Vandaag heben we weer eens wat super gezelligs is gedaan. We werden pas laat uit gelaten en gelijk daarna moesten wij in de auto springen om even later samen met het baasje en vrouwtje weg te gaan.

Wat hadden die nou weer in hun hoofd om te gaan doen dachten we. Na een dik half uurtje te hebben gereden werd de auo geparkeerd en stapte baasje en vrouwtje uit. Wij moesten blijven zitten, wat is dat nou weer? Na even te hebben gewacht hoorde we een bekende auto, de auto van Mariska, ja die van Simba en Ziggy. Baasje en vrouwtje gingen gelijk met hun kroelen. En wij nou?

Weer even later werd er door baasje en vrouwtje gezwaaid naar een auto en tegen Mariska gezegd dat dat de verrassing was. In die auto zaten achteraf gezien Osha met 2 van haar vrouwtjes. Weer werd er gekroeld. En wij nou?

Toen kwam er weer een auto en werd er weer gezwaaid. Daarin zaten Okayra, haar baasje en vrouwtje en Okaiya samen met haar vrouwtje. Kroelen was wat er werd gedaan. En wij dan, wanneer mogen wij kroelen?

Nou, toen, want we mochten de auto uit. Na even met z’n alle te hebben gekroeld, tegen elkaar te hebben gegromd en te hebben gesnuffeld ging het gebeuren. De Loonse en Drunese duinen werden weer eens onveilig gemaakt.

De hele groep aam de wandel. Heerlijk dat stuifzand, jaja en het weer was ook heerlijk.

Okayra zit te wachten tot ze weer kan toestormen. Haar prooi, haar zusjes Osha en Okaiya. En als je het over Okaiya hebt, hier heb je haar.

Ik (Keiko) ben hier lekker tikkertje aan het spelen met die kleintjes. Ik laat ze soms even voorop lopen zodat ze het leuk blijven vinden, maar even later heb ik ze beide getikt en rennen ze weer achter mij aan.

Soms kunnen baasje en vrouwtje alleen maar genieten. Dit zijn van die momenten. Simba en ziggy poseren voor een foto en blijven net lang genoeg staan tot dat baasje het knopje van het fototoestel had ingedrukt. Voor ons (Rontu en Miyuki) was het weer iets minder, want wij moesten aan de riem blijven. Oké, ik (Rontu) mocht eerst ook los lopen tot dat bleek dat Ziggy mij ineens ook wel lekker vond ruiken. In mij (Miyuki, zijn eigen vriendinnetje) had hij geen intresse.

En dan de grootste verrassing voor de andere vandaag. Osha die er bij was en vandaag voor de eerste keer los rond mog lopen. De weide wereld ging dus voor haar open. Wat heeft die kleine genoten, niet meer normaal.

En dan wat we altijd doen als we met zo’n groep zijn, de groepsfoto.

Na de wandeling die echt niet te lang duurde voor die kleintjes hebben de baasjes en vrouwtje lekker wat gedronken en gekletst.

Toen we naar huis gingen zijn Osha en haar vrouwtje nog even mee geweest om nog een boterham te eten. Toen ze afscheid gingen nemen voelde vrouwtje nog een draadje in “het pootje” van Osha. Het was een hechting die er in was blijven zitten toen ze haar pootje had gebroken en die heeft vrouwtje er even uit gehaald.

En nu, gaan we nog even plassen om daarna verder te gaan dromen, want dat kunnen we weer als de beste na zo’n super gezellige wandeling.

Deze wandeling kwam spontaan tot stand, maar we hebben wel tegen het vrouwtje gezegd dat we dit jaar weer een wandeling willen met al de puppy’s die hier in hus zijn geboren. Dus puppy’s binnenkort gaat er weer een datum geprikt worden voor een reunië

Afgelopen woensdag zijn we weer thuis gekomen uit Duitsland. Daar zijn we zaterdag naar toe gereden nadat we baasje op Schiphol hadden opgehaald. De reden dat we weer daar waren was de trouwdag van het baasje en vrouwtje. Op die dag zijn wij altijd in Duitsland, dus ook dit jaar.

Maar wat dit jaar wel erg is, is dat er ieder keer verse sneeuw valt als we er zijn. Nu werden we dus op zondag wakker en weer was er 10 centimeter van dat wite spul gevallen.

Wat heb ik (Keiko) genoten! De rest genoot ook, maar dan met hindernissen. Rontu en Miyuki hadden nog hun broekje aan en mochten dan ook niet os lopen tijdens het wandelen. Baasje werd ziek en vrouwtje, die genoot net als ik.

Tijdens de wandelingen zocht ik mijn eigen routes wel uit en baasje en vrouwtje waren dan soms ook erg verbaast waar ik soms vandaan kwam. Maar iedere keer weer wel op het juiste pad.

Verder is nu alles weer normaal. O nee, baasje is nog ziek thuis. Maar vrouwtje die rent weer van hot naar her en zo niet dan ligt ze op de bank en denkt aan haar zelf. Boekje, koekje en warme chocomelk erbij. Wat wil ze nog meer met dit rot weer? Niks dus!

Vrouwtje is weer eens bezig met spulletjes pakken, maar baasje dan gaat die niet mee. Tuurlijk wel vertelde vrouwtje en ze zei ook dat we vandaag nog niet zouden gaan, maar morgen pas. Maar onze huisjes dan, die staan nu al in de auto. Waar moeten wij dan slapen vannacht. Nou moeten wij 2 (Rontu en Miyuki) samen in mijn (Rontu) huisje slapen en ik (Keiko) mag lekker op baasjes plaats slapen.

Vrouwtje vertelde dat we morgen erg vroeg weg moeten om baasje op te halen op het vliegveld en dat ze daarom nu al zoveel mogelijk in de auto heeft gezet. Als baasje dan in de auto is gestapt gaan we gelijk door naar Duitsland om daar weer een aantal dagen plezier te hebben. Zou er nog sneeuw liggen waarin we lekker kunnen ravotten?

Verder was het vandaag weer eens feest. Vrouwtje was een paar boodschapje kopen en kwam terug thuis met een tasje met vis. HHmmmmm, waar is die van ons dachten we en toen we eens goed roken roeken we onze visje ook, maar waar waren ze. Vrouwtje had ze verstopt acher haar rug, maar dat duurde niet lang. Net als het opeten van die heerlijke visjes, want een minuut of 5 later waren ze op en lagen we lekker onze pootjes te wassen, want die smaakte nog naar de vis.

En nu, gaan we nog even spelen voordat we naar ons slaapplaatsje moeten, maar we gaan vroeg slapen om morgen vroeg fit te zijn om baasje te knuffelen als hij er weer is.

Als wij mogen kiezen wat het weer betreft geef ons dan maar het weer van vorige week. Gisteren heeft het de hele dag geregend en wij werden dus 4 keer nat, bah.Nu is het ook al heel de dag grijs er grauw en de wereld ziet er dus erg somber uit, bah

Wat wij op zo’n dag doen? Nou kijk zelf maar.

Wij kruipen lekker knus dicht tegen elkaar aan op een van de twee zakken. Doen onze oogjes dicht en dromen over veel leuke dingen.

Zien jullie trouwens ook dat wij (Rontu en Miyuki) wel erg veel op elkaar lijken? We hebben alle twee een broekje aan, liggen het zelfde en als we wakker zijn lopen echt te vervelen. En vrouwtje maar roepen; lang leve de hormonen.

Zozo daar zijn we weer eens. Wat hebben wij het de laatste dagen druk gehad.

De laatste dag van 2008 zijn wij vrouwtje op haar werk gaan ophalen om daarna weer naar Duitsland te rijden om daar Silvester te gaan vieren. Dat is niks anders dan oud en nieuw hier, maar het klinkt wel leuk. Het voordeel is dat ze daar veel minder vuurwerk afsteken en dat we dan ook weer lekker lange wandelingen kunnen maken. In de auto kreeg het vrouwtje van baasje te horen dat ik (Rontu) weer mijn broekje aan mag als ik binnen ben, want ik vond het weer eens tijd worden om loops te worden.

Op nieuwjaarsdag hebben we echt lekker niks gedaan. Oja, toch wel, we hebben geluierd en af en toe een rondje gewandeld met het baasje.

Op vrijdag was het zover. Toen wij uit onze huisjes gehaald werden door het vrouwtje vertelde ze al dat de wereld weer eens wit was. Na het ontbijt verzamelde baasje zijn snowboardspullen en ging op pad en wij, wij mochten niet mee. Maar even later deed vrouwtje ook hele warme kleren aan, wij kregen onze riempjes aan en daar gingen we, de weide witte wereld in. Zeker een uur of 3 hebben we gewandeld, wauuuwww, wat was dat lekker.

Op zaterdag lag er nog wat meer sneeuw en voor de rest werd de dag van vrijdag herhaald. Mooie plaatjes leverde dat dan ook weer op. Hier heb je er ééntje van.

Op zondag bleef baasje gezellig heel de dag bij ons en we hebben dan ook lekker met z’n alle een mooie wandeling gemaakt. Maar wat raar was was dat op een gegeven moment onze huisjes de auto in gingen terwijl vrouwtje het huisje nog niet aan het schoonmaken was. Baasje verteld ons dat we wel naar Nederland gingen, maar niet voor lang. Want het weekend van 18 januari gaan we al weer. Hopelijk ligt er daan ook nog sneeuw, want dan kunnen we ons weer uitleven.

Maandag was voor ons de dag om uit te rusten van de lange wandelingen, ook lekker hoor. Vrouwtje en baasje mochten weer naar hun werk en ’s avonds mochten we naar school. Wie van ons was deze keer niet zo moeilijk, want ik (Rontu) moest thuis blijven. Dat is wat we altijd doen als er één van ons loops is. Als we met z’n tweetjes loops zijn wordt het nadenken voor het vrouwtje, wie mag er wel en niet mee.

Dinsdag was het feest. De papa van het baasje werd die dag weer een jaartje ouder.

Gisteren was het voor vrouwtje een dag van boodschappen, peotsen, wassen en koken. Wij hebben haar goed geholpen hoor. Hoe vragen jullie je af. Nou door niet in de weg te lopen, mee te helpen met de boodschappen naar binnen te brengen, daar ben ik (Keiko) goed in. Een pak keukenrollen of wc-papier is waar ik regelmatig mee loop te leuren vanaf de auto naar de keuken. Ook kwam vrouwtje er achter dat ik (Miyuki) ook weer mijn broekje aan mag. Ik vind dat altijd zo leuk staan bij mama Rontu dat ik dan ook altijd maar besluit om loops te worden.

Vandaag hebben we naar de tv gekeken, wat was dat mooi zeg. Zouden er ook schaatsjes voor hondjes zijn?

En vanaf nu. Als het goed is komen er weer wat vaker verhaaltjes. De rust is weer een beetje terug hier in huis. Ieder jaar is het wel zo rond deze tijd. Maar de tijd die er dan is beteed vrouwtje dan liever aan wandelen, spelen en kroelen met ons en dat vinden wij super.