Toen het vrouwtje vanmiddag thuis kwam van haar werk mocht alleen Miyuki mee.
Keiko en ik vonden dat heel vreemd, maar ach, er gebeuren soms rare dingen.

Maar weer thuisgekomen vertelde Miyuki dat ze naar de dierendokter geweest was (wat een geluk voor keiko en mij dat we thuis moesten blijven).
Ze zei dat ze in de wachtkamer lekker gespeeld had met een andere pup en dat de dierendokter had gevraagd of het gezellig was geweest en daar hadden het vrouwtje en dat baasje van die andere pup om gelachen.
Miyuki en die pup hadden samen heel de wachkamer op stelten gezet.
Maar toen kwam het hoge woord er uit, de dierendokter had Miyuki zeer gedaan bij de tweede spuit (eerst de gewone spuit en daarna die tegen rabiës om naar het buitenland te mogen) geven en ze zei dat ze heel hard en lang auuuuwwwwww geroepen had.
Het deed zelfs nog steeds zeer toen ze weer op de weegschaal moest die 4,5 kilo aangaf.
Ook wilde ze niet meer met de assistent kroelen, wat ze bij binnenkomst wel had gedaan, want die had toch de dierendokter geroepen die haar die vervelende spuit gegeven had.
Nou ik heb haar toen maar getroost en we kregen ons eten ook nog van het vrouwtje dus ze was het weer snel vergeten.

Vanavond zijn we met z’n alle naar school gegaan.
En ik moet zeggen het gaat steeds beter, de slurf durf ik nou ook al te nemen zonder dat hij open gehouden word en de paaltjes vlieg ik ook al rap doorheen.
De hoogte sprongen zijn een feest en dan heb ik het nog niet over de wip en de A-schutting, die zijn ook super om te doen.
Ik denk zelf dat ik binnenkort naar de klas van Keiko mag, de wedtrijdgroep en dan gaan we eens kijken wie de beste is, ik weet het wel hoor.
Miyuki mocht mee om te kijken hoe ze het vond, nou ze vond het gaaf zen gaat er over nadenken of dit ook haar beroep gaat worden, maar dan moet ze eerst nog een paar andere klassen doorlopen.