Ze zijn op het moment allemaal jaloers bij ons in huis.
Ze zeggen dat ik me tegenwoordig zo lekker kan weg nestelen op de bank en dan ook nog lang blijven liggen en dat zijn ze helemaal niet van mij gewend.

Tot een tijdje geleden was het de normaalste zaak van de wereld dat ik op een avond wel honderde keren van plaats verwisselde, omdat ik mijn plekje niet kon vinden en omdat ik geen rust in mijn kontje had.De rust is ondertussen ’s avonds wel aanwezig, ik slaap overdag gewoon niet meer en dan word ik vanzelf moe genoeg om een dutje te gaan doen.Het plekje waar ik de laatste weken lig zat voorheen ook al wel in mijn plekjes bestand maar ik wist niet dat het zo lekker was, maar als het baasje en vrouwtje of Keiko me nu kwijt zijn weten ze waar ik lig.Keiko heeft ook zo haar plekjes, maar die weten we ook allemaal te vinden.Dus wat dat betreft kunnen Keiko en ik ons nu zelf niet meer verstoppen of verschuilen, want het baasje en vrouwtje weten ons toch wel te vinden.