Vandaag was het dan eindelijk zover, de puppyreunië 2008 waar bijna alle puppy’s die hier in huis geboren zijn bij waren. Er miste er 2, want Miyuki moest haar taak als moeder uitvoeren en haar broertje Maeko was lekker in de Oostenrijkse bergen aan het wandelen.

Voor sommige van de “puppy’s” was het bijna 2 jaar geleden dat ze ons gezien hadden, maar dat was echt niet te merken toen ze ons weer zagen. Remko en ik zaten gelijk van top tot teen helemaal onder de pootafdrukjes en de tongetjes die lebberde over ons gezicht. Heerlijk!!!

Toen we op de afgesproken plek in Baarn aan kwamen stonden er al een paar op ons te wachten en even later waren we helemaal compleet en besloten om aan onze wandeling te beginnen. Alle honden mochten tegelijkertijd los en oohoohh wat was dat een feest. Voor de honden en voor ons, want het blijft toch prachtig om zo veel Shiba’s te zien genieten. Mama Rontu werd gelijk belaagt door Nagai en Montaro (Grimm in het dagelijkse leventje) want die wilde wel weer eens tikkertje spelen.

Halverwege de wandeling besloten we om eens foto’s te maken voor een “smoelenboek” en hier het resultaat.

Dit is Mitsu, de allereerste pup die hier in huis is geboren. Hij wordt helemaal verwend door twee van zijn baasjes en de rest van de familie staat er bij toe te kijken. Nog steeds zo dominant als toen, maar geweldig voor zijn baasjes.

De tweede die hier geboren is is Michi, mijn (Remko) “lievenlingetje”, wat een schatje was dat toen en nu eigenlijk nog. Deze dame heeft trouwens bewezen dat ze weet waar ze thuis hoort, want zonder omheining om de tuin blijft ze nog gewoon thuis. Maar ik denk dat ze weet dat ze het nergens zo goed kan krijgen dan dat ze het nu heeft en dat dat voor haar de drempel is. Wat een moppie!

De derde op rij, Montaro, o nee, Grimm. Hem komen we wel vaker tegen en voor hem was het dan ook niet meer als normaal dat hij ons zag, maar kroelen dat deed hij ook hoor. Samen met zijn baasjes en zijn opa en oma was hij nu ook van de partij terwijl zijn vrouwtje aan het wadlopen was. Wat we van hem kunnen zeggen, nou het is gewoon een schatje.

De vierde pup die hier is geboren is Miyuki die nu waarschijnlijk op het moment van foto’s maken lekker bij haar eigen puppy’s ligt.

De vijfde op rij is Maeko, we hopen dat we ook hem snel wer ens zien, want we zijn benieuwd of hij ons ook nog herkend zoals al de andere puppy’s.

Nummer 6, Nagai. Wat een stoere vent is dat ondertussen geworden zeg. Voor ons was het ook nog niet zo lang geleden dat we hem hadden gezien, want hij is niet al te lang geleden nog bij ons thuis op bezoek geweest. Maar ondertussen is hij wel de grootste van allemaal, maar aan zijn streekjes tijdens het wandelen kon je zien dat hij in zijn hoofd nog niet zo stoer is als dat hij er uit ziet.

Voor deze reunië het laatst geboren puppy, Nyoko. Deze dame is sinds een paar weken al een grootte meid en was dan ook erg aantrekkelijk voor de manne onder de honden. Maar ze is een echte dochter van Rontu, want aan haar lijf geen gezeur is haar motto. Zij is soms een dondersteentje, maar doet het helemaal goed bij haar baasje en vrouwtjes. En vandaag leit ze ven zien dat ze nog wat van haar moeder had geerfd, lang leve de douche na en wandeling, want dat is het gevolg van een duik in paard..p..p. En daar kan haar moeder ook weer over meeblaffen.

Na de wandeling zijn we met z’n alle in de auto’s gestapt om in Soestdijk wat te gaan drinken en eten. En net als tijdens de wandeling werden nu nog volop verhalen over de hondjes verteld tegen de andere baasjes en soms was er toch wel veel herkenning wat de meeste erg leuk vonden.

Wat een bekijk hadden we zeg toen we in de tuin van het pannenkoekenhuis wat zaten te drinken en dan te bedenken dat Nog 3 honden in de auto hadden zitten.

En even later hadden we onze tafeltjes opgezocht om daar aan de lekkere trek die we na de wandeling gekregen hadden gehoor aan te geven en een heerlijke pannenkoek op te gaan peuzelen.

Maar dan zijn we eigenlijk nog 2 hele belangrijke hondjes vergeten die er toch wel bij waren vandaag. “Tante” Keiko en “mama” Rontu. Wat we van hun moeten zeggen, nou we zouden ze voor geen goud willen missen, maar dat is voor iedereen natuurlijk wel een bekend gegeven. Ook Lore (een mensenvriendinntje) was er vandaag bij, want die dame verdiende wel een goede en leuke beloning voor het geen ze allemaal heeft gedaan toen het laatste nestje hier in huis was. Ook vond ze het natuurlijk super om haar lievenlingetje Nyoko weer te zien, maar toen we aan haar vroegen wie na vandaag haar favoriet was, kon ze daar geen antwoord op geven. Maar ja, ze heeft natuurlijk nu ook weer een favoriet puppy wat nu door miyuki verwend wordt, puppy oranje geloof ik.

Deze dag was helemaal geweldig, Remko en ik, onze honden met alle puppy’s die we als frummetjes in onze handen hebben gehad. Wat wens je je nog meer? Wij niks en we hebben dan vandaag ook echt super genoten. Mensen bedankt voor jullie aanwezigheid en hopelijk hebben jullie net zo genoten als wij.

Update: klik hier voor de foto’s van deze dag in volledig formaat.