Even maar wel vaak.

Ja, en dan denken jullie waar gaat dit nou weer over, nou over naar buiten gaan.
Mijn broertjes en zusjes en ik gaan vanaf maandag de kou in, het baasje of vrouwtje van mama Rontu draagt ons dan door de deur heen en zet ons op de koude grond.
Maar eerst gingen we een keer per dag even de kou in, maar nu willen we zelf al vaker.
Wat we daar dan ook maar gelijk doen is een plasje en po..je en dan nog even spelen en als we het echt koud krijgen gaan we weer naar binnen.

Het vrouwtje van mama Rontu moest vanmiddag lachen en zei dat het er op leek dat moeder eend met haar kuikens door de tuin liep, wat ze daar mee bedoeld weet ik niet, maar jullie vast wel.

Wat we ook al ondekt hebben onder dat rondje lopen zijn van die dingen die de zelfde kleur als mijn lintje hebben en waar allemaal uitstekende dingen aan zitten, we kunnen daar lekker aan knabbelen, het wordt een plant genoemd door het vrouwtje van mama Rontu.

Ook is tante Keiko helemaal gek als ze buiten is, ze gaat dan heel hard lopen, ik kan ze nog niet eens volgen door te kijken, laat na gaan dat ik ze al bij kan houden met lopen.

Wat ik ook nog even moet zeggen van het baasje en vrouwtje van mama Rontu is dat er nog een van ons nieuwe baasjes krijgt, dat is trouwens wel een mazzelpuppy, want die blijft redelijk dicht bij mama Rontu wonen, Tilburg is schijnbaar redelijk dicht bij Breda.