Toen het baasje en het vrouwtje werken waren was Keiko weer in Houdini veranderd.
Ze kan vanaf nu dus door beide deurtjes ontsnappen, want voorheen deed ze het alleen door het deurtje aan de smalle kant van de bench.

Vanmiddag zijn we erg lief gewest voor het vrouwtje, want die heeft een dutje liggen doen op de bank en Keiko, Miyuki en ik hebben haar lekker laten slapen en hebben ondertussen samen wat gespeeld in de tuin.
Vrouwtje was daar zo blij mee dat ze toen het baasje thuis kwam ze zei dat wij wel verdiend hadden om naar het bos te gaan.
Wij dus met z’n alle de auto in en foetsie weg waren we.
Lekker rennen, springen en stoeien, wou wat was het weer leuk daar.
Weet je wat we trouwens zegen lopen, (ja ja, Khoda broertje van me, nou moet je iet schrikken hoor) een hondje dat een kruising was tussen een Shiba en een JR en het zag er nog grappig uit ook.

Weer thuis gekomen waren we weer erg lief, maar omdat we erg vies waren moesten we buiten blijven.
De deurmat was dan ook de plek waar Miyuki en ik zijn gaan liggen en zo konden we de boel binnen in de gaten houden.
Vrouwtje vond dit weer heel lief van ons zodat we even later lekker konden kluiven aan een kluifje.

Wat een bofhondjes waren we weer vandaag, voortaan proberen we altijd zo lief te zijn, maar ja we beloven niks hoor, want we blijven Shiba’s.