Zo, hier zijn we weer.

Zo, dat is lang geleden, maar we zijn we weer. Na de miskraam van mij (Rontu) moest er een weekje gepiekerd worden over vrouwtjes werk. Hier en daar een gesprekje voeren en nadenken als ze thuis was was de bezigheid van het vrouwtje van deze week. Baasje vond dan ook dat we met de pinksterdagen lekker weg moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan en ja, Duitsland was de bestemming.

Wat wel leuk was was dat we daar bezoek kregen van Paul en Debby (vrienden van het baasje en vrouwtje), ze ook slapen en ze zwaaide ons uit toen wij gisteren weer naar huis moesten. We hebben het erg rustig gehad daar tussen die bergen, want het weer was niet echt geweldig en er zijn dan ook geen foto’s gemaakt.

Vandaag is door het vrouwtje de knoop doorgehakt wat haar werk beterft en ze verwacht dan ook dat ze de vanaf nu weer heel regelmatig een verhaaltje over ons gaat schrijven, zodat jullie weer mee kunnen genieten van onze streken en avonturen.

Wisten het wel.

Gisteren ben ik met Rontu naar de dierenarts geweest, want als ze toch zwanger was zouden ze het op een foto vanaf eergisteren kunnen zien, want vanaf dan zouden er botjes te zien zijn. Aangezien Rontu nog steeds niet Rontu is had ik toch zoiets van ze kunnen op de echo wel niks gezien hebben, maar ik wil het zeker weten. Op de foto bleek te zien dat er inderdaad een puppy in haar buikje heeft gezeten, maar helaas heeft het niet zo mogen zijn dat het puppy de wereld heeft mogen besnuffelen. Rontu heeft een miskraam gehad en dat is natuurlijk erg jammer. Hopelijk is ze weer snel de oude en kan ze weer streken gaan uithalen samen met haar dochter Miyuki. Aan het eind van het jaar gaan we het weer gewoon opnieuw proberen om puppÿ’s te krijgen van Rontu en Miyuki, dus je weet nooit mischien deze keer wel Kerstkindjes!!!

Wat Remko en ik wel erg fijn vonden was dat wij het wel wisten dat ze zwanger was, het geeft een goed gevoel dat je kan zeggen dat je je honden goen kent. De mensen die bij ons een puppy zouden mogen meenemen hebben we eerst op de hoogte gesteld en daarom schrijf ik het nu pas hier, dat vonden wij wel net zo netjes.

Knus.

Pict6353a_1Gisteren hadden we het zo gezellig hier in huis of maakte we het hier gezellig, ach wat maakt het eigenlijk uit. Knus dat was het in ieder geval.

Eerst lekker kluiven en omdat ik daar soms wel erg moe van kan worden (vrouwtje zegt dat aan mezelf ligt) plof ik even later bij mijn mama Rontu op de zak en laat me weer even door haar vertroetelen, met andere woorden; onder moeders pootjes sliep eens een heel lief hondje……..

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Leuke dagen.

Wat hebben wij een leuk weekend achter de rug zeg, gewoon niet meer normaal.

Zaterdag zijn we simpel begonnen, vrouwtje deed wat boodschappen terwijl het baasje een rondje met ons ging lopen. Vrouwtje dook de keuken in om lekkere dingen te maken en wij gingen een dutje doen. Baasje deed erg gemeen en ging met mij (Keiko) op pad terwijl wij (Rontu en Miyuki) bij het vrouwtje moesten blijven, maar wij gingen met z’n alle lekker een stukje lopen. Even later kwamen Keiko en het baasje terug en hadden een verrassing. Met hun kwamen namelijk Nancy, Quinty en Moïse binnen, gezellig. Even later bleek dat vrouwtje het al wist dat die kwamen, want ze schoven met z’nalle aan tafel om te eten. Na het eten is er een foto gemaakt van ons en onze mensenvriendinnetjes, dit werd speciaal gedaan omdat er alleen een foto van mij (Keiko), Quinty en Moïse in het fotohoekje hing en daar wilde vrouwtje binnekort een foto van ons alle hangen, wij (Rontu en Miyuki) horen er nu toch ook bij.

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Na dat de foto gemaakt was werden wij door onze mensenvriendinnetjes in onze huisjes gedaan, want baasje en vrouwtje gingen hun naar huisje brengen en gingen daarna met Ruud en Nancy een spelletje spelen. Pas heel erg laat kwamen baasje en vrouwtje weer thuis waar door wij midden in de nacht nog een blokje om gingen.

Vanmorgen liep de wekker al wel erg vroeg af en wij weten dat als dit op zondag gebeurd er iets leuks op de agende staat. De rugzak werd gepakpt, de bergschoenen gingen aan en de stoeltjes gingen mee. Toen we weg gingen mocht ik (Rontu) kiezen wat ik wilde doen; thuis blijven (vrouwtje vond het erg zielig als ik nat zou regenen en omdat het moederdag was mocht ik overal gaan liggen waar ik wilde en daar hoorde dus ook het grootte mensenbed van het baasje en vrouwtje bij) of ik mocht mee, nou de keus was snel gemaakt, thuis blijven en op bed slapen. Na even in de auto te hebben gezeten waren wij (Keiko en Miyuki) op de plaats waar we moesten zijn. Wat een drukte zeg en wat veel honden. Later bleek dat we op een behendigheidswedstrijd waren waar ik (Keiko) samen met baasje moesten rennen voor ons leven (vooral het baasje want ik was bij de start erg snel weg). Pict6327akopie_1

Baasje vond het erg prettig dat we met het spel begonnen, hij zei dat ik daar niet veel fout kon doen ook al kreeg ik de kolder in mijn hoofd (dat heb ik wel vaker de eerste ronde). Nou dat bleek achteraf ook zo te zijn, want we eindigde op de 6de plaats van de zeker wel 30 honden.

Na weer lekker een tijdje te hebben uitgerust van het rennen, moesten we weer naar de baan, nu voor het vaste parcours en daar moet ik dan erg goed naar het baasje luisteren wat ik moet doen.

 

Pict6328a Maar jammer, op het laatste stukje (zeker 18 hindernissen van de 22 goed gedaan, dacht ik dat het baasje aan gaf dat ik over de katteloop moest en dat was dus niet zo, het had de A-schutting moeten zijn en door dit misverstand verlieten we met een Disk het veld. Zo en daar gingen we weer lekkker uitrusten en wat eten.Pict6330a_2

Een anderhalf uur later waren we weer aan de beurt en dit keer moest er Jumping gelopen worden, nou dat is heel makkelijk, geen raakvlakken waar je voor op moet passen dat je ze vergeet, maar wel die verdomde paaltjes. Bij het vast parcours deed ik ze super goed, maar deze keer zag ik ze over het hoofd, want de tunnel lag er leuk achter en dat is en blijft mijn lievelingshindernis. Het resultaat een berg lachende toeschouwers en een iets minder blij baasje, maar toch zag hij er wel de lol van in. Toen we samen nog het rondje wilde afmaken zag ik ineens het vrouwtje staan en ging ook nog even bij haar kijken, maar dat maakte toch al niet meer uit, want er stond toch al Disk achter onze naam. Pict6348a Maar ik heb het baasje niet helemaal teleur gesteld en ben toch nog over de finish gesprongen en samen met hem de baan afgelopen. Baasje was gelukkig over de hele dag toch nog erg goed te spreken, want we hebben maar 2 keer een Disk en voor de eerste keer een 6de plaats behaald en dat is toch super goed!

Na de wedstrijd zijn we met z’n alle (ja ook ik (Rontu) ging mee) nog bij de moeder van het baasje en bij oma geweest, want ook voor hun was het toch moederdag. Nu gaan we nog even gezellig met z’n alle op het grootte mensenbed liggen om naar televisie te kijken en voor daarna; weltrusten.

Bah…

De meeste mensen die mij (Keiko) kennen weten dat ik geen liefhebber van regen ben en wat doet het al bijna heel de week, regenen, Bahhhhhhh!!! Ik ga dan ook het liefst helemaal niet mee naar buiten en als ik dan al mee gaan moet het baasje of vrouwtje echt niet denken dat ik wat ga doen, stel je voor dat mijnbuikje nat wordt door de natte bosjes, dat kan toch echt niet. Ik heb het maandag en dinsdag wel erg bont gemaakt, teminste dat zegt het vrouwtje. Maandag ben ik ’s morgens netjes mee naar buiten gegaan (ik wist niet beter dat het droog zou zijn, dat was het al weken) en dit terwijl het toch echt regende, ook heb ik toen geplast, maar de rest van de dag had ik geen zin meer om nat te worden, dus werd er ook niks gedaan. Dit herhaalde ik dinsdag totdat het een uur of half zeven was, ’s avonds dan, toen vertelde ik het vrouwtje dat ik erg nodig moest en toen liet ze me gewoon wachten. Schandalig gewoon, moeten Rontu of  Miyuki eens doen, dan vliegt ze gelijk, maar ze zegt dat daar wel een verschil in zit, die gaan altijd mee en doen ook altijd wat, dus het was mijn probleem.

Voor de rest van de week ben ik dan ook wel een beetje boos geweest, maar toen ik er nog eens goed over nagedacht had, moest ik het vrouwtje toch wel een beetje gelijk geven, niet dat ik nou ineens verander hoor, maar ik probeer er de volgende keer aan te denken en dan hoop ik dat ik niet meer boos zal worden. Om het goed te maken heb ik vanmorgen Miyuki eens een echte poetsbeurt gegeven zodat het vrouwtje dat vandaag niet meer hoeft te doen. Ik heb haar tandjes gepoetst, oortjes gewassen en het zand van het zandmannetje uit haar oogjes gevreven. Vrouwtje vond dat zo lief van mij dat ik een super kroelbeurt kreeg, maar dan van haar en niet van Miyuki.

Verder is er hier op het moment niet erg veel te doen, maar ja wat wil je met die regen!!!

Ein Ãœberraschung.

Baasje en vrouwtje houden wel van verrassingen zeg. Dachten wij dat we naar Duitsland zouden gaan (de spulletjes stonden al klaar), gingen ze vrijdagmiddag samen op de fiets weg en bleven maar weg. Toen ze rond de klok avondbrokjes thuis kwamen hadden ze het allemaal over een crematie, maar wat dat is weten wij niet, maar ja dat maakt ook niet uit. Wel werden toen de spulletjes nog in de auto gezet en mochten wij nog even plassen en daarna hup in de auto en weg gingen we. Op naar Duitsland riepen ze, dus wij hadden het toch goed. Daar aangekomen mochten we weer plassen en gingen baasje en vrouwtje midden in de nacht (normaal gaan we rond die tijd naar onze huisjes) nog een soepje zitten eten, Monica houdt ook van verrassingen.

Maar toen vrouwtje zaterdag boodschapjes had gedaan gingen we niet wandelen en dat vonden we maar niks. We gaan toch niet heel dat stuk rijden om met dat lekkere weer de hele dag bij het huisje rond te hangen. Maar rond de klok van middagbrokjes kwam er een auto de hoek om rijden en baasje en vrouwtje gingen daar naar toe. Hé hoe kan dat, die mensen kennen wij ook, joepie wat ein Ãœberraschung, ja wij blaffen ook al aardig Duits, Montaro (Grimm wordt hij thuis genoemt) kwam ook uit de auto.

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Mijn (Rontu’s) zoontje, mijn (Miyuki’s) broer en mijn (Keiko’s) neefje is best een knapperd al zeggen we het zelf. Na dat de baasjes en vrouwtjes wat gedronken hadden gingen we wandelen, dus toch, we wisten het wel. Lekker wat nablaffen na de wandeling deden we ok weer in het zonnetje, maar je ziet aan Montaro dat hij ons teefjes niet helemaal begrijpt.

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Maar één ding is zeker het was super gezellig zo met z’n alle daar in Duitsland en wat kan het raar verkeren woon je zo dicht bij elkaar in Nederland en dan ga je tegelijk naar Duitsland en woon je daar ook weer niet al te ver van elkaar af en kun je dus wat afspreken om wat leuks te gaan doen. Baasje en vrouwtje wisten het namelijk al dat we elkaar zouden ontmoeten. Ze hadden al wel verteld dat Montaro en zijn baasje en vrouwtje ook in de buurt zouden zijn, maar zien, nee dat hadden we alleen maar gehoopt.

Gisteren nog lekker met het vrouwtje gewandeld, nog wat in de zon gelegen en pas na de avondbrokjes van het baasje en vrouwtje zijn we weer naar Nederland gekomen, want ja, er moest vandaag weer gewoon gewerkt worden, daar baasje en vrouwtje. Nu hebben we vrij van school, ook wij hondjes hebben voorjaarsvakantie, lekker hoor. Zo gaan we nog een stukje wandelen en dan weer lekker slapen in onze huisjes.

Voor het laatst.

Gisteren hebben wij nog lekker heel de dag van het zonnetje genoten.’S morgens in de tuin en ’s middags op het dakterras, heerlijk.

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Maar dit was verlopig wel de laatste keer dat we dat konden doen, want vandaag hebben we geen tijd voor, vrouwtje gaat weer werken (nadat ze twee hele dagen energie heeft bijgetankt) en vanmiddag gaat ze samen met baasje naar een crematie toe en daarna staat de auto al gepakt (dat doen wij wel voor het baasje en vrouwtje) en dan……. gaan we weg, jawohl!!!

Maar daar waar wij naar toe gaan kunnen we misschien ook wel van het zonnetje genieten. In ieder geval gaan we wandelen en misschien…… Komen we Montaro (mijn (Rontu) zoontje) ook nog wel tegen, want die zijn daar ook in de buurt.

Plofffffff

Koninginnendag in Nederland. Mooi weer. Wat wil je dan nog meer? Nou leker wandelen met baasje en vrouwtje en dat hebben we dan vanmiddag ook gedaan. In de auto reden we naar de Loonse en Drunnese duinen en daar hebben we even staan wachten en toen…. kwamen daar Michael en Mirjam aan. We gingen dus met hun wandelen, gezellig.

Alleen het was wel heel erg warm en daarom plofte wij op verschillende plaatsen lekker neer om in de schaduw van de boom lekker even bij te komen van het spelen. Ook ik (Rontu) deed op mijn eigen tempo mee, want je weet maar nooit, ik hou van spanning en avontuur.

‘S avonds werd er lekker gegeten door baasje, vrouwtje en hun vrienden en wij kregen een super heerlijke kluif. Wat een heerlijk dagje zeg, lang leve de Shiba!