Toen wij gisteren thuis kwamen van die verjaardag waren de hondjes erg rustig, ze hebben er volgens ons goed over nagedacht wat er allemaal is gebeurd daar in Azie en weten dan ook dat ze het bij ons erg goed hebben.
Volgens mij heeft dat eigenlijk ieder Shiba hond wel, maar wat wil je ook met een ras met zo’n karakter.
Vanmiddag heeft Rontu weer eens een hele tijd op de poef gezeten, ze zit dan op haar gemakje vogeltjes te kijken en daar van zijn er nu genoeg (iedere keer een stuk of acht in een klein boompje) in onze tuin want die pindaslingers doen echt wonderen.
Straks geen we nog eens wat huiswerk doen, want morgen mag die kleine meid (Rontu dus) wwer naar school, want de vakantie is weer afgelopen, maar volgende week moet ze al weer thuis blijven, want als alles goed is zitten het baasje en ik dan in de auto op weg naar Oostenrijk en gaan we een weekje skieen.
Maar dat duurt allemaal nog een tijdje, eerst moeten de koffers nog gepakt worden en alle spulletjes voor die twee hondjes klaar gemaakt worden.
Ze gaan namelijk een weekje bij opa en oma logeren en dan moet je toch wel alles bij hebben.
Ik owrd over twee weken alleen gelaten. Maar ik mag dan thuis blijven want de buuvrouw en buurman passen op me (gelukkig hoef ik niet naar die stomme kennel toe) Zij gaan ook met z’n alle skieeen in oostenrijk.
Een ding weet ik wel als ze maar plezier hebben dan pas ik op het huisje
Fritz; dat is ook een goed idee, om op het huis te passen maar wij gaan toch liever naar opa en oma.