Gisteren hebben we nog wat leuke dingen gedaan. Nadat het vrouwtje thuis kwam van haar werk zijn we naar opa en oma geweest. Daar waren wij nog nooit geweest, maar dat mag de pret niet drukken. Toen we daar weg zijn gegaan kwamen we langs de school van de buurtvriendjes en buurtvriendinnetjes en toen zijn we daar maar uit de auto gestapt om hun van school af te halen. ‘S avonds hebben we nog een avontuur beleefd. We zijn met het vrouwtje naar de buren gegaan zodat wij konden kennis maken met een konijn, schildpadden en natuurlijk hun poezen; Brutus, Pluis en Storm. Die laatst is net als ik (Nagai) erg ondernemend en we gingen dus ook iedere keer bij elkaar kijken. Ik (Nyoko) vond het allemaal wel best, als Storm maar op een leuke afstand (50 cm) bleef.

Vandaag stond in het teken van afscheid nemen. Eerst zijn we naar Quinty en Moïse geweest (hun mama was gelukkig ook thuis) om een afschiedskroel te geven. Toen we thuis kwamen hebben we nog een keer in en met de puppytunnel gespeeld. Toen werd er aan gebeld, alle buurtvriendjes en buurtvriendinnetjes kwamen 1 voor 1 binnen samen met hun moeders. Van hun ellemaal kregen wij alle 2 een afscheidskroel en toen was het even rustig. Ja, even, dat lees je goed, we hebben misschien wel 10mintuten geslapen en toen waren we weer wakker. Spelen met het baasje, vrouwtje, tante Keiko, mama Rontu en zusje Miyuki dat was wat we liever deden.

‘S avonds was het weer tijd om samen met het vrouwtje de voordeur open te maken. Mariska kwam ook nog helemaal naar Breda om met ons te kroelen. Wat is er toch allemaal aan de hand dachten we, maar helaas we weten het niet. Ook hadden we sterk het gevoel dat we nog even bij mama Rontu moesten drinken dus dat hebben we ook nog maar gedaan.

Vrouwtje zegt dat we morgen wel weten waarom deze dag zo in het teken staat van ascheid nemen, maar we weten niet of we dit wel willen weten. We hebben zo’n raar gevoel in onze buikjes! Nu gaan we in ieder geval lekker slapen en morgen zien we weer wel.