Afgelopen woensdag zijn we weer thuis gekomen uit Duitsland. Daar zijn we zaterdag naar toe gereden nadat we baasje op Schiphol hadden opgehaald. De reden dat we weer daar waren was de trouwdag van het baasje en vrouwtje. Op die dag zijn wij altijd in Duitsland, dus ook dit jaar.

Maar wat dit jaar wel erg is, is dat er ieder keer verse sneeuw valt als we er zijn. Nu werden we dus op zondag wakker en weer was er 10 centimeter van dat wite spul gevallen.

Wat heb ik (Keiko) genoten! De rest genoot ook, maar dan met hindernissen. Rontu en Miyuki hadden nog hun broekje aan en mochten dan ook niet os lopen tijdens het wandelen. Baasje werd ziek en vrouwtje, die genoot net als ik.

Tijdens de wandelingen zocht ik mijn eigen routes wel uit en baasje en vrouwtje waren dan soms ook erg verbaast waar ik soms vandaan kwam. Maar iedere keer weer wel op het juiste pad.

Verder is nu alles weer normaal. O nee, baasje is nog ziek thuis. Maar vrouwtje die rent weer van hot naar her en zo niet dan ligt ze op de bank en denkt aan haar zelf. Boekje, koekje en warme chocomelk erbij. Wat wil ze nog meer met dit rot weer? Niks dus!