Er waren vanmorgen weer een paar zonnestraaltjes in huis en wat ik dan het liefste doe is er lekker in gaan liggen.
Alleen Rontu gaat er nu steeds voor liggen en dan heb ik nog minder zonnestraaltjes op mijn lijfje stralen.
Maar Rontu is nog niet zo slim om met de straaltjes mee te draaien dus ik ga iedere keer ergens anders liggen en heb dan voor een paar minuten de zonnestraaltjes voor mij alleen, tot ze het weer in de gaten heeft dan is ze er weer en kruipt er voor voor.

En even later toen het vrouwtje de laatste dingen voor de winter in de tuin aan het doen was, kreeg die Kleine weer eens de dolle vijf minuten die bij haar meestal drie kwartier duren.
Haar bijnaam blijft dan ook nog steeds “Roeftem”, want dan kan ik haar zelfs niet bij houden met rennen.
Het waren vandaag rondjes door de tuin en dan weer naar binnen eerst de keuken in en via alle banken in de huiskamer weer naar buiten.
En dan denk je die zal daarna wel moe zijn, maar niks is minder waar ze gaat dan mij gewoon weer pesten en zo gaat dat de hele dag door.
Af en toe wou ik dat ik er nooit een zusje bij had gekregen maar toch is ze soms ook wel weer lief, net zoals gisteren avond toen kroop ze weer bij mij in het huisje om bij mij te komen logeren en dat vind ik dan weer wel schattig.