Wat hebben wij een leuk weekend achter de rug zeg, gewoon niet meer normaal.

Zaterdag zijn we simpel begonnen, vrouwtje deed wat boodschappen terwijl het baasje een rondje met ons ging lopen. Vrouwtje dook de keuken in om lekkere dingen te maken en wij gingen een dutje doen. Baasje deed erg gemeen en ging met mij (Keiko) op pad terwijl wij (Rontu en Miyuki) bij het vrouwtje moesten blijven, maar wij gingen met z’n alle lekker een stukje lopen. Even later kwamen Keiko en het baasje terug en hadden een verrassing. Met hun kwamen namelijk Nancy, Quinty en Moïse binnen, gezellig. Even later bleek dat vrouwtje het al wist dat die kwamen, want ze schoven met z’nalle aan tafel om te eten. Na het eten is er een foto gemaakt van ons en onze mensenvriendinnetjes, dit werd speciaal gedaan omdat er alleen een foto van mij (Keiko), Quinty en Moïse in het fotohoekje hing en daar wilde vrouwtje binnekort een foto van ons alle hangen, wij (Rontu en Miyuki) horen er nu toch ook bij.

Na dat de foto gemaakt was werden wij door onze mensenvriendinnetjes in onze huisjes gedaan, want baasje en vrouwtje gingen hun naar huisje brengen en gingen daarna met Ruud en Nancy een spelletje spelen. Pas heel erg laat kwamen baasje en vrouwtje weer thuis waar door wij midden in de nacht nog een blokje om gingen.

Vanmorgen liep de wekker al wel erg vroeg af en wij weten dat als dit op zondag gebeurd er iets leuks op de agende staat. De rugzak werd gepakpt, de bergschoenen gingen aan en de stoeltjes gingen mee. Toen we weg gingen mocht ik (Rontu) kiezen wat ik wilde doen; thuis blijven (vrouwtje vond het erg zielig als ik nat zou regenen en omdat het moederdag was mocht ik overal gaan liggen waar ik wilde en daar hoorde dus ook het grootte mensenbed van het baasje en vrouwtje bij) of ik mocht mee, nou de keus was snel gemaakt, thuis blijven en op bed slapen. Na even in de auto te hebben gezeten waren wij (Keiko en Miyuki) op de plaats waar we moesten zijn. Wat een drukte zeg en wat veel honden. Later bleek dat we op een behendigheidswedstrijd waren waar ik (Keiko) samen met baasje moesten rennen voor ons leven (vooral het baasje want ik was bij de start erg snel weg).

Baasje vond het erg prettig dat we met het spel begonnen, hij zei dat ik daar niet veel fout kon doen ook al kreeg ik de kolder in mijn hoofd (dat heb ik wel vaker de eerste ronde). Nou dat bleek achteraf ook zo te zijn, want we eindigde op de 6de plaats van de zeker wel 30 honden.

Na weer lekker een tijdje te hebben uitgerust van het rennen, moesten we weer naar de baan, nu voor het vaste parcours en daar moet ik dan erg goed naar het baasje luisteren wat ik moet doen.

Maar jammer, op het laatste stukje (zeker 18 hindernissen van de 22 goed gedaan, dacht ik dat het baasje aan gaf dat ik over de katteloop moest en dat was dus niet zo, het had de A-schutting moeten zijn en door dit misverstand verlieten we met een Disk het veld. Zo en daar gingen we weer lekkker uitrusten en wat eten.

Een anderhalf uur later waren we weer aan de beurt en dit keer moest er Jumping gelopen worden, nou dat is heel makkelijk, geen raakvlakken waar je voor op moet passen dat je ze vergeet, maar wel die verdomde paaltjes. Bij het vast parcours deed ik ze super goed, maar deze keer zag ik ze over het hoofd, want de tunnel lag er leuk achter en dat is en blijft mijn lievelingshindernis. Het resultaat een berg lachende toeschouwers en een iets minder blij baasje, maar toch zag hij er wel de lol van in. Toen we samen nog het rondje wilde afmaken zag ik ineens het vrouwtje staan en ging ook nog even bij haar kijken, maar dat maakte toch al niet meer uit, want er stond toch al Disk achter onze naam. Maar ik heb het baasje niet helemaal teleur gesteld en ben toch nog over de finish gesprongen en samen met hem de baan afgelopen. Baasje was gelukkig over de hele dag toch nog erg goed te spreken, want we hebben maar 2 keer een Disk en voor de eerste keer een 6de plaats behaald en dat is toch super goed!

Na de wedstrijd zijn we met z’n alle (ja ook ik (Rontu) ging mee) nog bij de moeder van het baasje en bij oma geweest, want ook voor hun was het toch moederdag. Nu gaan we nog even gezellig met z’n alle op het grootte mensenbed liggen om naar televisie te kijken en voor daarna; weltrusten.