Goed he!

We hebben vanmorgen een hele poos met z’n tweetje vrijj mogen rond lopen toen het vrouwtje de auto aan het stofzuigen was (alle haartjes van ons moesten er uit ) en toen ze weg was om nog wat dingentjes te doen en dat is goed afgelopen.
Rontu en ik kregen dan ook weer eens een kluifje al mochten we er in eerste instantie niet aan komen.
Voor mij is dit niet moeilijk maar voor mijn kleine zusje wel, zij heeft dit nog nooit hoeven doen met een kluifje.
Maar eerlijk is eerlijk, ze heeft deze proef goed doorstaan, ze luisterde goed naar het vrouwtje en bleef zelfs liggen toen ik al mocht beginnen met kluiven, ik was ook de enige die het comando “goed zo” kreeg en zij ging pas kluiven toen ze ook het comando “goed zo”kreeg.
Rontu; je hebt het knap gedaan hoor, op naar de volgende proef.


Zoals jullie weten lig ik regelmatig onder de bank (mijn eigen plekje waar ik ga liggen als ik met rust gelaten wil worden) maar daarnet had ik een ander plekje gevonden.
Het was wel bij de zelfde bank alleen was ik er vergeten onder te kruipen en ik moest dan ook uitkijken als ik weer omhoog wilde komen dat ik het tafeltje niet onderste boven liep.
Toch moet ik zeggen dit had ook wel iets, want nu zag ik wel alles wat er om me heen gebeurde en als ik onder de bank lig moet ik het maar raden.

Verder ga ik vanavond weer met het baasje naar school toe (vrouwtje gaat misschien afscheid nemen van opoe, maar in ieder geval gaat ze samen zijn met haar familie) en ik ga zeker mijn best doen, want mijn kleine zusje komt nu met haar klas ook erg dicht bij de beroepskeuze te zitten en als zij ook voor behendigheid gaat kiezen wil ik toch zeker beter blijven dan dat zij is.

Een dag te laat.

Gisteren hadden we geen van allen zin in wat te schrijven.
Nu was er ook eigenlijk niet veel te melden, maar toch.
We hebben eerst lekker met z’n viertje uit geslapen en daarna wat gerommeld in huis, overal waar wij (baasje en vrouwtje) waren was die kleine Rontu ook, wij op zolder zij op zolder, wij in de tuin zij in de tuin en wij op de bank zij op de bank.
‘S middags zijn we nog even naar de vader en moeder van het baasje gegaan en ook nog even naar opa en oma.
Wat een mazzel zeg dat de hondjes bij opa en oma binnen mochten anders hadden ze daar in de auto moeten blijven zitten, oma had namelijk gezegd dat ze Keiko en Rontu de eerste zes weken niet meer wilde zien omdat ze er toen wij op vakantie waren genoeg mee heeft afgezien.
‘S avonds waren we gewoon thuis en dat was na de afgelopen dagen ook weer wel eens fijn.

Naar de volgende klas.

Ik ben vandaag weer met het baasje naar school geweest en weet je, ik hoefde het examen niet te doen (toen het examendag was waren baasje en vrouwtje op vakantie) en mocht gelijk door naar de volgende klas.
Leuk hoor, er zijn allemaal nieuwe hondjes in de klas en we krijgen nu ook weer andere oefeningen, die al het voorbereidende werk zijn voor als ik een beroepskeuze moet maken, zoals; jagen, flyball, speurhond, reddingshond, gehoorzaamheid en behendigheid of misschien toch een geleidehond voor blinde mensen.
Wat ik nu als beroep wil gaan doen is waarschijnlijk voor iedereen bekent, want ik vind wat Keiko doet super leuk en dat is behendigheid, maar mischien veranderd het nog.

De rest van de dag hebben we gezellig doorgebracht met het baasje en vrouwtje thuis en dat is afgelopen week niet erg vaak voor gekomen en daar voor waren ze een week op vakantie, dus het was weer eens een ouderwetse zaterdag.

Iets meer thuis.

Gisteren was het vrouwtje eigenlijk helemaal niet thuis, maar dat zou ze vandaag goed maken; had ze gezegd.
Nou ze was dan ook meer thuis als gisteren.
Om half vier is ze thuis gekomen, nadat ze eerst gewerkt had en nog even langs opa en oma geweest om te kijken of ze nog iets kon doen voor het afscheid van opoe.
O ja, ik moest van het vrouwtje nog zeggen dat ze blij was met het medeleven van iedereen.

Nadat vrouwtje thuis gekomen was eerst een rondje door de wijk, eten en daarna een grote borstel beurt, wat hebben Rontu en ik het weer goed.
Ze heeft ook nog eens goed met ons gespeeld, we hadden nog wat aandacht tegoed van gisteren.
En nu, nu ligt ze lekker te slapen met Rontu bij haar op de bank en ik ga er zo meteen ook bij liggen, gewoon voor de gezelligheid.

Een minder leuke dag.

Wij zijn vandaag echt heel de dag alleen geweest.
Het vrouwtje is tussen de middag wel even thuis geweest om ons uit te laten en eten te geven maar was toen (het baasje ook thuis kwam) gelijk weer weg.
Waarom denken jullie, nou het zit zo.
Al een paar weken wisten het baasje en vrouwtje dat het erg slecht ging met opoe en vanmorgen (op het werk van het vrouwtje) kwam dan ook het telefoontje waar ze al een tijdje op aan het wachten was met de minder leuke mededeling van oma dat opoe er niet meer is.
Wij vonden het in ieder geval een hele lieve opoe die heel lekker met ons deed kroelen en aan mij (Keiko) heeft ze ook wel eens geprobeerd om menseneten te geven, jammer genoeg was het vrouwtje altijd in de buurt om dat te voorkomen.
Wij konden het dan ook best begrijpen dat vrouwtje en het baasje opa en oma en de rest van de bekende wilde helpen met het regelen van de laatste dingen om op een mooie manier afscheid van opoe te nemen, daar om dus waren wij een hele dag alleen.

Nu even over de foto van gisteren.
Er waren er een paar die het goed hadden, maar ook waren er een paar die het fout hadden.
Moise, Nancy, Myra, Ilone en Ine en Tama en Miko, jullie hadden het goed, en de rest had het dus fout.
Khoda; jij moet je het meest schamen, je ziet toch wel dat het je eigen zus niet is, kijk eens goed in de spiegel zeg!
Juliette; je moeten eens goed op de foto’s kijken waar wij ons eigen op voorstellen, dan zie je de verschillende neusjes van ons, spits of rond.
En Quinty; sorry verkeerd gegokt.
Maar misschien is het een schrale troost voor de mensen die het fout hadden, ons baasje had het ook fout, dom van hem he!

Tot morgen en dan hopelijk een iets leukere dag met vrouwtje in ieder geval iets meer thuis (nu gaat ze ook al weer naar school), want na een dag in onze huisjes hebben we die weer wel even gezien.

Wie ben ik?

Als er een heleboel Shiba hondjes bij elkaar zijn is het wel eens moeilijk om ze uit elkaar te houden.
Voor ander is het al moeilijk om er twee uit elkaar te houden.
Dus nu de vraag; is dit Keiko of Rontu?

Ik kan ze ook aan het geluid dat ze maken uit elkaar houden, zelfs als ze alleen maar dromen weet ik wie het is.
Ik ben benieuwd of ik het nog steeds weet als en nog meer Shiba’s rond lopen, ik hoop van wel.

Verder is het vanavond weer eens tijd vootr showtraining, maar dan op een andere lokatie en het wordt door andere mensen gegeven, ik ben benieuwd hoe het is.
Rontu is de gelukkige die voor het eerst mee mag en volgende keer is dan Keiko weer aan de beurt.

Onschuldig!

Gisteren is het vrouwtje nog met Keiko naar school geweest en ik ben toen heel de avond bij het baasje boven geweest.
Toen het vrouwtje thuis kwam zei ze dat Keiko het heel goed ghad gedaan op school en dat ze hoopte dat ik ook zo goed zou worden in behendigheid, nou ik moet dan nog wel eerst twee klassen doorlopen en dan zit ik pas in de eerste klas van behendigheid.

Van de week hebben jullie kunnen lezen dat opa en oma mij niet erg lief vonden, nou het baasje en het vrouwtje snapten daar helemaal niets van.
Thuis zijn we wel erg lief (of zouden we erg moe zijn na dat weekje pesten bij opa en oma?), dus wij zijn onschuldig.

Moet je mij en Keiko hier maar eens lief zien liggen slapen, nadat we een uurtje met elkaar gestoeid hebben, rondjes door de kamer gerend hebben en op speelgoed hebben gejaagd.
Na een uurtje lief slapen ga ik dan weer spelen en het vrouwtje helpen met achter haar aan lopen, ik ban namelijk het liefts dicht bij het baasje of vrouwtje in de buurt.
Maar ja, zo ben ik nu eenmaal en als baasje en vrouwtje wen je daar natuurlijk wel aan en die lopen me dan ook gewoon omver als ze er langs willen en ik sta daar toevallig.

Maar vanmorgen heeft het vrouwtje het toch weer geprobeerd om mij los te laten lopen toen ze weg ging, met de mededeling dat ik erg lief moest zijn (vooral niet aan de salontafel knagen) anders zou het weer over zijn met de pret.
Nou mag Keiko wel altijd los blijven lopen als ze even weg gaat en dus heb ik maar gedaan wat zij ook deed, dan kan het toch niet fout gaan dacht ik.
Toen het vrouwtje weer thuis kwam kregen we dan ook alletwee een enorme kroelbuurt, want we waren tenslotte alletwee erg lief geweest en ze zei dan ook dat ze het de volgende keer weer probeerd met mij.

Joeppie ik mag los blijven lopen als ik lief ben geweest, dus jullie weten wat ik voortaan doe, lief zijn, maar dat ben ik toch eigenlijk altijd.

Toch een souvenier uit Oostenrijk voor ons.

Het baasje en vrouwtje hadden voor ons toch wat mee gebracht uit Oostenrijk.
Het zat alleen helemaal onder in de koffer en het is er pas vannacht uit gekomen.

Toen wij namelijk wakker werden was het buiten helemaal wit, ja het had gesneeuwd en dat vinden wij erg leuk.
Vrouwtje had al wel gezegd dat ze een beetje sneeuw (in de zomer is het wat zon) in de koffer mee zou brengen maar wij dachten dat ze dat vergeten was, nee dus.

We zijn ook gelijk naar buiten gegaan, eerst een rondje op straat met het baasje en om half acht zijn in de achtertuin gaan spelen.

De buren weten nu ook weer dat we thuis zijn, maar ja, spelen in de sneeuw is ook zo leuk dat ik (Rontu) er een heleboel lawaai bij maak.

Hopelijk blijft de sneeuw nu langer liggen dan een paar uur, dat zal trouwens wel, het is toch sneeuw uit Oostenrijk en daar ligt hij ook altijd heel lang, teminste dat zegt het vrouwtje.

Hopelijk is alles snel weer normaal.

Vandaag hadden het baasje en vrouwtje nog niet al te veel tijd voor ons, het vrouwtje was de hele dag bezig met de was en het baasje heeft blijkbaar de computer gemist, hij zat namelijk bijna heel de dag boven.
Misschien gaat morgen het normale leven weer beginnen, baasje moet in ieder geval weer naar z’n werk toe, dus voor hem is de pret in ieder geval over.

Vanmiddag stond er ineens bezoek voor de deur die hier nog nooit binnen waren geweest.
Evelien en Dennis kwamen eens bij ons langs (de opa van Dennis woont namelijk bij ons om de hoek en Evelien had ooit gezegd dat ze als ze daar waren ze langs zouden komen).
Wat hebben die twee mij en Rontu zitten aaien zeg, net alsof we echte teddyberen waren, ik vond het dan ook jammer dat ze weg gingen, ze mogen dan ook echt nog eens terug koemn hoor.

Over teddyberen gesproken, ik heb foto’s gezien van de vakantie van het baasje en het vrouwtje maar ook in hotel waren teddyberen, ze zaten zelfs bij aan een tafel in het restaurant.
Nu ik hun foto’s heb gezien weet ik zeker dat ze zichzelf erg vermaakt hebben, maar de volgende keer dat ze de koffers weer vol laden mogen ik en Rontu weer mee en daar heb ik weer zin in.

Vanavond zijn we nog even bij de vader en moeder van het baasje op visite gegaan (vrouwtje en baasje hebben daar ook gegeten) en daar is Rontu erg lief geweest, de strenge hand van het baasje en vrouwtje doet wonderen, ik word nu af en toe weer eens met rust gelaten door dat kleine zusje van me.

Morgen gaan we weer het gewone leven te gemoet en ook daar verheug ik me nu al op.
Voor iedereen weltrusten, ik duik nu snel mijn huisje in om een dutje te gaan doen.

Een lange reis naar de hondjes toe.

Vanmorgen zijn we vroeg in de auto gestapt, nou ja vroeg!
Gewoon zoals we de hele week hebben gedaan om te gaan skien/snowboarden (we zijn nog helemaal heel hoor), om half acht ontbijten en daarna in de auto naar opa en oma toe om de hondjes te halen.
Na ongeveer tien uur onderweg te zijn geweest waren we bij hun en wat waren Keiko, Rontu, opa en oma blij zeg.
Keiko en Rontu liepen de gang van negen meter wel tig keer op en neer om bij mij en het baasje te kunnen zijn en opa en oma waren gelukkig, omdat er een eind kwam aan die slopende week.

Opa en oma zeiden dat Keiko de hele dag al had lopen piepen en dat Rontu zichzelf vandaag voor het eerst wist te gedragen.
Na te hebben gegeten en wat te hebben na gepraat vroeg ik aan Keiko of ze naar huis wilde en ja hoor, ze begon gelijk weer te piepen (oma zei gelijk dit is dus wat ze heel de dag heeft gedaan) en Rontu ging ook bij de deur staan.

De uitslag van de poll is nu ook weer bekent; zowel Keiko als Rontu waren super blij maar wilde ook weer erg graag met ons naar huis.

In de auto hebben ze wel een traantje weg geveegd met hun pootjes hoor, want ze schaamde zichzelf wel een beetje, oma en opa hadden zo hun best gedaan de afgelopen week en toch wilde ze graag weer naar huis.
Keiko zei dat ze een weekje op vakantie genoeg vond (niet iedereen wil even lang weg) en Rontu schaamde zich gewoon ronduit voor zichzelf (ze vond achteraf dat ze wel heel erg vervelend was geweest en daarom had ze vanaf vanmorgen besloten om erg lief te zijn voor opa en oma.
Dus opa en oma alsnog bedankt voor de goede zorgen en o ja, oma ik moest ook nog van Rontu sorry zeggen van dat plasje in de gang ( en van dat extra dweilen dus), maar ze was zo blij om ons weer te zien.

Uit Oostenrijk.

Hier een berichtje uit het besneuwde Oostenrijk.
We hebben het reuze naar ons zin.
Na twee dagen skiles te hebben gehad heb ik zelf een rustdag ( net een tijdje gezwommen) en de andere drie zin de grote tocht aan het doen, zo meteen komen ze langs het hotel en den gaan we samen eten, dus ik moet snel nog naar het hotel lopen.
Vanavond gaan we naar het avondskien kijken, waarbij er ook allemaal stunts uitgehaald gaan worden.

Even over de hondjes.
Rontu en Keiko hebben de eerste nacht opa en oma gezelschap gehouden, met een heus huilconcert, oma is er na een halve nacht maar bij gaan liggen en toen sliepen ze wel.
Rontu heeft ondertussen ookal straf gehad, zou ik ook gegeven hebben nadat ze aan de salontafel zou hebben geknaagd en ook de tent heeft het te verdeuren gehad.
Verder mag Keiko ook niet meer los rond lopen, want die is op het nieuwe bankstel gekropen.
Maar oma heeft gezegd dat ze ze wel klein krijgt, dus Keiko en Rontu, vanuit Oostenrijk gedraag je een beetje, want wij willen misschien nog wel een keer zonder jullie weg.

Te druk met huiswerk

Gisteren had ik echt veel te druk met mijn huiswerk om jullie te vertellen hoe het hier gaat, nou zoals jullie dus weten hebben we het druk.
Naast het huyiswerk moest ik ook nog werken en ’s avonds was het weer KK2 cursus.
Wat ik allemaal moet leren is niet normaal (biij de cursus KK1 eigenlijk al niet ), alle botjes en spieren van het hondenlichaam moeten na deze cursus in mijn hoofd zitten en zoals jullie zien zijn het al 27 botjes, dus weer een hoop werk.

Daarnaast heb ik gisteren ook nog de koffers gepakt, want vannacht ( van vrijdag op zaterdag) gaan we naar Oostenrijk toe om een weekje te skieen.
De hondjes blijven een weekje bij opa en oma ( ze hebben gezegd niet op onze web-log te schrijven) en zullen daar erg verwend worden.
We gaan ze dan ook straks daar naar toe brengen, met alles wat ze nodig hebben (eten, huisjes borstels enz.).

Ik wil iedereen een leuke week wensen en hopelijk komen wij er zonder breuken vanaf.
Tot over een weekje.

Het oude huiswerk in de kast en het nieuwe maken.

Heel de middag heeft het vrouwtje de mappen zitten opruimen van haar cursus KK1 en KK2.
Het oude huiswerk kan aan de kant (alleen de encyclopdie niet) en het nieuwe moet goed op geborgen worden voor als ze voor KK2 ook een examen moet doen.
Het zou niet slim zijn als ze dan alles kwijt was.

Verder heeft ze ook nog even wat huiswerk met ons gedaan en die kleine Rontu heeft me ook weer genoeg zitten pesten.
Het duurt niet lang meer of ik kan me niet meer inhouden als die kleine weer gaat pesten en dan straf ik haar echt een keer af voor dat gekke gedrag.

Zoals verwacht.

De postbode is vandaag ons huis niet voorbij gelopen, dat wil dus zeggen hij had post voor mij bij.
Er zat een brief van de Raad van Beheer bij en die heb ik dus maar als eerste open gemaakt.

En ja hoor, daar zat de uitslag in van het examen dat ik gedaan heb voor de cursus KK1.
En ik moet zeggen hij is zoals ik verwacht had.
Voor Rassenkennis ben ik dan ook echt gezakt met een vette 3.
Voor de rest van de vakken had ik super punten en dat had ik niet zo verwacht, ik hoopte erop dat ik voor die vakken een voldoende had, maar dit, nee.

Structuur -7Voedingsleer -7Voortplanting -7Gedragsleer -9Erfelijkheidsleer -6Terminologie -7Gezondheidsleer -6Verzorging en huisvesting -8

Met het gevolg dat ik alleen maar een herexamen heb voor Rassenkennis en daar ben ik helemaal gelukkig mee.

Voor de rest staat de tas al klaar voor de hondjes voor als ze naar opa en oma gaan (vrijdag avond is het zover) met daarin het eten, een broekje (eventueel voor Rontu).
Speeltjes hebben ze daar en dan hoeven alleen de benches en het kussen nog maar gepakt te worden.
En vanavond hebben we weer een vrouwenavond waarbij baasje ook even aan de beurt komt.

Super wandeling.

Ik ben net met het vrouwtje en Keiko naar buiten geweest.
Voordat we de deur uit gingen zei het vrouwtje tegen Keiko; we gaan de super wandeling doen.
Ik wist nog niet wat dat in hield, maar nu wel.
Eerst een berg op, dan weer af , een hele lange weg, weer een berg op, dan weer af en dan weer een hele lange weg.
We zijn zeker een uur aan het wandelen geweest, nou ja, wandelen!
Het wandelen was flink door stappen met mijn vier pootjes.
Vrouwtje wilt ons vats en zeker erg moe hebben, voor we naar opa en oma gaan
Nou vrouwtje; ik lig hier niet wakker van hoor, ik wil iedere dag wel zo’n wandeling.

Maar thuis gekomen was er eten en een kluif toe en ik was nog niet moe genoeg, want ik heb ook nog een potje gestoeid met Keiko en nu ga ik even een tukkie doen dan kan ik straks baasje weer pesten.

En misschien mag ik vanavond wel met Keiko mee naar school, zoals zij zaterdag mee mocht toen ik naar school moest.

Hoezo lui?

Het baasje en de hondjes hadden vandaag een erge luie dag.
Eerst wilde het baasje z’n eigen ook nog niet aankleden ( de zogenaamde pyamadag bij ons in huis) maar hij heeft z’n eigen toch bedacht en heeft toch maar gewone kleren aan gedaan.

Ook de hondjes waren erg lui, ze kropen iedere keer bij het baasje op schoot en gingen dan ook bijna niet anders liggen.Het enige wat wel eens veranderde was de plaats van hun hoofdjes, dan lag het hoofd van Keiko over Rontu en dan was het weer andersom.Verder hebben de hondjes ook nog een hele tijd op het grote bed gelegen, ik was toen met mijn “favorieten” werk bezig en het baasje was boven aan het computeren, dan blijft Rontu liever niet beneden (waar wij zijn is zij het liefst ook) en dan volgt Keiko op een gegeven moment ook wel (die is veel meer op zichzelf).

Auto rijden en nog meer.

Toen ik vanmorgen in de gaten kreeg dat Rontu weer naar school moest ben ik voor de voordeur gaan staan, ik wilde ook graag mee.
Zo doende zaten we om een uur of negen met z’n viertjes in de auto, baasje had wel gezegd dat ik niet de klas in kon, maar ik hoopte er toch op dat als Rontu klaar was ik ook even een rondje door de klas kon lopen.
En ja hoor, ik heb eerst een uur zitten wachten en dat werd beloond door het vrouwtje met een rondje over de hindernissen (makkie trouwens, in mijn klas staan de hindernissen een heel stuk hoger) en ook nog een apportje er achteraan.
Ik ben wel even ondeugend geweest hoor, ik ging met de apport een extra rondje rennen en bracht hem daarna pas terug naar het vrouwtje.
Volgende week heeft Rontu eigenlijk weer examen maar dan zijn wij bij opa en oma (baasje en vrouwtje zitten dan in de auto op weg naar hun vakantie bestemming) en die gaan niet met ons naar school, dus wanneer dat examen nu gedaan wordt, ik weet het niet.

Weer in de auto op weg naar huis kreeg het vrouwtje een idee en de auto werd ergens in kaatsheuvel geparkeerd, Rontu en ik mochten niet mee en moesten in de auto op baasje en vrouwtje wachten.
Toen ze terug kwamen roken ze helemaal naar een heleboel Shiba’s.
Ik rook in ieder geval; Otsu, Piepster, Daigomi, Etsu, Kimi en nog een paar bekende.
Rontu zei Khoda nog geroken te hebben.
Ik heb toen aan baasje en vrouwtje gevraagd waar ze waren geweest en waarom wij niet mee mochten en als antwoord kreeg ik; er was weer een hondenshow en we wisten dat al de bekende daar hadden ingeschreven, maar omdat we met Rontu al zo veel lessen op school hebben gemist hadden we jullie niet ingeschreven en omdat we iedereen nog de beste wensen wilde wensen zijn we er langs gegaan en als we jullie mee naar binnen wilde nemen moesten we zeker tot drie uur daar blijven en we hadden ook jullie eten niet bij, dus wilde we in ieder geval weer op tijd naar huis.

Ik heb dus een paar uur in de auto gezeten met als resultaat een klein rondje in de klas van Rontu (toen ze klaar waren) en een slaapje doen toen Rontu en ik op het baasje en vrouwtje zaten te wachten, volgende keer denk ik nog eens goed na of ik met Rontu mee naar school wil.

Thuis gekomen is het vrouwtje de was gaan doen in daar heb ik haar mee geholpen.
Als de wasmand leeg was heb ik hem maar weer gevuld, maar dan niet met was maar ik heb mezelf er maar in geparkeerd en daar heb ik dan ook wel een tijdje in gezeten, tot de was weer klaar was en die weer in de wasmand moest.

Ik wilde eigenlijk niet dat de was gedaan werd, want het waren allemaal dingen die mee op vakantie gaan en ik mag niet mee terwijl ik dat eigenlijk wel heel graag wil.
Maar ook bij opa en oma zal ik me wel vermaken hoor, maar als ik wel mee kon ging ik mee hoor.
Voor de rest van de dag heb ik mezelf in de stoel geparkeerd en vanavond ga ik nog twee wandelingen maken, eentje buiten en eentje richting mijn huisje om te slapen.

Vogeltjes kijken.

Toen wij gisteren thuis kwamen van die verjaardag waren de hondjes erg rustig, ze hebben er volgens ons goed over nagedacht wat er allemaal is gebeurd daar in Azie en weten dan ook dat ze het bij ons erg goed hebben.
Volgens mij heeft dat eigenlijk ieder Shiba hond wel, maar wat wil je ook met een ras met zo’n karakter.

Vanmiddag heeft Rontu weer eens een hele tijd op de poef gezeten, ze zit dan op haar gemakje vogeltjes te kijken en daar van zijn er nu genoeg (iedere keer een stuk of acht in een klein boompje) in onze tuin want die pindaslingers doen echt wonderen.

Straks geen we nog eens wat huiswerk doen, want morgen mag die kleine meid (Rontu dus) wwer naar school, want de vakantie is weer afgelopen, maar volgende week moet ze al weer thuis blijven, want als alles goed is zitten het baasje en ik dan in de auto op weg naar Oostenrijk en gaan we een weekje skieen.
Maar dat duurt allemaal nog een tijdje, eerst moeten de koffers nog gepakt worden en alle spulletjes voor die twee hondjes klaar gemaakt worden.
Ze gaan namelijk een weekje bij opa en oma logeren en dan moet je toch wel alles bij hebben.

Toch nog een feestje.

Toen het vrouwtje vanmorgen weg ging om naar haar werk te gaan mocht ik (Rontu) weer vrij blijven lopen tot dat het baasje uit zijn bedje kwam.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat wel fijn vind en heb dus maar besloten om me te gedragen (ik haal voortaan de schade ’s middags wel in met het kwallen van Keiko en het vrouwtje).

Daarnet zijn we met het vrouwtje weer eens ouderwets naar het bos geweest, dat wil dan zeggen; wij in het bos en vrouwtje alleen op het pad.
Het vrouwtje loopt dan ook te klagen als we terug komen dat ze dit helemaal niet gezellig vind, maar ja, als hond blijf je toch niet op het pad maar ga je op ontdekkingstocht.
Het leek wel een groot feest daar in het bos, er waren veel kinderen en hondjes waarmee we hebben gespeeld.

Zitten we in de auto naar de radio te luisteren horen we de hele tijd vanalles over een ramp in Azie, nou hebben we de afgelopen dagen daar al meer over gehoord en om eerlijk te zeggen zijn we blij dat wij daar niet wonen.
We zouden toch onze huisjes, school en misschien wel het baasje en vrouwtje kwijt zijn, daar moeten we niet aan denken.
Wij hebben dan ook besloten om vanavond niet mee te gaan naar de verjaardag (toch nog een feestje vrouwtje, al weten wij dat je er eigenlijk genoeg hebt gehad de laatste weken) van de vader van het baasje en doen zelfs het ligt en de t.v. uit om er bij stil te zitten of liggen hoe erg het allemaal wel niet is wat daar gebeurd is.
Wij vragen aan alle Shiba hondjes vanavond hetzelfde te doen om zo met z’n alle even na te denken hoe goed we het eigenlijk allemaal wel niet hebben en hoe slecht het wel niet kan zijn.

Smakelijk eten!

Zitten we net te eten krijgen we weer eens bezoek.
Nu waren het eens niet Michael en Mirjam (de laatste tijd schuiven die nog al eens aan, gezellig toch) maar Rontu kwam ons gezelschap houden.
We zaten nog maar net aan tafel en daar was ze, ze sprong bij mij op de stoel om zo het baasje en natuurlijk mijn bord in de gaten te houden.
Ze`keek af en toe naar het baasje met de blik in haar ogen van “baasje eet smakelijk en vergeet mij niet”.
Daar bleef het dan ook bij, want ook zij weet ondertussen dat er voor haar niets is als het geen hondenvoer is.
Maar toch vinden wij het altijd erg leuk en gezellig als we met meerdere aan tafel zitten of dat nu mensen of honden zijn dat maakt niet uit.

Verder hadden we een normaal dagje en voorlopig blijft dat nog wel zo, gelukkig, want ook ik ben die feestdagen weer meer dan zat.

Vogeltjes

Gisteren heeft het vrouwtje dan wel de kerstboom op geruimd maar vandaag heeft ze in de achtertuin weer een boom aan gekleed.
De mensen die onze kerstboom goed hebbn bekeken weten dat er in die boom pindaslingers hingen en die slingers heeft ze nu buiten in een boom gehangen, ze zegt dat er veel vogels op die pinda’s af komen en dat vind ik erg leuk.
Ik zit immers soms wel andarhalf uur op de poef vogels te kijken in de achtertuin.
Vrouwtje zegt dan dat het lijkt of ik naar een tenniswedstrijjd zit te kijken, mijn hoofdje gaat dan heel de tijd op en neer, maar ja, ik moet die beestjes toch in de gaten houden anders weet ik niet meer waar ze blijven.

Verder is het vandaag een luier dagje voor de vrouwtjes hier in huis, we doen met z’n drietjes niets anders dan slapen, eten, lezen, t.v kijken en o ja, soms een rondje om te plassen en p….n.
Ik ga dus meer weer een dutje doen en misschien vanavond nog een partijtje stoeien met keiko.

Gisteren en vandaag.

Zoals jullie gemerkt hebben waren het baasje en vrouwtje toen ze thuis kwamen te moe om nog te laten weten hoe wij het bij opa en oma gehad hadden.

Nou, wat denken jullie?
Natuurlijk zijn we verwend.
Al het speelgoed mocht over de grond en ook kregen we regelmatig een snoepje (zelfs een hondeletter is helemaal opgesnoept door ons).
We waren er lief gewwest voor opa en oma, maar toen het baasje binnen kwam kon Rontu zichzelf alleen nog maar misdragen. zodat we toen het vrouwtje kwam gelijk naar huis gingen.
Ze hadden alletwee trouwens nog benen en armen die niet in het gips zaten, dus dat skien / snowboarden zal wel goed gaan.

Vandaag moesten we weer vroeg on huisje uit, want ook het baasje moest weer vroeg weg (vorige week heeft hij heel de week thuis gewerkt en dus konden wij uitslapen).
En toen het vrouwtje thuis kwam heeft ze ons eerst uit gelaten en daarna is ze gelijk de huiskamer in oorspronkelijke staat gaan terug brengen.
Dat betekend alle kerstspullen inpakken en naar boven en de andere spulletje weer naar beneden.

De kerstboom is dit jaar trouwens niet om gevallen hoor.
Baasje n vrouwtje waren daar eigenlijk wel een beetje bang voor hoor, maar Rontu is een slimme meid en die weet natuurlijk dat het een enorme rotzooi geeft al die boom wel zou om vallen, en ik heb hem ook nog nooit om laten vallen.
de uitslag van de pool in dan ook weer bekend.

Nu ga ik naar school en voor straks, weltrusten iedereen!

Nieuwjaarsdag.

Als eerste willen wij iedereen en alle hondjes een prettig en gezond 2005 wensen.

Vannacht is hier in huis alles rustig verlopen.
Keiko was wel allert maar voor de rest viel de angst wel mee (gelukkig is ze die lawinepijlen alweer vergeten), Rontu vond het allemaal maar gewoon ( die is trouwens ook nog steeds te druk in haar hoofdje om zulke dingen goed mee te maken).
Op een gegeven moment zaten ze samen op de aanrecht (ik hield ze wel tegen hoor) naar buiten te kijken om zo de vuurpijlen in de gaten te houden (bij Rontu duurde dit dan ook niet lang).

Wij zijn vandaag bij opa en oma een gelukkig nieuwjaar gaan wensen en daarna zijn we ook nog naar de ouders van het baasje gereden om dat daar ook te wensen.
En daarna gewoon weer naar huis toe om met z’n alle weer te gaan luieren op de bank.

Morgen gaan wij weer proberen te skien en de hondjes gaan dan een dagje naar opa en oma toe.
Zelfs de tent gaat mee, voor het geval wij iets breken zegt oma.
Nee hoor, maar als ze weg willen moeten ze Rontu wel even veilig kunnen opsluiten, zonder angst te hebben dat er iets gesloopt wordt (dit zal dan wel de eerste keer zijn hoor).

Tot morgen en nog een keer het beste in 2005 van ons alle vier.