Rontu heeft het zwaar, heel zwaar.

Heel de tijd ligt ze te zuchten en kreunen en dat slaapt dan naast mij (Keiko) op onze hondenkamer. Lekker hoor! Maar ook heeft ze liggen bibberen als een gek en daar werd vrouwtje steeds zenuwachtiger van. Rontu wilde ook bijna niet meer eten en vrouwtje was haar eten dan ook al erg lekker aan het maken. Het werd zelfs zo erg dat vrouwtje besloot om gisteren met haar naar de dierendokter te gaan. Ze wilde zekerheid en raad omdat de puppy\’s nog niet echt levensvatbaar waren. Ze vertelde het hele verhaal van nu en ook het verhaal van een paar weken geleden en de dierendokter luisterde aandachtig. Vrouwtje had al een plasje opgevangen en dat was al onderzocht en weer was er geen teken van zwangerschapssuiker. Ook was er geen zwangerschapsvergiftiging of iets anders. Pppfff, wat een opluchting.

Maar wat was het dan waarom ze zo deed? De dierendokter kon daar nog geen antwoord op geven en wilde naar de puppy\’s kijken. Hup echoapparaat aan en ja hoor, daar was het een kloppend hartje, met die pup was dus zo te zien niks mis. Even verder kijken, weer een kloppend hartje, gelukkig. En toen zagen ze een ruggengraatje, super om een pup nu zo te kunnen zien. De dierendokter zag dus ook hier niks raars en ging verder kijken.

Er werd naar Rontu\’s hartje en longen geluisterd en opeens hoorde hij een hartje van een pup. Vrouwtje mocht toen ook luisteren.

Hij kwam tot de conclusie dat de puppy\’s Rontu vanuit de binnenkant aan het opeten waren, want zoiets was er te zien aan het plasje van Rontu\’s. En dat kost Rontu zo veel energie dat ze als ze niet of nauwelijks eet dat ook niet aan vult en dus gaat bibberen.

Vrouwtje belde naar huis dat baasje lekker moest gaan koken voor Rontu en toen we thuis kwamen kreeg ze dan ook hun kip en voor hun zelf werd het een frietje. ‘

Ik kan je zeggen dat het nu weer lekker met Rontu gaat hoor. Wat is Rontu een bofhond met al dat lekker eten, maar ik zou niet willen ruilen hoor, wat heeft die een buik.