Uitdaging met 6 Shiba’s
1
Tagarchief: Rontu
Daar zijn we weer.
Wauw, wat is dat lang geleden zeg. Vrouwtje lijkt het wel druk te hebben. Dat klopt ook wel, want vrouwtje moet heel vaak naar school en als ze dan thuis is moet ze ook nog veel leren. Maar dat alles is voor een goed doel en we kunnen jullie vertellen dat ze al 6 modules heeft afgerond. O nee, dat liegen we, ze moet er nog van eentje een huiswerkopdracht maken.
Maar eindelijk daar zijn we weer. Wat is er de laatste tijd allemaal gebeurd. Nou ik (Keiko) ben terug mijn jongen jaren aan het beleven, vrouwtje zegt dat ik soms weer een puppy lijk. Ik (Rontu) ben in april 8 jaar geworden en dat hebben we net als altijd met een feestje gevierd. Ik (Miyuki) wil maar niet loops worden en dat vinden baasje, vrouwtje en de nieuwe puppymensen helemaal niet leuk. Zit wel helemaal lekker in mijn velletje hoor, dus wat er met mij aan de hand is weten baasje en vrouwtje niet en zelf snap ik er ook niks van. En ik (Tatsu) maak het thuis erg gezellig. Ik doe nog steeds mijn naam eer aan zegt vrouwtje.
Maar nu lig ik heel braaf te wachten tot vrouwtje een film laat verschijnen op tv, want ja wat moet ik anders vandaag met dat “mooie zomerse weer”.
Vrouwtje gaat zo aan de gang met die huiswerkopdracht en dan is het natuurlijk de bedoeling dat wij haar niet storen.
En er worden kleine dingetjes in het huis veranderd, zo hebben we nu twee mooie dakramen zodat wij de vogeltjes nog beter kunnen zien vliegen. Vrouwtje kan nu weer lekker brokjes maken voor haar en baasje, want ze hebben een nieuw ding voor hun voerbakken en een nieuw ding wat de geurtjes weg blaast. En de plasplaast is ondertussen ook helemaal nieuw gemaakt.
We hopen dat vrouwtje nu weer wat meer tijd kan vinden op te schrijven, want we houden graag iedereen op de hoogte wat wij allemaal beleven.
Pasen met buikpijn.
Vanmorgen wilde wij al vroeg onze huisje uit. Het is tenslotte Pasen en mogen wij eindelijk de grote doos van de secret Paashaas open gaan maken!
Baasje en vrouwtje hebben we dus ook maar uit bed gehaald om met z’n alle de doos uit te kunnen pakken. Vrouwtje besloot ons even te helpen met al het plakband en toen dat weg was mochten we onze gang gaan.
Waauuuwww, wat een hoop rotzooi. Dat maak ik altijd van reclamefoldertjes zei Tatsu. Rontu riep; daar staat mijn naam, dus dat is van mij. Keiko niet te flauw en ging eens goed kijken.
Domme Rontu, er staan al onze namen op hoor. Miyuki was weer eens lekker in de zon gaan liggen, die dacht vast van ik zie het wel als alles uitgepakt is.
Vrouwtje heeft al de rotzooi in de kliko gedaan en de 5 pakjes binnen op tafel gelegd. Die mogen we straks na het ontbijt open maken. Baasje heeft toen wij samen met vrouwtje aan het wandelen waren nog even deze foto gemaakt van het mooie cadeau met onze namen er op.
Het is een soort voerstandaard, mooi hoor.
Maar weer thuis gekomen veranderde er ineens wat. Ik (Tatsu) hoefde mijn ontbijtbrokjes niet, want ik had ineens zo’n buikpijn en heb dat tegen baasje en vrouwtje gezegd. Die hebben toen besloten dat de 5 pakjes pas uitgepakt mogen worden als ik me weer beter voel. Keiko, Rontu en Miyuki begrijpen het gelukkig ook. Baasje en vrouwtje hebben nog wel lekker zitten ontbijten en zien nu wel wat de dag brengt. Oké, een lange wandeling zal er nog wel volgen, maar wie er allemaal gaan zien we dan wel. Als ik (Tatsu) nog buikpijn heb mogen de andere lekker gaan en dan blijf ik lekker thuis.
Wat we in ieder geval wel hopen is dat we de pakjes vandaag nog open kunnen maken, want dan ben ik (Tatsu) weer beter en kan ik weer hondenkwaad uit gaan halen. En dan hoeven wij ook nergens meer zenuwachtig voor te zijn, want wat is het spannend om een hele week te weten dat er een grote doos voor ons is gekomen van de secret Paashaas die we niet open mogen maken voor dat het Pasen is.
Shennedoah, Renko en Yoshi toch willen wij jullie al bedanken voor dit speciale cadeau. Het staat nu in de huiskamer met op iedere schaal een pakje. Als we die open mogen maken volgt daar snel weer een berichtje van hoor. Knuffels Keiko, Rontu en Miyuki. Jaja, van mij (Tatsu) ook al heb ik nu niet zo’n zin in knuffels geven.
Erklärung der Hints
Hier meine Erklärung zu die Hintz die ich gegeben habe als secret Osterhase. Ich mache es in Deuts da meiner Geschenk zur Deutschland gehen sollte. Manchmal sollen dingen so gehen.
Zum Erste die vier Kleeblätter. Steht zum glück und Keiko meinst glücklich Kind. Aber naher hatte ich auch gedacht dass er vier Blatter zu sehen waren: meiner vier Hunden
Zum Zweiten ein Fuchs. Rontu meinst Fuchsen Augen und schau mall an der Schwanzende weiße Haren. Dass haben meiner drei Damen, aber ess sind nur drei oder vier Haren aber ein kleines Eigenschaft
Zum Dritten eine Osterei. Du hast recht ein „ Yoshi egg“ aus Nitendo Spiele. Du warst so nah dran dass ich dich auf eine andere Osterhase richten musste. Ich habe gedacht und gedacht und kam zu Shennedoah en Renko met Shiba Yoshi (Yoshi meinst auch glück, seht aus wie dieser Fuchs mit sein Sesam Farbe und wohnen in den Provinz Utrecht dazu ach des Vierte Hint). Aber Yoshi meinst auch Drache und das ist der Niederländisch Erklärung von Tatsu.
Zum Vierte Utrecht. Aber eines bestimmte stelle da. Remko meiner Mann arbeitet jetzt in Utrecht und ist da oft. Ich fahre jedes mall zum Lelystad (ich wohne dan beim Khoda und banshu) und Utrecht ist dann Halbwegs. Aber der bestimmte stelle ist dass Universität in Utrecht und da steht ein Standbild von Jan van Nassau auf der Platz. Aber Breda der Ort wo ich wohne ist auch ein Nassau Stadt.
Zum Fünfte Breda. Dass dunkle Grüne ist dass Mastbos in Breda und das ist das Wald wo ich immer laufen gehe mit meiner 4 Shiba’s.
Zum Sechste ein Bead von Trollbeads. Welpen Familie ist seine Namen und ich habe einer Trollbeads Ketten mit nur Sagen da an was meiner Hunden an geht oder Tenshi Yoi angeht. Dieses Bead habe ich auch.
Einkaufen sind gehold und dass Geschenk habe ich gemacht und nur hoffen das dass Geschenk das richtige ist. Jetzt noch hinschikken.
Und zum Siebten die Diemel Quelle. Ein schönes Ort beim uns in Usseln. Da laufen wir oft hin oder entlang und da können die Hunden spielen und trinken. Wenn du dieser Hint bekommen hatte war ich da und habe mein Urlaub genossen.
Auf dass Geschenk war die Postmarke von Korbach drauf. Dort gehe ich oft Einkaufen und dass ist die Stelle wo alle Post von Usseln hin geht und dann geht es weiter, wie nach euch.
Heidi und Sabrina mit Shiba’s Biko, Paija & Nagaia
Wir wünschen euch schöne Feiertage!
En dan de uitleg van de hints die ik zelf ontvangen heb.
Kiyoshi betekend puur vandaar pure chocolade.
Het plantje is een sesamplantje de kleur van Yoshi.
Het Nintendo spelletje is precies zoals je zei de poes haha en we hebben er meerdere.
Het schild is het teken van Kamerik.
En op de doos is het dus een afbeelding van een kamer + ik, hihi en daar wonen we.
Ik hoop dat jullie het kado leuk vinden!! Nog even wachten.
Groetjes Shennedoah en Renko met Shiba Yoshi
Gezelschap houden.
Gisteren hadden wij het er over dat wij vrouwtje graag gezelschap houden terwijl ze aan het leren is. Vanmorgen hebben we dat gedaan op onze kamer. Kijk maar, hier liggen wij (Rontu en Miyuki) lekker bij haar in de buurt.
Nu liggen Keiko en Tatsu lekker bij haar in de tuin, want vrouwtje maakt het onaangename waar met het aangename en zit dus met haar neus in de boeken, maar dan wel met het zonnetje op haar gericht. Als dat nou niet gezellig is dan weten wij het niet meer hoor.
Waarschijnlijk houden we haar nog wel een paar dagen gezelschap, want donderdag is het examen van de stof die ze nu aan het leren is en dan heeft ze nog een opdracht die van belang is voor haar examen wat ze de maandag erna heeft.
Opnieuw.
Vrouwtje haar vakantie ie weer afgelopen en afgelopen donderdag zat vrouwtje opnieuw voor haar eerste lesdag in de klas. Deze module (5) heet Ras en Gedrag en de lerares heeft al gezegd dat het heel veel leren word. De lesstof die ze moet gaan leren zal zelfs in 2 mappen moeten, want anders zullen er veel losse blaadjes gaan rondslingeren. Deze lesdag ging helemaal over het ontstaan van de hond. Komen wij nou wel of niet van de wolf? Hoe kan het dan dat wij zo zijn veranderd? Vrouwtje gaat het ons later helemaal uitleggen!!!
Verder zijn vrouwtje en ik (Tatsu) weer opnieuw naar een show geweest. Jaja, ook Mariska en Sakai waren er weer bij. Afgelopen vrijdag waren we dan ook in Eindhoven te vinden om daar ons beste pootjes voor te zetten. Maar ja, wat verwacht je van een Shiba die helemaal geen heertjes meer heeft? Ik heb namelijk heel dom gedaan en heb met dit koude weer van nu al mijn haartjes uit gedaan. Ik liep heel mooi en het gaat steeds beter met mij en Mariska, maar kreeg een ZG als beoordeling. Niet slecht voor een haartjesloze Shiba hoor. Mariska en Sakai kwamen weer met een U-tje de ring uit. Al met al een goede dag dus.
Maar toen de weg naar huis. Pppffff, een stukje waar we ’s morgens 5 minuten over gedaan hadden duurde nu een uur en de vervolgreis van 3 kwartier duurde 1,5 uur. Ik vroeg maar aan het vrouwtje waar ze allemaal wel niet langs ging. Ik had honger, wilde spelen en daarna lekker slapen op de bank, maar thuis was ik nog niet. Vrouwtje vertelde dat de hele weg wit was door sneeuw en dat dat hier in Nederland voor veel problemen zorgt, maar dat geloofde ik helemaal niet, want ik had het nog niet gezien of gevoeld. Gek is dat niet, want op een show dag wordt ik in mijn bench boven op de bench van Sakai gezet en zo worden wij van plek naar plek gereden. Thuis gekomen mochten wij gelijk de sneeuw in en toen wist ik wat vrouwtje bedoelde. Mijn pootjes zakte bijna voor de helft in de sneeuw weg en dus besloot ik maar weer als Ijsshiba door dat lekkere witte spul te springen en het hoognodige op te eten.
Nu liggen wij lekker veel bij vrouwtje als ze aan het leren is op de hondenkamer om haar gezelschap te houden. Tussen alles door gaat ze heerlijk met ons wandelen, maar dan moet ik soms heel hard huilen. Spontaan sta ik dan op 1 of 2 pootjes minder omdat ik er dan niet meer op kan staan. Zo zeer doen ze dan. Vrouwtje heeft wonderhanden en maakt het door er met haar hand er over heen te gaan weer helemaal normaal. Knap hè, zou ze dat ook op school geleerd hebben?
Zo nu ga ik even gek doen en mama Rontu vervelen zodat ik straks weer lekker slapen kan.
Onderzoekjes en spuitjes.
Vandaag was het dan zover, de eerste onderzoekjes voor mij (Tatsu) stonden in de agenda. De dierendokter begon met het Patella onderzoek, friemel, friemel en de uitslag was: Patella vrij. Super!
Daarna kreeg ik een spuitje, niks ergs hoor, gewoon die wij ieder jaar moeten krijgen. Auuuwwww, die dierendokter die mij vorig jaar toe ik nog heel klein was heeft geholpen kwam de hoek om kijken en schrok dat ik moest gillen. Ze was dit niet gewend van ons, maar ja zei het vrouwtje het is een echte Shiba reu en dat zijn in haar ogen aanstellers. Nou zei de dierendokter: dat had ik van hem niet verwacht.
Toen kreeg ik nog een spuitje en plof ik ging slapen. Vrouwtje heeft me verteld dat ze toen een mooie foto van mij hebben gemaakt en dat ik die goed mag bekijken als ik weer helemaal wakker ben. 
Nu ben ik nog niet helemaal wakker, want als ik loop is het net of mijn pootjes van stof zijn en die zakken onder mijn lijfje uit. Ik heb wel gezegd dat vrouwtje jullie de foto al mag laten zien, dus hier komt hij.
Toen werden er allemaal papiertjes ingevuld en mocht ik lekker in de auto gaan slapen.
Ook ik (Miyuki) was ook de klos vandaag voor een spuitje, o nee, twee, maar ook niks ergs hoor. Wel heeft de dierendokter nog eens goed naar mij gekeken of mij oortje en oogje het nog doen. Weet je wel die waar ik vorig jaar niks meer mee kon. Mijn oogje is weer helemaal goed en mijn oortje doet het wel, maar kan alleen niet meer helemaal bewegen. Maar de dierendokter heeft me wel weer beter verklaard, dus was het vrouwtje weer helemaal blij.
Nu liggen wij (Keiko, Rontu en Miyuki) lekker bij Tatsu op de zak te luieren, want het is best wel zielig hoor als je niet op je pootjes kan staan. We geven hem iedere keer een knuffel, de schat.
Gefeliciteerd!
3 jaar geleden, we weten het nog heel goed. Ppff, wat een ochtend. Miyuki ging zo snel met bevallen dat baasje er zelf niet bij was. Gewoon midden op de dag besloot ze dat haar eerste puppy’s op de wereld konden komen. Hier heb je ze het O-nestje; Oyuki, Okayra, Okaiya, Osha en Oraeko (met de klok mee).
Vandaag zijn ze dan ook weer jarig en hebben de leuke leeftijd van 3 jaar bereikt.
Dames en heren, wij baasje Remko, vrouwtje Patricia, tante Keiko, oma Rontu, mama Miyuki en oom Tatsu feliciteren jullie, denken aan jullie en eten een gebakje en drinken een extra glaasje op jullie.
Okaiya, Otaeko, Okayra en Osha; jullie hebben we bij toeval de laatste weken gezien en dat was gezellig, leuk en super. Oyuki; jou zien we ook nog wel hoor en geven je dan een extra knuffel, want die heb jij nu moeten missen.
Vies ding.
Vandaag kreeg ik (Tatsu) een cadeautje van een buurmeisje van mij. Zij was gisteren met haar papa en mama gaan wandelen en zagen iets liggen. Ze hebben nog heel netjes gevraagd of het toevallig van een van de honden was die daar ook rond liepen, maar gelukkig geen van de baasjes reageerde op hun vraag. Zo dacht de buurvrouw er zijn vast een paar Shiba’s die ik daar blij mee kan maken en dat klopt. Thuis gekomen heeft ze het gelijk gewassen en laten drogen en nu heb ik het net gekregen en ben het even goed aan het besnuffelen.
Waarom ik denken jullie? Nou het zit zo; het lijkt wel erg veel op de “Kong†die ik al heb en die ik aan het slopen ben. Alleen deze heeft haartjes, ogen en oortje. Hihi, die moeten er dus ook af. Vrouwtje heeft deze kong de naam “Vies ding†gegeven, want anders weten wij niet over welk speeltje ze het heeft als we het moeten gaan pakken. Jaja, je leest het goed; we, want ik moet het natuurlijk wel met tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki delen.
Buurvrouw, buurman en buurmeisje; Bedankt, het is een super leuk Vies ding.
Pilletje uitgespuugd.
Vandaag ben ik (Miyuki) samen met baasje en vrouwtje naar de dierendokter geweest. Vrouwtje wilde meer duidelijkheid over mij en mijn kwaaltje hebben.Ging ik vooruit of bleef ik stil staan met beter worden.
Eigenlijk wist vrouwtje gisteren al het antwoord, want toen ze me mijn pilletje wilde geven pakte ik het voor het eerst van deze kuur (en dat was de op een na laatste van drie weken pilletjes) niet aan. Sterker nog ik spuugde het gewoon weer uit toen ze het in mijn bekje deed. Vrouwtje belde toen gelijk baasje, want ze wist van mama Rontu dat ze dat ook deed toen ze bijna beter was door de pilletjes. Ze vertelde baasje dat ik mezelf beter verklaard had en hij moest lachen. Ze wilde zeker haar pilletje niet was zijn antwoord. Jaaa, en ze schoten beide in de lach.
Terug naar vandaag. Om 9 uur, veel te vroeg, moesten we bij de dierendokter zijn. Toen hij me zag begon hij al te lachen en zei dat ik er al een stuk beter uit zag. Eerst luisterde hij naar vrouwtjes spookgedachten en toen ging hij mij nakijken. Oogje testen, oortje uitproberen, lipje kijken en temperatuur meten. Hij liet vrouwtje zien wat ze kon zien en op moest letten. Mijn oogje deed ik al een stukje dicht. waauuuwww wat begon vrouwtje te stralen. Ik was langzaam beter aan het worden en de dierendokter zei dat het nog wel lang kon duren, maar dat hij er ook vertrouwen in had dat het goed gaat komen.
Baasje en vrouwtje kregen nog een compliment dat ze er op tijd bij waren, want er schijnen mensen te zijn die hun hond er zo wel drie weken bij laten lopen. Nou gelukkig doen die twee dat niet en kregen ze te horen dat ze hun honden dus heel goed kennen. Niet voor een kleinigheidje naar de dierendokter, maar als er wel wat is dan ook gelijk. Ken uw hond was dan ook wat de dierendokter zei en dat doen baasje en vrouwtje gelukkig.
Vanmiddag moest vrouwtje even weg en nog een boodschapje doen en die kwam toen met een gebakje voor haar en baasje terug en wij kregen toen een lekkere kluif om dit kleien feestje te vieren.
Maar als ik mijn oogje helemaal dicht kan doen, mijn oortje weer plat kan leggen en mijn lipje weer normaal is dan is het groot feest en krijg ik een echtmooie taart heeft vrouwtje me verteld.
Wie kijkt naar wie?
Vanmiddag zaten wij weer eens lekker met z’n alle in de tuin. Op een gegeven moment moest vrouwtje lachen en vroeg wie kijkt naar wie?
Als je goed kijkt zie je dat Suki naar oma Rontu kijkt en dat Tatsu naar zijn nichtje Okayra kijkt. Ik (Keiko) zit naast vrouwtje en kijk naar dit zooitje ongeregeld, want hier waren ze even aan het uitrusten om even later weer door de tuin heen te vliegen. Miyuki ligt lekker binnen in haar huisje en geniet van haar rust.
Vrouwtje heeft van Okayra ook een mooie foto gemaakt, want een crème/witte shiba zie je niet zo vaak.
En zeg nou eerlijk, ze is toch super mooi! En weet je ze is ook nog super lief.
Lui op de bank.
Wat hebben we net geboft tijdens het wandelen zeg, het was lekker droog en nu nu plenst het. Wat doe je dan als Shiba. Ja, je gaat lui op de bank liggen.
Hier lig ik (Rontu) samen met mijn kleinpuppy Suki op de bank. Ik ben naar dromenland vertrokken en Suki houdt alles nog goed in de gaten.
Nog 2 nachtjes en dan wordt het hier in huis weer rustig, want dan gaan de dames Okayra en Suki weer weg en zullen wij na drie weken weer met z’n viertjes zijn. Of we dat leuk gaan vinden weten we nog niet hoor, want ook wij vinden hoe meer zieltjes hoe meer vreugd.
Oom en nicht.
Wat kunnen die twee toch samen spelen, leuk om te zien hoor. En dan hebben wij (Keiko, Rontu en Miyuki) het over ome Tatsu en nichtje Suki. Moet je zien.
Hier zijn ze samen de Kong aan het slopen, want die klus had Tatsu nog niet geklaard ondanks de hulp van Taiko.
Maar lief kunnen ze ook zijn hoor, of zullen ze op dat moment gewoon weg even te moe zijn om te spelen.
Dat ze nu moe zijn is de normaalste zaak van de wereld en liggen dan ook heerlijk te slapen. Moet je maar eens kijken hoe Tatsu er nu bij ligt.
Niet lachen hoor, want dan wordt hij wakker!
Echt pootjes draaien.
Baasje heeft vandaag even met de dierendokter gebeld. Hij wilde weten wat voor vooruitgang hij en vrouwtje moeten zien. Oké, Miyuki is wat karakter betreft weer de oude, maar haar koppie wil nog steeds niet doen wat zij wil. Aangezien vrouwtje precies weet wat een pilletje prednison doet vind ze het niet gek dat Miyuki weer de oude lijkt.
De dierendokter vertelde dat hij hoopte dat het nog goed zou komen met haar koppie, maar dat dat misschien wel heel erg lang kan gaan duren, als het nog goed gaat komen.
Wij hebben het dus de komende tijd erg druk met pootjes draaien, want je snapt wel dat we willen dat Miyuki weer een knappe Shiba dame gaat worden. Oké we zijn eerlijk, ze is nog steeds knap, maar het kan knapper.
Miyuki, we zullen pootjes draaien of ons eigen leventje er vanaf hangt.
Knuffel tante Keiko, mama Rontu en oom Tatsu
Naar de dierendokter.
Vanmorgen moest ik (Miyuki) met baasje mee naar de dierendokter. Mama Rontu had me al gezegd dat ik niet zo eigenshiba’s moest zijn en gewoon even mee moet zodat ze me beter kunnen maken.
Vanaf woensdag middag lijkt het of ik te veel gedronken heb en dan bedoeld vrouwtje daar mee dat het lijkt of dat ik een paar borreltjes op heb. Nou dat is dus niet zo. Ook stond mijn oortje een beetje scheef en dus maakte vrouwtje mijn oortje al schoon, maar dat was eigenlijk helemaal niet vuil (ik was me iedere dag heel goed), maar toch je weet maar nooit. Gisteren toen vrouwtje weer thuis kwam van haar werk was het nog niet over en ze belde gelijk met de dierendokter om af te spreken.
Samen met baasje ging ik er dus heen omdat vrouwtje gewoon moest werken. En wat bleek ik heb een middenoorsbeentjeonsteking. Ondertussen was mijn koppie ook al wat veranderd. Mijn oortje doet niet meer draaien, mijn oogje gaat niet meer dicht en mijn lip hangt er ook maar raar bij. 
De dierendokter zegt dat waarschijnlijk de ontsteking tegen mijn aangezichtszenuw drukt en dat dat rare koppie geeft. Laten we hopen dat dit het is en dat baasje op tijd met mij bij de dierendokter waren, want anders, daar wil ik nog niet aan denken. Ik heb een antibioticakuur voor 3 weken en ik slik nu net als vrouwtje pilletjes die prednison heten. Over een paar dagen moeten baasje en vrouwtje al wat verbetering zien en weer even met de dierendokter bellen.
Gaan jullie pootjes draaien dat ik weer beter wordt?
Nog een stamboombezoekje.
De afspraak voor het vierde stamboombezoekje stond voor vandaag in de agenda en baasje en vrouwtje waren benieuwd hoe puppy groen zou reageren als hij hun zag. Nu weten die twee dat en ook Tatsu weet hoe zijn broertje Tenyo (Keiko “juniorâ€) op hem reageerde. Het was gewoon een dolle boel.
Hier sta ik (Tatsu) bootjes te kijken. Leuk hoor! En weet je ze varen gewoon bij Tenyo door de achtertuin varen. Oké niet door de tuin, maar wel door het watertje wat aan de achtertuin stroomt.
En hier heb je nou Tenyo. Hij is helemaal uitgeteld, heeft zijn kroelschaapje gehaald en hij hoefde maar twee schaapjes over het hekje te zien springen en sliep!
Gelukkig duurde het maar even en kon Tenyo weer spelen en dat hebben we dan ook weer heel lang gedaan. Later zijn we nog gaan wandelen en nadat baasje en vrouwtje bij waren gekletst met het baasje en vrouwtje van Tenyo gingen we weer naar huis.
O nee, toch niet gelijk, want op de heen weg had vrouwtje Volendam op de borden zien staan en dat had ze ook gezien toen ze bij Oraeko op stamboombezoek gingen. Baasje keek op de tomtom hoe ver dat omrijden was en en werd een telefoontje gedaan. Zijn jullie thuis? Ja was het antwoord en een half uurtje later waren ze met Oraeko aan het knuffelen. Even wat drinken en toen echt naar huis.
Keiko, Rontu en Miyuki konden hun oortjes dan ook niet geloven toen ik ze vertelde wat ik allemaal had mee gemaakt vandaag. Maar ze gunde me dat plezier.
Zo nu moeten we nog twee stambomen weg brengen, maar dat zal nog wel even duren.
Poot!
Een poot van mij (Tatsu) aan iedereen die ik ken.
Wat ben ik toch een schat, al zeg ik het zelf.
Zoiets doen Keiko, Rontu en Miyuki nou nooit.
Rontu is 7 jaar.
Vandaag is het hier feest, want ik (Rontu) ben jarig. 7 Jaar geleden zag ik voor het eerst het licht. O nee, ik lieg ik kwam toen op de wereld.
Ik ben al erg verwend hoor. Ik heb een mooie kaart gehad van Teijo. Van Tsukai heb ik via vrouwtjes mobieltje een sms gehad. Van mijn broertje Khoda heb ik op deze site een berichtje gehad. Van vrouwtje kreeg ik vanmorgen mijn cadeautje en van baasje een extra dikke knuffel. Miyuki en Tatsu hebben voor mij lang zal ze leven gezongen. Van vrouwtje Ilone en de rest heb ik op haar site al de felicitatie te pakken.
We hebben met z'n alle al een lekkere kluif op, niet dat we die nooit krijgen , maar op een dag zoals deze mag die nooit ontbreken. Ook hangen er weer slingers op. Het lijkt wel feest!!!
Maar wat vandaag anders is is dat we zo met z'n alle uit eten gaan. We hebben namelijk een uitnodiging gekregen om de verjaardag van mijn (Tastu) peettante Chantal te gaan vieren. Ik heb voor haar voor een mooi cadeautje gezorgd. Ze wilde niks hebben, maar ik heb geleerd dat dat niet kan.Leuk toch dat peettante Chantal en mama Rontu op de zelfde dag jarig zijn. Heb ik extra veel te vieren terwijl voor mij het leven al een groot feest is.
Zo nu gaan we even wandelen en dan …………….. hup in de auto. Hopelijk wordt het gezellig. Wooeeffeeee, blaaaffffff, wooeeefffff!
Een puppylogee.
Wat er vanavond toch gebeurde toen ik (Tatsu) van school kwam was wel een beetje vreemd. Normaal moet ik dan namelijk naar mijn huisje als ik thuis kom en nog wat gedronken heb, maar nu….
Nu kwamen we op de weg naar huis Tsukai met zijn baasje en vrouwtjes tegen. Die gingen ook bij ons mee naar binnen en weet je Tsukai zijn huisje kwam ook mee naar binnen. Joeeepppiieee, een puppylogee. Hij blijft hier slapen tot zondag omdat zijn baasje en vrouwtje wat te vieren hebben.
Wat een feest gaat dat worden!!!
Arme baasje en vrouwtje, ze worden nu al gek van het gestoei van ons en dat moeten ze dan nog 2,5 dagen aan zien. Wel laten we tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki met rust, dus die zullen het niet erg vinden dat Tsukai hier is.
Iets moois voor opa.
Vandaag gaan baasje, vrouwtje, oma en de rest afscheid nemen van opa. Jammer genoeg mogen wij er niet bij zijn.
Maar wij zullen niet Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu zijn als wij niet iets doen voor opa. We hebben centjes uit onze spaarpot gehaald en daar hebben we vrouwtje een mooi bloemetje van laten maken. Dit werd een lief bolletje met veldnarcisjes, blauwe druifjes en wat groene takjes. Ook hebben we aan vrouwtje gevraagd of ze een mooie kaart voor ons wilt maken en dit heeft ze natuurlijk gedaan. Wij hebben zelf gezegd wat er op moest komen en dit was in ieder geval de tekst.
Opa,
Nooit meer die aai over onze bol
Nooit meer een stoeipartij vol lol.
Nooit meer een poot geven.
Nooit meer jij in ons leven.
Opa,
Bedankt voor alles en wij zullen op Oma passen.
Knuffel en pootje
Bogey, Guus, Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu
Nou vragen jullie je af wie die eerste twee hondjes zijn, nou de andere hondjes die hier uit de familie. Wij zijn de beroerdste niet en die mochten gewoon mee doen met het laatste wat wij voor opa konden doen.
Nooit meer naar opa.
Afgelopen nacht was het hier in huis erg raar. Wij lagen allemaal in bed en om 00.08 uur ging de telefoon, wat was dat schrikken voor ons zeg. Voor baasje en vrouwtje was dat anders, want eerlijk gezegt lagen die op de telefoon te wachten.
Aan de andere kant werd gevraagd of dat baasje en vrouwtje nog naar het ziekenhuis wilde komen, maar hun antwoord was nee. Maar vrouwtje zei wel dat als het nog nodig was ze gewoon om 03.00 uur in het ziekehuis zou zijn.
9 minuten later belde vrouwtje terug naar het ziekenhuis en wilde zeggen dat…., maar werd onderbroken. Ome Peter vertelde dat het al gebeurd was. Wat was er gebeurd dachten wij toen, maar we hoorde het vrouwtje het al tegen baasje zeggen. Opa (papa van vrouwtje) is er niet meer. Snik, snif, nou is het echt waar wat vrouwtje ons verteld heeft. Geen leuke stoeipartij meer en geen fijne aai over onze koppies. Oké, die krijgen we nog volop, maar nooit meer van opa, snik, snif.
Opa is nu bij Tentai en zal goed voor haar gaan zorgen, want die kleine meid zal nog best veel moeten leren. Ik (Tatsu) moet dat toch ook nog en zou even oud zijn als haar.Zij krijgt nu de aai over haar koppie als wij die zouden krijgen en opa zal ook vaak met haar stoeien. Wat zijn wij jaloers op Tentai, maar hebben gelukkig baasje, vrouwtje, omaen de papa en mama van baasje nog.
Opa; We hebben helaas geen afscheidsknuffel en een poot kunnen geven, maar zullen je beloven dat we goed op oma passen en jaja, ook op het vrouwtje en baasje.
Knuffel; Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu
Tandjes kijken.
Sinds een tijdje kijken baasje en vrouwtje ieder keer in mijn (Tatsu) mondje. Ze zeggen dan dat ze tandjes kijken en dat ik dat moet leren. Ze zeggen dat het nodig is voor op een show en hopelijk nooit voor bij de dierendokter. Maar vanaf vandaag zeggen ze dat het even niet meer nodig is. Wat willen ze nou?
Nou even serieus, ik ben vandaag mijn eerste tandje verloren en het waren er gewoon gelijk drie. Eerlijk gezegd weet ik het niet, maar tot nu toe ben ik ze kwijt. Hopelijk krijg ik snel nieuwe.
Vrouwtje zegt wel dat ze hoopt dat ze er een paar vind en die gaat ze dan net als de tandjes van tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki bewaren.
Wie is wie.
Vandaag kwamen Tsukai met zijn baasje en vrouwtjes hier op bezoek. Ze wilde eens proberen of Tsukai los kom lopen in het bos en wilde daar graag ons bij hebben.
Hihi, leuk hoor om die kleine dondersteen dat ook te mogen leren. Het ging eigenlijk best goed op de start na dan, maar ja dat mag de pret niet drukken.
Hier staan we bij de bekende boom en weten jullie wie wie is?
Wij zijn in ieder geval Tatsu en Tsukai. Zelfs mama Rontu kan ons niet uit elkaar houden.
Weer 2 schatjes weg.
Vandaag gaan er weer twee schatjes weg. Pppfff, wat wordt het stil in huis. Maar eerst worden de welbefaamde puppypakketten weer klaar gezet en alles voor het “afhaalfeest†klaar gezet. Lekkere broodjes, koeken, drinken in de koelkast en ga zo maar door. Want voor baasje, vrouwtje en ons is het niet leuk, maar voor de nieuwe baasjes is het iets waar ze vaak al weken naar uit kijken.
Net zoals gisteren werd er rond 10 uur aangebeld. De baasjes van Tenyo stapte binnen en begonnen eerst met ons (Keiko, Rontu en Miyuki) te kroelen en gingen daarna met de puppy’s spelen. Vrouwtje ging papierwinkel pakken en toen begon het weer. Handtekening hier en daar en de foldertjes door nemen.
Ttrrrinnnnnggg, weer de deurbel. Daar hadden we de baasjes van Teijo. Ook die gingen even kroelen en spelen. Zo toen kon vrouwtje aan de mini cursus beginnen en de laatste dingetjes werden verteld. De broodjes en het drinken werd ook genuttigd, want dat ging gewoon tussen alles door.
Omdat het voor Tenyo nog een erg lange autorit zou worden zijn die ook weer op tijd gaan rijden. Maar eerst een foto van Michiel en Melanie met hun gelukkig kind Keiko.
Michiel en Melanie, laat jullie Keiko voor jullie betekenen wat onze Keiko voor ons betekend en dan komt alles goed. Wij weten zeker, wij hadden voor hem geen beter baasje en vrouwtje kunnen vinden. Het leukste vin ik (vrouwtje) nog dat het stiekem jullie lieveling was.
Toen werd het tijd voor de papierwinkel van Teijo. Ach, je raakt er aan gewend als is het iets dat er bij hoort. Nog even wat kletsen en kroelen en toen werd het ook voor hun tijd om te gaan.
Tegen de familie Habing kunnen we alleen maar zeggen dat ze thuis hun geschenk uit mogen gaan pakken en daar bedoelen we dus eigenlijk mee dat ze de handleiding van Teijo kunnen gaan lezen. Hihi, eigenlijk best leuk omschreven al zeggen we het zelf.
Zozo, bah, wat is het nu rustig. Tatsu, Tantei en Tassei spelen nu nog even lekker, maar wij zijn een beetje droevig. Zitten samen op de bank en denken aan die emotionele maar ook hele mooie weken die we de afgelopen weken hebben gehad.
Tante Keiko verteld.
Vandaag was het weer zo’n dag dat wij puppy’s veel geleerd hebben.
Waren we namelijk lekker de krantjes aan het lezen kregen we van tante Keiko op onze kop. Ze zei dat we later op de dag allemaal even langs moesten komen en dan zou ze ons wel eens vertellen hoe het hier in huis werkt. Oeps, wat is dit nou weer. Nadat we even wat hadden geslapen hebben we de moet maar verzameld en zijn we met z’n alle naar haar toe gestapt.
Wat kan die Tante Keiko vertellen zeg, niet meer normaal. We weten nu dat we geen krantjes lezen mogen en dat stoelpoten ook niet om in te bijten zijn. Ook heeft ze gezegd dat we lief voor mama Rontu moeten zijn en haar niet altijd moeten pesten.
Zo gezegd zo gedaan en we zijn dus maar elkaar gaan pesten.
Om na een tijdje weer naar onze mandjes te gaan en daar op de makkelijkste manieren in slaap te vallen.
Hihi, is dit makkelijk of niet?
Wie wordt wie?
Vandaag is door vrouwtje de keus gemaakt wie wie wordt. Met andere woorden vanaf nu weten de nieuwe baasjes welk puppy over een tijdje met hun mee gaat. Woensdag komt de chipper en gaat dan de echte namen aan de goede pup koppelen.
Puppy blauw gaat vanaf woensdag door het leven als Tatsu Miyagi Tenshi Yoi. Tatsu betekend draak en we hopen dan ook dat deze pup zijn naam geen eer aan gaat doen.
Puppy rood gaat Tantei Rontu Tenshi Yoi heten. Tantei betekend roeiboot en dat is wel een beetje toepasselijk voor een Shiba die op een echte boot gaat wonen. Deze dame gaat in Lage Zwaluwe de boel op stelten zetten en dan onder de roepnaam Tijgertje.
Puppy groen gaat Tenyo Miyagi Tenshi Yoi heten. Tenyo betekend gaven der natuur en zeg nou zelf een Shiba pup is dat toch echt. Dit kind gaat straks in Zwaag het gelukkigste kind zijn dat er is en dat onder de roepnaam Keiko. Voor ons dus Keiko junior, want onze Keiko blijft de enige echte Keiko.
Puppy zwart gaat de naam Taiko Miyagi Tenshi Yoi krijgen. In Venlo mogen ze hun oren met oordopjes dicht gaan stoppen, want Taiko betekend trommel/drum en op die manier kondigt deze kleine man zich dan ook aan.
Puppy grijs krijgt de naam Tassei Miyagi Tenshi Yoi. Tassei betekend talent en hopelijk heeft de schat dat. Hij gaat in Alblasserdam wonen onder de naam Milo.
Dan hebben we puppy wit. Tsukai Miyagi Tenshi Yoi gaat hij als naam mee krijgen en gaat in Dordrecht de boel onveilig maken. Tsukai betekend grootte vreugde en wij hopen dan ook dat zijn baasjes dat veel aan hem beleven.
Ook onze dame die er niet meer is heeft van ons een naam gekregen en dat is Tentai Rontu Tenshi Yoi. Deze zal niet op een stamboom komen te staan, maar voor ons is ze er wel geweest en zal ook altijd hier in huis blijven. Tentai betekend hemellichaam en we hopen dan ook dat ze een ster is die een beetje licht in de duisternis geeft.
Dan hebben we nog meneer paars. Deze gaat in Heinkenszand wonen en krijgt de naam Teijo Miyagi Tenshi Yoi. Teijo betekend geschenk en dat is het zeker. Bij zijn geboorte was deze pup al een echt geschenk, want we hadden er niet meer op gerekend. Dat hij mocht blijven leven na zijn moeilijke start was ook al een geschenk en voor zijn nieuwe baasje en vrouwtjes hopen we ook dat hij een geschenk is.
Zozo, wij weten nu wie wie is en jullie ook. Ook waar ze gaan wonen is nu bekend alleen waar Tatsu gaat wonen is nog niet bekend. In ieder geval blijft hij hier tot dat hij twee keer bij de dierendokter is geweest. Tot nu toe lijkt hij gewoon gezond, maar baasje en vrouwtje willen het echt zeker weten voor ze hem met nieuwe baasjes mee geven.
Dromen.
Puppy blauw heeft te veel melk gedronken en is in een blok in slaap gevallen. Alleen op een wel erg toepasselijke plek voor hem. Hij bewaakt de brokjes met lijf en leven.
Zo moet hij toch wel een grootte Shiba worden!!! Hij drinkt al voor twee melk, want hij krijgt de papfles en drinkt ook nog bij mij (Rontu) en nu valt hij in slaap in de brokjesbak. En maar dromen over melk, brokjes en water, o ja en de papfles niet te vergeten.
Wit spul.
Wij puppy’s komen al vaker buiten om een plasje te doen, maar wat we vandaag mee hebben gemaakt was weer wat nieuws.
Er lag allemaal wit spul op de grond en dat was maar wat koud aan onze pootjes. Ook kwam het ook nog uit de lucht vallen. 
Maar nadat we er even aan gesnuffeld hadden vonden we het best wel leuk en zijn er dan ook in gaan spelen.
Alleen pupppy wit vond het witte spul wat uit de lucht kwam vallen nog vreemd en ging een veilig plekje opzoeken. Lekker onder de bank zitten en kijken wat er gebeurd.
Weer binnen in het warme huis gingen we als eerste weer lekker melk drinken bij mama Rontu. Eigenlijk past het allemaal niet meer, maar ja moeilijk doen hebben we graag voor dat lekkere witte spul over.
Even lekker slapen en daarna lekker ravotten met z’n alle. Alleen, oeps, die tante Keiko. soms is dat echt schrikken als ze komt vertellen dat we iets aan het doen zijn dat niet mag. Hier kreeg ik (puppy wit) weer eens te horen dat ik niet in anderhonds pootje mag bijten. Is dat nou niet flauw? Ze roepen hier in huis dan dat je pootjes kan breken en roepen dan dat 1 gebrokenpotenpuppy genoeg is. Waar ze het over hebben weet ik niet hoor, jullie wel?
Eindelijk duidelijkheid.
Waauuuuuwwwww, joeeepppiieeee!!!!
Wat is dat nou weer denken jullie, nou er is eindelijk duidelijkheid over Tastu. Al weken lopen baasje en vrouwtje er over te praten en nu is het grootte woord er uit.
Vrouwtje zegt namelijk al een hele tijd dat ze hem niet met andere baasjes mee kan geven omdat Tatsu een heel apart plaatsje in haar hart heeft gekregen. Baasje geeft als antwoord dat hij net voor dat deze puppy’s van mij (Rontu) geboren zijn toestemming heeft gegeven voor nog een Shiba dame in huis waarmee er puppy’s gemaakt kunnen worden en dat hij er geen zin in heeft om ineens met 5 honden op straat te gaan lopen in plaats van met 3. Na deze week samen een paar goede gesprekken te hebben gehad hebben wij (Tassei en Taiko) groot nieuws. Wij hebben het zelfs in de krant gelezen.
Tatsu blijft hier bij mama Rontu, tante Keiko en zus Miyuki wonen!!!! Jooepppeeoioiiieeee!!!
Baasje en vrouwtje hebben twee peettantes voor Tatsu en die zullen er altijd voor hem zijn als het hier in huis voor hem even niet zo makkelijk is. Dat kan natuurlijk zomaar zijn als wij (Rontu en Miyuki) loops zijn.
Bij deze bedanken baasje en vrouwtje peettante Chantal en peettante Monique vast voor alles. En van jullie peetshiba Tatsu een dikke knuffel
Echt wel.
Op deze foto staan alle puppy’s van mij (Rontu), maar als jullie ze kunnen vinden dan zijn jullie heel knap bezig met tellen.
Hihi, ik weet het zeker dat jullie er maar 1 puppy zien, maar ik weet ook zeker dat ze er allemaal zijn en ik zal jullie laten zien waar ze zitten.
Ik zei het toch, ze zijn er allemaal, maar ze zaten onder de beren en onder de verwarming. Een lekker warm plekje.
Drinken.
Eigenlijk is het niet meer normaal, maar die kleine puppy’s zijn ondertussen al 5 weken oud en drinken nog met veel plezier bij Rontu.
Hoe ze zich iedere keer rangschikken weten we niet, maar ieder keer lukt het ze om de 6 tepels die nu gebruikt kunnen worden te pakken te krijgen. Puppy blauw lukt het niet altijd, maar die krijgt nog 2 keer per dag een extra flesje van vrouwtje en komt dus ook echt niks te kort.
Dikke buikjes.
Soms hebben we medelijden met Rontu. Moet je nou toch zien hoe ze de puppy’s melk geeft. Het past gewoon niet meer.
En die kleintjes hun buikje maar vullen! Maar als ze dan hun buikjes dik gegeten hebben, dan zie je weer andere dingen, want van eten wordt je moe.
En als je dan je buikje dik hebt gegeten met harde brokjes dan val je gewoon spontaan in slaap.
Maar dan kijkt vrouwtje verder en moet ze lachen. wat ligt er weer een ander lekker bij. Om jaloers op te worden!
Veranderd.
Vandaag was het dan zover, vrouwtje heeft de werpkist de keuken uit gedaan en de knusse mandjes weer weg gezet.
Maar niet alleen dat is verander, maar ondertussen zijn mijn (Rontu) puppy’s ook veel veranderd.
Puppy blauw, wat lachen we ons daar mee suf. Hij blijft ondertussen gewoon aan de kin van vrouwtje hangen als hij tegen haar zegt dat hij zin in een flesje melk heeft. Hij wordt ook met de dag groter. Zijn bijnaam is Smurfie.
En dan de dame onder het stel, teefje rood. Het blijft de grootste, dikste en donkerste. Haar bijnaam is dan ook Dikkie Dik.
Reutje groen doet het gewoon super leuk. Hij poept misschien wel als de beste en gaat dan ook door het leven met de bijnaam Poepke.
En dan reutje zwart. Mister Black en ik kan je zeggen de meisjes (en dan bedoel ik onze mensenvriendinnetjes) vinden hem allemaal de knapste van het stel.
Reutje grijs is op blauw na de kleinste van het stel. Maar hij doet nergens voor onder. Hij heeft de bijnaam Wurmpje.
Reutje wit. Met zijn mooie bandje om hoort hij een kakkertje te zijn, maar niks is minder waar. Hij is een klein spookje en zijn bijnaam is dan ook Spookie
En dan de laatste van het stel, reutje paars. Als je zijn bijnaam hoort dan belooft dat wat. Die luid namelijk Miep, en dan niet vanwege zijn geaardheid, maar omdat hij een fiepmiep is.
Verder veranderd ook ieder dag wel het kleurtje van het verband van mij. Zo heb ik rood, groen, geel en wit met blauwe pootjes verband.
Zo zijn ook de tandjes van die kleintjes aan het veranderen. Ze worden steeds groter en de natte brokjes worden steeds vaker voor droge brokjes verwisseld.
Lekker toetje!!!
Reutje paars en wit vonden vanmiddag reutje blauw wel een heel lekker toetje hebben en zaten ham dan ook helemaal af te lebberen. Wat de oorzaak van dit was, nou het lekkere toetje biogarde yoghurt.
Dit geven baasje en vrouwtje de kleine puppy’s altijd wel een paar keer, maar nu zal het de komende dagen met regelmaat gebeuren. Dit omdat ze dan mij (Rontu) dan misschien even met rust laten. Vrouwtje vind dat ik dat wel verdien, want ik moet goed aan mezelf denken zegt ze. Maar ik vind dat ik goed voor mijn puppy’s moet zorgen en doe dat dan ook gewoon ongeacht ik me voel.
Het was trouwens een leuk gezicht om die 7 puppydwergen aan de puppytrog te zien staan.
En toen ze klaar waren kwamen er ook overal van die kleine witte voetjes te staan. Maar een feest was het en vrouwtje had het slim gedaan, ze had het gegeven voordat ze de boel had schoon gemaakt.
O ja, alle nageltjes zijn weer geknipt en ook heeft iedereen weer hun wormenkuurtje gehad. Alleen puppy blauw niet, maar die krijgt het volgende week weer.
Opluchting.
Zo, na een weekend vol spanning voor baasje, vrouwtje en Rontu was er vanmiddag een kleine opluchting. Die bult die de ontstoken melkklier vormde was namelijk net zo groot als vrouwtjes hand (die zijn gelukkig niet al te groot maar toch) en vanaf zaterdag kwam daar ook een blauwe plek op, het was trouwens ondertussen een zwarte plek. Vrouwtje masseerde en koelde de ontsteking met regelmaat en gisteren was ze zo een het masseren en doen dat ze zag de er mooie witten welk uit kwam.
Nu de opluchting; Ten eerste voor Rontu, want de ontsteking die ze aan haar melkklier heeft is open gegaan. De druk is er nu dus af en het vuil kan er uit. Sinds vanmiddag ziet Rontu er dus anders uit. Ze heeft nu een mooi verband om haar lijfje waaronder een gaasje zit. Daar over heen zit een soort netje waardoor de puppy’s niet aan het verband kunnen zitten.
Voor vrouwtje en baasje was er de opluchting dat het nu weer alleen maar beter kan gaan dan slechter.
Waar wij allemaal wel achter zijn is dat Rontu een top moedertjes is. Wij wisten dat natuurlijk allemaal wel, maar toch wilde wij jullie dat nog even vertellen. Ze heeft namelijk alleen de nacht van vrijdag op zaterdag niet voor haar puppy’s gezorgd, maar vanaf zaterdag ochtend is ze weer voor die kleintjes gaan zorgen. Ze mochten zelfs gewoon drinken uit die tepel, die volgens ons toch wel erg zeer moest doen.
Met de puppy’s gaat alles helemaal goed, want ondanks de misschien mindere melkproductie van Rontu en het wennen aan de brokjes zijn ze allemaal gewoon goed aangekomen. Ze rennen door de keuken soms ook door de woonkamer en hebben ondertussen allemaal tandjes.
Nu gaan we lekker even wandelen en straks lekker huisje slapen. Wooeeeeffff, blaafafff, waffff, woeffff. Tot snel.
Redelijk!
Rontu heeft heel de nacht niet bij haar puppy\’s gelegen. Maar toen baasje vanmorgen terug van boven kwam lag ze weer in de werpkist en de melkbar was ook weer geopend. best een goed teken al zeggen we het zelf. Ze vind het zelfs goed dat de puppy\’s uit haar ontstoken tepel melk drinken.
Vrouwtje kwam eerder naar huis van haar werk omdat baasje echt even weg moest en geeft de hele dag Rontu nog veel extra aandacht. Vrouwtje koelt de ontstoken tepel met regelmaat. De kip met rijst gaan er ook goed in. Ook de blikjes A/D smaken haar goed.
Nu liggen de puppy\’s en Rontu lekker met z\’n alle in de werpkist als knus gezinnetje en vrouwtje denkt zelfs dat de puppy;s merken dat mama Rontu ziekjes is, want ze geven haar veel kusjes.
Het gaat al met al dus best redelijk met Rontu en wij gaan nu weer pootjes draaien in de hoop dat Rontu morgen nog beterder is als nu.
Abonnement voor de dierendokter.
Het lijkt wel of baasje en vrouwtje met dit nestje puppy’s een abonnement voor de dierendokter hebben. Vanavond is baasje namelijk weer met Rontu naar de dierendokter gereden.
Rond de klok van 16.00 uur werd deze foto gemaakt van troste mama Rontu met haar puppy’s.
Niks aan de hond zou je zeggen en dat was ook zo.
Rond half 18.30 uur ging baasje even vanaf een mensenvriendinnetjesfeestje naar huis toe om te kijken hoe het met Rontu en haar kindjes was en toen was ook alles nog normaal. Maar toen baasje en vrouwtje om 20.10 thuis kwamen was het foute boel. De hele huiskamer lag vol en Rontu had een droevige blik in haar oogjes. Ze vertelde er ook mee dat ze het echt niet expres gedaan had, maar dat ze ziek was.
Vrouwtje en baasje ruimde alles op. gaven puppy blauw de fles en belde met de dierendokter. Hij dacht dat het wel mee viel na het verhaal, maar vrouwtje wilde toch echt dat hij Rontu even ging onderzoeken. Baasje dus op weg met haar en toen hij weer thuis kwam vertelde hij wat de dierendokter had gezegd. Een melkklieronsteknig die snel was opgekomen. Daar door voelde ze zich zo beroerd dat ze moest overgeven, diarree, koorts en geen zin in haar puppy melk geven had. 3 spuitjes rijker, een paar pilletjes voor thuis en met goed raad kwam baasje dus weer thuis met Rontu en werd ze weer vertroeteld, Kip en rijst in een pannetje op het vuur, baasje op de bank en ga zo maar door.
En wij (Keiko en Miyuki) gaan nu naar ons huisje om te slapen en gaan pootjes draaien dat het weer goed komt met Rontu.
Met z’n alle!
Lekker knus met z’n alle slapen. O nee, vrouwtje kijkt niet goed, want puppy zwart ligt helemaal alleen. De stakker!
Evan later waren ze allemaal weer wakker en lagen lekker te drinken bij Rontu.
Toen hun buikjes vol waren gingen ze weer slapen alleen puppy blauw niet. Hij ging naar mama Rontu en verteld haar wat hij van baasje en vrouwtje vond.
Wat hij zij was dat hij heel blij was met hun, omdat ze toch maar goed voor hem zorgde. Iedere keer op tijd zijn flesje en dat terwijl er gewoon gewerkt wordt. Ook de werpkist wordt ieder dag trouw schoon gemaakt en er wordt veel geknuffeld. Wat een top baasje en vrouwtje.
Eten en drinken.
Vandaag hebben de puppy’s weer iets ontdekt. Rontu haar etens en drinkensbakje zijn vanaf vandaag niet meer veilig.
Rontu zat er een beetje sipjes bij te kijken, maar vond het van haar kleine puppys toch wel goed dat ze proefde wat er allemaal voor mama in de bakjes zat. Eb weet je, ze vonden het nog lekker ook.
Ook is er wat verander aan hun bandjes die ze om hebben, dat zijn namelijk echte riempjes geworden en natuurlijk gewoon in de goede kleuren.
Enhu dat is goed te zien nu ze hier met z;n alle in de “kattebak†liggen.
Op een hoop.
Vanmorgen toen vrouwtje beneden kwam moest ze lachen. Toen ze de eerste keer in de werpkist keek lagen alle puppy’s lekker melk te drinken. Ze vind het knap dat ik (Rontu) het kan hebben. Alle puppy’s lagen op een hoop en waren druk bezig zich vol te laten lopen met mijn melk.
Even later toen mijn puppy’s moe maar voldaan waren was ik de werpkist uit gegaan en toen zag de hoop er zo uit.
Ze weten precies waar ze langs moeten om mij achter na te komen, maar helaas was het deurtje dicht. Wel waren er de werpkisthond en de knuffelbeer waar ze lekker bij konden gaan liggen. Lekker alles bij elkaar en snurken maar!
Licht in de duisternis.
Vandaag was het zover, er zijn puppy’s die hun oogjes open hebben gedaan. Licht in de duisternis is dus wat ze nu kunnen zien. Reutje paars was de eerste met beide oogjes open. Teefje rood heeft een kijkgaatje. Bij alle andere staat het ook te gebeuren, want die hebben al echte spleetjes. Alleen bij reutje blauw is nog niks te zien, maar ja die heeft ook ander dingen te doen, groeien bijvoorbeeld.
Verder zijn de nageltjes van alle puppy’s geknipt door vrouwtje. Lekker klusje met die friemelpuppy’s. Enhu, vanavond gaan we nog lachen, want dan worden die kleintjes ontwormd met van die roze prut. Meestal zitten dan baasje en vrouwtje ook helemaal onder, want dat spul is echt niet lekker en wordt dan het liefste uitgespuugd.
Hier lig ik (Rontu) weer lekker in een schone werpkist met puppy’s met korte nageltjes, nieuwe strikjes en bijna volle buikjes.
Jaloers.
Na een leuk weekend te hebben gehad vol bezoekjes en een dagje Efteling voor baasje, vrouwtje en 2 mensenvriendinnetjes (wij hadden voor 3 vrijkaartje gezorgd en een baasje en vrouwtje voor een goede puppyoppas) kijken baasje en vrouwtje soms de werpkist in en dan zien wij (Keiko en Miyuki) ze denken dat ze dat ook wel zouden willen.
De puppy’s van Rontu liggen dan zo lekker te slapen. Oké wel op de vreemdste manieren, maar toch op een hele ontspannen manier. Zo hebben we hier reutje grijs en blauw die lekker bij de werpkisthond liggen te slapen.
Baasje en vrouwtje zijn natuurlijk jaloers omdat ze allebei korte nachten hebben omdat ze reutje blauw nog de fles moeten geven. Dit is op het moment om de 3 uur. Baasje doet het aan het begin van de nacht en bij vrouwtje begint de dag erg vroeg. Maar het is voor een goed doel, want hij is aan het aankomen. Hij heeft van zaterdag op zondag een knopje om gezet en is uit de echte papfles gaan drinken en dan ook gewoon lekker veel. Hij woog namelijk vrijdag 302 gram en vandaag gewoon 358 gram en dat is voor hem een grootte sprong vooruit.
Even voor het verschil aan te geven. Teefje rood weegt 725 gram, reutje groen 616 gram, reutje zwart 597 gram, reutje grijs 511 gram, reutje wit 572 gram en reutje paars 664 gram.
Ook gaat het goed met de ontwikkeling van de puppy’s. Het kruipen wordt steeds meer lopen, want de voorpootjes staan al onder de lijfjes en ook de achterpootjes komen al onder het kontjes. En dan zijn ze nog snel ook.
Zo nu gaan we weer kijken hoe puppy blauw zijn flesje krijgt, want dat vinden wij leuk om te zien. Rontu vind dat ook goed, want ze heeft dan nog 6 puppy’s waar ze voor kan zorgen.
Blij verrast.
Iedere twee uur gaat er hier in huis een muziekje zelfs midden in de nacht, gezellig hoor. Het is de telefoon van het vrouwtje en die zegt dat reutje blauw weer eten moet hebben. De melkfles wordt door baasje of vrouwtje gepakt en hij wordt verwent. Ook gaat er twee keer per dag een druppeltje pilletje in.
Aankomen doet hij noch steeds niet echt. Een gram of 5 per dag is het wel. Maar baasje en vrouwtje zijn al blij dat hij niet afvalt. Dat is ook wat de dierendokter zei, niet aankomen is niet zo erg, maar afvallen is een ramp.
Maar net was vrouwtje helemaal verrast. Ze zat op de bank met reutje blauw op schoot. Lekker even verwennen. Soms heeft hij namelijk erg veel behoefte aan lichaamswarmte en die geeft vrouwtje hem dan graag door hem even op haar borst te leggen. Hij komt dan helemaal tot rust, de schat. Maar wat hij net deed was wat minder, want hij begon spontaan te po..en. Stinken dat hij deed. Ik (Keiko) zat namelijk naast vrouwtje en ik kan je zeggen dat mijn po..jes niet zo ruiken hoor. Maar vrouwtje was helemaal blij verrast, want nu kon ze zien of hij diarree had of niet en ik kan jullie zeggen dat vrouwtje begon te glunderen toen ze een heus dr.lletje zag hangen. Ze belde gelijk de dierendokter om te vragen of ze het moest bewaren voor onderzoek en dat hoefde niet, ze moest alleen maar blij zijn dat het geen diarree was. Het kan nu zijn dat het druppetje pilletje gaat werken, maar een ding weten we zeker zijn darmpjes doen het nu ook. We weten nu nog steeds niet of dat dit de oorzaak is, maar dit resultaat is er en nu maar hopen dat hij nu wel wat gaat aankomen.
Maar naast alle zorgen die er hier voor puppy blauw zijn willen we jullie vertellen dat het met al de andere wel erg goed gaat. Het is een gezellige beestenbende in de werpkist. De voorpootjes gaan al bij meerder onder het lijfje tijdens het voortbewegen. Bij sommige gaan de achterpootjes ook al de goede kant op. (Reutje blauw doet dit zelfs ook gewoon hoor). Maar Rontu wordt dan ook goed geholpen door de werpkisthond. Deze hond is hier in huis sinds dat er de eerste puppy’s geboren werden en doet nog steeds zijn werk.
Reutje groen vind hem helemaal super en ligt er met de regelmaat van de klok lekker bij te slapen. Maar ja, hij is dan ook wel erg lief, blaft niet, beweegt niet, laat geen scheetjes en heeft erg zachte haartjes. Wat wil je als puppy nog meer?
Echt zorgenpuppy.
Normaal hebben wij alleen maar leuke dingen te melden als er een nestje puppy’s hier in huis is, maar deze keer is dat niet zo. Je kunt hieraan waarschijnlijk gelijk zien dat een nestje van 8 puppy’s bij een Shiba eigenlijk niet normaal is. Vorige week tijdens de aankondiging van de puppy’s moest vrouwtje al wat treurigs vertellen en vandaag gaat ze het hebben over een zorgenpuppy.
Vanaf zaterdag gaat het namelijk wat minder met puppy blauw. Hij komt bijna niet meer aan en groeit dus ook niet zoals zijn broertjes en zusje. Vrouwtje is dan ook zondagavond met een melkfles aan de gang gegaan. Dit om hem naast de melk van mij (Rontu) hem iets extra’s te geven. Vrouwtje verdacht er namelijk zijn broertjes en zusje van dat ze hem de kans niet geven om zijn buikje rond te eten.
Vanaf maandag middag is ze hem iedere 2 uur aan het verwennen met de fles. Deze gaat er lekker in en als ze hem terug legt bij mij komt hij gelijk nog meer drinken. Gelukkig vind hij mijn melk ook nog lekker!
Maar toch is vrouwtje nog niet gerust en heeft een afspraak gemaakt bij de dierendokter. Morgenmiddag gaat ze er naar toe. Het is zo dubbel; hij huilt niet, heeft geen diarree, spuugt niet, hij eet lekker, kruipt rond, duwt iedereen opzij in de werpkist, maar aankomen doet hij bijna niet.
Baasje heeft een foto gemaakt van de zwaarste pup en hem. Het grappige is ook dat het het teefje is dat de zwaarste is, normaal wegen die minder dan de reutjes.
Slapen.
Eindelijk was het weer zover, Rontu heeft ons vannacht lekker door laten slapen en dat was ook een heel uur extra omdat de klok verzet werd.De afgelopen nachten kwam ze ieder keer even naar boven om aan baasje en vrouwtje te vertellen dat ze naar buiten moest. Dit is natuurlijk heel netjes, maar toch, wij (Keiko en Miyuki) werden ook iedere keer wakker.
De puppy’s slapen ook lekker hoor, maar ja dat is niet heel vreemd. Maar kunnen ze gewoon weg nog niet. En wij vinden dat er eg schattig uit zien. Reutje wit en groen liggen lekker bij elkaar. Slaap lekker voor straks!
Lekkere dingen.
Wij hebben het er al over gehad dat ik (Rontu) en mijn puppy;s goed in de gaten worden gehouden wat het eten betreft. Niet alleen wat we eten, maar ook wat er aangekomen wordt.
Maar nu blijkt dat de mensen die naar hun puppy’s komen kijken goed voor baasje en vrouwtje aan het zorgen zijn. Ze krijgen allemaal lekkere dingen. Zo zijn waren er Donuts, Limburgse vlaai, Zeeuwse bolus en een klein vrouwtje eigen gebakken taart. O ja, er was ook nog ergens een bloemetje voor baasje en vrouwtje. Het lijkt er op dat baasje en vrouwtje er slecht uit zien, maar wij vertellen jullie dat dat niet zo is hoor. Of zouden al die mensen willen vieren dat ze een puppy krijgen? Wij denken dat het dat laatste is.
Vrouwtje heeft voordat ze de zelfgebakken taart heeft aan gesneden er een foto van gemaakt, want hij zag er helemaal leuk uit.
Een Shiba pup om op te eten, nou gelukkig doen ze dat niet met die kleintjes die nu in de werpkist liggen. Maar deze pup is al helemaal op hoor.
Ook zijn er voor ons lekker dingen mee gekomen hoor. Een kluifje hier en een koekje daar. En ook aan de puppy’s wordt al gedacht. Knuffels van baasje en vrouwtje en al verschillende zakjes met snoepjes en koekjes. Lang leve het puppypakket zullen wij maar zeggen.
Gezichtjes.
Mijn (Rontu) puppy’s hebben natuurlijk ook allemaal een gezichtje. Baasje en vrouwtje hebben dan ook net van allemaal een foto gemaakt zodat ik ze aan iedereen kan showen.
Reutje blauw, de eerste die op de wereld kwam. Bij geboorte woog hij 204 gram en vanmorgen al vroeg 249 gram. Hij kan nu al hele verhalen vertellen.
De enigste dame tussen als de mannen. Teefje rood. De tweede die op de wereld kwam. Bij geboorte woog deze dame 228 en vanmorgen312 gram. Wat zal deze dame van zich af gaan moeten bijten, maar ik ga haar wel helpen hoor.
Reutje groen is de derde in de rij. Hij woog bij zijn geboorte 225 gram en vanmorgen al 315 gram.
Reutje zwart is nummer 4. Zijn gewicht bij geboorte 216 gram en vanmorgen woog hij 287 gram.
Reutje grijs. De kleinste van het hele stel. Maar eigenlijk nog niet eens mijn zorgenpuppy. Bij geboorte woog hij maar 168 gram, maar hij gaat goed mee en woog vanmorgen 221 gram. Hij werd tijdens de bevalling een handje geholpen, zijn broertje wilde er erg snel uit.
Nummer 6 is reutje wit. Deze schat kwam 7 minuten na zijn broertje grijs op de wereld. Bij geboorte woog hij 215 gram en vanmorgen 306 gram.
Toen was daar dat vervelende moment. Het tweede teefje. Ze woog bij geboorte 240 gram. Helaas is ze er niet meer, maar ik denk nog vaak aan haar. Dan ga ik ineens tussen de kleedjes zoeken, maar vrouwtje roept dan dat al mijn puppy’s er zijn. Ik ga ze dan tellen en kom tot 7.
Dus hier is nummer 8, reutje paars. Wat was dat een verrassing. Ik wist echt niet dat hij nog in mijn buikje zat. Bij geboorte woog hij 217 gram. Hij is de enigste die even gewicht verloor, maar dat kwam door het vechten om in leven te blijven. Maar vanmorgen woog hij al gewoon 266 gram. Dit is dan ook mijn zorgenpuppy en natuurlijk ook dat van baasje en vrouwtje. Hij wordt extra in de gaten gehouden.
Hoe mijn puppy’s allemaal zo lekker aan kunnen komen? Nou ik open met de regelmaat van de klok gewoon mijn melkbar.
Baasje en vrouwtje vinden dat er erg gezellig uit zien. Ik vind het gewoon mijn taak. Ik doe het dan ook vol overgave net als dat ik er voor zorg dat mijn puppy’s allemaal goed plassen en po..en.
Baasje en vrouwtje zorgen goed voor mij, want die zien dat als hun taak. 7 puppy’s groot brengen is eigenlijk gewoon een dubbele taak. Extra poeder door mijn water, extra vleesje (daar zitten schijnbaar ook extra dingetjes in) en gewoon altijd een volle bak brokken, maar dat laatste is wat ik altijd krijg als ik puppy’s heb. Dit alles heb ik nodig om zelf voor mijn puppy’s te kunnen blijven zorgen, maar mocht het nodig zijn dan is er al puppymelkpoeder in huis hoor.
Helemaal gewend.
Ik (Rontu) ben er weer helemaal aan gewend dat ik puppy’s heb. Als er iemand aan de deur staat joel ik die toe dat ik weer puppy’s heb en dat ze er niet aan mogen komen.
Ik lig goed om me heen te kijken terwijl ik mijn puppy’s verwen, want ik hou alles in de gaten. Keiko en Miyuki vertrouw ik namelijk ook voor geen brokje. Dit zijn dingen die ik altijd doe als ik puppy’s heb dus ik ben moeder op en top.
Met mijn puppy’s gaat het trouwens lekker hoor. Ze drinken goed en plassen en po..en gaat ook. Het teefje is zelfs helemaal op eigen kracht in het overdekte gedeelte gekropen om daar verstoppertje te spelen, maar ik had haar zo gevonden hoor, want ik verlies geen puppy uit mijn oog.
Verder wil ik iedereen bedanken voor de felicitaties en het medeleven. Fijn dat er zoveel zijn die aan mij, baasje, vrouwtje, Keiko en Miyuki denken. Ik kan je zeggen dat doet erg goed.
Zo nu ga ik weer mijn melkbar openen. Daarna gaat hier vast het ligt uit, want we zijn nog niet helemaal bijgeslapen na de nacht van gisteren.
Het zware werk begint nu pas.
Vrouwtje vertelde eergisteren over de laatste loodjes van Rontu, maar we kunnen jullie nu zeggen dat dat voorlopig nog niet zo is. Eerlijk gezegd begint het zware werk nu pas.
Vannacht is ze namelijk bevallen van haar puppy’s. Het waren er geen zes, maar gewoon nog meer. Na nummer zes zagen baasje en vrouwtje dat Rontu het erg zwaar kreeg. Ze nam haar tijd ervoor zullen we maar zeggen, maar nu weten wat we toen nog niet wisten. Rontu had gewoon nadat ze 6 puppy’s op de wereld had gezet niet genoeg kracht meer om nummer 7 op de wereld te zetten. Het puppy wat er toen uitkwam leefde helaas niet meer. Vrouwtje probeerde het nog te redden, maar dat heeft niet zo mogen zijn. Rontu kwam weer tot rust en ging voor het eerst bij haar puppy’s liggen om ze te wassen en ze de kans te geven om te drinken.
Na een knuffelbeurt van Rontu met haar puppy hebben baasje en vrouwtje afscheid genomen van die kleine. Zo iets mee maken gaat niet in de koude haartjes zitten, maar voor de eerste keer is het helemaal niks. Traantje liepen dan ook over hun wangen en die hebben wij (Keiko en Miyuki) er weer vanaf mogen likken.
Klaar is Rontu dachten baasje en vrouwtje toen en gingen op hun gemakje alles schoonmaken en opruimen. Ballonnen werden buiten gehangen zodat toch iedereen zou zien dat er hier puppy’s geboren waren. Rontu mocht van baasje ook nog een stukje mee en toen mochten wij al de kleintjes een kusje geven. Toen besloten baasje en vrouwtje lekker op de bank te gaan liggen om even te slapen, want het was ondertussen 4.30 uur en ze hadden eigenlijk nog geen oog dicht gedaan.
Maar Rontu had nog een verrassing, want om 5.15 was er ineens een berg lawaai in de werpkist. Baasje vloog op om te kijken en zag daar nog een pup. Eigenlijk nummer 8 dus. Deze laatkomer had het heel moeilijk. Snakte naar adem, blies belletjes uit zijn neus en ratelde uit zijn mondje. Ook nu heeft vrouwtje haar best gedaan om deze pup te helpen met vechten om te leven en deze keer heeft het geholpen. Wrijven, uitzuigen, een koude plens water, wrijven en wrijven. Maar deze pup is er nu nog steeds maar krijgt wel extra aandacht van het vrouwtje.
Hier een plaatje zoals het hele span er nu bij ligt in de werpkist.
Nu ligt vrouwtje even op de bank te slapen en als ze wakker wordt gaat ze de mensen bellen die op een puppy aan het wachten zijn. Er zal goed over nagedacht moeten gaan worden want het zijn 6 reutjes en 1 teefje en dan allemaal in de kleur rood of sesam. Wie o wie gaat straks bij wie wonen?
Laatste loodjes.
Vanaf nu mag het gebeuren, de puppy’s mogen geboren worden, nu zijn ze levensvatbaar. Dus het zijn de laatste loodjes voor Rontu.
Moet je kijken wat voor plaatje vrouwtje vanmorgen van haar maakte.
Dit is toch niet meer normaal, zeg nou zelf het mag gewoon niet lang meer duren dat die puppy’s geboren worden.