Michi heeft de knoop doorgehakt, al was de keus niet makelijk.
Ze is vanmorgen weer met haar baasjes mee gegaan, maar niet nadat ze nog een heerlijk moment met mij en Miyuki had gehad.
We hebben nog een hele poos gespeeld, wat ze zal ons (haar speelkameraadjes) gaan missen.
Daarna zijn we met z’n drietjes lekker in slaap gevallen op de bank.

Baasje was met Keiko weer naar een behendigheidswedstrijd en weet je ze waren in de eerste ronde 72ste van de 146 honden die er mee deden in hun groep.De tweede ronde stond er weer “diskwaificatie” acter hun naam, maar dat was alleen omdat Keiko de tunnel (haar lievelings onderdeel) nog een keer wilde lopen, de rest ging geweldg.Ze hebben dus op de laatste dag van de competitie laten zien dat een Shiba echt wel aan behendighied kan doen, want de mensen dachten vast en zeker dat een Shiba dat niet kon naar al haar streken van de afgelopen keren.

Verder is vanmiddag het vrouwtje weer met Miyuki op pad geweest.
Eerst dacht ik die gaan naar de sneeuw in Duitsland, want vrouwtje trok haar skibroek aan dus dat betekend wandelen in de sneeuw.
Maar dat was niet zo hoor, daarvoor waren ze te snel terug en ze waren bovendien niet met de auto weg geweest.
Toen ze na een uurtje of twee thuis kwamen vertelde het vrouwtje dat ze naar de carnavalsoptocht geweest waren en dat ze mij nog bewust thuis had gelaten, omdat het te koud (slim vrouwtje met haar skibroek) was.
Baasje wist dat vrouwtje daar naar toe zou gaan en is toen hij thuis kwam ook gekijk met Keiko die kant op gegaan, zodoende kwamen ze allemaal tegelijk thuis.

Net hebben we nog een rondje gweandeld en straks gaan we weer slapen, gezellig met z’n drietjes op de hondenkamer en geen logé meer beneden.
Wat zullen we dromen over Michi en haar hondenkwaad die ze uit heeft gehaald de afgelopen week, maar we zullen haar morgen wel missen als we beneden komen.

Michi, weltrusten!
Ik denk aan je, meisje van me.
En als je nog een keertje wil komen logeren, breng je bench maar mee en de deur staat voor je open.