We zijn vanmorgen weer eens met z’n viertjes naar het bos geweest.
Dat is voor het vrouwtje ook een stuk gezelliger, meestal loopt zij alleen als wij met z’n tweetjes aan het ravotten zijn.
Een ding was wel jammer, het vrouwtje was het fototoestel vergeten, dus geen foto van ons in het bos.

Alleen ik (Rontu) had bij de eerste sloot al een klein ongelukje en moest even piepen, ik kwam niet goed op mijn achterpootjes terecht en dat was even vervelend, maar ja, ik ben ook al een grote meid met een hoge pijngrens en ga dus gewoon door met spelen.

Op een gegeven moment hebben we met zes hondjes tegelijk gespeeld.
Toen het baasje en vrouwtje verder wilden lopen werden we terug gefloten en ja hoor, we waren twee voorbeeldige hondjes die gelijk met spelen stopte en naar het baasje en vrouwtje gingen (puur geluk zeiden die), maar die andere baasjes en hondjes vonden het een knap staaltje werk van ons.
Alleen weten die niet dat ons vrouwtje altijd lekkere snoepjes mee neemt en als we daar dan ook zin in hebben kunnen we heel goed luisteren (zoals vandaag dus).

Toen we vanuit het bos naar huis gingen zijn we nog langs een plek geweest waar allemaal grote dingen stonden die nog niet open waren (een kermis zei baasje), dus daar gaan we misschien vanavond nog terug naar toe en anders morgen.
Voor mij (Rontu) is dit weer wat nieuws en ik (keiko) heb wel zin om mensen te kijken dus hopelijk gaan we snel.

Verder hoeven we vandaag niks meer als af en toe een klein rondje ste lopen om te plassen of zo, want onze energie zijn we wel kwijt geraakt in het bos.
We hebben dan ook niet gemopperd toen het baasje riep dat ze vanavond uit eten gingen en dat wij niet mee mogen, onze dag komt morgen wel, ze noemen die dag dierendag.
Baasje en vrouwtje; eet smakelijk.