Toen ons vrouwtje gisteren de straat uit was duurde het nioet lang of we lagen met z’n zessen op de bank. Wel was in eerste instantie erg raar voor ons om bij keiko en Rontu te gaan slapen, we hadden ze wel vaker gezien maar nog nooit in een tweehondjes stapelbed geslapen en dan heb je ook nog al die vreemde geluiden, dan moeten wij de dames Keiko en Rontu wel verdedigen hoor en dat hebben we dan ook gedaan door zachtjes te blaffen.

Maar zoals jullie zien heb ik (Nagai) vandaag een eigen plekje hier in huis voor de komende dagen gevonden. Net zoals de speelgoedbak, die is ondertussen ook helemaal leeg en alles ligt door de kamer. Ik (Obi) heb het nog te druk om een plekje te zoeken, want wat is die Rontu toch een lekker ding zeg, ik kan maar niet bij haar weg gaan, stel je voor dat Nagai ze inpikt. Verder gaat alles goed. Weet je wat trouwens leuk was, toen we vanmorgen een wandeling gingen maken kwam het vrouwtje van Keiko en Rontu een bekende tegen en die vroeg of hij dubbel zag. Nee, antwoorde ze, je ziet niet dubbel het zijn er vier. Het enigste wat we nog een beetje moeten leren is dat onze riemen heel de tijfd in de knoop zitten, omdat wij nog alle dingen willen besnuffelen.