Afgelopen zondag zijn vrouwtje, Keiko en Miyuki naar een hondenshow geweest. Vroeg ging de wkker dus weer en hup de auto in en wegwezen. Later op de dag kwamen ze weer thuis en Keiko en Miyuki hadden alle twee een u’tje gehaald en dat is de hoogste score die je kan halen. Keiko werd als derde van haar groepje geplaatst en Miyuki als tweede, geweldig gedaan hoor damens!

Maar wat zondag hier in huis gebeurde, was dat ik (Rontu) weer eens loops ben geworden. Baasje heeft dus weer een broekje op gezocht en daar loop ik nu mee rond. Ik ben een echte Shiba van het vrouwlijke geslacht en gedrag me dan ook zo, teminste dat zegt het baasje. Buikpijn is waar ik veel last van heb en daarom gedraag ik me niet opperbest en ben een beetje humeurig. Naar Keiko trek ik een lip op. Naar Miyuki grom ik als ze in de buurt komt. Gisteren ben ik al weer naar de dierendokter geweest voor een uitstrijkje te maken en dit om te kijken of er geen bacteriën zijn die en zwangerschap in de weg staan. Vandaag heb ik eens lekker uitgeslapen en dat heb ik gedaan in het bed van het vrouwtje, daar ligt zij ook altijd in als ze zich niet zo lekker voelt, dus…….. haar bed was voor mij.

Zo daar zijn we weer of zoals ze het in het land zeggen waar we de afgelopen 3 weken hebben doorgebracht, Wir sind wieder da!

Wat we daar allemaal mee gemaakt hebben,nou heier komt het. Het eerst weekend kregen we gelijk bekende op bezoek, ome Wim en Lucie kwamen kijken hoe ons huisje was en in wat voor omgeving het staat.

Nou is er voor dat laatste een goede manier om dat te bekijken, je pakt een mountainbike een gaat er op vandoor, dus daar gingen het baasje en ome Wim en vergeet niet dat die laatste al een paar jaartjes ouder is als het baasje.

Ook hebben we weer de nodige kilometertjes afgelegd met onze pootjes. Weet je wat we daar opeens in het bos zagen staan? Nou kijk maar eens.

Een hertje stond gewoon op zijn gemakje naar ons te kijken hoe mooi wij wel niet waren en het kon zijn oogjes niet van ons af houden en heeft zo wel een kwartiertje naar ons staan kijken (wij natuurlijk ook naar hem). Maar zo’n mooi hertje heeft mij (Rontu) me deze vakantie ook even goed laten schrikken en daar door heb ik de rest van die wandeling toen achterstevoren gelopen, want stel je voor dat het hertje weer uit een bosje te voorschijn zou komen en ik weer zo zou schrikken. Nee, dat moest ik goed in de gaten houden.

Ook hebben wij onze bijnaam van onze vakantievriendjes; de van Ginneken Shiba’s weer eer aan gedaan, wij (Keiko en Rontu) hebben lekker liggen rollen in de modder. Het gevolg een wasbeurt in de badkamer en een vlucht door de huiskamer, want vrouwtje was erg blij, ze had net het huisje schoon gemaakt en toen kregen wij de kolder in onze hoofdje. Na zulke wandelingen moest er natuurlijk uitgerust worden, want wanneer we weer gaan wandelen weten we niet en dan moeten we wel weer fit zijn.

Hier liggen wij (Rontu en Miyuki) lekker te slapen op de zak en ons voor te bereiden op wat komen gaat, een wandeling. Die wandling die daar op volgde was er eentje waarbij we natte pootjes kregen, want in het dorp verderop hadden ze toch wel een beetje last van hoog water (vanwege de regen), maar dat is hier in Nederland op het nieuws geweest dus dat wisten jullie al.

Verder hebben we lekker genoten, zelfs die week zonder het baasje was leuk, al had het vrouwtje toen niet al te veel tijd voor ons, want haar plan was om het hele huisje van binnen en van buiten te poetsen en dat is haar ook gelukt.

Zo vandaag was het dan eindelijk zover, de reünie bij de fokker van ons (Keiko en Rontu).

De eerste keer waren wij (baasje, vrouwtje en ik (Keiko))op vakantie. Vorig jaar zouden wij ook op vakantie zijn, maar toen ging vanwege een trieste gebeurtenis de hele reunie niet door. Dit jaar zouden wij eigelijk ook op vakantie zijn,maar gelukkig wilde baasje maar twee weken wandelen en daarna weer werken zodat we dit weekend toch weer naar Nederland zouden moeten om hem naar huis te brengen. Met het gevolg, dit jaar waren we wel bij de reunie. Toen wij aankwamen waren Tama, Miko, Khoda, Banshu er al, gezellig. Er waren al meer baasjes en vrouwtjes met hun Shiba’s, maar hoeveel er nog zouden komen was voor ons een raadsel. Nou toen de hele bende compleet was gingen we een foto maken op het weiland van Ilone en Ben, gelukkig is dat een groot weiland, want anders hadden we er niet allemaal op gepast.

1,2,3,4,5,6……ontelbaar veel Shiba’s voor ons (klik op de foto om ze zelf te kunnen tellen!), maar Ilone vertelde dat het er waarschijnlijk wel een stuk of 65 waren. Na de groepsfoto zijn we het dorp op stelten gaan zetten, één grootte opstopping, we werden bijna bij de verkeerinformatie opgenoemd!

Weet je wat zo leuk is aan een reunie, je ziet nestpuppy’s die je eigenlijk helemaal niet kent en waarvan er gezegd wordt dat het je broertje of zusje is. Nou eerlijk gezegd geloven wij alles, maar wij herkennen er geen één meer.

Dit is een zusje van mij (Keiko), geloven jullie het zelf? Ook hebben ik mijn mama weer gezien, maar die deed net of ze mij niet zag, maar dat geeft niet want ook ik herkende haar niet. Van mij (Rontu) waren mijn 2 broertjes er mijn zusje er, al zie ik 2 van hun regelmatig blijft het leuk om ze weer te zien. Maar ook was het super om al die vreemde Shiba’s bij elkaar te zien. Ilone en Ben hadden nog een verrassing voor alle hondjes, een heuze snoepzak. Voor alle baasjes en vrouwjes was een saté, een heerlijke salade en natuurlijk wat te drinken en een cadeau’tje (2 Shiba ovenwanten), wat een super onthaal. Maar de grootste verrassing werd door Piepster verzorgd, 3 puppyteefjes, we waren bijna allemaal lijf bij de geboorte aanwezig.

Langs deze weg willen wij (Keiko en Rontu) en natuurlijk ook ik (Miyuki) Ilone en Ben een dikke knuffel geven voor deze gezellige leuke middag en hun nog veel plezier wensen met al de Shiba’s die er in hun leven nog op hun pad komen. Ook van baasje en vrouwtje moeten we jullie nogmaals bedanken, het was Super!

Bij onze vakantiefoto’s staan alle foto’s van de Shiba Reünie 2007