Vanmorgen waren er allemaal wilde plannen hier in huis, de autorai was eigenlijk het doel voor het baasje en vrouwtje maar nadat het vrouwtje een sms-je had gehad had ze daar eigenlijk geen zin meer in. En dat veranderde helemaal al niet toen ze op weg waren naar de autorai en op de radio te horen kregen dat er veel files stonden op weg daar naar toe (dit speelt de laatste weken ook al parten als we naar ringtraining moeten en daarom komen we daar nooit aan). Baasje en vrouwtje besloten om een eigen autorai te maken en gingen de autowinkels in Breda en omstreken af en belde  de mensen waarvan ze vanmorgen een sms-je gekregen hadden met de mededeling dat ze vanmiddag wel thuis zouden zijn.

Het resultaat een Shibateefjesuitje in het Mastbos. Wat was het weer een feest om daar te zijn, want we (Keiko en Miyuki) waren daar al een aantal weken helemaal niet meer geweest omdat ik (Miyuki) en Rontu loops waren en daarvoor was het er zo nat dat het zand drijfzand was geworden en we dus ook niet gingen. Nu was het heerlijk weer om lekker te ravotten met z’n vijfjes, ja , wij, Rontu en onze Shibavriendinnetjes Tama en Miko.

Tama en Miko zijn altijd een beetje terughoudend als ze ons zien ravotten, maar staan wel te kijken met de blik in hun oogjes van dat zouden we ook wel eens willen doen.

Toen wij bij die boomstam andere dingen gingen doen dan Shibaover, namen vrouwtje en Rontu daar plaats voor een gesprek tussen twee vrouwen.

Toen we weer een stukje hadden gelopen schrokken we eigenlijk allemaal een beetje we hoorde plons en keken om en zagen Tama kledder nat. Even later vertelde ze dat ze zo jaloers op ons was geworden omdat wij zo veel plezier hadden dat ze het toch ook wel eens wilde proberen wat wij allemaal deden. Ze was over een sloot heen gesprongen, maar haalde de andere kant niet en belande dus in het water.

We hebben haar verteld dat dat bij ons ook nog wel eens gebeurd maar dat als ze veel oefend het allemaal goed komt. Nou daar ging ze dan, op en neer over de sloot met als resultaat een een super vlucht over het water.

Na nog een stuk te hebben gewandeld zijn we weer naar huis gegaan waar en voor de baasjes en vrouwtje nog een glas drinken in werd geschonken en wat te knabbelen werd neer gezet op tafel zodat ze nog gezellig wat konden kletsen. Ondertussen lagen wij ons allemaal te wassen in de achtertuin, want normaal blijven Tama en Miko redelijk schoon en zijn wij de Shiba’s van van Ginneken de smeershiba’s maar deze keer waren wij niet de smeershiba’s maar Tama en Miko. Wat zagen die twee eruit zeg, maar ze vertlede ons wel dat ze voortaan vaker zo gek gaan doen in het bos of op het strand, want dat gek doen was toch wel heel leuk. Marcel en Mariska pas dus maar op, je bent gewaarschuwd.

De rest van de dag hebben baasje en vrouwtje dus geen last meer van ons gehad, wat waren we weer moe zeg. Rontu deed voor geen meter mee in het bos en ligt nu ook te slapen, de luilak. Vrouwtje zegt dat dit komt omdat ze weer puppy’s in haar buikje heeft. Dat er iets met haar is weten wij ook wel, want ze ligt hele dagen (teminste als het aan haar ligt) bij het vrouwtje op schoot te kroelen of te slapen, ze eet of haar leven er vanaf hangt (heeft als eerste haar bordje leeg) en is soms erg boos om niks. Dit zijn dingen waar Rontu normaal geen last van heeft en dit schijnt ze bij het vorig nestje ook gedaan te hebben. Over een week wten we het zeker, maar als het aan het vrouwtje ligt is Rontu zwanger van puppy’s.