Na een gewone nacht en een ochtendwandeling met vier Shiba’s door de wijk, een ongewoon ontbijt, want wij zijn helemaal niet gewend dat er een hond om een broodje komt vragen.
Maar Nagai weet goed hoe hij dat moet doen, alleen pech voor hem bij ons gebeurt dat niet.

De dolle minuten met drie Shiba’s, ach wat wil je anders als je ze een paar uurtjes in hun huisje hebt gelaten om naar een verjaardag te gaan.
Hier heeft Rontu het erg moeilijk, wordt ze eerst door keiko in haar nek vast gepakt dan gelijk daarna door Obi in haar achterpoot en zo is dat zeker een half uur aan de gang geweest, arme Rontu

Na zo’n tijdje stoeien met z’n drieen ga je natuurlijk gelijk slapen.
Rontu heeft haar plekje gevonden in de stoel maar daar zat Keiko ook al in, die had dus een probleem, want als de stoel vol is moet je zittend slapen.

Maar als Shiba hond die bij andere mensen is hoef je eigenlijk toch niet normaal te doen.
Hier geven Obi en nagai mij (Patricia) een heuze kroelbeurt en Rontu staat er tussen met de blik in haar ogen van; vrouwtje moet ik je misschien helpen!

En nu ligt alles uitgeteld, Rontu en Nagai op de bank, Keiko op haar eigen zak en Obi, ach die weet niet goed waar ze moet gaan liggen en loopt dan ook nog regelmatig door het huis en probeert alle plekjes uit.