Wauw, wat is dat lang geleden zeg. Vrouwtje lijkt het wel druk te hebben. Dat klopt ook wel, want vrouwtje moet heel vaak naar school en als ze dan thuis is moet ze ook nog veel leren. Maar dat alles is voor een goed doel en we kunnen jullie vertellen dat ze al 6 modules heeft afgerond. O nee, dat liegen we, ze moet er nog van eentje een huiswerkopdracht maken.

Maar eindelijk daar zijn we weer. Wat is er de laatste tijd allemaal gebeurd. Nou ik (Keiko) ben terug mijn jongen jaren aan het beleven, vrouwtje zegt dat ik soms weer een puppy lijk. Ik (Rontu) ben in april 8 jaar geworden en dat hebben we net als altijd met een feestje gevierd. Ik (Miyuki) wil maar niet loops worden en dat vinden baasje, vrouwtje en de nieuwe puppymensen helemaal niet leuk. Zit wel helemaal lekker in mijn velletje hoor, dus wat er met mij aan de hand is weten baasje en vrouwtje niet en zelf snap ik er ook niks van. En ik (Tatsu) maak het thuis erg gezellig. Ik doe nog steeds mijn naam eer aan zegt vrouwtje.

Maar nu lig ik heel braaf te wachten tot vrouwtje een film laat verschijnen op tv, want ja wat moet ik anders vandaag met dat “mooie zomerse weer”.

Vrouwtje gaat zo aan de gang met die huiswerkopdracht en dan is het natuurlijk de bedoeling dat wij haar niet storen.

En er worden kleine dingetjes in het huis veranderd, zo hebben we nu twee mooie dakramen zodat wij de vogeltjes nog beter kunnen zien vliegen. Vrouwtje kan nu weer lekker brokjes maken voor haar en baasje, want ze hebben een nieuw ding voor hun voerbakken en een nieuw ding wat de geurtjes weg blaast. En de plasplaast is ondertussen ook helemaal nieuw gemaakt.

We hopen dat vrouwtje nu weer wat meer tijd kan vinden op te schrijven, want we houden graag iedereen op de hoogte wat wij allemaal beleven.

Vanmorgen wilde wij al vroeg onze huisje uit. Het is tenslotte Pasen en mogen wij eindelijk de grote doos van de secret Paashaas open gaan maken!

Baasje en vrouwtje hebben we dus ook maar uit bed gehaald om met z’n alle de doos uit te kunnen pakken. Vrouwtje besloot ons even te helpen met al het plakband en toen dat weg was mochten we onze gang gaan.

Waauuuwww, wat een hoop rotzooi. Dat maak ik altijd van reclamefoldertjes zei Tatsu. Rontu riep; daar staat mijn naam, dus dat is van mij. Keiko niet te flauw en ging eens goed kijken.

Domme Rontu, er staan al onze namen op hoor. Miyuki was weer eens lekker in de zon gaan liggen, die dacht vast van ik zie het wel als alles uitgepakt is.

Vrouwtje heeft al de rotzooi in de kliko gedaan en de 5 pakjes binnen op tafel gelegd. Die mogen we straks na het ontbijt open maken. Baasje heeft toen wij samen met vrouwtje aan het wandelen waren nog even deze foto gemaakt van het mooie cadeau met onze namen er op.

Het is een soort voerstandaard, mooi hoor.

Maar weer thuis gekomen veranderde er ineens wat. Ik (Tatsu) hoefde mijn ontbijtbrokjes niet, want ik had ineens zo’n buikpijn en heb dat tegen baasje en vrouwtje gezegd. Die hebben toen besloten dat de 5 pakjes pas uitgepakt mogen worden als ik me weer beter voel. Keiko, Rontu en Miyuki begrijpen het gelukkig ook. Baasje en vrouwtje hebben nog wel lekker zitten ontbijten en zien nu wel wat de dag brengt. Oké, een lange wandeling zal er nog wel volgen, maar wie er allemaal gaan zien we dan wel. Als ik (Tatsu) nog buikpijn heb mogen de andere lekker gaan en dan blijf ik lekker thuis.

Wat we in ieder geval wel hopen is dat we de pakjes vandaag nog open kunnen maken, want dan ben ik (Tatsu) weer beter en kan ik weer hondenkwaad uit gaan halen. En dan hoeven wij ook nergens meer zenuwachtig voor te zijn, want wat is het spannend om een hele week te weten dat er een grote doos voor ons is gekomen van de secret Paashaas die we niet open mogen maken voor dat het Pasen is.

Shennedoah, Renko en Yoshi toch willen wij jullie al bedanken voor dit speciale cadeau. Het staat nu in de huiskamer met op iedere schaal een pakje. Als we die open mogen maken volgt daar snel weer een berichtje van hoor. Knuffels Keiko, Rontu en Miyuki. Jaja, van mij (Tatsu) ook al heb ik nu niet zo’n zin in knuffels geven.

Gisteren hadden wij het er over dat wij vrouwtje graag gezelschap houden terwijl ze aan het leren is. Vanmorgen hebben we dat gedaan op onze kamer. Kijk maar, hier liggen wij (Rontu en Miyuki) lekker bij haar in de buurt.

Nu liggen Keiko en Tatsu lekker bij haar in de tuin, want vrouwtje maakt het onaangename waar met het aangename en zit dus met haar neus in de boeken, maar dan wel met het zonnetje op haar gericht. Als dat nou niet gezellig is dan weten wij het niet meer hoor.

Waarschijnlijk houden we haar nog wel een paar dagen gezelschap, want donderdag is het examen van de stof die ze nu aan het leren is en dan heeft ze nog een opdracht die van belang is voor haar examen wat ze de maandag erna heeft.

Vandaag was het dan zover, de eerste onderzoekjes voor mij (Tatsu) stonden in de agenda. De dierendokter begon met het Patella onderzoek, friemel, friemel en de uitslag was: Patella vrij. Super!

Daarna kreeg ik een spuitje, niks ergs hoor, gewoon die wij ieder jaar moeten krijgen. Auuuwwww, die dierendokter die mij vorig jaar toe ik nog heel klein was heeft geholpen kwam de hoek om kijken en schrok dat ik moest gillen. Ze was dit niet gewend van ons, maar ja zei het vrouwtje het is een echte Shiba reu en dat zijn in haar ogen aanstellers. Nou zei de dierendokter: dat had ik van hem niet verwacht.

Toen kreeg ik nog een spuitje en plof ik ging slapen. Vrouwtje heeft me verteld dat ze toen een mooie foto van mij hebben gemaakt en dat ik die goed mag bekijken als ik weer helemaal wakker ben. Nu ben ik nog niet helemaal wakker, want als ik loop is het net of mijn pootjes van stof zijn en die zakken onder mijn lijfje uit. Ik heb wel gezegd dat vrouwtje jullie de foto al mag laten zien, dus hier komt hij.

Toen werden er allemaal papiertjes ingevuld en mocht ik lekker in de auto gaan slapen.

Ook ik (Miyuki) was ook de klos vandaag voor een spuitje, o nee, twee, maar ook niks ergs hoor. Wel heeft de dierendokter nog eens goed naar mij gekeken of mij oortje en oogje het nog doen. Weet je wel die waar ik vorig jaar niks meer mee kon. Mijn oogje is weer helemaal goed en mijn oortje doet het wel, maar kan alleen niet meer helemaal bewegen. Maar de dierendokter heeft me wel weer beter verklaard, dus was het vrouwtje weer helemaal blij.

Nu liggen wij (Keiko, Rontu en Miyuki) lekker bij Tatsu op de zak te luieren, want het is best wel zielig hoor als je niet op je pootjes kan staan. We geven hem iedere keer een knuffel, de schat.

Vandaag kreeg ik (Tatsu) een cadeautje van een buurmeisje van mij. Zij was gisteren met haar papa en mama gaan wandelen en zagen iets liggen. Ze hebben nog heel netjes gevraagd of het toevallig van een van de honden was die daar ook rond liepen, maar gelukkig geen van de baasjes reageerde op hun vraag. Zo dacht de buurvrouw er zijn vast een paar Shiba’s die ik daar blij mee kan maken en dat klopt. Thuis gekomen heeft ze het gelijk gewassen en laten drogen en nu heb ik het net gekregen en ben het even goed aan het besnuffelen.

Waarom ik denken jullie? Nou het zit zo; het lijkt wel erg veel op de “Kong” die ik al heb en die ik aan het slopen ben. Alleen deze heeft haartjes, ogen en oortje. Hihi, die moeten er dus ook af. Vrouwtje heeft deze kong de naam “Vies ding” gegeven, want anders weten wij niet over welk speeltje ze het heeft als we het moeten gaan pakken. Jaja, je leest het goed; we, want ik moet het natuurlijk wel met tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki delen.

Buurvrouw, buurman en buurmeisje; Bedankt, het is een super leuk Vies ding.

Vanmiddag zaten wij weer eens lekker met z’n alle in de tuin. Op een gegeven moment moest vrouwtje lachen en vroeg wie kijkt naar wie?

Als je goed kijkt zie je dat Suki naar oma Rontu kijkt en dat Tatsu naar zijn nichtje Okayra kijkt. Ik (Keiko) zit naast vrouwtje en kijk naar dit zooitje ongeregeld, want hier waren ze even aan het uitrusten om even later weer door de tuin heen te vliegen. Miyuki ligt lekker binnen in haar huisje en geniet van haar rust.

Vrouwtje heeft van Okayra ook een mooie foto gemaakt, want een crème/witte shiba zie je niet zo vaak.

En zeg nou eerlijk, ze is toch super mooi! En weet je ze is ook nog super lief.

Wat kunnen die twee toch samen spelen, leuk om te zien hoor. En dan hebben wij (Keiko, Rontu en Miyuki) het over ome Tatsu en nichtje Suki. Moet je zien.

Hier zijn ze samen de Kong aan het slopen, want die klus had Tatsu nog niet geklaard ondanks de hulp van Taiko.

Maar lief kunnen ze ook zijn hoor, of zullen ze op dat moment gewoon weg even te moe zijn om te spelen.

Dat ze nu moe zijn is de normaalste zaak van de wereld en liggen dan ook heerlijk te slapen. Moet je maar eens kijken hoe Tatsu er nu bij ligt.

Niet lachen hoor, want dan wordt hij wakker!

Baasje heeft vandaag even met de dierendokter gebeld. Hij wilde weten wat voor vooruitgang hij en vrouwtje moeten zien. Oké, Miyuki is wat karakter betreft weer de oude, maar haar koppie wil nog steeds niet doen wat zij wil. Aangezien vrouwtje precies weet wat een pilletje prednison doet vind ze het niet gek dat Miyuki weer de oude lijkt.

De dierendokter vertelde dat hij hoopte dat het nog goed zou komen met haar koppie, maar dat dat misschien wel heel erg lang kan gaan duren, als het nog goed gaat komen.

Wij hebben het dus de komende tijd erg druk met pootjes draaien, want je snapt wel dat we willen dat Miyuki weer een knappe Shiba dame gaat worden. Oké we zijn eerlijk, ze is nog steeds knap, maar het kan knapper.

Miyuki, we zullen pootjes draaien of ons eigen leventje er vanaf hangt.

Knuffel tante Keiko, mama Rontu en oom Tatsu

De afspraak voor het vierde stamboombezoekje stond voor vandaag in de agenda en baasje en vrouwtje waren benieuwd hoe puppy groen zou reageren als hij hun zag. Nu weten die twee dat en ook Tatsu weet hoe zijn broertje Tenyo (Keiko “junior”) op hem reageerde. Het was gewoon een dolle boel.

Hier sta ik (Tatsu) bootjes te kijken. Leuk hoor! En weet je ze varen gewoon bij Tenyo door de achtertuin varen. Oké niet door de tuin, maar wel door het watertje wat aan de achtertuin stroomt.

En hier heb je nou Tenyo. Hij is helemaal uitgeteld, heeft zijn kroelschaapje gehaald en hij hoefde maar twee schaapjes over het hekje te zien springen en sliep!

Gelukkig duurde het maar even en kon Tenyo weer spelen en dat hebben we dan ook weer heel lang gedaan. Later zijn we nog gaan wandelen en nadat baasje en vrouwtje bij waren gekletst met het baasje en vrouwtje van Tenyo gingen we weer naar huis.

O nee, toch niet gelijk, want op de heen weg had vrouwtje Volendam op de borden zien staan en dat had ze ook gezien toen ze bij Oraeko op stamboombezoek gingen. Baasje keek op de tomtom hoe ver dat omrijden was en en werd een telefoontje gedaan. Zijn jullie thuis? Ja was het antwoord en een half uurtje later waren ze met Oraeko aan het knuffelen. Even wat drinken en toen echt naar huis.

Keiko, Rontu en Miyuki konden hun oortjes dan ook niet geloven toen ik ze vertelde wat ik allemaal had mee gemaakt vandaag. Maar ze gunde me dat plezier.

Zo nu moeten we nog twee stambomen weg brengen, maar dat zal nog wel even duren.

Een poot van mij (Tatsu) aan iedereen die ik ken.

Wat ben ik toch een schat, al zeg ik het zelf.

Zoiets doen Keiko, Rontu en Miyuki nou nooit.

Wat er vanavond toch gebeurde toen ik (Tatsu) van school kwam was wel een beetje vreemd. Normaal moet ik dan namelijk naar mijn huisje als ik thuis kom en nog wat gedronken heb, maar nu….

Nu kwamen we op de weg naar huis Tsukai met zijn baasje en vrouwtjes tegen. Die gingen ook bij ons mee naar binnen en weet je Tsukai zijn huisje kwam ook mee naar binnen. Joeeepppiieee, een puppylogee. Hij blijft hier slapen tot zondag omdat zijn baasje en vrouwtje wat te vieren hebben.

Wat een feest gaat dat worden!!!

Arme baasje en vrouwtje, ze worden nu al gek van het gestoei van ons en dat moeten ze dan nog 2,5 dagen aan zien. Wel laten we tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki met rust, dus die zullen het niet erg vinden dat Tsukai hier is.

Vandaag gaan baasje, vrouwtje, oma en de rest afscheid nemen van opa. Jammer genoeg mogen wij er niet bij zijn.

Maar wij zullen niet Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu zijn als wij niet iets doen voor opa. We hebben centjes uit onze spaarpot gehaald en daar hebben we vrouwtje een mooi bloemetje van laten maken. Dit werd een lief bolletje met veldnarcisjes, blauwe druifjes en wat groene takjes. Ook hebben we aan vrouwtje gevraagd of ze een mooie kaart voor ons wilt maken en dit heeft ze natuurlijk gedaan. Wij hebben zelf gezegd wat er op moest komen en dit was in ieder geval de tekst.

Opa,

Nooit meer die aai over onze bol

Nooit meer een stoeipartij vol lol.

Nooit meer een poot geven.

Nooit meer jij in ons leven.

Opa,

Bedankt voor alles en wij zullen op Oma passen.

Knuffel en pootje

Bogey, Guus, Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu

Nou vragen jullie je af wie die eerste twee hondjes zijn, nou de andere hondjes die hier uit de familie. Wij zijn de beroerdste niet en die mochten gewoon mee doen met het laatste wat wij voor opa konden doen.

Afgelopen nacht was het hier in huis erg raar. Wij lagen allemaal in bed en om 00.08 uur ging de telefoon, wat was dat schrikken voor ons zeg. Voor baasje en vrouwtje was dat anders, want eerlijk gezegt lagen die op de telefoon te wachten.

Aan de andere kant werd gevraagd of dat baasje en vrouwtje nog naar het ziekenhuis wilde komen, maar hun antwoord was nee. Maar vrouwtje zei wel dat als het nog nodig was ze gewoon om 03.00 uur in het ziekehuis zou zijn.

9 minuten later belde vrouwtje terug naar het ziekenhuis en wilde zeggen dat…., maar werd onderbroken. Ome Peter vertelde dat het al gebeurd was. Wat was er gebeurd dachten wij toen, maar we hoorde het vrouwtje het al tegen baasje zeggen. Opa (papa van vrouwtje) is er niet meer. Snik, snif, nou is het echt waar wat vrouwtje ons verteld heeft. Geen leuke stoeipartij meer en geen fijne aai over onze koppies. Oké, die krijgen we nog volop, maar nooit meer van opa, snik, snif.

Opa is nu bij Tentai en zal goed voor haar gaan zorgen, want die kleine meid zal nog best veel moeten leren. Ik (Tatsu) moet dat toch ook nog en zou even oud zijn als haar.Zij krijgt nu de aai over haar koppie als wij die zouden krijgen en opa zal ook vaak met haar stoeien. Wat zijn wij jaloers op Tentai, maar hebben gelukkig baasje, vrouwtje, omaen de papa en mama van baasje nog.

Opa; We hebben helaas geen afscheidsknuffel en een poot kunnen geven, maar zullen je beloven dat we goed op oma passen en jaja, ook op het vrouwtje en baasje.

Knuffel; Keiko, Rontu, Miyuki en Tatsu

Sinds een tijdje kijken baasje en vrouwtje ieder keer in mijn (Tatsu) mondje. Ze zeggen dan dat ze tandjes kijken en dat ik dat moet leren. Ze zeggen dat het nodig is voor op een show en hopelijk nooit voor bij de dierendokter. Maar vanaf vandaag zeggen ze dat het even niet meer nodig is. Wat willen ze nou?

Nou even serieus, ik ben vandaag mijn eerste tandje verloren en het waren er gewoon gelijk drie. Eerlijk gezegd weet ik het niet, maar tot nu toe ben ik ze kwijt. Hopelijk krijg ik snel nieuwe.

Vrouwtje zegt wel dat ze hoopt dat ze er een paar vind en die gaat ze dan net als de tandjes van tante Keiko, mama Rontu en zus Miyuki bewaren.