een brokje en daarna haar bakje met brokjes.

Soms laat ze zien dat ze zich schaamt voor dat zwarte broekje. Ze draait haar kontje dan zo onder het gordijn dat niemand ziet dat ze een broekje aan heeft. Vrouwtje zit er dus echt aan te denken om een echt meisjes broekje te gaan kopen voor haar, misschien vind ze dat wel leuk.

Raar hoor, Miyuki die ergens van onder de indruk is, want dat zijn we hier in huis echt niet gewend.

Wat we wel gewend zijn is dat er spulletjes gepakt worden. En daar is vrouwtje tussen het poetsen, wassen en werken door ook mee bezig. Zou het zo zijn? Zou het waar zijn? We wachten maar af en dan zien we het wel.

Gelukkig

Twee weken geleden vertelde vrouwtje over een logeerpartij van Nagai bij ons en dat het dan fijn zou zijn als wij (Rontu en Miyuki) niet loops zouden zijn omdat dat een heel gedoe zou zijn. Wij boven in de bench hij beneden. Hij naar boven in de bench en wij naar beneden. Acht keer per dag een rondje lopen wat voor weer het ook is.

Nou dat hoeft dus niet, want vanaf vandaag zien baasje en vrouwtje weer dubbel. Twee hondjes die soms al niet uit elkaar te houden zijn hebben nu alle twee een zwart broekje aan. Baasje en vrouwtje zijn nog nooit zo gelukkig geweest met die broekjes van ons.

Die Keiko die heeft maar mazzel, want haar hebben we nog nooit met een broekje aan gezien. Ze ligt nog wel gezellig bij ons op de zak, maar wel met haar gezicht de andere kant uit. Zou ze daar wat mee willen zeggen?

Vrouwtje kent ons.

Vrouwtje kent ons heeeeeeel goed!

Donderdagavond vertelde ze namelijk tegen het baasje dat ze het vermoede had dat wij (Rontu en Miyuki) snel loops zouden worden. Ze had dit vermoede omdat wij anders waren dan anders. Bij Keiko kon ze de klok er op gelijk zetten; 6 maanden en 1 dag, 1 jaar en 1 dag, 1,5 jaar en 1 dag en toen mocht die naar de dierendokter. Maar bij ons is er niks van te zeggen. Dan duurt het 6 maanden voor we loops zijn, dan weer 8 en soms ook 7. Wij houden van verrassingen.

Maar toen vrouwtje gisteren thuis kwam van het werk en even wat te eten stond te maken zag ze ineens een Shiba met een sportbroekje aan en schoot ze hard in de lach. Wat ken ik mijn hondjes toch goed zei ze tegen het baasje en die vertelde op zijn buurt hoe ik (Rontu) het hem had laten ontdekken dat ik loops was. Ik had baasje ’s morgens namelijk laten zien dat ik loops was geworden door een druppel bloed op de grond te laten vallen. Hij naar onze kamer om een broekje te pakken en daar gingen we weer. Ik kreeg het commando "piep" en hup daar ging mijn rechter achterpootje omhoog en het broekje kon aan gedaan worden.

Photobucket

Nu lig ik soms lekker even op de bank, want ik vind me zelf best wel zielig. En als je hier in huis zielig bent mag je soms dingen die je anders niet mag en daar maak ik dus lekker gebruik van.

Later deze week zullen er wel 2 broekjes aan en uit gedaan moeten worden, want dan zal ik (Miyuki) ook wel weer loops zijn. Het komt eigenlijk wel heel goed uit dat het nu zover is, want over een paar weekjes komt Nagai hier logeren en dan zou het een heel gedoe zijn voor baasje en vrouwtje om ons uit elkaar te houden. Maar dat zou hun ook gelukt zijn, want ze weten precies wat ze hadden moeten doen, want wat kennen ze ons goed.

Logé mee.

Wat voor vele en verrassing was werd voor ons maandag al duidelijk. We zijn met oud en nieuw Silvester gaan vieren en we namen een logé mee. Silvester is wat ze in Duitsland vieren terwijl iedereen in Nederland oud en nieuw viert en aan de oliebollen zit en vuurwerk de lucht in laat gaan.

Woensdag avond werd de logé gebracht en het was Osha. Het puppy dat nu geen puppy meer is. Het puppy dat vorig jaar hier rond liep met een gebroken pootje en nu geen gebroken pootje meer heeft. Het puppy dat toen al gek was en nu nog steeds gek is. En zo kunnen we nog wel door gaan. Na een slapeloos uurtje werd ze snel naar boven gehaald en toen Osha eenmaal bij ons op de kamer lag viel ze als een blok in slaap en baasje en vrouwtje dus ook.

Donderdag hebben we vrouwtje van haar werk gehaald en zijn we aan de reis begonnen. Osha vond het prima in de auto net als wij trouwens. ‘S avonds gingen baasje en vrouwtje even gezellig naar het skilifthuisje en vermaakte zich daar twee uurtjes. Maar ze waren op tijd thuis, want voor het vuurwerk waren ze al weer binnen. 3 van ons hebben er weinig last van gehad, maar ik (Keiko) ben altijd wat nerveus. Al moet ik zeggen dat ik het in Duitsland wel mee vind vallen met dat knallen en ik het steeds beter kan hebben.

Vrijdag werd het pas echt leuk. De wandelschoenen en de skibroek werden aan gedaan door baasje en vrouwtje en wij kregen onze losloop riempjes aan. Jooeeeppiiiii!!! Nog geen 15 minuten van ons huisje af mochten we al los en ook Osha mocht los. Roef, roef zoef en weg waren we. Wat een feest in die sneeuw. Vooral voor Osha die thuis bijna nooit los mag lopen. En ze kwam net als ons terug als vrouwtje of baasje ons riep en kreeg dan ook gewoon een snoepje. Na een uurtje of 2 waren we weer thuis en kropen gelijk voor de verwarming om weer warm te worden.

Photobucket

Osha die lekker aan het genieten is en haar eigen pad wel zoekt.

Op zaterdag was het weer feest. Jaja, het zelfde feest als op vrijdag, wandelen in de sneeuw dus. Voor bekende onder de lezers, we gingen de wandeling u3 lopen. Voor andere bekende onder de lezers, de wandeling langs het mooiste plekje op aarde. En wat hebben wij weer genoten en natuurlijk genoten baasje en vrouwtje van ons.

Photobucket

Lekker aan het rennen met z’n alle, maar ik (Rontu) rook iets lekkers en moest even ruiken.

Photobucket

Van links naar rechts; Rontu en Miyuki, maar ja zo kennen jullie ons natuurlijk niet.

En dan de mooiste foto die gemaakt is deze dagen.

Photobucket

Keiko helemaal boven op de berg aan het genieten van het mooie uitzicht. En wij genieten voortaan van dit mooie plaatje.

Op zondag werd het weer tijd op de spulletjes te pakken en aan de terugreis te beginnen. Het baasje en de vrouwtjes van Osha zouden haar weer komen halen als we thuis waren en dat klopte ook, want toen we uit de auto kwamen waren ze er al, ze hadden haar vast gemist. Na nog wat te hebben gekletst en wat lekkers te hebben gegeten werd het weer tijd voor Osha dat ze weer weg ging en voor ons om te gaan luieren.

Vandaag hebben we nog veel aan die kleine meid Osha gedacht en eerlijk gezegt vonden we het wel leuk dat onze logé mee ging naar ons huisje in Duitsland. En nog leuker vonden we dat ze gewoon mee deed met los lopen en gek doen, want dat kan ze beide heel erg goed. Naar school hoefde we niet vandaag, want daar is het nog kerstvakantie. Hopelijk volgende week weer, want we zijn er al een paar weken niet geweest.

Sneeuwpret.

Hier zijn we weer eens. We zijn ondertussen helemaal bij gekomen van alles, de rust is weer terug in huis. Baasje en vrouwtje zijn ook weer helemaal beter en het huis is ook weer helemaal schoon. Sterker nog de kerstboom enzo staat ook al weer een week en dat is erg gezellig. zo gezellig dat wij daar heel de week van genoten hebben.

Maar donderdag is het gaan sneeuwen en daar hebben we ook al die dagen al van genoten, maar vandaag was het toch wel heel veel sneeuwpret wat de de dag speciaal maakte. Toen baasje uit zijn bed kwam werd al snel door het vrouwtje gezegt dat we naar het bos zouden gaan en daar had baasje ook wel zin in. Nou wij natuurlijk ook en dat hebben we dan ook laten horen.

SONY DSC Ik (Keiko) heb een sneeuwbal gevangen.

SONY DSCIk (Rontu) ben lekker gek aan het doen met baasje.

SONY DSC  Ik (Miyuki) ben vooral aan het rond rennen.

SONY DSCSommige mensen weten niet wat ze horen en zien als wij samen bezig zijn. Het bos was onveilig vanmorgen!!!

SONY DSC Miyuki, waar blijf je nou? Je weet toch dat we altijd hier op de foto moeten. Ik (Miyuki) ben er al, kijk maar.

SONY DSC En dan vanmiddag in de straat. Wij mochten alleen maar luisteren hoe onze mensenvriendjes en mensenvriendinnetjes buiten aan het ravotten waren in de sneuuw. Ook de meeste papa’s en mama’s deden mee. Ook baasje was van de partij terwijl vrouwtje voor de warme chocomelk zorgde.

Morgen mogen we vast weer in de sneeuw spelen. Hopelijk dan ook op straat. Dan gaan wij al de sneeuwballen vangen.

Popje trekken!

Gisteren zijn baasje, Miyuki, Sakai en Suki weer thuis gekomen. Voor Suki en Sakai stond er ook nog het bezoekje aan onze hondenschool op het programma en dat moest dus gisterenavond gebeuren. Ze vonden het maar wat leuk wat ik (Keiko) daar allemaal doe. Door, tunnel, hoog, wip, hoog, hoog en A. Ze snapte er niks van maar vonden het wel leuk hoe ik allemaal gekke dingen deed. Ik vloog overal over heen, onder door en piepte in eens ergens weer uit. Ze zaten me vol bewondering te volgen. Ook Reigan vond het super, het kwam hem al bekend voor.

SONY DSC

Vandaag was het gewoon een heerlijk dagje. Vrouwtje was eerst wat uurtjes thuis en toen konden Suki, Sakai en Reigan lekker spelen. Het eerste spelletje was popje trekken.

SONY DSC

 

Reigan maakte het tijdens het spelen zo bont dat hij van tante Keiko en halfzusje Miyuki op zijn donder kreeg. Maar Reigan zou Reigan niet zijn als hij daar van onder de indruk zou zijn en het deed hem dus echt helemaal niks en blafte gewoon lekker terug.

Verder deden ze lekker rustig, tenminste in verhouding met andere dagen.

En wat de dag van morgen ons gaat brengen weten we nog niet, maar vast volop plezier.