Miyiki is toch echt een raar hondje, teminste als je Keiko en Rontu gewend bent. Keiko leeft lekker op haar eigen en als ze je wilt opzoeken komt ze naast je staan en krabt met haar poten aan je lijf, dan schuif je vanzelf op en springt ze achter op de stoel waarop jij zit en blijft daar zitten of liggen tot dat je ze van de stoel af jaagt. Rontu pakt een speeltje in haar bek en komt dan naar je toe en gaat op twee poeten staan, haar kontje gaat op en neer, haar oortjes gaan opzij staan en als je haar dan op haar buikje kriebelt begint ze te grommen. Spoor je haar dan ook nog wat aan door te zeggen dat ze moet lachen gaat ze nog harder grommen. Dit gebeurd tig keer per dag, dus er wordt wat af gelachen hier in huis

Maar nu Miyuki, normaal gesproken is ze al aanhankelijk en komt ze regelmatig langs en geeft je een super kroelbeurt, maar nu ze loops is is het nog erger, teminste als je het erg vind, wij vinden dat dus niet. Ze loot de hele dag achter ons aan. Zit je op de bank dan komt ze kroelen en aks dat gedaan is gaat ze lekker op haar zak slapen. Maar vanmiddag zat ik een beetje duf met een beginende hoofdpijn op de bank en ze kwam weer een kroelen. toen ze klaar was ging ze niet naar haar zak, maar kroop lekker tegen me aan en bleef daar heerlijk liggen.

Dit is dan ook wat Remko zag toen hij thuis kwam van zijn rondje fietsen. Twee duffe vrouwen op de bank.

Vanavond was het dus geen ringtaining voor ons, want ik had er geen zin in om met hoofdpijn in de auto te stappen en naar Rotterdam te rijden. Het werd een pijnstillertje en mijn bedje. Ach, nog 3 nachtjes en dan……. hoef ik nergens meer aan te denken (als ik iets niet geregeld heb is het pech) en is het echt vakantie!!!!