Eindelijk is het dan zover, de weide wereld wordt vanaf vanmiddag onveilig gemaakt door de puppy’s.

Vanmiddag was het tijd voor een bezoekje aan de dierendokter. In de auto twee peipjes gehoord en verder was het stil, wat lekker.

Bij de dierendokter kregen we een compliment. Ze zagen er super leuk uit, maar ja, dat vinden wij ook. Ze zijn super gezond, het hartje en longen klonken goed, de balletjes bij de reutjes waren al te voelen, de gebitjes waren in orde en de spuitjes gingen er zonder een kik ik. Ook gedroegen ze zich voorbeeldig, ze plaste nergens terwijl ze lekker los rond liepen en maakte niet al te veel herrie tijdens het stoeien met elkaar. Wat willen wij nog meer?

Op de terug weg naar huis zijn we nog even een cadeautje gaan kopen en terwijl ik (het vrouwtje) uit de auto was hoorde ik (het baasje) nog geen kik van die kleintjes, lekker. Terug in de auto verder op weg naar huis dachten we dat we ze niet mee hadden genomen, want een rust.

Thuis gekomen hebben we 8 riempjes aan gedaan. Hebben de puppy’s opgepakt en zijn naar het veldje toe gelopen. Plassen was wat ze daar gelijk deden en toen weer terug naar huis. Dat duurde even, maar omdat mama Miyuki, tante Keiko en oma Rontu voorop liepen ging het eigenlij best wel. Oeps, wat is dat? Al de mensenvriendinnetjes en mensevriendjes waren aan het buiten spelen. Een fiets, skateboard, step, dat hebben ze allemaal al gezien. Ook hebben ze met al die kleine mensjes gekroeld.

En nu liggen al de honden lekker te slapen, heb ik (het vrouwtje) net mijn huiswerk in geleverd en is het baasje naar een feestje.