Goed he!

We hebben vanmorgen een hele poos met z’n tweetje vrijj mogen rond lopen toen het vrouwtje de auto aan het stofzuigen was (alle haartjes van ons moesten er uit ) en toen ze weg was om nog wat dingentjes te doen en dat is goed afgelopen.
Rontu en ik kregen dan ook weer eens een kluifje al mochten we er in eerste instantie niet aan komen.
Voor mij is dit niet moeilijk maar voor mijn kleine zusje wel, zij heeft dit nog nooit hoeven doen met een kluifje.
Maar eerlijk is eerlijk, ze heeft deze proef goed doorstaan, ze luisterde goed naar het vrouwtje en bleef zelfs liggen toen ik al mocht beginnen met kluiven, ik was ook de enige die het comando “goed zo” kreeg en zij ging pas kluiven toen ze ook het comando “goed zo”kreeg.
Rontu; je hebt het knap gedaan hoor, op naar de volgende proef.


Zoals jullie weten lig ik regelmatig onder de bank (mijn eigen plekje waar ik ga liggen als ik met rust gelaten wil worden) maar daarnet had ik een ander plekje gevonden.
Het was wel bij de zelfde bank alleen was ik er vergeten onder te kruipen en ik moest dan ook uitkijken als ik weer omhoog wilde komen dat ik het tafeltje niet onderste boven liep.
Toch moet ik zeggen dit had ook wel iets, want nu zag ik wel alles wat er om me heen gebeurde en als ik onder de bank lig moet ik het maar raden.

Verder ga ik vanavond weer met het baasje naar school toe (vrouwtje gaat misschien afscheid nemen van opoe, maar in ieder geval gaat ze samen zijn met haar familie) en ik ga zeker mijn best doen, want mijn kleine zusje komt nu met haar klas ook erg dicht bij de beroepskeuze te zitten en als zij ook voor behendigheid gaat kiezen wil ik toch zeker beter blijven dan dat zij is.

Een dag te laat.

Gisteren hadden we geen van allen zin in wat te schrijven.
Nu was er ook eigenlijk niet veel te melden, maar toch.
We hebben eerst lekker met z’n viertje uit geslapen en daarna wat gerommeld in huis, overal waar wij (baasje en vrouwtje) waren was die kleine Rontu ook, wij op zolder zij op zolder, wij in de tuin zij in de tuin en wij op de bank zij op de bank.
‘S middags zijn we nog even naar de vader en moeder van het baasje gegaan en ook nog even naar opa en oma.
Wat een mazzel zeg dat de hondjes bij opa en oma binnen mochten anders hadden ze daar in de auto moeten blijven zitten, oma had namelijk gezegd dat ze Keiko en Rontu de eerste zes weken niet meer wilde zien omdat ze er toen wij op vakantie waren genoeg mee heeft afgezien.
‘S avonds waren we gewoon thuis en dat was na de afgelopen dagen ook weer wel eens fijn.