Miyuki heeft ondrtussen al een deel van haar puppytanden en puppykiezen geruild voor de volwassen variant.
Vandaag was het weer de beurt aan een kies.

Op een gegeven moment liep ze allemaal gekke bekken te trekken toen ze aan het eten was.
Na nader onderzoek bleek dat er weer een kies los zat met daar achter al een grootte volwassen kies en en flinke bloedbult op haar tandvlees.
Op deze manier wisselen is bij Miyuki trouwens de normaalste zaak van de wereld, iedere keer zien we de volwassen tand of kies al en de puppytand of puppykies zit nog vast.
Stel je voor dat je een dag of drie een tand of kies moet missen, dat kan toch niet.

Maar de puppykies van vandaag was snel uit haar gebitje verdwenen hoor, even een kluifje wegwerken en foetsie weg was hij.
En met weg bedoel ik ook weg, want waar ze tot nu toe alles gelaten heeft van haar tandjes ik weet het niet.
In tegestelling tot de verzameling die ik van Keiko en Rontu heb, heb ik er dus van Miyuki nog niet één tandje of kies.
Hopelijk gaat dit nog wel gebeuren, want het is toch leuk om van ieder hondje wel een tandje te hebben.