Het is ons weer gelukt we zijn weer thuis en we hebben een heerlijk weekend achter de rug! Zelfs het weer heeft mee gewerkt, wat wil je dan nog meer? Nou daar blijven wonen is ons antwoord op deze vraag, maar ja soms kan je niet alles hebben wat je wilt.

Vrijdag kwamen we na een reis zonder opstoppingen rond half zes aan,wat eten en daarna samen met de hondjes bij Udo en Monica melden dat we er waren en een rondje lopen. Later op de avond gingen we terug naar Udo en Monica omdat ze nog wat te vragen hadden en pas tegen de klok van half elf weer naar huis met een tas vol eten zodat ik zaterdag niet hoefde te koken.

Zaterdag zat Remko voor dag en dauw op de fiets om een fikse route door de bergen te rijden. Nadat ik nog wat boodschappen had opgeruimd ben ik met de hondjes gaan wandelen, heerlijk. Op een gegeven moment kwam ik bij een weiland uit en kon het niet laten om even een sms-je naar de fam. Jansen te sturen, want dit was voor hun toch echt wel het mooiste uitzichtspunt (dat vind ik trouwens ook nog steeds) toen hun één weekje in ons huisje waren. Toen ik weer bijna thuis was belde Remko op dat hij ook bij dat mooie punt stond dus het laatse stukje hebben we allebei afgelegd, hij op de fiets en ik samen met de hondjes met de benenwagen.

‘S avonds lagen Remko en Miyuki lekker samen in de stoel een filmpje te kijken en uit te rusten van de vermoeiende dag. Ik lag lekker op de bank en Keiko en Rontu ieder op hun zak, gewoon knus dus.

Een lange wandeling zorgde er op zondag voor dat Miyuki ’s middags mee kon naar de boot van Udo en Monica, wat boft die kleine toch als wij niet weten hoe lang we weg blijven dan mag ze namelijk de leukste dingen meebeleven. Keiko en Rontu bleven op het huis passen en hebben daar lekker uitgerust van een wandeling van bijna drie uur. Wij zaten heel de middag in een bootje en vaarde over de Edersee en daarna hebben we lekker wat gegeten in een restaurantje aan de haven.

Thuis gekomen nog een rondje met alle hondjes gelopen en naar bed, want wat is zo’n dagje buitenlucht vermoeiend zeg. De maandag heeft Remko weer sportief door gebracht en ik heb lekker wat gewinkeld. ‘S middags hebben we met z’n alle in de tuin geluierd en wat was dat lekker zeg. Het weer werkte zo goed mee dat ik ook nog een beetje verbrand was en dat terwijl ze alleen maar regen voorspelde bij de weersvoorspellingen. De hondjes hebben lekker aan de lange lijn gelegen en dat betekent dat ze een groor stuk van de tuin kunnen rondsnuffelen, maar toch blijven die drie mafkezen voor ons terras liggen. Omdat ze zo lief waren kregen ze nog een heerlijke kluif, waar ze ook weer een tijdje mee zoet waren.

Vandaag was een baaldag, we wilde geen van alle naar huis, maar ja aan al het leuke komt een eind en dat betekende vanmiddag spullen pakken, huisje schoonmaken een een ritje van drie en half uur in de auto. maar wat we wisten was dat deze avond weer gezllig zou worden, want het was weer eens vrouwenavond en dan is het niet mogelijk om sip te blijven kijken, want dan is het echt lekker kletsen over van alles en nog wat.

En morgen gaan we gewoon weer gezellig verder, eerst even werken en dan gezellig wat eten bij de fam. Jansen. De hondjes gaan dan ook gezellig mee, want ook die zijn uitgenodigd.

Nu nog even voor de vakantiegroep, nog 18 nachtjes en dan……, dan gaan we op vakantie. Weltrusten dus!!!!