Vandaag hebben we een lekker kluifje gehad, nou is dat voor ons heel normaal, maar voor Osha is dat nog best bijzonder. Maar omdat ze het allemaal zo goed doet had het vrouwtje besloten dat ze een kluifje uit onze bak mocht.

Hup kapje af en kluiven maar! Maar nou zijn baasje en vrouwtje niet helemaal gek en ze kreeg de kluif dan ook pas in haar eigen huisje. Dat huisje hebben haar baasjes mee gebracht zodat ze er dan al wat aan kan wennen. Mijn (Miyuki) huisje is dan ook het huisje waar ze bijna de hele dag achter het deurtje zit om te rusten, zodat ze haar eigen huisje niet al s straf gaat zien. Haar huisje wordt de plek voor kluifjes, koekjes en wakker worden als ze eerst in slaap is gevallen bij het vrouwtje op schoot tijdens het tv. kijken.

Maar later vandaag was Osha weer aan het kluiven en toen lag ze gewoon op het kleedje in de puppyren. En zelfs toen beef ze rustig, zodat ze er lang van kon genieten.

Morgen moet die kleine meid weer naar de dierendokter, maar nu weer naar de gewone. Het is tijd voor haar spuitje wat bij de negende week gegeven moet worden. Vrouwtje zegtdat ze benieuwd is hoe ze zich gaat houden, want de vorige keer dat ze daar was kregen ze te horen dat het achter pootje gebroeken was. Moet je trouwens eens goed naar haar pootje kijken. Het lijkt net of dat daar ook kluifjes aan zitten.

Oja, even voor de gene die willen weten hoe het met mijn puppy’s gaat, vrouwtje heeft linken geplaatst bij de linken en dan kun je zelf gaan lezen. Maar ik kan je wel vertellen dat alles goed gaat met hun.

Nadat gisteren de mannen zijn vertrokken was het vandaag de beurt aan 2 vrouwen. Om 10 uur stonden het nieuwe baasje en vrouwtje voor Okayra voor de deur en na ook lekker gekletst te hebben en de zakelijke dingen afgehandeld te hebben gingen ze weer op huis aan, maar niet zonder ook van hun een foto te hebben geschoten.

En vanmiddag is voor nu de laatste dame (Osha blijft nog even tot ze beter is) opgehaald, Okaiya was het deze keer. Ook werd er met haar vrouwtje gekletst en gedaan, maar toen het toch echt tijd om naar Tilburg te gaan. Maar we kregen ineens een idee en zijn toen de belangrijkste foto vergeten te maken, de foto van Okaiya en haar vrouwtje.Maar we hebben er deze voor terug.

Papa Ziggy, mama Miyuki en Okaiya samen op de bank. Is het niet leuk!

Okayra en Okaiya, blijven jullie ook zo goed je best  doen met lief zijn als hier in huis. En ook blijven wij van jullie houden. Knuffel van baasje Remko, vrouwtje Patricia, mama Miyuki, tante Keiko en oma Rontu.

Vandaag zijn de twee mannen weg gegaan. Na de laatste dagen veel te hebben moeten doen hebben we ze een mooi afscheidscadeautje mee kunnen geven. Fotoboekjes en een mooie kist vol speeltjes, koekjes en kluifjes die ze allemaal gekregen hebben tijdens de kraambezoekjes.

Al vroeg stonden de baasjes en vrowutej van Oraeko aan de deur. En toen alles geregeld was en nog wat was gedronken en gepraat gingen ze weer op weg naar Marken.

Toen waren ondertussen ook het baasje en de vrouwtjes van Osha er al, ze kwamen op zieke bezoek. De 2 dames hadden mooie tekeningen en een kluif voor hun kleine meid bij en er mocht dan natuurlijk ook gekroeld worden. Osha werd uit haar bench gehaald en mocht een hele poos op schoot bij haar baasje door brengen. Toen 1 van de vrouwtje zieker was dan Osha zelf gingen ze weer naar huis, want zo was het ook niet gezellig voor die kleine meid.

Tegen de middag kwamen daar de baasjes en vrouwtje voor Oyuki aan. Na een broodje te hebben gegeten en alles te hebben geregeld gingen die ook weer naar huis, want hun reis duurt zeker 2 uur, want Enschede is de plaats waar Oyuki gaat wonen.

Oraeko en Oyuki, gedraag jullie eigen bij jullie nieuwe baasjes en weet dat we altijd vanjullie blijven houden. Knuffel van baasje Remko, vrouwtje Patricia, mama Miyuki, tante Keiko en oma Rontu.

We hebben vanaf vandaag heeft Osha niet meer de bijnaam Piepdoos, maar gaat hier vanaf nu door het leven als Pechhond.

Na een fikse knokpartij met zusje Okayra en boertje Oyuki ging ze op drie pootjes door het leven. Even dacht wij dat het aanstellerij was, maar helaas na een bezoekje met het vrouwtje aan de dierendokter wist we wel beter.

Uit de foto die van haar pootje gemaakt is is gebleken dat Osha heeft een gebroken achterpootje, de pechhond. De dierendokter heeft gezegt dat het allemaal wel weer goed komt, maar ze moet morgen wel geopereerd worden. Omdat het een schuine breuk is hebben ze meerdere oplossingen om het te om te maken. Om 9.15 moet ze in Utrecht (daar zitten de beste botjesdierendokters zegt de dierendokter) zijn en dan als baasje terugkomt weten we meer, wat, hoe en meer.

Wij gaan morgen vroeg natuurlijk pootjes draaien in de hoop dat alles goed komt met die kleine Osha.

Verder is er vandaag ook nog iets leuks, want Gerbrich is hier gekomen om een paar nachtjes te logeren. Gerbrich is een van de vrouwtjes van Michi, ja die kleine meid van mij (Rontu). Ze is net zo oud als mij (Miyuki) en net zo’n dondersteentje.

Gisteren was er ook nog iets leuks. Vrouwtje heeft haar punt van haar huiswerkopdracht van de cursus Instructeur IIa binnen. Een 7 en daar was ze dan ook weer heel blij mee.

Bij ons begon het weekend al op donderdag. We gingen ’s middags naar Bavel om daar gezellig wat te gaan spelen met onze mensenvriendinnetjes Moise en Quinty. ‘S avonds moesten wij even daar op het huis passen terwijl de puppy’s samen met de mensen de stad in gingen. Het vervoermiddel was de bus. Baasje en vrouwtje hebben dat tot nu toe nog met al de puppy’s hier in huis gedaan en nu dus weer.

Vrijdag werden de spulletjes gepakt om naar Duitsland te gaan. Op tijd konden we vertrekken. 8 Honden, 2 mensen en wat spulletjes en de auto was nog niet vol. Na een makkelijke reis kwamen we op rond de klok van 16.00 uur aan en dat was wel even vreemd voor de puppy’s, maar gelukkig waren wij er bij en dus waren ze zo gewend.

Op zaterdag zijn we wat gaan wandelen en daarna mochten de puppy’s aan hun eertse wandeling beginnen.

Mooi gezicht zo in die blaadjes! Maar na een stukje te hebben gewandeld moest er even gestopt worden om uit te rusten en wat kunnen er dan mooie kiekjes genomen worden.

Okaiya is een echt fotomodel.

Zo weer verder wandelen. Wat makkelijk, er is zelfs voor water gezorgd om te drinken. Okayra en Oraeko hebben de smaak van het bronwater al snel te pakken. De rest volgt later, nadat ze eens goed naar de paarden hebben gekeken.

Thuis gekomen mochten ze lekker komen kroelen bij ons, ja, zelfs ik (Keiko) vond het soms goed. Ze waren toch te moe op te vervelen.

Een knus momentje met mama Miyuki is het resultaat. Ja want lief kunnen ze zijn, maar we hebben niet voor niks binnen de halsbandjes weer af, want als ze aan het stoeien zijn slaat het soms om in vechten en de reden is dat ze dan vast zitten met de tandjes achter die bandjes en raken in paniek.

Op zondag was het weer mooi weer en we gingen dan ook weer wandelen. Later thuis gekomen waren de puppy’s weer aan de beurt. Plasje en po..je doen samen met het baasje.

Om daarna lekker te gaan ravotten in de tuin.

En als je als puppy dan moe bent ben je weer het fotomodel.

Osha en Oyuki waren deze keer de klos, maar of ze het erg vinden, zo te zien niet. Terwijl wij lekker binnen lagen hebben we alles in de gaten gehouden, want ze zijn tenslotte wel in een vreemd land waar wij wel bekend zijn.

Gisteren hebben we een relax dag gehouden, tenminste tot ’s avonds. Wij hoefde niet mee op te ruimen en schoon te maken in Duitsland. Ook hoefde wij niet naar de hondenschool te rijden, want daar zijn we op de terug weg wel gestopt, want het was tenslotte geen vakantie meer.

Vanmorgen hebben mijn (Miyuki) puppy’s zich hier thuis wel vermaakt hoor. Oraeko was van het spelen zo moe geworden dat hij gewoon op het speeltje in slaap was gevallen.

En dan Okaiya en Osha. Lekker dicht bij elkaar en als ze het ene speeltje beu zijn dan wisselen ze gewoon.

En van al dat spelen wordt je wel erg moe. Nog even hebben ze wat melk mogen drinken van mij en daarna moesten ze nog wat gaan slapen, want voor vanmiddag stond er wat leuks op de agenda. Tenminste dat vertelde het vrouwtje me.

Vanmiddag gingen mijn puppy’s helemaal alleen met het vrouwtje op pad. Ze beleven een hele poos weg en ik begon me dan ook al druk te maken. Maar toen mijn puppy’s weer thuis kwamen roken ze naar Ziggy (mijn vriendje) en dus wist ik waar ze geweest waren en was ik weer helemaal gerust gesteld. Als je wilt weten wat ze daar allemaal gedaan hebben moet je maar op Ziggy’s site kijken, want daar staat het hele avontuur verteld.

Zo even een verslagje van het weekend.

Heel het weekend hebben wij (de puppy’s) lekker ’s middags buiten gespeeld. De achterdeur stond dan open, joeppie spelen maar.

We zijn begonnen met tikkertje te spelen, wat een leuk spelletje. Mama Miyuki ligt op de zak trots naar ons te kijken.

Teefje rood heeft de planten ontdekt en die moesten er gelijk uit. Gisteren middag en vanmiddag zijn er nog mensen waar een paar van ons naar toe gaan hier op bezoek geweest. Baasje en vrouwtje zijn gisteren avond en vanmiddag ook nog naar feestjes geweest en toen moesten wij helemaal alleen thuis blijven. Dat doen we al wel vaker maar toch het was nu weekend. Maar een hele leuke verrassing was het moment vanmiddag dat er 3 generaties op 1 hondenzaklagen te slapen. Met de klok mee mama Miyuki, teefje oranje en oma Rontu.

Verder hebben we al een paar plasjes op het grootte veld buiten gedaan. Het was wel een beetje raar hoor, langs die gekke plank het huis uit en even later door diezelfde plank het huis weer in. Maar we denken dat we wel aan die weide wereld kunnen wennen hoor.

Wij hebben op het moment een probleempje hier in huis. We hebben 2 zakken waar op wij kunnen luieren die we normaal gesproken met z’n drietjes moeten delen. Maar op het moment moeten we die met z’n achten delen en dat is niet altijd even makkelijk.

Moet je zien hoe wij dan moeten liggen. Het is gewoon schandalig!

En dan het kijken wij vanuit onze ooghoeken naar de andere zak en dan zien we dit. Dan is het nog erger.

Teefje groen en teefje rood liggen hier met z’n tweetjes lekker te luieren op een zak die net zo groot is dan waar wij met z’n drietjes liggen. En de ander puppy’s nou die hadden ook een lekker plekje gevonden.

Ze liggen op het geheime plekje van mij (Miyuki) dus daar kon ik ook al niet meer gaan liggen.

Hoe de puppy’s ook melk willen drinken bij mij (Miyuki) het maakt niet uit, een ding is zeker het past niet meer. Wat groeien ze hard zeg, ik zal wel erg goede melk hebben.

Maar zien jullie wel dat mijn bultje op mijn hoofd er nu al een stuk anders uit ziet. gelukkig wel, maar dat komt natuurlijk door de goede zorgen van het vrouwtje. Vrouwtje bedankt dat je met mij naar de dierendokter bent geweest al vond ik het op dat moment niet leuk, het was wel het beste voor mij. Dikke knuffel van Miyuki

Dierendag hier in huis is eigenlijk niks bijzonders, maar vandaag toch wel een beetje. Wij (Keiko en Rontu) hebben genoten van Miyuki die op een leuke manier met haar puppy’s aan het spelen was, want kan pijn dan toch veel doen. Gelukkig ziet het wondje er nu niet meer zo erg uit en gaat de verzoring van het wondje door het vrouwtje goed en makkelijk. Miyuki ziet er volgens ons het nut van in en laat het gewoon gebeuren.

De puppy’s hebben vandaag de lol van een speeltje in gezien en hebben zelfs al een paar speeltjes van ons gestolen. Waar moet dat met die kleintjes naar toe?

Maar even over Dierendag. Wij vieren iedere dag Dierendag. Krijgen speeltjes als vrouwtje iets leuks ziet, krijgen kluifjes en snoepjes als ze denkt dat wij dat vediend hebben en een aai over onze bol krijgen we zo veel dat het soms niet bijzonder meer is. Dus klagen hoor je ons niet en we genieten nog een paar uur van deze Dierendag en gaan op naar de volgende, morgen dus. Oja, papa Ziggy was hier ook nog even vandaag. Hij kwam naar zijn kindjes en zijn meisje kijken.

Nog nooit is het hier in huis nodig geweest om naar de dierendokter te gaan voor iets anders dan een spuitje, maar vanaf vandaag is daar verandering in gekomen.

Ik (Miyuki) was de klos. Eerder deze week hebben mama Rontu en ik ruzie gehad en toen hadden het baasje en vrouwtje het gaatje in mijn wang wel ontsmet en dat was dus goed. Maar vandaag werd die bult op mijn hoofd wel erg groot en die ging ook pijn doen en ik vond het dan ook echt niet fijn dat vrouwtje in de buurt kwam met haar hand. Ook mijn puppy’s wilde ik niet in de buurt hebben van die bult en vrouwtje had zoiets van tot hier en niet verder. Puppy’s hebben en puppy zijn moet leuk zijn en dus op naar de dierendokter.

In de behandelkamer keek hij eerst eens goed naar me en vertelde dat ik er erg goed uit zag. Oké de melkbar stond op ontploffen, een flinke bult op mijn hoofd en mijn oogjes een beetje sip, maar dat was het dan ook. Hij nam mijn temperatuur op en schrok even, 39,5 is toch echt verhoging. Eet, drinkt, plast, po..t ze goed? Ja hoor, was het antwoord van het vrouwtje. Toen ging hij even naar die bult kijken, ohhh, hij zag het al. Onder die bult had ook een wondje gezeten (die hadden baasje en vrouwtje niet gevonden door de dikke vacht die wij Shiba’s hebben, ik had daar ook niet gebloed) en dat was een fikse ontsteking geworden die hij gelijk wilde oplossen. Even wat haartjes weg scheren, bult open snijden en vuil er uit halen. Maar omdat ik nog volop gegeten had kon hij me niet even laten slapen door middel van een kleine roes en ging dat dus niet lukken. Hij drukte nog eens even op de bult, zette zijn vinger onder de korst en trok hem er zo helemaal vanaf. Pppfff, bahhh, wat stonk dat zeg en wat voor rare prut kwam er uit die bult, maar wel een opluchting. Maar nu heb ik een gapende bult op mij hoofd en dat ziet er ook niet uit, maar de pijn is weg.

Toen ik weer thuis kwam was ik even bang dat mijn puppy’s zouden schrikken, maar gelukkig dat deden ze niet en daar was ik dan ook erg blij om. Mijn eerste pilletjes heb ik al op, ja pilletjes, want ik heb pijnstillers voor 3 dagen en een antibioticakuurtje. Ook moet vrouwtje de komende dagen mijn gapende bult een paar keer per dag uitwassen met Betadine shampoo en daarmee het gaatje open houden zodat het vuil er uit kan. Dt allemaal voor een goed doel. Want ik moet zeggen, nu vind ik het weer leuk dat de puppy’s komen kroelen en samen met mij mee eten. PUPPY’S HEBBEN IS DUS WEL LEUK, als je maar niet ziek bent.

Lang lang geleden waren er eens 5 kleine puppy’s……En nu, nu zijn er 5 grootte puppy’s en omdat het al heel lang geleden is dat er foto’s van alleen de kopjes zijn gemaakt hebben we dat even tegen het vrouwtje en baasje gezegt. Oohhh ja, zeiden ze en gingen gelijk aan de gang en het resultaat…. mag er zijn.

Teefje rood, "Piepdoos" zoals de mensenvriendinnetjes ze uit de buurt hebben genoemd. Wat een dotje, met een gewicht van ondertussen 1258 gram.

Reutje blauw, "Slaapkop" is de bijnaam die hij gekregen heeft. Dromen kan hij als de beste en van slapen wordt je groot en dat blijkt wel uit zijn gewicht, 1340 gram.

Teefje oranje, "Miyuki junior" en we moeten zeggen ze gaat haar bijnaam steeds meer eer aan doen, de dondersteen. Dat ze het druk heeft met spelen en streken uit halen is aan haar gewicht wel te zien, ze weegt namelijk maar 1198 gram, de lichtste van het hele stel. Teefje groen, "Dracula", want deze dame zet echt overal haar tandjes in en dan heb ik het over je vingers, je nek, je voeten en ga zo maar door. Haar gewicht; 1264 gram.

En dan de laatste, reutje paars, "Papzak". Deze stoere jongen is het lievelingetje van ons mensenvriendinnetje Lore. Zodra deze dan ook de voordeur door komt is hij van de partij, ook al lag hij lekker te slapen. Zijn bijnaam doet hij ook echt wel eer aan, hij is ons zwaargewichtje en weegt ondertussen 1536 gram.

Ondertussen hebben al de puppy’s een echte stoer halsbandje om en dat is dan ook de eerste stap om straks op straat te gaan. Dit duurt nog wel een week, want eerst moeten ze hun spuitjes gaan halen bij de dierendokter en dat gaat volgende week vrijdag om 14.50 gebeuren. Ook gaan ze dan voor het eerst in de auto mee, spannend.

Hier zijn de teefjes rood en groen aan het kijken wie de grootste mond heeft en als je goed kijkt zie je wie de winnaar is, teefje rood. Maar eigenlijk zijn ze gewoon aan het kijken hoe hard je ergens in kan en mag bijten en als de ander vind dat het te hard gaat gaat die heel hard piepen.

En dan nog even dit, de puppy’s doen de meeste van hun plasjes en po..jes al netjes buiten. Vannacht werden we gewoon wakker gemaakt door hun en jawel hoor, toen vrouwtje haar bedje uit ging en hun buiten zetten gingen ze allemaal wel iets doen. Weer terug bij mama Miyuki gingen ze gelijk weer slapen. Wauw, wat is dit fijn…. alleen ’s nacht wakker gemaakt worden, ach het is voor een goed doel. Overdag lopen ze het meeste van de dag lekker door de huiskamer en komen dan soms lekker even kroelen bij mij (oma Rontu).

En als ze naar mij (tante Keiko) toen komen dan waarschuw ik ze dat ze me met rust moeten laten tot dat ik zeg dat ze met mij mogen spelen. Ook dat snappen ze al vrij goed, de schatjes. En nu, gaan we weer lekker van de puppy’s genieten, want soms kunnen ze ook wel lompe streken uit halen.