Vanmorgen zijn we vroeg in de auto gestapt, nou ja vroeg!
Gewoon zoals we de hele week hebben gedaan om te gaan skien/snowboarden (we zijn nog helemaal heel hoor), om half acht ontbijten en daarna in de auto naar opa en oma toe om de hondjes te halen.
Na ongeveer tien uur onderweg te zijn geweest waren we bij hun en wat waren Keiko, Rontu, opa en oma blij zeg.
Keiko en Rontu liepen de gang van negen meter wel tig keer op en neer om bij mij en het baasje te kunnen zijn en opa en oma waren gelukkig, omdat er een eind kwam aan die slopende week.

Opa en oma zeiden dat Keiko de hele dag al had lopen piepen en dat Rontu zichzelf vandaag voor het eerst wist te gedragen.
Na te hebben gegeten en wat te hebben na gepraat vroeg ik aan Keiko of ze naar huis wilde en ja hoor, ze begon gelijk weer te piepen (oma zei gelijk dit is dus wat ze heel de dag heeft gedaan) en Rontu ging ook bij de deur staan.

De uitslag van de poll is nu ook weer bekent; zowel Keiko als Rontu waren super blij maar wilde ook weer erg graag met ons naar huis.

In de auto hebben ze wel een traantje weg geveegd met hun pootjes hoor, want ze schaamde zichzelf wel een beetje, oma en opa hadden zo hun best gedaan de afgelopen week en toch wilde ze graag weer naar huis.
Keiko zei dat ze een weekje op vakantie genoeg vond (niet iedereen wil even lang weg) en Rontu schaamde zich gewoon ronduit voor zichzelf (ze vond achteraf dat ze wel heel erg vervelend was geweest en daarom had ze vanaf vanmorgen besloten om erg lief te zijn voor opa en oma.
Dus opa en oma alsnog bedankt voor de goede zorgen en o ja, oma ik moest ook nog van Rontu sorry zeggen van dat plasje in de gang ( en van dat extra dweilen dus), maar ze was zo blij om ons weer te zien.