Vandaag was het dan zover, de verhalen van onze mensenvriendinnetjes Quinty en Moïse (en hun papa en mama natuurlijk) die de afgelopen wek in het huisje in Duitsland geweest zijn kregen we te horen. Wat hebben die daar leuke dingen beleefd zeg, dingen waarvan wij nog niet eens wisten dat die er waren hebben hun gezien en ook veel van onze mooie plekjes hebben ze bezocht. Baasje en vrouwtje waren dan ook helemaal blij dat ze zo genoten hebben. Wij hebben terwijl het baasje en vrouwtje de foto’s zaten te bekijken lekker met Quinty en Moïse gespeeld en vonden het dan ook jammer dat ze weer naar huis gingen.

Maar vanmorgen was de telefoon al gegaan en toen hoorde wij dat het baasje en het vrouwtje vanmiddag nog een stukje gingen fietsen. Ik (Miyuki) hoorde dat en vertelde gelijk aan mama Rontu wat ik van plan was als ik vrij rond zou mogen blijven lopen. Ik (Rontu) vond dat geen goed idee en sprak dan ook met mijn dochter af dat dat geen goed idee was. Ik (Miyuki) zei dat het het wel begreep en schaamde me ook best wel voor het idee. Toen het baasje dan toch met Michael en Mirjam een stukje fietsen waren mochten we met z’n drietjes beneden vrij rond lopen, maar toen kwam het idee van mij (Miyuki) van eerder vandaag weer naar boven en nam de overmacht op mijn schaamtegevoel

Dit was dan ook wat het baasje en vrouwtje aantroffen toen ze dor de achterdeur weer naar binnen kwamen, een gat in de poef waar we alledrie zo graag op liggen. Vrouwtje vroeg gelijk wie dit gedaan had. Ik (Keiko) heb gezegd dat ik het in ieder geval niet was. Ik (Rontu) heb gezegt dat het Miyuki was en dat ik ze het plan al eerder vanmiddag uit haar hoofd gepraat had, maar dat ze toch alsnog haar eigen gang gegaan was. Ik (Miyuki) deed net of dat ik niet wist waar het over ging en kwispelde lekker vrolijk door de huiskamer heen, want ik was blij dat baasje en vrouwtje weer thuis waren. Jammer genoeg hebben baasje en vrouwtje gezegd dat ze bijna zeker weten wie het gedaan had en dat die dan ook de volgende keer weer gewoon in het huisje moet als ze even weg gaan.

Nu liggen we weer lekker te luieren en denken aan de lieve mensen die we vandaag weer allemaal gezien hebben.