Baasje en vrouwtje houden wel van verrassingen zeg. Dachten wij dat we naar Duitsland zouden gaan (de spulletjes stonden al klaar), gingen ze vrijdagmiddag samen op de fiets weg en bleven maar weg. Toen ze rond de klok avondbrokjes thuis kwamen hadden ze het allemaal over een crematie, maar wat dat is weten wij niet, maar ja dat maakt ook niet uit. Wel werden toen de spulletjes nog in de auto gezet en mochten wij nog even plassen en daarna hup in de auto en weg gingen we. Op naar Duitsland riepen ze, dus wij hadden het toch goed. Daar aangekomen mochten we weer plassen en gingen baasje en vrouwtje midden in de nacht (normaal gaan we rond die tijd naar onze huisjes) nog een soepje zitten eten, Monica houdt ook van verrassingen.

Maar toen vrouwtje zaterdag boodschapjes had gedaan gingen we niet wandelen en dat vonden we maar niks. We gaan toch niet heel dat stuk rijden om met dat lekkere weer de hele dag bij het huisje rond te hangen. Maar rond de klok van middagbrokjes kwam er een auto de hoek om rijden en baasje en vrouwtje gingen daar naar toe. Hé hoe kan dat, die mensen kennen wij ook, joepie wat ein Ãœberraschung, ja wij blaffen ook al aardig Duits, Montaro (Grimm wordt hij thuis genoemt) kwam ook uit de auto.

Mijn (Rontu’s) zoontje, mijn (Miyuki’s) broer en mijn (Keiko’s) neefje is best een knapperd al zeggen we het zelf. Na dat de baasjes en vrouwtjes wat gedronken hadden gingen we wandelen, dus toch, we wisten het wel. Lekker wat nablaffen na de wandeling deden we ok weer in het zonnetje, maar je ziet aan Montaro dat hij ons teefjes niet helemaal begrijpt.

Maar één ding is zeker het was super gezellig zo met z’n alle daar in Duitsland en wat kan het raar verkeren woon je zo dicht bij elkaar in Nederland en dan ga je tegelijk naar Duitsland en woon je daar ook weer niet al te ver van elkaar af en kun je dus wat afspreken om wat leuks te gaan doen. Baasje en vrouwtje wisten het namelijk al dat we elkaar zouden ontmoeten. Ze hadden al wel verteld dat Montaro en zijn baasje en vrouwtje ook in de buurt zouden zijn, maar zien, nee dat hadden we alleen maar gehoopt.

Gisteren nog lekker met het vrouwtje gewandeld, nog wat in de zon gelegen en pas na de avondbrokjes van het baasje en vrouwtje zijn we weer naar Nederland gekomen, want ja, er moest vandaag weer gewoon gewerkt worden, daar baasje en vrouwtje. Nu hebben we vrij van school, ook wij hondjes hebben voorjaarsvakantie, lekker hoor. Zo gaan we nog een stukje wandelen en dan weer lekker slapen in onze huisjes.