Maandelijks archief: mei 2006

Feestje.

Geplaatst op door
5

Wat ik net toch weer heb beleefd, een feestje bij opa en oma.
Oma was degene die iedere keer kusjes en een cadeautje kreeg, dus heb ik haar ook maar een paar kusjes gegeven.
Keiko en Rontu die deze keer thuis moesten blijven zeiden dat zulke feestjes ieder jaar terug komen en dat er dan veel mensen komen en dat was dan ook de reden dat ik maar alleen mee mocht (vrouwtje zei tegen het baasje dat ik dan zo kon oefenen voor morgen), drie hondjes zou te veel worden tussen al die tafels en stoelen.
Maar wat Keiko en Rontu me net ook vertelde is dat er dan morgen hier zo’n zelfde feestje wordt gevierd, alleen is dan het baasje die de kusjes en de cadeautjes krijgt.
Ach morgen weer een leuk dagje dus, want kroelen met mensen is toch ook wel iets wat ik graag doe.

Super kluif!

Geplaatst op door
6

Gisteren is verteld dat wij (Rontu met het vrouwtje en ik met het baasje) ’s avonds een wedstrijdje op school voor de behendigheidshondjes hadden, maar ook dat we niet eigenlijk niet weer met een prijs naar huis wilde gaan.
Tot nu toe was dat namelijk ieder keer het geval als er op school zo’n wedstrijdje was.
En deze keer namen we toen we in de auto zaten op weg naar Breda en Miyuki weer de “beker” mee naar huis en die “beker” bestond uit de grootste kluif die ik ooit heb gezien, mmmmmmmm en die kluif is lekker voor mij!!

De eerste twee ronde’s (vaste parcours en jumping) heb ik als beste van de groep gelopen en bij het derde rondje (spel) was ik tweede.Baasje was zo trots op mij dat ik in de eerste ronde niet de tunnel (mijn favoriete hindernis) in glipte dat hij mij een hele dikke knuffel gaf en die wilde ik na de andere ronde’s gelopen te hebben ook hebben dus deed ik super mijn best om die beloning te krijgen.

Wat er met Rontu aan de hand was weet ik niet maar na de eerste ronde zeiden ze dat ze te veel naar mij had gekeken als ik liep te lanterfanten, flierefluiten of mezelf gewoon als Shiba gedroeg die aan behendigheid doet.
Met andere woorden, ze bakte er niks van!!!!
Maar dan de tweede ronde, toen liet ze even zien dat een Shiba toch echt wel goed kan zijn met behendigheid, ze liep haar vast parcours dan ook foutloos en dat is geweldig.
En bij het spel liep het vrouwtje een beetje raar te doen, want als een Shiba een keer een hindernis weigerd en hem na lang proberen toch neemt neem hem dan geen tweede keer, want dat is vragen om problemen.

Vanmorgen heeft Rontu nog lang met Miyuki kunnen kletsen (ik niet, want ik mag sinds dat ik ook Houdini heet overdag beneden blijven en die twee zitten boven in hun huisjes) over gisteren avond, want baasje en vrouwtje waren beide werken.
Vanmiddag ben ik vol moed aan de kluif begonnen (Rontu en Miyuki hadden ook een kluifje van het vrouwtje gekregen hoor), maar na twee uur kluiven had ik toch wel een beetje last van mijn kaken.
Ik pakte de kluif dus maar op en heb hem aan het vrouwtje gegeven, dan heb ik morgen ook nog wat en de rest van de week ook nog wel denk ik.

Het weekend.

Geplaatst op door
9

Wat wij het weekend gedaan hebben, nou helemaal niks en dus.

Zaterdag hoefde ik (Miyuki) niet naar school, wat vrouwtje moest werken en baasje was nog in Duitsland.
‘S moiddags hebben we lui op de bank gelegen en omdat het vrouwtje nergens meer puf voor had hebben we alleen de hoog nodige wandelingen gemaakt.
Maar rond de klok van acht uur ’s avonds hoorde we een bekende stem, zou het echt baasje zijn en ja hoor de deur ging open en daar was baasje.
Wij schudden me onze kontjes, ze hingen bijna op de grond en onze oortjes hingen in onze nek.

Zondag moesten we wel weer vroeg uit onze huisjes, maar dat was het dan ook.
Baasje en vrouwtje hadden andere plannen als wij en zodoende hebben wij weer heel de dag lui rond gehangen.
Het ene moment op de bank, het andere moment in onze huisjes en een tijdje later op de zak.

Vanmorgen was het weer lui zijn, want baasje en vrouwtje moesten werken.
Maar net hebben we een lekkere wandeling gemaakt, bijna heel de wijk waarin wij wonen hebben we gezien.
En vanavond hebben we (Keiko en Rontu) weer een wedstrijd op de hondenschool, maar hopleijk laten we deze keer de prijzen aan onze neus voorbij gaan, want anders mogen we de volgende keer niet meer mee doen en dat is niet wat we willen.

Meeëters!

Geplaatst op door
6

Na een lange tijd te hebben moeten wachten was het voor onze mensenvriendinnetjes Kaya en Lore vandaag eindelijk zover, ze mochten bij ons komen spelen en eten.
Tegen de klok van vijf uur werden ze gebracht, maar ze hadden pech.
De voordeur bleef namelijk dicht, dat ze nu nog niet weten dat wij rond die tijd altijd nog een wandeling maken om te plassen en te po…n dat verbaasde het vrouwtje een beetje.

Nou eerst zijn we een hele poos met z’n alle aan het spelen geweest, maar soms moest Miyuki van Keiko of mij nog even een lesje krijgen en dan mochten Kaya en Lore niet bij ons in de buurt komen.
Even later moesten we al onze kunstjes gaan doen en dan kregen we ook nog een snoepje als we het goed gedaan hadden.

Nadat we al de kunstjes gedaan hadden ging het vrouwtje aan het eten beginnen.
Lore had voor frietjes met vis gekozen en dat leek mij ook wel erg lekker, dus zodoende zat ik gezellig bij hun aan tafel.
Maar die meiden zullen die meiden niet zijn als ze dan gaan pesten, maar ik heb me weten te gedragen hoor, ik heb geen frietje of visje aangeraakt.
Op het einde waren er wel erg veel meeëters hier in huis, want niet alleen ik zat erbij aan tafel, maar ook Keiko en Miyuk waren erbij, want stel je voor ze zullen eens wat missen.
Nog een ijsje na en het eten was op en kon er weer gespeeld worden, dus de balletjes en flosjes gingen weer door het huis, wauw wat gezellig zeg.

Rond de klok van half acht is de rust weer terug in huis, de meiden waren naar huis gebracht door het vrouwtje en wij konden lekker neer ploffen op de bank.
En omdat de droom van Miyuki die ze gisteren had niet is uit gekomen gaan we vanavond allemaal in staking.
Het vrouwtje helemaal alleen in dat grootte mensenbed dan is er toch nog plaats genoeg voor ons.
Dus vrouwtje ga maar wat verzinnen, want je bed is vanavond echt wel bezet!

Vermoeiend.

Geplaatst op door
5

Vanmorgen waren wij al vroeg uit onze huisjes om het baasje uit te zwaaien.
Hij is namelijk samen met Chantal en René naar het huisje in Duitsland om daar de bergen per fiets te beklimmen.
Wij zijn thuis gebleven om het vrouwtje gezelschap te houden, want die moet morgen en zaterdag werken.
Toch zijn wij alle vier best verdrietig, want we hadden graag mee gegan om te wandelen, maar ach we kunnen niet alles hebben.
Nog een nachtje of tien slapen zegthet vrouwtje en dan gaan wij zonder het baasje naar het huisje en dan voor een week.

Vandaag hebben we het dan ook erg rustig aan gedaan.
Vrouwtje met een boek op de bank en tante Keiko, mama Rontu en ik aan een kluifje aan het kluiven op de grond.
En omdat ik nog niet zo snel ben met kluiven als tante Keiko en mama Rontu ben ik daar heel de middag mee bezig geweest en ik moet zeggen dat is erg vermoeiend.

Net heb ik dan ook even een dutje gedaan op de bank en straks gaan we nog even een wandeling maken, teminste dat hoop ik.
Om daarna misschien met z’n viertjes op het grootte mensenbed te gaan slapen, want nu het baasje er niet is is er toch plaats genoeg in dat bed en dat twee nachten lang, als mijn droom toch eens uit komt, dat zou geweldig zijn.

Aanvallen!!!!!

Geplaatst op door
3

Vanmiddag was het vrouwtje even een stukje met Miyuki alleen gaan wandelen, maar de volgende keer ga ik weer gewoon mee hoor.
Miyuki kwam namelijk thuis met een minder leuk verhaal.
Onder het wandelen kwam er namelijk een zwarte hond op haar afgelopen en die heeft haar aangevallen, teminste dat zegt ze.
Het vrouwtje zei dat het allemaal wel mee viel maar dat Miyuki nog al snel huilt en dan ook nog als een speenvarken en ze vertelde me het hele verhaal.

Die zwarte hond liep samen met een witte hond op het grasveldje een beetje te snuffelen toen daar Miyuki kwam aangelopen.
Ze vonden haar zo mooi dat ze haar eens van dicht bij wilde bekijken en ze kwamen dus op Miyuki af.
Die zwarte hond deed wel erg lomp en wilde met zijn neus in de nek van Miyuki ruiken en die dacht toen dat ze aangevallen werd.

De volgende keer ga ik mee en jaag alle honden bij haar weg en zeer zeker honden die los lopen, want ik vind Miyuki dan soms wel een vervelend hondje, maar toch wil ik niet dat haar kwaad gedaan word.

Om van de schrik te bekomen werd Miyuki voor de rest van de dag bezig gehouden, samen met het vrouwtje spelen, wat oefenen voor school en net zijn ze ook nog samen naar ringtraining gweest.
Ach ja , voor deze keer dan, maar de volgende keer moet ze het zelf maar verwerken en wil ik ook gewoon mijn aandacht net als ieder ander.

Lang geleden.

Geplaatst op door
3

Het was vandaag wel even wennen hoor.
Het is namelijk niet normaal dat wij de tweede dag van de week helemaal alleen thuis gelaten worden, maar het vrouwtje moest vandaag ook centjes verdienen om voor ons eten , brokjes en speeltjes te kunnen kopen.
Vanmiddag waren we dan ook erg blij toen ze weer thuis kwam.

Maar vanavond waren we nog blijer.
Michel en Mirjam kwamen namelijk weer eens hier om aan tafel aan te schuiven en dat was lang geleden.
Mirjam had namelijk de laatste tijd nog al last van haar alleregische kwaaltje, maar vanavond had ze daar bijna helemaal geen last van en dat vinden wij erg fijn voor haar.
Het komt trouwens vaak voor dat mensen die last hebben van een allergie geen of heel weinig last hebben van ons en onze haren.

Nadat we straks ons laatste rondje met het baasje wandelen, kruipen we lekker onze huisjs in om te slapen en te dromen over een simpel dagje, maar wel een leuk dagje.

Rustig.

Geplaatst op door
6

Vandaag begon de dag lekker rustig.
Lekker luieren op de bank, de zak en de stoel.
Een rondje wandelen om te plassen en te po…n en wat eten.
Op een gegeven moment waren wij (Rontu en Miyuki) samen aanhet spelen en even later hadden we samen de slappe lach te pakken.

Toen het middag was zijn we met z’n alle in de auto gestapt om een eindje te rijden.
Nadat baasje en vrouwtje onderwer wat gedronken hadden zijn we met z’n alle naar voor ons een onbekent bos geweest, dat was trouwens ook wel weer eens leuk.

Wat we daar allemaal geroken hebben weten we niet, maar het rook er heerlijk, want we stonden om de paar meter met ons neus in de struikjes.

Na enig overleg hebben we besloten om nog vaker naar dit bos te gaan, want het was er erg leuk.
Er was een berg waar we lekker omheen konden rennen zonder dat ons baasje of vrouwtje ons zagen, zodat we ineens aan de andere kant weer omhoog kwamen.

Baasje en vrouwtje hebben onderweg ook nog wat gegeten en ze zeiden dat het erg goed gesmaakt had.
Na dat eten zijn we weer in de auto gstapt om naar huis te gaan.

Net hebben hier nog even vlug een wandeling gemaakt en nu gaan we ons huisje in, want na zo’n lange maar leuke middag zijn we erg moe.
Maar zowel voor ons als voor ons baasje en vrouwtje is deze dag voor herhaling vatbaar, want zeg nou eerlijk zo moet een zondag er toch uit zien.

Gelukt!

Geplaatst op door
1

Ja hoor, het is me vandaag weer gelukt, er zijn hier in huis vanaf nu namelijk twee diploma’s waarop mijn nnaam staat.
Het diploma Puppydoll en nu ook die van Juniorcrash, leuke namen hebben ze trouwens bij ons op school hé.
IK moest vandaag het examen afleggen samen met het baasje en dat was niet echt eenvoudig, want we hebben samen nog niet één keer samen in de klas gestaan, in deze klas dan bedoel ik.
Mijn tandjes laten zien wilde ik niet, maar daar stond tegenover dat ik wel heel graag over en door de hindernissen ging.
Volgende week ga ik weer naar een andere klas en die heet Basistraining, ik ben benieuwd wat ik daar allmaal weer ga leren.

Niet weg.

Geplaatst op door
6

Soms moet je ’s morgens weg, dan ga je afschied nemen bij de hondjes en dan zie je dit.

Eigenlijk wil je dan helemaal niet weg en wil je ze al helemaal niet in hun huisje doen, ach, ze liggen dan zo lekker, maar ja ze moeten toch hun huisje in.Maar soms wil je dan helemaal niet weg en wil je maar één ding, er lekker bij gaan liggen en dromen over dit heerlijke roedeltje honden dat wij hier in huis hebben.

Trainen.

Geplaatst op door
Beantwoorden

Vandaag heb ik weer eens een poging gedaan om wat met de hondjes te trainen.

Keiko was eerst aan de beurt, ze is tenslotte ook de oudste en een beetje de baas (van de hondjes dan natuurlijk).
De “terug plaats”oefening was het eertse en dat ging nog goed ook.
De “band” (bij ons is dat een hoepel) ging ook goed.
Daarna was het tijd voor een apport te halen en ik moet weer zeggen dat dat goed ging.

Toen was Rontu aan de beurt.
Voor haar was er ook de “band” en dat ging ook goed.
De apport ging matig.
Daarna was het luisteren , want de gehoorzaamheidsoefeningen moesten gedaan worden en ik moet zeggen daar had ze ook wel oren naar.

Voor Miyuki hield ik het simpel.
Ze moest zitten, blijven, komen en een klein stukje volgen en dit ging ook goed.
Daarna was er voor haar ook de “band” en daarvoor hield ik de hoepel op de grond zodat ze er allleen maar door hoefde te stappen.
In het begin was dat erg vreemd, maar even later stapte ze er zo door.

Vanavond was het weer de beurt aan Keiko om mee naar ringtaining te gaan en met dit weer werd dat buiten gehouden.
Dat was wat minder, want er laggen her en der wat konijnenkeuteltjes verspreid, maar ik weet zeker waar Keiko gelopen heeft liggen ze nu niet meer.

Als het morgen weer gaat lukken ga ik weer even trainen, want de hondjes vinden het erg leuk om bezig te zijn met als tegenprestatie een snoepje.
Maar voor vandaag hebben we genoeg gedaan en stappen zo meteen allemaal ons bedje of huisje in om te gaan slapen, dus tot de volgende keer dan maar weer.

Tandjes.

Geplaatst op door
4

Eergisteren hebben jullie kunnen lezen dat de keurmeester gezien had dat ik een compleet gebit heb en nu denken jullie waar blijft de uitslag van de poll dan.
Nou hier is hij;

Een tijdje geleden vertelde vrouwtje dat ze van mij nog geen andje of zo gevonden had, maar een dag later had ze er twee.
Dit heeft ze nog even geheim gehouden, want anders was er al een deel van de uitslag bekend.
De dag daarna had ze er weer twee te pakken, dus het schoot ineens erg op.
Vier tandjes in twee dagen tijd verzameld op naar de rest dat het vrouwtje, maar daar had ze het mis en er volgde geen één tand meer.
Dus van mij heeft ze vier tandjes gevonden en bewaard.
Van mama Ronu heeft ze meer tandjes gevonden toen die aan het wisselen was en tante Keiko die wint weer, want van haar zijn de meeste tandjes gevonden tijdens het wisselen.

Zoals altijd.

Geplaatst op door
2

Vandaag was het na lange tijd weer een maandag zoals altijd voor ons.
Het vrouwtje vroeg haar bed uit, daar is eigenlijks niks aan veranderd geweest, maar nu moest ze gelijk aankleden en naar haar werk en ook baasje vertrok even later naar zijn werk.
Vanmiddag kwam het vrouwtje weer thuis en werden wij uitgelaten en nadat wij onze brokjes ophadden mochten wij lekker in de achtertuin spelen.

Vanavond mochten wij (Keiko en Rontu) weer naar school, wat was het daar warm zeg.
En wat er met één van de tunnel gebeurd was weten we niet maar we hadden er geen van beide geen zin meer in om er door heen te lopen nadat we dat een keer gedaan hadden.
Baasje en vrouwtje konden allerlei dingen (zoals snoepjes en een balletje) verzinnen maar wij gingen er niet door hoor, bekijk het maar, dachten wij.

Ik (Miyuki) mocht niet mee bnaar school en dat hebben de buren geweten, vrouwtje was vergeten het raam dicht te doen en het rolluik stond ook op kiertjes open, dus de buren konden van mijn vrolijke bui mee genieten.
Ik heb al de liedjes die ik ooit gehoord heb gezongen en ben benieuwd of de buren het mooi vonden, ach dat hoor ik nog wel een keertje als we ze op straat zien.
Na een tijdje toch maar een dutje te hebben gedaan op het kleedje van Keiko (die van mij had ik wel erg nat gemaakt dus heb ik de haren uit haar huisje gehaald) kwam vrouwtje me wakker maken.
Baasje stond al klaar om me uit te laten en mag ik weer verder gaan slapen, we hebben ondertussen alle drie een schoon huisje gekregen van het vrouwtje dus dat slapen zal wel gaan lukken.
Weltrusten dus!

Moederdag

Geplaatst op door
1

Mijn eerste echte moederdag was best leuk hoor.
Vanmorgen kreeg ik van Miyuki (Nancy langs deze weg, bedankt om haar te vertellen dat het moederdag was) een paar brokjes van haar eten, natuurlijk niet alles want ze lust zelf ook van die brokjes.
Daarna zijn we met z’n alle de auto in gestapt om naar Houten te rijden, daar werd namelijk de Jonge Hondendag van de rasvereniging gehouden.

Daar waren allemaal bekende mensen, zoals Ilone met een paar hondjes, Leni met Baya, Ronald en Anita met mijn broertje Khoda en Banshu en Ine kwam ook nog even kijken.

Weet je wie daar ook was, Maeko (mijn zoontje) met zijn baasje en vrouwtje.
Ik vond het eerst niet zo leuk om hem weer te zien, maar even later was het wel gezellig.
Baasje en vrouwtje werden door Maeko begroet of dat het de normaalste zaak van de wereld was dat hij hun weer terug zag ook al was dat veel weken geleden.
‘S middags werden we gekeurd, teminste Miyuki en Maeko werden gekeurd en ik mocht bij hun in de ring gaan staan ter ondersteuning.

Nou het mooiste moederdagcadeautje was het keurverslag van Miyuki en dat luide;
Teefje van ruim 5 maanden met een mooie rastypische expressie en super vrouwlijk.
Compleet scharend gebit
Goede lichaamsverhoudingen.
Net voelbare voorborst, goede borstdiepte.
Goede staartaanzet en dracht.
Gaat vlot, voor nog wat los.

Dit is natuurlijk als moeder echt iets om trots op te zijn.
Ook Maeko zijn keurverslag mocht er ook zijn en was dus nog een moederdagcadeautje.
Verder was het ’s avonds de beurt om naar de moeders van het baasje en vrouwtje te gaan en als afscheidscadeautje voor het vrouwtje (zij is toch een beetje onze moeder) hebben we haar een dikke knuffelbeurt gegeven op het grootte mensenbed.

Wat jullie doen.

Geplaatst op door
4

Wat ik gisteren en vandaag voornamelijk gedaan heb, nou wat jullie doen met dit weer, niks dus.
Ik kom pas tegen de avond tot leven en dan moet ik toch echt nog al mijn energie kwijt.

Vanmorgen was ik op school dan ook niet vooruit te branden en lag prinsesheerlijk lui te zijn terwijl ik eigenlijk erg mijn best moest doen.
De reden daarvoor is dat er voor volgende week een klein proefje gepland staat om te kijken hoe goed we allemaal al kunnen luisteren.
Maar net heb ik weer heel de tuin verbouwd samen met mama Rontu en tante Keiko door allemaal rondjes te rennen en ik moet zeggen mijn energie is ver verdwenen.
Vrouwtje is de tuin nu weer aan het opknappen, want hopelijk blijft het nog mooi weer.
Vrouwtje vind dat we er dan toch ook gezellig bij moeten liggen als we liggen te zonnen, want ook ik ben natuurlijk druk bezig om mijn buikje bruin te laten worden.

Morgen moet het ook mooi weer zijn, ik word dan voor het eerst gekeurd door een keurmeester.
De rasvereniging heeft namelijk een jonge hondendag georganiseerd en als het weer mee zit kunnen we die dag lekker buiten door brengen.
Vrouwtje zegt dat het niet veel voorstelt maar dat ik zo moet beginnen, want dan vind ik straks de echte shows ook niet meer zo spannend.

Bezig.

Geplaatst op door
8

Ik heb het wel erg druk de laatste tijd.
Mijn bijnaam Houdini doe ik op het moment echt eer aan, want vanmorgen stond ik weer klaar achter de voordeur toen het vrouwtje thuis kwam.
Ik wist dat ze hulp kon gebruiken met de boodschappen achter uit de auto te halen en daarom was ik al vast naar beneden gekomen.
Ach, je bent er eens mee bezig.

Maar door al die uitbraakpogingen die niet bij een poging blijven word ik wel erg moe en moet dan voor de rest goed uitrusten.
En als dat dan toch moet dan maar gelijk het aangename met het onaangename combineren.

Ik ga dan lekker in de zon liggen en hoop dat mijn buikje ooit nog eens bruin wordt.Ik ga bijna de moed opgeven hoor, want na vier zomers is het me nog steeds niet gelukt.Dit is dan ook de laatste zomer dat ik het probeer en als het niet lukt dan moet ik iets anders gaan verzinnen.Maar dat gaat me wel lukken, want ik heb tenslotte toch ook zelf bedacht hoe het deurtje van mijn huisje open moet.

Super goed.

Geplaatst op door
14

Vanmorgen heeft Remko eerst een lange wandeling met de hondjes gelopen, want rond de klok van tien uur moesten wij (Remko en ik) de auto in om naar het ziekenhuis in Rotterdam te gaan.
Ik zou namelijk de uitslag krijgen van de Laparoscopie en ik moet zeggen Remko en ik waren erg gespannen en gingen uit van het ergste, dan kon het altijd alleen maar mee vallen.

Om twaalf uur werden we eindelijk door de arts binnen geroepen en tien minuten later stonden we al weer buiten met super goed nieuws.
Ik mag terug naar Breda om daar verder onder behandeling te blijven en ik moet doorgaan met leven zoals ik de laatste jaren heb gedaan.
Mijn lever heeft inderdaad littekenweefsel om zich heen is waardoor hij verschrompeld is en daardoor dus erg klein zodat er nooit meer een leverpunctie gedaan kan worden maar er een laparoscopie gedaan moet worden.
Maar het beste nieuws is dat hij zijn werk nog goed doet als ik trouw mijn medicijnen slik en naar mijn lichaam luister.

Thuis gekomen stond Keiko ons al weer op te wachten met een kwispelend staartje.
Remko en ik denken er trouwens serieus over na om haar naam te veranderen in Houdini, want ook nu was ze weer uit haar bench ontsnapt.
De zon was waar we vanmiddag nog het meest van hebben genoten met het goede nieuws dat nog door ons hoofd heen ging.
Vanavond hebben we het goede nieuws gevierd door uit eten te gaan en deze keer eens lekker zonder hondjes, de ringtraining van de hondjes heb ik daar voor zelfs af gezegd en dat is iets wat niet vaak gebeurd.

Net zijn Remko en ik samen met Houdini (Keiko was namelijk weer onsnapt toen wij uit eten waren), Rontu en Miyuki nog een stukje gaan wandelen.
Het was nog heerlijk weer om een grootte blok te lopen, dus de hondjes hadden mazzel.
Onderweg nog wat oefeningen gedaan, zoals “zit en blijf”, “komen op bevel” en “volgen”.
En nu gaan de hondjes hun huisje in en Remko en ik duiken ons bedje in, weltrusten dus.

Heel lief.

Geplaatst op door
6

Toen het baasje en het vrouwtje werken waren was Keiko weer in Houdini veranderd.
Ze kan vanaf nu dus door beide deurtjes ontsnappen, want voorheen deed ze het alleen door het deurtje aan de smalle kant van de bench.

Vanmiddag zijn we erg lief gewest voor het vrouwtje, want die heeft een dutje liggen doen op de bank en Keiko, Miyuki en ik hebben haar lekker laten slapen en hebben ondertussen samen wat gespeeld in de tuin.
Vrouwtje was daar zo blij mee dat ze toen het baasje thuis kwam ze zei dat wij wel verdiend hadden om naar het bos te gaan.
Wij dus met z’n alle de auto in en foetsie weg waren we.
Lekker rennen, springen en stoeien, wou wat was het weer leuk daar.
Weet je wat we trouwens zegen lopen, (ja ja, Khoda broertje van me, nou moet je iet schrikken hoor) een hondje dat een kruising was tussen een Shiba en een JR en het zag er nog grappig uit ook.


Weer thuis gekomen waren we weer erg lief, maar omdat we erg vies waren moesten we buiten blijven.
De deurmat was dan ook de plek waar Miyuki en ik zijn gaan liggen en zo konden we de boel binnen in de gaten houden.
Vrouwtje vond dit weer heel lief van ons zodat we even later lekker konden kluiven aan een kluifje.

Wat een bofhondjes waren we weer vandaag, voortaan proberen we altijd zo lief te zijn, maar ja we beloven niks hoor, want we blijven Shiba’s.

Luidruchtig.

Geplaatst op door
3

De buren zullen vanmorgen niet erg blij zijn geweest met Keiko, Rontu en Miyuki.
Ik had namelijk om kwart over zeven de achterdeur al open gegooid en toen brak gelijk het feest los.
Er werd tikkertje gespeeld, maar mensen die Miyuki ondertussen kennen weten dat zij erg luidruchtig is.
Blaffen als Keiko en Rontu te hard lopen, piepen als ze gepakt wordt en nog harden gillen als ze niet de baas kan zijn, ach dat is Miyuki.
Maar dat ze dat nou op dit tijdstip en op zondagmorgen heeft gedaan dat zullen de buren leuk hebben gevonden.

Voor de rest was de dag lekker rustig.
Toen het bijna tijd om te eten was hebben we de hondjes gevraagd of ze mee naar opa en oma wilde en als we dat vragen zijn ze niet meer te houden.
Opa doet namelijk altijd erg raar met de hondjes en dat vinden ze super en oma staat altijd met snoepjes klaar en die vinden ze ook altijd erg lekker.
Dat verklaard dus ook gelijk waarom ze altijd wel mee willen als we daar naar toe gaan.
We hebben toen ook maar wat bij mijn ouders gegeten en zijn na daar nog een poosje te hebben gekletst weer naar huis gegaan om verder te luieren.

Mensen……..

Geplaatst op door
2

Vandaag was een dag vol bezoek van mensen……
Ons mensenneefje was er al erg vroeg, we waren nog maar net ons huisje uit en hij stapte al door de achterdeur naar binnen.
Na even de hond uit de boom te hebben gekeken durfde hij het toch aan om samen met mij met een balletje te spelen.

Even later durfde hij zelfs een kusje van Rontu in ontvangst te nemen.

Maar van Miyuki moest hij nog niet al te veel hebben, maar wat hadden baasje en vrouwtje anders vewacht met die dondersteen van een Miyuki.
Mensenneefje Mauro stapte namelijk net binnen en hij werd al begroet door twee pootjes van Miyuki in zijn gezicht.

Na een tijdje lekker in de tuin te hebben gezond kwamen de mensenvriendjes Lout en Xem uit de straat met ons spelen.
Hun papa’s, mama’s en zusjes moesten allemaal weg en er was een uurtje of twee oppas nodig, nou vonden Rontu, Miyuki en ik het wel leuk dat ze bij ons kwamen spelen dus was de oppas snel geregeld.
Ook mensenvriendje Dylan kwam mee, want anders zou hij helemaal alleen op voor op straat spelen en dat is toch ook niet gezellig, want hoe meer zielen hoe meer vreugd zeg vrouwtje alitijd.

“Zoek apport”

Geplaatst op door
3

Nou zeg, wat wij vandaag toch weer mee hebben gemaakt, één ding is zeker het was niet leuk.
Van de week heb ik (Rontu ) verteld dat het vogelvrouwtje haar vogelpuppy’s gekregen had en dat wij daar heel blij mee waren.
Maar vanmorgen toen wij in de tuin wilde gaan spelen klopte er iets niet in de werpkist.
Ook het vogelvrouwtje had dat gezien toen ze terug kwam van eten halen voor haar vogelpuppy’s en ze bellf dan ook op het dakterras zitten en ging niet naar haar werpkistje terug.
Baasje is op een gegeven moment maar eens gaan kijken wat er aan de hand was en wat bleek, de werpkist was helemaal leeg, de twee vogelpuppy’s en de twee eitje waren kwijt.
Toen hij dit dan ook aan ons vertelde vonden wij dit geen leuk bericht en ik (Keiko) ben zelfs een “zoek apport” in de tuin gaan doen in de hoop dat ik de vogelpuppy’s weer terug zou vinden.
Nou dit is niet gelukt en dat vinden wij hier in huis erg jammer, want waarschijnlijk heeft een hongerige poes of een grootte vogel het nestje leeg geroofd en nu is het vogelvrouwtje haar vogelpuppy’s kwijt en dat is toch niet leuk.

Heel de dag zijn wij van slag afgeweest, we hebben heel de tijd maar wat gelegen in de tuin, droomend over het geen wat de vogelpuppy’s hebben mee gemaakt.

Of lagen we toch gewoon te zonnen om te zorgen dat ons buikje ook bruin zou worden, ach dat zullen jullie nooit weten.

Afkoelen.

Geplaatst op door
4

Wat was het warm vandaag, dit ben ik helemaal niet gewend.
Ik ben in december geboren en dan ook nog met de naam Miyuki die in het japans sneeuw betekend, dus dan kun je verachten dat dit weer niks is voor mij.
Heel de middag heb ik liggen hijgen in de tuin, teminste als ik niet aan het ravotten was met mama Rontu, want dat moet ik toch ook bijhouden.

Maar vanavond hield ik het niet meer uit en ben spontaan onder de douche (baasje en vrouwtje noemen dat zo als ze onder zo’n ding gaan staan) gaan staan om af te koelen.
Vouwtje was zo lief om achter in de tuin voor mij en de plantjes buiten ook een douche te maken.
Maar iedere keer verplaatste ze die doche naar een ander plekje in de tuin om andere plantjes te douchen zodat ik ook iedere keer ergens anders moest gaan staan.
Toen ik lang genoeg onder die douche was afgekoeld ben ik weer wat rondjes gaan rennen door de tuin en de kamer.
Afgekoeld en weer opgewarmd lag ik tevreden op de hondenzak te kijken naar de sporen die mijn renpartij in de huiskamer achter heeft gelaten.
Er staan nu allemaal zwarte sterpen op de vloer.
Hopelijk hoef ik dat niet schoon te maken, want dan kan ik weer gaan douhen om af te koelen.

Morgen mag het van mij weer wel zo warm zijn hoor, ’s avonds weer een afkoel douche ter afsluiting en mijn dag kan niet meer stuk.

Mensenvriendinnetjes.

Geplaatst op door
3

Vanmorgen hebben wij (Keiko, Rontu en ik) lekker in de tuin gespeeld.
Tikkertje is toch nog steeds het liefste wat wij doen, al is het vrouwtje daar niet zo blij mee.
Zij moet namelijk als wij klaar zijn met spelen aan het werk, want het boomschors wat in de tuin hoort te liggen ligt dan juist overal behalve in de tuin.

Toen wij aan het spelen waren ging de telefoon en toen vingen mijn oortjes iets leuks op.
Vrouwtje zei toen ze klaar was met bellen dat onze mensenvriendinnetjes vanavond zouden komen, joepie, ik had het dus goed gehoord.
En dan niet voor even, maar ze kwamen al op tijd om eerst een hapje mee te eten en daarna zou de kapper komen, dus ze zouden heel lang hier blijven.

Nou om 17.00 uur was het dan zover, daar kwamen onze mensenvriendinnetjes aan, samen met hun moeder.
Baasje had het maar druk met al die vrouwen in huis, want als ik goed heb geteld waren het 8 vrouwtje tegen het baasje.

Dat het laat zou worden wisten we wel, maar op een gegeven moment kon ik in ieder geval mijn oogjes niet meer open houden.
Ik ben toen maar dicht bij Moïse gaan liggen, want die vind ik toch wel heel erg lief.
Nadat iedereen geknipt was, was het tijd voor onze mensenvriendinnetjes om naar huis te aan, hun bedje riep namelijk, want het was al zeker 22.30 en ze moesten in de auto naar huis rijden.

Maar al met al was het weer een gezellige avond en daarom zeg ik dan ook; tot de volgende keer weer.

Veel werk.

Geplaatst op door
5

Vandaag waren wij sinds lange tijd weer een paar uur alleen thuis.
Vrouwtje was namelijk de laatste vier weken ziek thuis en is vandaag weer gaan proberen om een paar uur te gaan werken.
Voor Miyuki was dit natuurlijk erg raar, want zij heeft nog nooit mee gemaakt dat vrouwtje of baasje na een paar weken thuis te zijn geweest weer weg gingen om te werken.

Ik heb mijn kleine meid dan ook beloond door een hele middag met haar te spelen, dat had ze verdiend.
Samen met hetzelfde speeltje spelen doet ze erg graag, maar tikkertje spelen is het liefste wat ze doet en ook dat hebben we dus vanmiddag een hele poos gedaan.

Daarna waren we zo moe dat we van onze kluifjes zijn gaan genieten die het vrouwtje aan ons gegeven had, mmmm die waren lekker hoor.Maar wat ons toen op viel was dat het vogelvrouwtje het erg druk had.
Ze vloog heel de tijd op en neer, weg van haar werpkistje en snel naar haar werpkistje treug.
Maar wat ze niet veel meer deed was in haar werpkistje gaan liggen en vrouwtje vertelde dan ook dat er waarschijnlijk als vogelpuppy’s waren en dat het vogelvouwtje voor het eten aan het zorgen was.
Wat had ik dan toch mazzel met mijn puppy’s die gewoon mamamelk lusten, ik had niet zo veel werk hoor,lekker bij hun gaan liggen en melk geven, dat vogelvrouwtje is vast erg jaloersop hondenvrouwtjes.

Toen het baasje thuis kwam van zijn werk kreeg hij de opdracht om in het werpkistje te kijken en ja hoor, de vogelpuppy’s zijn geboren.
Keiko, Miyuki en ik kregen dan ook te horen dat we de komende weken heel rustig moeten zijn als we achterbuiten spelen, want anders kunnen de vogelpuppy’s niet slapen.
Ook gaat vrouwtje of baasje eerst buiten kijken als wij buiten gaan spelen of er toevallig niet een vogelpuppy uit de werpkist is gevallen, want stel je voor dat wij ze als eerste zouden ontedekken dan zijn er zo geen vogelpuppy’s meer.
Wij hebben gezegt dat we erg goed zouden luisteren en dat we willen dat de vogelpuppy’s allemaal een leuk baasje of vrouwtje krijgen, net als de puppy’s van mij allemaal een leuk baasje en vrouwtje hebben.