Gisteren avond zijn wij (Nagai en Nyoko) zoals verteld mee naar de hondenschool geweest. Ik (Nyoko) vond het allemaal vreemd en heb dan ook iedere keer naast vrouwtje haar voeten gezeten (vrouwtje zegt dat ik heel druk bezig ben met alles te verwerken en daardoor soms wat rustig ben) Ik (Nagai) heb met heel veel vreemde honden kennis gemaakt of moet ik zeggen datik vriendjes gemaakt heb. Honden die een lange staart, flap oren, hoge poten of een super lange rug hadden, het maakte mij niet uit, ik wilde vriendjes worden. Ook hebben we even gekeken wat tante Keiko, mama Rontu en zusje Miyuki daar doen en we zeggen eerlijkdat lijkt ons geweldig. Van de leraar kregen we ook al een puppytargetstick waarmee we al zo vast wat konden gaan oefenen, teminste dat zei hij.

Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen, want om 6.30 uur hebben we even een plasje gedaan en toen zijn we terug naar het huisje van mama Rontu gegaan. Om 8.00 uur kwamen we weer tot leven en dit omdat we toen het vrouwtje ook tot leven was gekomen. Heel de ochtend hebben we gespeeld en soms kregen we even een wijze les van tante Keiko. Hier leer ik (Nagai) hoe ik onderdanig moet zijn en ook ik (Nyoko) weet nu hoe dat moet. Maar van Miyuki trekken we ons lekker weinig aan, want die is och niet de Shibabaas hier in huis. Hier ben ik (Nyoko) lekker met haar aan het stoeien.

Vanmiddag is er een vreemde man geweest die ons pijn heeft gedaan. Vrouwtje zei dat dit een man van de Raad van Beheer was en dat die ons een chip ging geven zodat ze weten wie wie is en wie bij wie hoort te wonen. Die man vertelde dat hij zulke mooie Shiaba’s niet vaak ziet en voor dat ik (Nagai) het wist gilde ik de hele Shibabende hier in huis bij elkaar. Een dikke spuit met daarin deze keer iest wat hard was ging in mijn schouder, maar het was ook weer gedaan voor ik er erg in had. Bij mij (Nyoko) stond de hele Shibabende dus erbij en hoefde ik niet te gillen, wel liet ik even een piepje van de schrik, maar dat was dan ook alles. Wel waren we erg onder de indruk van deze gebeurtenis en zijn lekker gaan rusten zodat we het sneller konden verwerken.

Met dat verwerken zijn we dus al klaar en hebben al weer lekker kunnen ravotten. Net hebben we lekker een wandeling gemaakt, nou ja wandeling we gingen net als de blaadjes door de lucht en er vielen allemaal dingen op ons lijfje waardoor toen we binnen kwamen we ierder keer onze beentje onder ons lijfje uit voelde glijden. Storm en regen was dat en vrouwtje vertelde dat we daar maar aan moeten wennen, want dat doet het in Nederland wel vaker. Straks gaan we nog even in de achtertuin een plasje doen en dan lekker het huisje van mama Rontu opzoeken om te slapen. Weltrusten, dat is wat vrouwtje iedere avond roept dus roepen wij het ook maar.