Gisteren hadden we geen van allen zin in wat te schrijven.
Nu was er ook eigenlijk niet veel te melden, maar toch.
We hebben eerst lekker met z’n viertje uit geslapen en daarna wat gerommeld in huis, overal waar wij (baasje en vrouwtje) waren was die kleine Rontu ook, wij op zolder zij op zolder, wij in de tuin zij in de tuin en wij op de bank zij op de bank.
‘S middags zijn we nog even naar de vader en moeder van het baasje gegaan en ook nog even naar opa en oma.
Wat een mazzel zeg dat de hondjes bij opa en oma binnen mochten anders hadden ze daar in de auto moeten blijven zitten, oma had namelijk gezegd dat ze Keiko en Rontu de eerste zes weken niet meer wilde zien omdat ze er toen wij op vakantie waren genoeg mee heeft afgezien.
‘S avonds waren we gewoon thuis en dat was na de afgelopen dagen ook weer wel eens fijn.