De afgelopen dagen hebben we veel gedaan.

Het weekend hebben we heerlijk doorgebracht in Duitsland waar we op zaterdag de verjaargdag van rontu hebben gevierd. ‘S morgens was er een cadeautje voor haar, een lekkere wandeling met baasje door de bergen.

‘S avonds kregen de hondjes een heerlijke kluif in de tuin terwijl Remko en ik lakker zaten te gouremetten. Op zondag werd er door Remko, Keiko en Miyuki weer een wandeling gemaakt.

Dit is trouwens een beeld van de schade die de storm "Kyrill" in januari heeft achtergelaten, snappen jullie nou dat we toen geluk gehad hebben.

Rontu en ik hadden besloten om de voortuin af te gaan maken en daarna lekker te gaan luieren in de tuin. Dit was ook wat we op maandag deden, maar dan met z’n alle.

Gisteren zijn ben ik met Rontu naar de dierenarts geweest, de echo moest gemaakt worden. Wat een tegenvaller zeg, er waren geen puppy’s te zien op de echo, maar ja de vorige keer zag die dierenarts er ook maar 3 en werden het er 5. Ik ging weg met de mededeling dat als ik bleef twijfelen er volgende week altijd nog een echo gemaakt kan worden of over 4 weken een foto waarop dan de eventuele skeletjes te zien zijn, als er toch nog een pup verstopt zou zitten. Weer thuis gekomen de laatste hapjes maken die ik dan ’s avonds aan de mensen kon geven die mij kwamen feliciteren met mijn verjaardag.

Vandaag eerst de boel nog een beetje opgeruimd om even later op het dakterras op mijn cadeautje wat ik van Remko gekregen heb te gaan zitten. Lekker een uurtje of 3 niks gedaan, af en toe een hond op schoot om te kroelen, heerlijk. Vanmiddag hebben Keiko en Miyuki het bos weer onveilig gemaakt terwijl Rontu heel netjes naast mij bleef lopen (en dit is nou net wat Rontu normaal niet doet, dus je zou zeggen……… op zijn minst super, super, super schijnzwanger, maar dit roep ik al 4 weken). Net in de startblokken om weer naar ringtraining te gaan en ja hoor, een file op weg daar naar toe en ik had gelijk lekker een avondje vrij. Straks even lekker met de hondjes op bed stoeien en daarna weltrusten!!

Vanmorgen waren er allemaal wilde plannen hier in huis, de autorai was eigenlijk het doel voor het baasje en vrouwtje maar nadat het vrouwtje een sms-je had gehad had ze daar eigenlijk geen zin meer in. En dat veranderde helemaal al niet toen ze op weg waren naar de autorai en op de radio te horen kregen dat er veel files stonden op weg daar naar toe (dit speelt de laatste weken ook al parten als we naar ringtraining moeten en daarom komen we daar nooit aan). Baasje en vrouwtje besloten om een eigen autorai te maken en gingen de autowinkels in Breda en omstreken af en belde  de mensen waarvan ze vanmorgen een sms-je gekregen hadden met de mededeling dat ze vanmiddag wel thuis zouden zijn.

Het resultaat een Shibateefjesuitje in het Mastbos. Wat was het weer een feest om daar te zijn, want we (Keiko en Miyuki) waren daar al een aantal weken helemaal niet meer geweest omdat ik (Miyuki) en Rontu loops waren en daarvoor was het er zo nat dat het zand drijfzand was geworden en we dus ook niet gingen. Nu was het heerlijk weer om lekker te ravotten met z’n vijfjes, ja , wij, Rontu en onze Shibavriendinnetjes Tama en Miko.

Tama en Miko zijn altijd een beetje terughoudend als ze ons zien ravotten, maar staan wel te kijken met de blik in hun oogjes van dat zouden we ook wel eens willen doen.

Toen wij bij die boomstam andere dingen gingen doen dan Shibaover, namen vrouwtje en Rontu daar plaats voor een gesprek tussen twee vrouwen.

Toen we weer een stukje hadden gelopen schrokken we eigenlijk allemaal een beetje we hoorde plons en keken om en zagen Tama kledder nat. Even later vertelde ze dat ze zo jaloers op ons was geworden omdat wij zo veel plezier hadden dat ze het toch ook wel eens wilde proberen wat wij allemaal deden. Ze was over een sloot heen gesprongen, maar haalde de andere kant niet en belande dus in het water.

We hebben haar verteld dat dat bij ons ook nog wel eens gebeurd maar dat als ze veel oefend het allemaal goed komt. Nou daar ging ze dan, op en neer over de sloot met als resultaat een een super vlucht over het water.

Na nog een stuk te hebben gewandeld zijn we weer naar huis gegaan waar en voor de baasjes en vrouwtje nog een glas drinken in werd geschonken en wat te knabbelen werd neer gezet op tafel zodat ze nog gezellig wat konden kletsen. Ondertussen lagen wij ons allemaal te wassen in de achtertuin, want normaal blijven Tama en Miko redelijk schoon en zijn wij de Shiba’s van van Ginneken de smeershiba’s maar deze keer waren wij niet de smeershiba’s maar Tama en Miko. Wat zagen die twee eruit zeg, maar ze vertlede ons wel dat ze voortaan vaker zo gek gaan doen in het bos of op het strand, want dat gek doen was toch wel heel leuk. Marcel en Mariska pas dus maar op, je bent gewaarschuwd.

De rest van de dag hebben baasje en vrouwtje dus geen last meer van ons gehad, wat waren we weer moe zeg. Rontu deed voor geen meter mee in het bos en ligt nu ook te slapen, de luilak. Vrouwtje zegt dat dit komt omdat ze weer puppy’s in haar buikje heeft. Dat er iets met haar is weten wij ook wel, want ze ligt hele dagen (teminste als het aan haar ligt) bij het vrouwtje op schoot te kroelen of te slapen, ze eet of haar leven er vanaf hangt (heeft als eerste haar bordje leeg) en is soms erg boos om niks. Dit zijn dingen waar Rontu normaal geen last van heeft en dit schijnt ze bij het vorig nestje ook gedaan te hebben. Over een week wten we het zeker, maar als het aan het vrouwtje ligt is Rontu zwanger van puppy’s.