Een week vol leuke dingen.

Hier zijn we dan weer, terug van een weekje weg.

Zaterdag was het voor ons niet zo leuk, want toen wij na de lange autorit in Duitsland aan kwamen gingen baasje en vrouwtje gelijk weer weg. Eerst boodschappen doen en daarna gingen ze naar een openluchtconcert. Helemaal blij kwamen ze weer thuis na zeker 6,5 uur naar muziek te hebben geluisterd en te hebben mee gezongen. De liedjes die wij in met regelmaat in de auto horen werden nu ook weer gezongen en ze vertelde ons dat ze die zanger in nu in het echt hadden gezien.

Verder was het een week vol wandelen en genieten hoor.

Photobucket

Wandelingen van een uur of 2 vinden wij helemaal leuk en zeker als we los mogen lopen, maar vrijdag waren wij na 5 uur ons helemaal kwijt te hebben gelopen helemaal super blij en moe. Ik (Rontu) was nog wat moeier, want ik had ook nog een rondje of 3 achter een ree aan gelopen. Ik zag die ineens langs vrouwtje en mij heen rennen terwijl wij zaten te wachten op baasje, Keiko en Miyuki en dacht die ga ik eens lekker gek maken, maar toen vrouwtje riep dat ik moest komen ben ik toch maar mijn snoepje gaan halen. Ook hebben we tijdens die wandelingen door zulk hoog gras en onkruid gerend en gestruind dat wij helemaal niet op vielen waar wij waren. Ik (Miyuki) was dan ook een keertje echt kwijt, maar ik was lekker een ander veld in gerend om te kijken wat daar was en baasje en vrouwtje maar zoeken. Hihi, ik viel helemaal niet op in dat hele hoge gras, leuk hoor. En ik (Keiko) kan het natuurlijk onderwegniet laten om even mooi te gaan staan voor een foto.

Photobucket

Wat ook erg leuk was is dat wij vanaf dinsdag in tuin niet meer aan de lange lijn hebben gelegen. Lekker gaan liggen waar we willen, lopen waar we willen. Maar soms gingen we even bij de buren kijken, want als we Udo en Monica horen moeten we er toch even naar toe ook, stel je voor dat Monica ons wat lekkers zou willen geven.

Photobucket

Gisterenavond zijn we weer naar huis gekomen, want voor vandaag stond er een sportdag op het programma. Het was de bedoeling dat wij (Keiko en Miyuki) mee zouden doen, maar omdat ik (Miyuki) een last had van sproeipo.p, mocht ik thuis blijven. Zo ook dus baasje en Rontu.

Ik (Keiko) ging al vroeg op pad samen met het vrouwtje en in Nijmegen weerd de auto geparkeerd. De sportdag werd net als vorig jaar door de FHN geregeld en was weer heel leuk. We werden met onbekende in een groep gezet en daar moesten we dan heel de dag door oefeningen mee doen. Behendigheid is voor mij dus makkelijk, G&G gaat ook nog wel, Apporteren heb ik ooit ook wel gedaan, maar van Flyball heb ik echt geen worst gegeten en dan heb ik nog niet over de Combisport gesproken. Maar na een hele leuke en gezellige dag was het tijd voor de prijsuitreiking. Iedereen werd bedankt en toen volgde de prijzen en wat bleek groep 14 had de 1ste prijs en laat mij en vrouwtje daar nou net bij horen. We kregen een medaille, een zak brokken, een zak kluifjes en nog wat kleine snoepjes. Wauw wat leuk en lekker natuurlijk. En thuis gekomen heb ik aan baasje, Rontu en Miyuki laten zien wat ik allemaal gewonnen had. En nu kunnen jullie het ook zien.

Photobucket

Net zijn we nog even met z’n alle gaan wandelen en nu, nu gaan we lekker slapen en dromen over een week vol leuke dingen die wij weer hebben beleefd.

Eerlijke vinder.

Afgelopen zondag hadden wij een hele gezellige dag. Om te kijken wat wij gedaan hebben moet je maar bij Osha kijken, want haar baasje en vrouwtje hebben het hele verhaal al verteld.

O nee, ze zijn 1 ding vergeten en dat is dat ik (Rontu) mijn losloophalsbandje verloren was. Baasje was samen met het baasje van Osha terug gelopen langs het pad waar wij hadden gewandeled en gespeeld,maar helaas, niet gevonden.

Maar gisteren avond zo rond de klok van 22.45 uur ging hier de telefoon. Vrouwtje wakker, baasje deed ook 1 oog open en onze oortjes hoorde ook de telefoon rinkelen, oefff. Wat een tijd zeg, maar niks ergs, want er werd niet terug gebeld. Maar vanmorgen stond er een bericht op het antwoordapperaat.

Een meneer had een halsbandje gevonden van Rontu en had het mee genomen, op de penningen stond het telefoonnummer, dus ging hij bellen. Vrouwtje dacht dat hij ongerust was, een halsbandje zonder hond, is ook raar. Vrouwtje belde dus van morgen zo rond de klok van 9 uur op en vertelde aan zijn antwoordapperaat dat ik veilig in mijn huisje zat en dat ze later wel terug belde.

Vanavond zijn baasje en vrouwtje dan ook samen naar zijn huisje gereden om mijn losloophalsbandje op te halen. Ze hadden een kluif voor zijn hondje en wat chocolaatjes voor hem mee genomen om hem te bedanken voor het netjes terug geven van het halsbandje. Een eerlijke vinder die ooit ok al een riem kwijt is geraakt en weet hoe lastig het kan zijn.

Verder zijn wij (Keiko en Rontu) naar de dierendokter geweest om ons jaarlijkse spuitje te halen. Ik (Keiko) vind dat niks en heb dat dan ook laten blijken aan de dierendokter. Binnen 5 minuten zat ik al weer in de auto en de vuilnisbak was iets voller dan dat we binnen kwamen. Toen mocht ik (Rontu) voor mijn spuitje, piek en klaar was ik. en toen gooide ik al mijn charmes in de strijd en opeens kreeg ik een dikke knuffel en een snoepje van de dierendokter. We zijn helemaal gezond verklaard door de dierendokter en we wogen niet te veel. Ik (Rontu) woog 9,2 kilo en ik (Keiko) woog 9,7 kilo.

Verder is het vrouwtje nu druk met spulletjes pakken. Jaaaa, we gaan weer naar Duitsland. Alleen deze keer niet voor een weekend maar voor een hele week. Dus Wooeefffff, waaffff, blaafafff. Tot de volgende keer.

Ze zijn er weer!

Ja wij zijn er weer, maar wij niet alleen ook de Hollandse Nieuwe zijn er weer. Dat betekend dat vrouwtje naar de viswinkel moet om die visjes te gaan kopen. Dat heeft ze gisteren dan ook gedaan en wij vinden dat dan ook altijd heerlijk. Nee, wij hebben geen Hollandse Nieuwe gekregen (vrouwtje vond dat te duur) maar wij kregen wel ieder een heerlijk visvel.

Photobucket

Kijk ons (Miyuki en Rontu) maar eens lekker eten. Keiko ligt ook ergens haar visje op te eten hoor. Wij krijgen namelijk altijd alle 3 iets als we wat krijgen. Even later was het voor het baasje en het vrouwtje weer genieten. Moet je maar eens kijken wat die zagen.

Photobucket

Die zak waar wij op liggen is groot genoeg om er met z’n alle op te liggen, maar deze keer besloten we om lekker bij elkaar te kruipen.

Vandaag ging zoals normaal, wandlelen tussen de buien door, eten, drinken, spelen en slapen. Maar wat wel even leuk was, was het bezoek van net. De baasje van Montaro kwamen weer eens gezellig langs. Ze moetsen toch in Breda zijn en kwamen lekker even kletsen. Ook kregen wij een heerlijke kluif. Van ons mogen die vaker langs komen. Enhu baasjes van Montaro, brneg hem de volgende keer gewoon ook maar mee hoor, want dat vinden wij ook gezellig.

Een maand lang.

Nee, we zijn geen maand lang weg geweest, maar een weekendje naar ons huisje in Duitsland.

Vrouwtje had het erg druk met werken, poetsen, wandelen, spelen. Taart bakken en hapjes maken voor baasjes verjaardag. Feesten op oma’s verjaardag en die van het baasje natuurlijk. Luieren, lezen in de zon en piekeren na nare dingen die gebeurd zijn en als ze dan eens even kon schrijven had ze daar geen zin in.

Wij hebben ons wel vermaakt hoor. Lekker gewandeld door de wijk hier, ook zijn we regelmatig naar het bos geweest. De tuin is ook opgeknapt en daar konden we dan ook lekker in liggen als het mooi weer was. Oké we weten het, onze buik wordt niet bruiner, maar toch, stel je voor dat het wel gebeurd door te zonnen dan willen we dat mee gemaakt hebben.

Photobucket

Hier lig ik (Keiko) lekker in de zon. Of dat ik het dan warm heb? Nou, nee hoor, ik vind dat heerlijk.

Photobucket

Ook ik (Rontu) ben sinds de tuin is opgeknapt is buiten te vinden en dat vinden baasje en vrouwtje maar vreemd, want ik ben toch hun "binnen hondje". Nou ik kan dus ook wel van het zonnetje genieten hoor.

Photobucket

Maar ik (Miyuki) win het. Ik lig echt hele dagen buiten. Nou, ja hele dagen niet, want als we alleen thuis zijn zitten we in onze huisjes, maar als de achterdeur open staat ben ik weg. Ik heb zo mijn eigen plekjes, maar deze is op het moment mijn favoriet. Baasje en vrouwtje hebben verteld dat deze struik volgend jaar weg gaat, maar ik ga ze deze zomer lekker aan het twijfelen brengen. Hihihi, that’s me!!!

Gisteren en vandaag was het erg leuk, want we zijn deze twee dagen beide dagen naar het bos geweest. Gisteren naar het Mastbos en vandaag naar het Liesbos. We zagen er natuurlijk na de wandeling weer uit als altijd (voor de mensen die ons niet zo goed kennen, we hebben dan zwarte pootjes en een erg vieze buik) en moesten natuurlijk ook weer goed geborsteld worden. Ook werden we goed op teken gecontoleerd, want daar is het echt wel weer de tijd voor.

Nu gaan we lekker naar ons huisje toe, want morgen loopt wel erg vroeg de wekker af voor het vrouwtje. Blaaffff, wooeeeffff, blaf, slaap lekker en tot snel. We zetten vrouwtje wel aan het werk, door gekke dingen te gaan doen die ze dan aan jullie moet vertellen.