Toen ik heel klein was deed keiko regelmatig het spelletje trekezel met mij en weet je wat er gisteren met gebeurde, ja hoor het spelletje trekezel.

Ik was weer met een kwast aan het spelen en wat dachten Obi en Nagai, wij gaan eens ieder aan een kant van de kwast hangen en trekken die kleine Rontu eens door de hele huiskamer en keuken, leuk hoor, om weer eens zo’n ouderwets spelletje te spelen.
Van mij mogen die twee mannen hier blijven wonen, ik vind het super gezellig zo met z’n alle.

He he , eindelijkis het mij (Obi) gelukt om een plaatsje te vinden.
Gisteren avond lag Keiko bij Patricia (het vrouwtje), Rontu op haar zak en Nagai op de bank en toen was de stoel leeg, het duurde wel een hele tijd voor ik er in durfde te springen maar toen ik er in lag was het duidelijk, als de stoel leeg is is het mijn plek voor de komende dagen.

Maar als hij niet leeg is ga ik gewoon op de grond liggen en daar is eigenlijk ook niks mis mee.

Ik (Nagai) ben hier in huis de kampioen smartlappen zingen, ik begin al als ze de deur van de huiskamer ’s morgens open doen en houd pas op als ik weer de voordeur door ga om te plassen en te p….n.
De buren weten ondertussen dat als ze ons horen het maar voor een weekje is, dus daar hoef ik me niets van aan te trekken.

Voor ons vrouwtje en baasjes; wij hebben het goed hier, worden goed uitgelaten, krijgen goed te eten (zelfs ik (Obi) heb op een keer na mijn eten op), we krijgen ook regelmatig een kluif of een snoepje en er word veel met ons gekroeld en gespeeld.