Zo zit Miyuki er dus bij als ze buiten zit te kijken. Op haar zelf gesloopte armleuning zit ze heerlijk door het keukenraam te kijken in de hoop dat ze iets ziet. Wat niet mee zal vallen. Regelmaitig vallen haar oogleden naar beneden en er komt als het donker is nou ook niet echt vaak wat door de straat heen. Hoe lang zou ze dit volhouden?
Vandaag voor mij een rare dag. Ik ben namelijk een hele dag zonder tante Keiko of mama Rontu weg geweest. Samen met het vrouwtje was ik al vroeg weggereden om naar Utrecht te gaan, daar was namelijk een hondenshow waarvoor het vrouwtje mij had ingeschreven.
Vrouwtje had gisteren dan ook nog zoiets (ja, nog net voor we naar opa z’n feestje gingen) van ik zal dat mormel nog even wassen. Ik was nog nooit in bad geweest en wist dan ook niet wat me gebeurde. Ik had baasje en vrouwtje al wel vaker in het bad zien zitten, maar wist niet dat wij hondjes daar ook wel eens in moesten. Wat baasje en vrouwtje vreemd vonden was dit ik heel stil was, terwijl ik altijd alles met veel lawaai doe. Maar ik moet zeggen, ik vond dat badderen heerlijk! Hopelijk heeft het ook zin.
Nou verder naar de show van vandaag. Toen wij er aankwamen waren Ilone (met Mitzi), Leni (met Otsu) er al. Ook waren er voor ons nog vreemde die bij het clubje hoorde en dat waren Jasper (met Deiji en haar vrouwtje). Even later kwam Ine ook nog, zij had alleen haar hondjes thuis gelaten. Na een hele poos te hebben gewacht was het dan eindelijk tijd om naar de ring te gaan. Leni met Otsu waren als eerste aan de beurt en later bleek dat Otsu de beste van het ras was. 
Daarna was het de beurt aan ons, jaja de rest ging tegelijk de ring in en we waren nog de enige ook dus we zouden vanzelf 1, 2 en 3 worden. Hier sta ik heel netjes voor de keurmeester, zodat hij precies kan zien wat voor mooie Shiba ik ben. Hij heeft mij ook nog helemaal betast om te voelen of mijn botjes enzo ook goed zijn. Hij heeft dan ook over mij laten opschrijven; 10,5 maanden rood teefje. Goed Urajiro. In hoofd super vrouwlijk, rastypisch, waardoor de goed aangezette maar wat grote oren opvallen. Goede voorborst, zou iets meer borstdiepte mogen hebben. Goede ribwelving. Goede hals/rugbelijning, staartaanzet en dracht. Passend bone. Goed gehoekt voor en achter. Zag voeten graag iets krachtiger. Compleet scharend gebit. Gaat vlot. Dit had als resultaat dat ik een Uitmuntend kreeg en als tweede geplaatst werd (of zou dit toch door het badavontuur van gisteren komen). Ilone met Mitzi werd eerste en Jasper met Deiji werd derde. Even later bleek dat Mitzi en ik de enige Shiba teefjes waren met een U-tje en hoefde dan ook niet te lopen voor het CAC en reserve CAC.
We hebben nog met z’n alle naar Leni en Otsu in de erering gekeken voordat we ieder weer naar ons eigen huis reden, alleen is dit een beetje zonde van onze tijd geweest, want ze konden gelijk weer de erering verlaten. Thuis aangekomen waren tante Keiko en mama Rontu erg blij om mij te zien, maar op het vrouwtje waren ze een beetje kwaad, want ze hadden ook graag mee naar de show gegaan. Wat we nog wel hebben gedaan is samen spelen met mij nieuwe speeltje wat ik gekregen heb van het vrouwtje, omdat ik zo goed mijn best had gedaan.
Denk niet dat we op vakantie zijn, er is ook niemand ziek (o ja wel, het baasje heeft last van zijn schouder en nek, dus is thuis van zijn werk), alles gaat hier gewoon zo z’n gangetje. Vrouwtje heeft de afgelopen week meer moeten werken, omdat ze op haar werk een verbouwing hebben mee gemaakt en daarna natuurlijk weer de opening. Ook is vrouwtje soms nog met vepperren bezig en we moeten zeggen het word echt wel mooi. Ook heeft ze al twee nieuwe hondenzakken gekocht en ik (Keiko) vond ze super. Toen vrouwtje er mee thuis kwam mog ik gelijk proefliggen en ik vertelde gelijk maar tegen Rontu en Miyuki dat ze van mijn zijn en dat ze zeer zeker nietkapot gemaakt mogen worden.
Maar verlopig liggen we nog even op de oude hondenzakken, want die bevallen ons ook nog goed. Vanmorgen deden we toen we gegeten habben de zakken z’n drietjes delen en dat vond het vrouwje een leuk moment, ze hoopt dan ook dat we dit straks ook op onze nieuwe hondenzakken doen. Toen we klaar waren met luieren was het tijd voor mij (Miyuki) om naar school te gaan. Samen met het vrouwtje ging ik op pad en ik moet zeggen (al zeg ik het zelf) het ging goed op school. Nu liggen wij met onze pootjes in de knoop, want één van onze mensenvriendinnetjes is aan het zwemmen voor haar zwemdiploma B. Straks gaan we met z’n alle naar opa en oma toe, want opa viert zijn verjaardag en we gaan hem dan ook maar een pootje geven. Daar maken we het niet al te laat, want morgen moet ik (Miyuki) me weer van de goede kant laten zien op de hondenshow in Utrecht.
Eerder deze week hebben jullie van Keiko al vernomen dat wij op bankenjacht zijn geweest, nou gisteren werd de nood in eens nog groter. Miyuki de luisterhond heeft zondag ook opgevangen dat er misschien een andere bank gaat komen en dacht bij haar eigen wat Quinty en Moïse mogen kan ik toch ook! Dus met andere woorden als er een andere bank komt kan deze klein gemaakt worden. Keiko had ook al verteld dat ze dit ook met haar hondenzak, de poef en het kussentje uit de stoel had gedaan en nu was de bank dus aan de beurt.
Gisterenmorgen had ik de hondjes uigelaten, eten gegeven en ze lagen zo lekker te slapen toen ik naar mijn werk ging dat ik ze lekker heb laten slapen. Wat schrok Remko toen hij uit bed kwam zeg, een grootte puinhoop in huis. Het rare aan dit is dat Miyuki heel vaak met Keiko en Rontu los loopt als ik even weg ben en 99 van de 100 keer doet ze niks maar net die 1ne keer, ja dan kan je je lol op.
Nou hebben we gisterenmiddag dus maar de woonboulevard bezocht en zijn op veel banken neergeploft. De bank moet hondbestendig zijn, lekker zitten, lekker liggen en Keiko zei dat ze er toch echt nog onder moest kunnnen liggen. Na een vermoeiende avond op de hondenschool hebben we nog één nachtje over de bank gedroomt en vandaag hebben we de bank gekocht, alleen helaas de wens van Keiko gaat niet in vervulling, ze kan er echt niet meer onder kruipen. Maar we maken het goed met haar, ze krijgt een nieuwe hondenzak, waar Miyuki vanaf moet blijven.
Normaal is dit mijn plekje, maar zo te horen dat is binnenkort afgelopen. Baasje en vrouwtje zijn namelijk vanmorgen op bankenjacht geweest. Dit komt omdat Miyuki de poef, mijn hondenzak en het kussentje heeft klein gemaakt. Ook omdat deze bank er al acht ruim acht jaar staat en de kleurtjes op de deur en raam passen ook niet meer echt.
Ik ben het er eigenlijk niet mee eens als ik straks dit plekje kwijt ben, want ik ben toch echt aan dit plekje gehecht. In de zomer is het er lekker koel, er komt namelijk helemaal geen zon. In de winter is het er heerlijk omdat er verwarmingsbuizen door de vloer lopen en dat is natuurlijk lekker warm. Wil ik een keer echt rust hebben dan ga ik er ook liggen, want Rontu en miyuki vinden het er maar niks, de angsthondjes, het is er zeker te donker.
Verder hebben wij een rustig weekend gehad en nu zijn wij aan een heuze vrouwenavond bezig. Nee, deze keer komt de kapper niet en ook Nancy is er niet, maar baasje is naar een concert met zijn broertje en wij zijn dus lekker met het vrouwtje alleen thuis.
Hier zijn we weer. Er is hier bij ons deze week niet veel bijzonders gebeurd. Vrouwtje heeft net als een tijdje geleden veel met een kwast in haar handen gestaan, deze keer waren de randjes langs de buitendeur, de deur en de ramen aan de beurt. Wij bofte wel dat het nog van dit lekkere weer was, want we mochten bijna niet binnen komen. Vrouwtje zou ons binnen laten als de verf droog was zei ze, want anders was al haar werk voor niks. Maar voor niks was het toch wel, want de eerste kleur was niet helemaal goed, dus alles moest over. En als het vrouwtje niet aan het verven was, was ze aan het werk, met ons aan het wandelen, met één van ons naar school, zat lekker even voor de televisie of met een boekje op de bank. Maar om jullie te vertellen wat hiet gebeurde had ze niet veel zin, dus heeft ze het eens een paar dagen niet gedaan. Moet kunnen toch!!
Wat een weekend hebben wij weer achter de rug zeg. Eerst was het weer tijd voor mij (Miyuki) om met het baasje naar school te gaan, ik (Keiko) was jaloers en wilde ook wel weer mee naar school. Dat ik met baasje ging was weer even geleden en we waren dan ook allebei benieuwd hoe het ging, nou goed natuurlijk. Wat we nu op school krijgen, leuk hoor. Ze noemen het Rally-O en ik moet zeggen de meeste dingen gaan lekker. Verder zijn wij lekker rustig geweest, een beetje in de tuin hangen, een beetje op de bank hangen en af en toe samen spelen. Zo dat was de zaterdag.
Vandaag hebben we eerst lekker uitgeslapen en daarna is het vrouwje lekker een grote wandeling met ons gaan lopen. Toen we terug kwamen had ze ook nog eenverrassing voor ons. Ze vertelde dat als het baasje terug kwam van het fietsen het niet lang zou duren voordat opa en oma op bezoek zouden komen. Nou die kwamen dan ook en natuurlijk had oma weer lekkere snoepjes voor ons bij. Even later hingen we met z’n alle weer lui op de bank, ja ook baasje en het vrouwtje deden mee. En op die bank hebben we gehangen tot we nu naar buiten gaan om het laatste rondje te open om daarna gelijk naar ons bedje te gaan. Weltrusten dus!
Wij zijn vandaag betrapt in het bos.
Het is toch eigenlijk schandalig dat we nog niet eens op ons gemak kunnen po…n of plassen. Vrouwtje had meer foto´s van ons gemaakt maar deze was nog de beschaaftste.
Verder wil ik nog even zeggen dat ik toch maar niet mee ben geweest naar Nancy haar verjaardagsfeestje. Dit omdat we baasje nog even moesten ophalen thuis en net voordat we de straat in reden moest ik ineens overgeven en toen besloot het vrouwtje dat ze mij thuis ging laten, omdat zieke hondjes niet naar feestje horen te gaan. Het is trouwens al een uitzondering dat hondjes van het baasje en vrouwtje mee naar een verjaardag mogen, maar ach, bij Nancy thuis zijn wij altijd wel welkom. Dus Nancy de volgende keer kom ik echt en geef je dan als nog de "miyukifloepiekroelbeurt".
Na een lekker middagje samen met mama Rontu te hebben gespeeld lig ik nog even samen met haar na te genieten op de bank.
Straks ga ik samen met het vrouwtje naar ringtraining waarna we gelijk weer weg moeten. We moeten namelijk ook nog even naar Nancy (de moeder van een paar mensenvrendinnetjes van ons) om haar te gaan feliciteren. Vrouwtje zegt dat ik haar maar een paar verjaardagskusjes moet geven, ik weet wat me te doen staat, want ik ben een kampioen in kusjes geven. Dus Nancy tot zo en bereid je al zovast maar voor op een heuze "Miyukifloepiekroelbeurt".
Gisteren zijn we (Remko en ik) weer lekker met Keiko en Rontu naar school geweest. Wat hadden die twee er weer zin in zeg, niet meer normaal. Wat het leuke van alles was is dat keiko en Rontu bijna heel de les los hebben gelopen en dit is natuurlijk best moeilijk de ander aan het lopen, rennen, vliegen is. Één keer (na ongeveer 40 minuten) is het feest geweest en vlogen ze met z´n tweetjes door de bak heen. Toen hebben we ze voor de zekerheid maar aan de riem gedaan, je weet nooit tot wat ze in staat zijn. Ik zie het al oor me hel de klas op stelten door twee dole Shiba´s.
Ook hebben we op een moment en showtje gehad van een rangordeconflict tussen die twee. Keiko stond boven op de katteloop terwijl Rontu de paaltjes aan het doen was. Rontu zag Keiko en verzette geen stap meer en keek met een blik in haar oogjes van; hoe kom ik nou in hemelsnaam boven jou te staan. Nou dit kon ze dus op dat moment niet en even later, gelokt met en lekker snoepje liep ze toch weer verder door de paaltjes. Wij hebben van dit moment genoten net als de leraar, want dit soort dingen zijn super om te zien.
Wat school betreft, heb ik net lekker op internet zitten neuzen om weer eens iets te gaan leren. Het moet natuurlijk wel met hondjes te maken hebben en aangezien er genoeg te doen is ga ik nog maar eens verder neuzen. Zodra ik iets gevonden heb laat ik jullie weten wat het is geworden. Het kan van alles zijn hoor; gedragstherapeut, instrutrice, workshop dit of dat of misschien ga ik KK2 ng een keer doen en dan afronden met het examen. Je leest het, ik weet het nog niet, maar vroeg of laat ga ik weer wat doen.
We hebben vandaag weer eens lekker van een zonnige zondag genoten. Eerst met z’n drietjes op de bank in de vroege zonnestralen. En toen het vrouwtje en baasje van een feetsje thuis kwamen ging de achterdeur open en konden we heerlijk met z’n drietjes buiten spelen en zonnen. En dan gaan soms je gedachten naar andere tijden en dit was er een van..
Lekker samen met het baasje en vrouwtje wandelen in Duitsland langs voor sommige van onze lezers wel een heel mooi en bijzonder weiland.
Dit alles komt natuurlijk omdat baasje en vrouwtje gisteren nog een tijdje duits hebben gepraat toen Udo en Moinca belde met een paar verzoekjes. Ja zelfs wij raken door dat taaltje van het padje en kunnen nog maar aan een ding denken als we liggen te genieten in de zon.
Auf wieder sehen, schlaf gut en biss Morgen! Oeps, wij denken nu ook al in het duits, straks blaffen wij ook nog in het duits en verstaat geen nederlandse hond ons meer.
Jippie, eindelijk was het weer zover. Ik (Miyuki) was weer aan de beurt om naar school te gaan dus stapte ik al vroeg samen met het vrouwtje in de auto. Op school aangekomen stond de leraar te kijken dat wij er ook waren, want er was namelijk een nieuwe cursus (Combi-1) gestart en vrouwtje had me helemaal niet ingeschreven. Dit kwam omdat het vrouwtje helemaal niet wist (ze was de kluts een beetje kwijt) dat de oude cursus (basistraining) al was afgelopen, omdat we al zeker acht weken niet op school waren geweest door de vakanti evan ons en van de leraar zelf. Maar dit alles mocht de pret niet drukken en we stapte gewoon mee de klas in. Wel met het idee dat het wel niet zou gaan omdat het vrouwtje nog steeds niet helemaal de oude is en omdat het al zo lang geleden was dat ik op school was geweest en mijn klasgenootjes wel gewoon op school waren geweest.
Maar na een uurtje kwam het vrouwtje en de leraar er achter dat de achterstand reuze mee viel, want volgen deed ik nog steeds goed, ja zelfs het bochtjes draaien ging lekker. Volgen met de oefeningen zit, af en sta gingen goed. De targetstick was ik ook nog niet verleerd. Het apport ophalen vond ik na al die weken ook weer leuk om te doen. Maar ja toen mochten (vrouwtje zei moesten) we over de hoogte sprongen en door de tunnel en over de puppykatteloop en toen ging er weer iets fout in mijn hoofdje. Ja, van dit probleem heb ik vaker last en vrouwtje had dit dan ook al voorzien en daarom bij de leraar gevraagd of hij met een snoepje bij de tunnel wilde gaan staan om mij op te vangen. Nou ben ik dus niet met één snoepje te vangen en jippie weg was ik, op naar Cane (de hond van onze lerares) om te kroelen. De leraar had voor het vrouwtje de oplossing om mij bij haar te houden. Die oplossing luide nog harder lopen, maar dat gaat haar toch nooit lukken, want ze zeggen dat ik net zo hard ga als een heuze wervelwind.
Toen wij weer even thuis waren werd bij tante Keiko, mama Rontu en mij de riem op een wel hele ongewone tijd aangedaan en we gingen naar buiten dit alles een half uurtje nadat de telefoon gegaan was. We stonden net lekker met onze mensenvriendjes te spelen toen er een auto de straat in kwam. Één deur ging er open en baasje en vrouwtje ripen heel hard Basnhu! Wat Banshu, hoorde ik dat goed, dat is toch één van onze vakantievriendjes, waar, waar? Ook tante Keiko en mama Rontu keken ineens naar die auto en ja, jippie daar kwam Banshu aangerend. Toen hij ons begroet had en bij het baasje en vrouwtje aan het kroelen was zijn wij naar Anita, Ronald en Manon gerend om te gaan kroelen. We zijn met z’n alle weer naar binnen gegaan. De mensen hebben lekker wat gekletst en wij hondjes hebben lekker in de tuin gespeeld. Toen huin weer weg waren ben ik uitgeteld op de bank neer geploften voor de rest van de dag hadden baasje en vrouwtje geen last meer van mij.
Nou, zeg maar eens dat dit geen leuke dag was, ik vond hem in ieder geval super!
Drie op een rij…….
Met andere woorden lekker knus met z’n drietjes op de bank, genieten van de regen die tegen het raam aan tikt. Voor het vrouwtje was het opgestaan is plaats vergaan, gaat ze maar lekker op de andere bank zitten met haar boek in haar handen.
Vrouwtje had op deze dierendag wel een hele grootte verrassing voor ons, ze kwam voor haar doen namelijk al erg vroeg thuis van haar werk en heeft lekker heel de dag met ons op de bank of in bed gelegen. Dus over aandacht en een kroelbeurt hadden we vandaag niks te klagen. Op de momenten dat we niet gekroeld werden door het vrouwtje was ze in het kleinste kamertje van het huis te vinden. Vrouwtje loopt dan ook heel de tijd tegen ons te zeggen dat baasje de boosdoener is, want hij was begin van de week ook regelmatig in dat kleinste kamertje te vinden. Maar wij bedanken het baasje hartelijk voor al de aandacht die hij ons vandaag gegeven heeft, want hij heeft er dus voor gezorgd dat het vrouwtje vroeg thuis kwam. Doordat het vrouwtje zo heerlijk met ons lag te kroelen is ze helemaal vergeten naar de school voor knappe hondjes (daar word ringtraining gegeven) te bellen dat we niet zouden komen, want als je vroeg van je werk weg gaat dan kun je niet naar de hondenschool toe.
Voor ons volkgend jaar weer zo’n dierendag, want wij vonden het super! Vrouwtje vond het wat minder, maar ja, het was toch dierendag!!!!
Vandaag was het weer maandag en dat betekent dat er weer gewerkt moet worden. Vrouwtje ging vroeg haar bed uit, maar baasje bleef maar in zijn bedje liggen, sterker nog hij ging niet werken en ging na ons uit te hebben gelaten weer naar zijn bedje toe en wij mochten alledrie mee. Joepie!!!! Verder hebben we dus een heerlijk lui dagje gehad, maar dat mag ook weer wel eens. Ook school was er vanavond niet bij, dus het was een maandag zoals er niet veel zijn hier in huis. een dagje niksen, heerlijk!!!
Ja ja, het is gelukt, na een druk weekend hebben nu niet alleen de muren maar ook het plafond een ander kleurtje gekregen en is de keuken en de huiskamer ook weer aan kant. Alles is gepoetst en gedweild en wij kunnen nu weer lekker op de bank en zak liggen. Het stoeltje is namelijk niet meer geliefd, want het kussen wat daar in lag is geen kussen meer en is in de kliko beland. Dit komt omdat ik (Miyuki)er wel honderde stukjes van heb gemaakt toen het vrouwtje even verf was kopen.
Verder zijn we (Rontu en Miyuki) vandaag nog even met ons mensenneefje Mauro naar de kermis geweest, ik (Keiko) had eigenlijk ook zin om mee te gaan, maar baasje en vrouwtje zeiden dat ik het toch niet leuk zou vinden. Nou toen ze weer thuis kwamen vond ik het wel leuk hoor, want wat waren die 4 nat geregend en ik was lekker droog, waffwwwwaaaaaffffwaf!!