Gisteren is het vrouwtje nog met Keiko naar school geweest en ik ben toen heel de avond bij het baasje boven geweest.
Toen het vrouwtje thuis kwam zei ze dat Keiko het heel goed ghad gedaan op school en dat ze hoopte dat ik ook zo goed zou worden in behendigheid, nou ik moet dan nog wel eerst twee klassen doorlopen en dan zit ik pas in de eerste klas van behendigheid.

Van de week hebben jullie kunnen lezen dat opa en oma mij niet erg lief vonden, nou het baasje en het vrouwtje snapten daar helemaal niets van.
Thuis zijn we wel erg lief (of zouden we erg moe zijn na dat weekje pesten bij opa en oma?), dus wij zijn onschuldig.

Moet je mij en Keiko hier maar eens lief zien liggen slapen, nadat we een uurtje met elkaar gestoeid hebben, rondjes door de kamer gerend hebben en op speelgoed hebben gejaagd.
Na een uurtje lief slapen ga ik dan weer spelen en het vrouwtje helpen met achter haar aan lopen, ik ban namelijk het liefts dicht bij het baasje of vrouwtje in de buurt.
Maar ja, zo ben ik nu eenmaal en als baasje en vrouwtje wen je daar natuurlijk wel aan en die lopen me dan ook gewoon omver als ze er langs willen en ik sta daar toevallig.

Maar vanmorgen heeft het vrouwtje het toch weer geprobeerd om mij los te laten lopen toen ze weg ging, met de mededeling dat ik erg lief moest zijn (vooral niet aan de salontafel knagen) anders zou het weer over zijn met de pret.
Nou mag Keiko wel altijd los blijven lopen als ze even weg gaat en dus heb ik maar gedaan wat zij ook deed, dan kan het toch niet fout gaan dacht ik.
Toen het vrouwtje weer thuis kwam kregen we dan ook alletwee een enorme kroelbuurt, want we waren tenslotte alletwee erg lief geweest en ze zei dan ook dat ze het de volgende keer weer probeerd met mij.

Joeppie ik mag los blijven lopen als ik lief ben geweest, dus jullie weten wat ik voortaan doe, lief zijn, maar dat ben ik toch eigenlijk altijd.