Vanavond was het weer zover, Keiko moest weer naar school en omdat ze het gisteren zo slecht gedaan had op de wedstrijd waren Remko en ik erg benieuwd hoe het zou gaan.

De leraar zei dat haar gedrag van gisteren te maken had met rangorde, maar Remko en ik weten wel beter, het was gewoon het eigenwijze karakter van een Shiba.
Een Shiba die ook nog thuis last heeft van een paar puppy’s die haar lopen te vervelen en dan kun je dit soort dingen verwachten.

Maar vanavond ging het eigenlijk zoals verwacht.
Ze liep zoals ze nog nooit gedaan had, super, geweldig als een heuze wedstrijd Shiba.
Laten we zeggen dat ze er zin in had, zowel toen ik met haar liep als toen Remko met haar liep toen ik uitgeteld was.
Keiko weet dus wel hoe het moet!

Rontu en haar puppy’s Miyuki, Mitsu en Montaro waren een avondje alleen thuis en toen we thuis kwamen keken Remko en ik elkaar eens raar aan.
We wisten toch zeker dat Rontu lekker in de stoel lag toen we weg gingen en nu lag ze heerlijk bij haar puppy’s terwijl we de puppyren toch dicht hadden gedaan.
Ook Rontu weet dus hoe het moet.
Ze gunde Montaro dan ook een heerlijk laatste avondje met het hele gezinnetje dicht bij elkaar, dus is ze over de puppyren gesprongen om erbij te gaan liggen kroelen.

Ja, jullie lezen het goed, Montaro gaat ons morgen ook verlaten.
Zo wordt het wel erg stil hier in huis, dan zijn er namelijk nog maar twee puppy’s, Keiko en Rontu die hier door het huis heen lopen.