Maandelijks archief: februari 2006

Lui!

Geplaatst op door
3

Vandaag wilde mama Rontu en tante Keiko helemaal niet met mij spelen.
Ze lagen heel de dag te slapen.
Vanmorgen in het huisje (baasje en vrouwtje moesten werken) en vanmiddag op de zak of stoel en nu liggen ze op de bank, wat een slaapkoppen zeg.
Ik moest me dus helemaal alleen bezig houden, maar ben niet bang, want dat lukt me wel hoor.
De hele speelgoedbak is leeg en alles ligt over de vloer, zodat baasje en vrouwtje er over struikelen.
Nu er niets meer in de bak zit ga ik ook maar luieren, op de poef, want daar is nog plaats.
Hopelijk gaat vrouwtje zometeen de speelgoedbak weer vullen, zodat ik morgen weer verder kan spelen.

18 weken en dan….!

Geplaatst op door
4

Vanavond was ik helemaal trots op Rontu en dat ga ik met jullie delen.
Het was weer de tiende les op school en dat is dan bij ons altijd een wedstrijdje, gewoon om te kijken hoe we het allemaal doen.
Alle behendigheidshondjes zijn er dan, de beginners, de gevorderde (hier zitten Rontu en het vrouwtje bij) en de wedstrijdgroep (daar zitten ik en het baasje bij).
Het ging helemaal leuk en het was ook nog gezellig, dus wat moet er nog meer gebeuren.

Nou dit:
Wij moesten allemaal drie rondjes lopen en de eerste was het jumpingparcours.
Rontu was eerst aan de beurt en ze werd tweede van haar groepje met twee strafpunten.
Toen mocht ik en ik kreeg weer de befaamde “disk” achter mijn naam.
Tijd voor het vastparcours.
Rontu werd weer tweede met twee strafpunten, goed van haar hoor.
En ik liep het hele parcours foutloos en dat mag ook gevierd worden.
We hadden als afsluiting een spelletje, gambling noemt men dat en dat betekend dat we zoveel mogelijk punten moeten halen in 45 seconden door hindernissen te nemen en als de tijd voorbij is zo snel mogelijk over de finisch te sringen.
Rontu mocht weer als eerste en het ging weer geweldig, toeval of niet (vrouwtje kon niet meer na 43 seconden en stond te bedenken wat ze ging doen, bijna naast de finisch), toen de fluit ging stonden ze dus naast de finisch, dus jump en klaar was Rontu.
Ook bij mij ging het niet slecht, maar toen de fluit ging moest de hele bak nog door gerend worden, pppfff ik ben er nog moe van, want baasje kon ineens erg hard rennen.

Nadat alle hindernissen opgeruimd zijn word er dan altijd een prijsuitrijking gehouden, gewoon leuk.
Maar die Rontu stak met kop en schouders overal boven uit en was dan ook eerste geworden en er werd dan nog even vermeld dat ze 18 weken niks aan behendigheid gedaan had (zwangerschapsverlof noemde ze het) en ze kreeg een lekkere prijs mee naar huis.
Een frisbee helemaal vol brokjes en pensstaafjes.
Ik heb het ook niet slecht gedaan hoor, tweede was ik en kreeg een snoepje van Rontu als prijs, toch lief van haar.

Nu gaan we vlug slapen, want het is wel erg laat geworden.
Lekker dromen!
En hopelijk gaat Rontu haar prijs morgen verder met mij en Miyuki delen, maar dat zien we dan wel weer.

Weer mee!

Geplaatst op door
5

Michi heeft de knoop doorgehakt, al was de keus niet makelijk.
Ze is vanmorgen weer met haar baasjes mee gegaan, maar niet nadat ze nog een heerlijk moment met mij en Miyuki had gehad.
We hebben nog een hele poos gespeeld, wat ze zal ons (haar speelkameraadjes) gaan missen.
Daarna zijn we met z’n drietjes lekker in slaap gevallen op de bank.

Baasje was met Keiko weer naar een behendigheidswedstrijd en weet je ze waren in de eerste ronde 72ste van de 146 honden die er mee deden in hun groep.De tweede ronde stond er weer “diskwaificatie” acter hun naam, maar dat was alleen omdat Keiko de tunnel (haar lievelings onderdeel) nog een keer wilde lopen, de rest ging geweldg.Ze hebben dus op de laatste dag van de competitie laten zien dat een Shiba echt wel aan behendighied kan doen, want de mensen dachten vast en zeker dat een Shiba dat niet kon naar al haar streken van de afgelopen keren.

Verder is vanmiddag het vrouwtje weer met Miyuki op pad geweest.
Eerst dacht ik die gaan naar de sneeuw in Duitsland, want vrouwtje trok haar skibroek aan dus dat betekend wandelen in de sneeuw.
Maar dat was niet zo hoor, daarvoor waren ze te snel terug en ze waren bovendien niet met de auto weg geweest.
Toen ze na een uurtje of twee thuis kwamen vertelde het vrouwtje dat ze naar de carnavalsoptocht geweest waren en dat ze mij nog bewust thuis had gelaten, omdat het te koud (slim vrouwtje met haar skibroek) was.
Baasje wist dat vrouwtje daar naar toe zou gaan en is toen hij thuis kwam ook gekijk met Keiko die kant op gegaan, zodoende kwamen ze allemaal tegelijk thuis.

Net hebben we nog een rondje gweandeld en straks gaan we weer slapen, gezellig met z’n drietjes op de hondenkamer en geen logé meer beneden.
Wat zullen we dromen over Michi en haar hondenkwaad die ze uit heeft gehaald de afgelopen week, maar we zullen haar morgen wel missen als we beneden komen.

Michi, weltrusten!
Ik denk aan je, meisje van me.
En als je nog een keertje wil komen logeren, breng je bench maar mee en de deur staat voor je open.

Nog een nachtje.

Geplaatst op door
7

Vandaag moest mijn zusje Miyuki weer naar school, deze keer ging het baasje van mama Rontu weer mee.
Toen ze thuis kwamen vertelde Miyuki dat ze een heus diploma gekregen had van de leraar.
Die diploma kreeg ze omdat ze haar examen van de puppydol cursus goed afgelegd had.
Het enigste minpuntje was dat ze de tunnel niet erg vlot door liep, maar dat kwam omdat er voor het eerst een bocht in gelegd was en dan schrik je natuurlijk wel even, je stoot je hoofd dan ineens tegen dat ding aan.

Nadat we vanmiddag weer met z’n viertjes gespeeld hebben zijn we nog een grootte wandeling gaan maken, wat een lekker weer was het zeg.
Wat me trouwens op viel was dat de mensen vandaag wel allemaal rare kleren aan hadden en de haren geverfd hadden.
Vrouwtje van mama Rontu zegt dat dat carnavalsvierders zijn en dat ze dat feest alleen hier in het zuiden van het land vieren, dus dat zal ik niet heel vaak meemaken, teminste al sik terug ga naar huis.

Terug naar huis denken jullie nu, ja normaal gesproken ga ik morgen weer weg, mijn logeerpartij zit er bijna op.
Dus nu ben ik van iedereen afscheid aan het nemen, want ze zeggen dat ik nog een nachtje hier mag slapen en dat ik morgen weer opgehaald word door mijn eigen baasjes.
Alle Shiba’s heb ik al gehad, het baasje van mama Rontu ook, maar van het vrouwtje van mama Rontu neem ik morgen pas afscheid.
Teminste, ik ga er vanacht nog eens over nadenken of ik hier wel weer weg wil.
Ik heb hier namelijk drie hele leuke speelkameraadjes die ik thuis niet heb.
Morgenvroeg zal ik beslissen of ik weer mee terug ga naar Friesland, kijk morgen dus maar weer waar ik voor gekozen heb.

Voor het geval ik morgen inderdaad weg ga wil ik iedeen bedanken voor de gezellige week, de vele knuffels van oude bekende enzovoort.
Enhu, tot de volgende keer maar weer!

Knuffel en pootje van mij Michi.

Gewoon gewoon.

Geplaatst op door
4

Vandaag hebben we een gewoon een gewone dag gehad.
Vrouwtje weer werken, baasje werken, wij waren dus vanmorgen allemaal alleen thuis en hebben lekker geslapen.
Toen het vrouwtje thuis kwam was het weer tijd voor een wandeling.

Er waren mensen die zich af vroegen hoe we dat deden, nou gewoon!
Hoe gewoon?
Nou zo, alle hondjes die mee gaan verzamelen zich bij de voordeur, dan wordt door baasje of vrouwtje de riempjes omgedaan, dan gaat de voordeur open en we gaan wandelen.
Nee, even normaal, we lopen inderdaad 4 keer per dag met z´n viertjes tegelijk op straat (met een iemand die onze riempjes vast houd) en de andere keren gaan Miyuki en Michi alleen mee.
En de keren dat we met z´n alle zijn is het lachen hoor!
Fietsers vallen bijna om (ja, dan moet je maar vooruit kijken!), auto´s remmen spontaan en soms zijn er dan ook bijna aanrijdingen (wat zien we daar nou, vosjes?) en dan hebben we het nog niet over de vragen die door de voetgangers gesteld worden (baasje en vrouwtje krijgen er dorst van).
Weer thuis gekomen moeten al de riempjes uit de knoop gehaald worden en dan mogen we weer een voor een de kamer in.

Weer thuis van de wandeling werd de de brokjes weer in onze etensbak gedaan en de waterbak werd gevuld, wat een heerlijke lunch.
De rest van de middag hebben we weer met z´n alle gespeeld.
En nu liggen we weer allemaal in coma, waaruit we zo meteen nog even ontwaken om te gaan plassen en dan vlug ons huisje weer in om verder te slapen.

Limbodansen.

Geplaatst op door
9

Vandaag hebben we met z’n alle het vrouwtje lekker gepest!
Het was zo erg dat ze soms met haar handen in haar haar zat en hoopte dat alles goed zou aflopen.
Ze was bang voor Miyuki en Michi maar ook voor de spulletjes die in huis staan, want met vier dolle Shiba’s kun je rare dingen verwachten.

We hebben aan hondenkooien gedaan, Keiko en ik zijn daar erg goed in, maar Miyuki en Michi moeten het nog leren.
Hondenkooien is niks meer dan dat je alleen maar op de groen en beige geblokte meubels en zakken mag springen en als je de grond aan raakt ben je af.
Ook hebben we tikkertje gedaan, maar daarin waren Miyuki en Michi beter dan Keiko en mij, want die twee kunnen echt nog overal onderdoor glijden.

Verder hebben Miyuki en Michi onder het genot van het gejodel van tante Keiko aan limbodansen gedaan.

Hier zie je Michi in aktie, die had wel een hele aparte manier van limbodansen, ze kan het zelfs op haar rug onder de laagste dingen door.
Ik heb toen lekker van uit de stoel toe liggen kijken, wat een gek span zeg.

Rond de klok van half zeven storte Miyuki en Michi helemaal in.
Moet je die Michi maar eens op een rare plaats zien liggen, daar was ze toevallig toen ze instortte en dan ga je echt geen centimeter verderop liggen hoor, ook al is dat een stukje veiliger.

En nu storten het vrouwtje, Keiko en ik in, weltrusten dus.

Wat gaat het snel!

Geplaatst op door
8

Vandaag heb ik een paar keer raar staan te kijken en daar vrolijk je best van op als je jezelf niet helemaal lekker voelt (de zakdoekjes zijn niet aan te slepen).

Miyuki kon tot vandaag gelukkig nog niet op de bank springen, maar nu wel.
Die kleine Michi heeft haar dat even voor gedaan, die heeft het weer geleerd van de poes die bij haar in huis rond loopt.
Dus nu wordt het voor Remko en mij erg opletten dat Miyuki en Michi niet van de bank af springen, want dat is niet goed voor die kleintjes.

En net hoorde ik gezucht en gekreun in de keuken, ik kijk en zie daar drie schattige Shiba’tjes in de bench van Michi liggen.
Terwijl het tot nu toe bijna ieder keer huilen is als Miyuki en Michi in hun eigen bench gezet worden als het bedtijd is.
Dat ze dus nu uit hun eigen in de bench zijn gekropen is geweldig, dat wil zeggen dat ze het in de bench ondertussen naar hun zin hebben, al was mama Rontu er dan wel bij.

Op zich is het geweldig dat die kleintjes zo snel zelfstandig worden, maar wat gaat het toch allemaal snel.
Ik weet nog goed dat ik die kleintjes voor het eerst in mijn handen had.

Dat Michi trouwens nog weet dat Rontu haar mama is is wel duidelijk hoor, ze probeert soms nog wat melk te drinken, als ze merkt dat daar niks meer uit komt loopt ze treurig naar de waterbak.

Van alles wat.

Geplaatst op door
6

Vandaag is het hier allemaal zijn gangetje gegaan.
Vier spelende hondjes, zelfs ik was veel aan het spelen met mijn groote vriend en zometeen ga ik weer verder, want hij ligt nog op me te wachten op de bank.

Nu liggen miyuki en Michi helemaal in coma, maar wat wil je ook anders.
Baasje en vrouwtje waren vanmiddag naar een verjaardagsfeest en toen dat bijna afgelopen was kwamen ze ons allemaal halen.
Zo hebben we Quinty en Ruud ook nog even kunnen feliciteren en hebben we met Moïse en Nancy kunnen kroelen.

Niet zo erg.

Geplaatst op door
4

Vandaag was het weer eens tijd dat ik een wedstrijdje behendigheid ging lopen.
Samen met het vrouwtje ging ik vroeg op pad om bijna langs school te rijden om een eindje verderop de auto te parkeren.
Drie rondjes moesten we weer en op het einde waren we drie keer gediskwalifiseerd.
Maar de vorige keer moest ik me diep schamen, deze keer wat minder diep.
Ik heb namelijk vandaag best veel hindernissen op comando gelopen, maar af en toe deed ik een hindernis verkeerd om en dat is ook niet goed.
Ook vind ik het erg leuk om met mijn neus over de grond te lopen en dat vind het vrouwtje weer niet leuk.

Toen we net de tweede ronde gelopen hadden waren baasje en Miyuki er ineens.
Ze kwamen kijken hoe het ging en vertelde gelijk hoe het bij hun op school was gegaan.

Na een leuke dag zijn het vrouwtje en ik op de bank gevallen en besloten allebei dat we niet meer omhoog zouden komen.
Baasje en de kleintjes deden soms ook mee, maar als er een van ons naar buiten moest was het baasje de klos om met ons mee te gaan.

En nu gaan we allemaal slapen, morgen weer een dag, weltrusten!

Als thuis!

Geplaatst op door
1

Hallo, hier ben ik weer eens.

Vandaag heb ik een hele tijd in de auto moeten zitten samen met mijn twee van mijn baasjes.
Toen we uitstapte was er een hele grootte verrassing, het baasje van mama Rontu stond voor mijn neus.
Ik heb hem een hele hele hele dikke knuffel gegeven en er stonden nog net geen traantjes bij hem in de ogen (van blijdschap dan hé).
Na een rondje bij de collega’s van het baasje van mama Rontu zijn we samen in zijn auto gestapt en weer een stuk gereden, soms hem ik een liedje zitten zingen, dus de rit was voorbij voor ik er erg in had.
Toen we weer uitstapte mocht ik even een plasje doen en daarna gingen we naar binnnen, waar het vrouwtje van mama Rontu, mama Rontu, tante Keiko en mijn zusje Miyuki op mij te wachten.

Eerst heb ik het vrouwtje van mama Rontu geknuffeld en toen ben ik met alle andere Shiba’s gaan ravotten.

Wat was dat leuk zeg, gewoon net of dat ik daar thuis was en de afgelopen weken alleen maar te logeren was bij de fam. Alma.
Maar hier zeggen ze dat ik hier nu alleen maar aan het logeren ben en dat volgende week ik weer opgehaald word.
Ik ga de komende week lekker genieten van mijn logeerpartij en hoop weer een heleboel bekende te zien van vroeger (net of dat ik al heel oud ben).
Ook hoop ik dat mijn echte baasje veel plezier hebben op hun vakantie en dat ze weer veel energie op doen om met mij te kunnen spelen als ik weer thuis ben, want al heb ik het te druk om ze te missen, ik mis ze.

Knuffel en pootje van Michi.

Michi.

Geplaatst op door
11

Morgen middag is het zover, mijn kleine meid Michi komt hier een weekje logeren.
Ik ben benieuwd hoe het met haar gaat.
Maar dat za ik morgen wel zien.

Michi, tot morgen meisje van me!
En voor je baasjes veel plezier op vakantie.

Boven in de hondenkamer.

Geplaatst op door
7

Afgelopen nacht werd ik opeens wakker (rond de klok van 4 uur) en toen was ik op eens mijn broertje Mitsu kwijt, gisterennacht lag hij nog lekker tegen mij aan, maar vannacht was hij er niet.
Ik ben toen het vrouwtje en baasje maar wakker gaan maken, misschien dat die wisten waar Mitsu was.
Vrouwtje kwam dan ook naar beneden om mij te laten plassen en daarna ging ze gelijk weer naar boven.
Plassen was nou net niet wat ik wilde dus wilde ik weer naar binnen om te vertellen dat Mitsu er niet was, maar vrouwtje wilde dat niet horen en ging weer slapen.
Nou, niet dus, want ik was er van overtuigd dat ze nog niet had gemerkt dat Mitsu er niet was, dus bleef ik maar roepen.
Om half zes kwam het vrouwtje weer (ze moest gewoon gaan werken) en ze zei dat ze me niet zo lief vond, ze wist heus wel dat Mitsu er niet meer was, maar dat was toch niet de reden dat ik dan de halve nacht kon gaan zitten gillen.
Ooohhh, dus baasje en vrouwtje wisten wel dat Mitsu er niet meer was, ik eigenlijk ook wel, maar ik miste hem vannacht gewoon in een keer.

Toen vrouwtje van haar werk thuis kwam vertelde ze me dat als ik de rest van de dag lief zou zijn ik vanavond net als tante Keiko en mama Rontu boven in de hondenkamer mag gaan slapen.
Dat leek me geweldig, dus ben ik de rest van de dag erg lief geweest.
Op een gegeven moment ging baasje met mijn bench naar boven, dus het was me gelukt, ik mag mee boven gaan slapen.

Zo meteen gaan we buiten nog een rondje lopen om te plassen en te po…n en dan wordt ik naar boven gedragen (trappen lopen mag ik namelijk nog niet) om bij de grootte honden te mogen gaan slapen.
Ik ben dus ook al een grootte hond, teminste dat denk ik.

Valentijn, nee Mitsu!

Geplaatst op door
6

Gisteren hebben we met z’n alle nagenoten van het prachtige weekend dat we hebben gehad en ’s avonds was het weer tijd om naar school te gaan.
Vrouwtje was de klos om met Keiko en met mij te trainen, want baasje had wel erg veel lats van zijn arm nar een valpartij met zijn snowboard afgelopen zaterdag.
Maar het ging met ons alle drie lekker en we kergen dan ook een complimentje van de leraar en dat is natuurlijk altijd leuk om te horen.

Vandaag is het valentijnsdag, maar daar word hier in huis niks aan gedaan, we hebben het altijd goed dus er hoeft niks extra’s gedaan te worden.

Vandaag is het ook de dag dat Mitsu naar zijn nieuwe baasjes is gegaan.
Wat waren die mensen ook weer gelukkig dat ze hem mee mochten nemen.
Jesse was de gelukkige dat hij als enigste van de drie kinderen mee mocht om Mitsu op te halen en hij kon dan ook goed met alle hondjes en de X-box spelen.
Nadat het vrouwtje en het baasje een tijdje gepraat en gekletst te hebben met de nieuwe baasje van Mitsu was het tijd om nog een wandeling te maken met mijn puppy’s.

Het vrouwtje ging dus op pad met de puppy’s en Yvonne ging ook mee, die kreeg gelijk nog de nodige tips om met Mitsu om te leren gaan, want vrouwtje weet natuurlijk al genoeg streken die hij uit kan halen en heeft daar dan ook op gewezen.
Na de wandeling was het tijd om naar Venray te rijden, dus daar ging Mitsu, uitgezwaaid door baasje, vrouwtje, Barbara met Lout en Muriël met Xem (wat een uitzwaaicomité zeg!).

Ik moet zeggen het is nu wel rustig hier in huis nu alleen Miyuki hier nog maar rond huppelt, maar daar komt vrijdag weer verandering in.
Vrijdag komt Michi logeren voor een weekje.
Hoe zou het met mijn kleine Michi gaan?
Baasje en vrouwtje zeggen dat het goed met haar gaat, want ze hebben al gekke foto’s van haar gezien, maar ik wil het ook zelf zien, want ze kunnen zoveel zeggen.

Een dik pak sneeuw!

Geplaatst op door
7

Wauuuuww, wat hebben we weer genoten van het weekend.
Hoe dichter we bij ons huisje aan kwamen hoe meer sneeuw er lag en het was bijna allemaal pas van donderdag op vrijdag gevallen (zeker 40 centimeter in het dorp), dus erg vers.
Vrijdag avond hebben we lekker rustig aan gedaan, maar zaterdag zijn we echt gaan genieten.
Ik (Remko) heb in totaal negen uur op mijn snowboard gestaan en ik (Patricia) heb lekker wat gewandeld met Miyuki, Mitsu en Keiko (voor Rontu was het nog veel te koud en die heb ik dus lekker binnen gelaten).

Na een wandeling van een uurtje waarbij ik de puppy’s meer gedragen heb dan ze hebben gelopen waren we weer thuis en zijn die kleintjes lekker gaan uitrusten op de zak van mama Rontu.

En uitrusten moesten die kleintjes echt, want er lag zo’n dik pak sneeuw dat ze veel moeite moesten doen om “boven sneeuw” te blijven.
Ze waren trouwens slim genoeg om mij een spoor te laten trekken zodat ze niet al te ver in de sneeuw zakte, er was namelijk nog niemand geweest.
Ook hebben ze nog met het baasje gespeeld die aan de rand van de skipiste lang uit in de sneeuw ging liggen, dus het was me een wandeling wel hoor.

Op zondag zijn we met z’n viertjes gaan wandelen.
Ook deze keer bleef Rontu lekker binnen.
Keiko heeft regelmatig van de omgeving zitten genieten en daar genieten wij dan weer van, wat heeft die hond dan een uitstraling zeg, geweldig!

Soms vonden we het tijd dat de puppy’s gedragen werden, maar die dachten daar anders over.
Ze wilde maar twee dingen en dat was lopen of spelen in dat dikke pak sneeuw.
Tot dat we echt zoiets hadden van nu is het genoeg geweest, nu moeten jullie rusten.
Onze jassen gingen open en daar hebben we de puppy’s toen in gedaan en vlug de rits weer dicht, zodat alleen hun hoofdje buiten de jas kwam.
Eerlijk is eerlijk, ze hebben zich daar toen maar aan over gegeven en vonden het heerlijk.
Tot dat ze weer genoeg uitgerust waren, toen mochten ze weer lopen en het feest was weer opnieuw begonnen.

Nadat we nog wat gekookt, het huisje gepoetst en de auto gepakt hadden was het rond de klok van half zeven weer tijd om naar huis te gaan en dat was nou echt iets waar we geen zin in hadden.

Spulletjes.

Geplaatst op door
7

Joepie, vrouwtje is weer allerlei spulletjes aan het pakken.
De wandelsokken, skibroeken, handschoenen en nog meer van dat soort dingen.
Ik weet uit ervaring dat er weer iets leuks te gebeuren staat.
En omdat vrouwtje vandaag ook weer heeft gebeld met Udo (kan hij morgen de sneeuw ruimen die net gevallen is) en Monica weet ik het echt zeker dat we morgen weer naar Duitsland gaan.

Verder zijn we (Rontu, Miyuki, Mitsu en ik) vandaag ook weer eens grondig onder handen genomen, onze haren geborsteld, nagels geknipt en bij Rontu en mij ook onze tandjes weer eens gepoetst.

Net hebben we met z’n viertjes lekker de boel weer afgebroken in huis.
Dat doen we echt hoor, want misschien kun je je het je een beetje voorstellen vier vliegende Shiba’s in huis, dat is lachen hoor.
Vrouwtje denkt daar af en toe anders over, maar als ik haar dan eens goed in de ogen kijk vind ze het volgens mij best wel leuk.

Uitslag.

Geplaatst op door
7

Maandagavond ben ik toch maar niet mee naar school gegaan, Miyuki was even nadat ik de web-log had bijgewerkt niet helemaal lekker.
Ik heb haar eens lekker verwend en na een half uurtje lekker warm op de bank te hebben gelegen was ze al weer ver opgeknapt.
Ik denk dan ook dat ze een beetje last had van het spuitje wat ze die middag gekregen had.

Gisteren heb ik lekker genoten van die twee kleintjes en de twee oudjes teon ze met z’n viertjes door het huis vlogen tijdens het spelen.
En de dag was na een zogenaamde vrouwenavond dan ook heel snel voorbij.
Toen ik op bed lag dacht ik bij mijn eigen, oeps ik ben de web-log vergeten, ach jammer, weltrusten Remko, Keiko, Rontu, Miyuki en Mitsu en tot morgen.

Vanmorgen moesten Remko en ik naar Rotterdam om de uitslag van de echo’s te krijgen.
Nou hier is de uitslag dan, er is veel littekenweefsel op mijn lever aanwezig en ik zit dan ook van de zes schalen in de vierde shaal.
Het punt van wel wat doen of niks doen is berijkt en eigenlijk wil de arts daar dan ook nog een tijd aankijken hoe het verder gaat met het aanmaken van littekenweefsel, dus hij zei dat we verlopig op de zelfde voet verder gaan zoals de laatste jaren.
Voor de zekerheid heb ik weer bloed moeten laten prikken en over vijf weken moet ik weer terug komen om een plan van aanpak te maken.
Misschien een pilletje van Prednison meer of een pilletje van een ander medicijn erbij, maar dat is dan verlopig ook alles.
Om te vieren dat we niet echt iets slechts te horen hebben gekregen zijn Remko en ik dan ook een hapje gaan eten.

Nu ga ik met Rontu weer eens naar ringtraining, ja die meid kan wel wat beweging gebruiken, dan sterkt ze weer wat aan.

Net als thuis!

Geplaatst op door
11

Na een lange ochtend (voor de puppy’s dan) alleen thuis te zijn geweest heb ik een rondje met de puppy’s gelopen en daarna moest de dierendokter bezocht worden.
Miyuki en Mitsu zijn namelijk negen weken oud en dat wil zeggen dat er weer een spuit gehaald moest worden.
Toen we binnen gelaten werden mochten die twee weer door de behandelkamer rennen en doen en daar namen ze dan ook heel goed gebruik van.
Het was net of ze thuis waren, wat gingen ze te keer zeg.
Miyuki ging zelfs eens de behandelruimte uit om te kijken waar ze allemaal nog meer kon komen.

Maar toen ze een voor een aan de beurt waren lieten ze het weer heel gewoon over zich heen komen.
Mitsu was als eerste de klos, de weegschaal gaf ondertussen 3,9 kilo aan en er zijn ook twee balletjes aanwezig.
En toen de spuit, moest hij daar wat van voelen dan, teminste zo’n blik had hij in zijn ogen.
Toen Miyuki, bij haar gaf de weegschaal 2,8 kilo aan en bij hoefde toen alleen de spuit nog maar gegeven worden.
Ook die gaf geen kik en wilde alleen maar met de deirendokter kroelen.
Na te hebben afgerekend en nog wat gepraat te hebben over het hele nestje van Rontu en alles wat er bij was komen kijken konden we dus weer naar huis.

En wat ze daar nu aan het doen zijn, lekker met z’n viertjes de boel aan het afbreken.
Maar ze kunnen ook heel lief samen spelen hoor.

Vanavond gaan we met z’n alle naar school.
Ik ga weer even met Rontu proberen een paar hindernisjes te nemen en Remko gaat weer kijken hoeveel zin Keiko heeft.
Mitsu en Miyuki gaan ook nog mee, dan kunnen ze weer kennismaken met wat vreemde honden.

Nog steeds.

Geplaatst op door
3

Wanneer houdt het nou toch eens op?

Wanneer ik ´s morgens beneden kom vallen Mitsu en Miyuki me gewoon aan en doen dan net of ze voor de rest van de dag geen eten krijgen van het vrouwtje.
Nou weet ik beter, want wij hebben helemaal niks te klagen hier, maar die twee puppy’s weten dat nog niet en denken dat ze heel zielig zijn en drinken dus nog steeds bij mij.
Vrouwtje noemt ze op dat moment varkens, zo gaan ze te keer.
Wie kan me helpen en weet hoe lang dit nog gaat duren?

Hondenschool.

Geplaatst op door
4

Vorige week was ik al met het baasje naar de hondenschool geweest en vandaag was het de beurt aan het vrouwtje om meet te gaan.
Op de heen weg heb ik heel de reis een liedje zitten zingen voor het vrouwtje, ik heb er een schorre stem aan over gehouden.
En toen ik op school was had ik geen puf meer, want van na al dat zingen had ik het helemaal gehad.
Maar vrouwtje had geen medelijden met mij en ik moest gewoon doen wat er van me verwacht werd.
Komen, zitten, liggen, de tunnel, de kateloop en een paar hoogte sprongen, dit natuurlijk allemaal wel aangepast op puppy niveau.
Die drie laatste dingen vond ik helemaal geweldig, dat wil ik volgende week wel heel de les doen.

Toen we weer thuis waren dacht het vrouwtje wel dat ik zou gaan slapen.
Nee hoor, ik moest nog met Mitsu spelen, want die had ik toch ook al weer een paar uur niet gezien en dus ook niet gepest.
Na nog een uurtje te hebben gespeeld werden we tot slapen gedwongen, we meosten de bench in, want het schijnt niet goed te zijn dat wij alsmaar door willen gaan met spelen.

Vanavond gaat het vrouwtje met een paar collega’s uit eten en baasje blijft dan bij ons thuis.
Ik denk dat we dan weer samen naar een mooie film gaan kijken en zo niet dan gaan Mitsu en ik wel met hem spelen.

Coma!

Geplaatst op door
2

Het is eindelijkgelukt, we hebben het heel de dag vol gehouden om te spelen.
We hebben vrouwtje even laten weten dat ze aan haar laatste vrije dag bezig was en dat is gelukt.
Over al zaten we aan, op en onder.
Ze bedacht zichzelf dat als er nu nog 5 puppy’s rond liepen ze helemaal gek zou worden.

Tegen de middag is ze nog met ons met de bus naar de markt gegaan en op de weg terug dacht ze, nou dat wordt eens goed poetsen vanmiddag, want ik (Miyuki) deed net of dat ik sliep en ik (Mitsu) was ook vrij rustig, maar niks was minder waar.

Thuis gekomen waren we weer helemaal wakker en wilde dus niet gaan slapen ook al werden we samen in de bench gezet.
Nou vrouwtje heeft geweten dat ze dat gedaan heeft en de radio heeft haar niet echt geholpen.
Dat ze ons ’s nachts in de bench doen vinden we goed, maar overdag, nee dat kan niet meer.
Tante Keiko en mama Rontu hoeven dat toch ook niet en wij zijn toch ook al grootte Shiba’s, dus dat pikken we niet meer.

Maar rond de klok van acht uur vanavond hielden we het spelen niet meer vol en hebben ons eens heerlijk op de kussen van tante Keiko weggelegd.
Om even daarna in coma te vallen, onze oogjes gingen alleen nog open als we iets raars hoorde, maar om hoog komen dat konden we niet meer.

Tanden poetsen.

Geplaatst op door
7

Heel de dag heb ik met Miyuki en Mitsu gespeeld.
De ene keer waren we aan het stoeien en de andere keer waren we met z’n drietjes met een speeltje aan het spelen.
Rontu hield alles heel goed in de gaten en als er een van haar kindjes een beetje hard piepte dan kwam ze gelijk kijken of ze een van hun moest helpen.
Toen heb ik tegen Rontu gezegd dat ik heel goed weet hoe ik met kleine Shiba’tjes om moet gaan en dat ik haar toch ook veel geleerd heb en daar was ze het mee eens en liet ons daarna weer lekker spelen en stoeien.
Omdat het vrouwtje vond dat de twee kleintjes ook nog even moeten rusten kregen we ’s middags allemaal een kluifje.
Een kluifje is goed voor onze tanden, dat is de manier waarop wij hondjes onze tanden poetsen.
Het leuke was dat de kluifjes van vandaag ook eruit zagen als een tandenborstel.
Ook Miyuki en Mitsu weten al wat ze met zo’n ding moeten doen, kijk maar.

Verder hebben we vanavond samen met het baasje naar de televisie gekeken.We waren alle vier helemaal op en hebben dan ook maar weinig van de film gezienVrouwtje had een avondje voor haar zelf en was dus eens lekker alleen op stap.