Vorige week was ik al met het baasje naar de hondenschool geweest en vandaag was het de beurt aan het vrouwtje om meet te gaan.
Op de heen weg heb ik heel de reis een liedje zitten zingen voor het vrouwtje, ik heb er een schorre stem aan over gehouden.
En toen ik op school was had ik geen puf meer, want van na al dat zingen had ik het helemaal gehad.
Maar vrouwtje had geen medelijden met mij en ik moest gewoon doen wat er van me verwacht werd.
Komen, zitten, liggen, de tunnel, de kateloop en een paar hoogte sprongen, dit natuurlijk allemaal wel aangepast op puppy niveau.
Die drie laatste dingen vond ik helemaal geweldig, dat wil ik volgende week wel heel de les doen.

Toen we weer thuis waren dacht het vrouwtje wel dat ik zou gaan slapen.
Nee hoor, ik moest nog met Mitsu spelen, want die had ik toch ook al weer een paar uur niet gezien en dus ook niet gepest.
Na nog een uurtje te hebben gespeeld werden we tot slapen gedwongen, we meosten de bench in, want het schijnt niet goed te zijn dat wij alsmaar door willen gaan met spelen.

Vanavond gaat het vrouwtje met een paar collega’s uit eten en baasje blijft dan bij ons thuis.
Ik denk dat we dan weer samen naar een mooie film gaan kijken en zo niet dan gaan Mitsu en ik wel met hem spelen.