De buren zullen vanmorgen niet erg blij zijn geweest met Keiko, Rontu en Miyuki.
Ik had namelijk om kwart over zeven de achterdeur al open gegooid en toen brak gelijk het feest los.
Er werd tikkertje gespeeld, maar mensen die Miyuki ondertussen kennen weten dat zij erg luidruchtig is.
Blaffen als Keiko en Rontu te hard lopen, piepen als ze gepakt wordt en nog harden gillen als ze niet de baas kan zijn, ach dat is Miyuki.
Maar dat ze dat nou op dit tijdstip en op zondagmorgen heeft gedaan dat zullen de buren leuk hebben gevonden.
Voor de rest was de dag lekker rustig.
Toen het bijna tijd om te eten was hebben we de hondjes gevraagd of ze mee naar opa en oma wilde en als we dat vragen zijn ze niet meer te houden.
Opa doet namelijk altijd erg raar met de hondjes en dat vinden ze super en oma staat altijd met snoepjes klaar en die vinden ze ook altijd erg lekker.
Dat verklaard dus ook gelijk waarom ze altijd wel mee willen als we daar naar toe gaan.
We hebben toen ook maar wat bij mijn ouders gegeten en zijn na daar nog een poosje te hebben gekletst weer naar huis gegaan om verder te luieren.
Je moet de buren wel te vriend houden hoor.
En dat gaat op deze manier niet lang lukken, denk ik. 😉
Volgens mij hebben jullie buren niks te klagen. Klinkt erg gezellig en herkenbaar, eten bij opa en oma. Wij doen dat ook altijd erg graag, je wordt altijd lekker verwend met aandacht en niet te vergeten een boel lekkers! 😉
Liefs….
Djarno en Shinto gaan smorgens vroeg ook een uurtje buiten spelen.Dan moet ik altijd de piepjes op ruimen anders buren ruzie. 😉