Wat wij het weekend gedaan hebben, nou helemaal niks en dus.
Zaterdag hoefde ik (Miyuki) niet naar school, wat vrouwtje moest werken en baasje was nog in Duitsland.
‘S moiddags hebben we lui op de bank gelegen en omdat het vrouwtje nergens meer puf voor had hebben we alleen de hoog nodige wandelingen gemaakt.
Maar rond de klok van acht uur ’s avonds hoorde we een bekende stem, zou het echt baasje zijn en ja hoor de deur ging open en daar was baasje.
Wij schudden me onze kontjes, ze hingen bijna op de grond en onze oortjes hingen in onze nek.
Zondag moesten we wel weer vroeg uit onze huisjes, maar dat was het dan ook.
Baasje en vrouwtje hadden andere plannen als wij en zodoende hebben wij weer heel de dag lui rond gehangen.
Het ene moment op de bank, het andere moment in onze huisjes en een tijdje later op de zak.
Vanmorgen was het weer lui zijn, want baasje en vrouwtje moesten werken.
Maar net hebben we een lekkere wandeling gemaakt, bijna heel de wijk waarin wij wonen hebben we gezien.
En vanavond hebben we (Keiko en Rontu) weer een wedstrijd op de hondenschool, maar hopleijk laten we deze keer de prijzen aan onze neus voorbij gaan, want anders mogen we de volgende keer niet meer mee doen en dat is niet wat we willen.