Vandaag zijn mijn puppy’s voor het eerst de grootte weide wereld in getrokken. Samen met het vrouwtje stapte ze zo rond een uur of 13.00 de auto in om naar de dierendokter te gaan. De autorit was goed verlopen vertelde het vrouwtje, tenminste als ze het huilen van Nagai niet mee teld. Vrouwtje zegt dat hij dit zeker 20 minuten vol heeft gehouden en toen was hij zo moe dat hij er maar mee stopte en dat was natuurlijk wel fijn voor het vrouwtje.

Bij de dierendokter aan gekomen mochten ze nog even een plasje doen op het veld en daarna gingen ze in de wachtruimte zitten tot ze binnen geroepen werden. Nou dit gebeurde netjes op de afgesproken tijd en door de dierendokter die mijn puppy’s al een keer eerder had gezien. Ze keek eens goed en schoot even in de lach, maar vond het prachtige Shiba’tjes die ze nog nooit eerder had gezien. Even later kwam ook even de dierendokter kijken die bij mij al de bloedproefjes had gedaan en die ging gelijk zitten kroelen met Nyoko. Na een korte verhuis naar een andere behandelkamer kreeg Nagai als eerste de aandacht. Alles werd na gekeken, hartje, longetjes, oogjes, oortjes, tandjes, haartjes, enz. en natuurlijk niet te vergeten zijn balletjes. Alles was oké, zelfs zijn balletjes zaten al op de goede plaats. Toen kwam daar het spuitje en Nagai zou geen echte Shibareu zijn als hij niet even zou gillen en dat heeft hij dan ook gedaan. Zo dat was dat, op naar Nyoko. Daar werd ook alles bij nagekeken en ook die werd gezond verklaard. Ook voor haar werd een spuitje klaar gemaakt en toen hoorde niemand wat, want een Shibateefje is echt geen watje, bijt even op haar tandjes en klaar is Nyoko. Dat dit allemaal zo gegaan is weet ik van het vrouwtje, want toen die weer thuis kwam met mijn puppy’s heb ik eens even tegen haar gezegd dat ze ze nooit meer zomaar mee mag nemen zonder mijn toestemming en toen vertelde ze dit hele verhaal.

Rond de klok van 17.00 uur werd het tijd voor een blokje om. Eerst werd mijn riempje om gedaan en daarna, wat zag ik daar, Nagai en Nyoko kregen ook een lijntje aan hun hasbandje. Jippieeee, we gaan met ze z’n drie’tjes wandelen. Ver kwamen we niet, want voor het eerst aan een riempje lopen is niet makkelijk en daarom heeft vrouwtje Nagai en Nyoko maar even naar het grasveld gedragen. Daar aan gekomen werd er gelijk geplast en konden we weer naar huis, waar die twee gelijk in slaap vielen. Keiko, Miyuki en ik zijn even later nog met z’n drie’tjes mee gemogen en toen hebben we echt een lekker stukje gewandeld.

Later op de avond kwamen Paul, Debby en Evy nog even op bezoek, ze waren zo geschrokken (omdat Nagai en Nyoko zo groot geworden waren) toen ze op deze web-log hadden gekeken dat ze mijn puppy’s weer eens van dicht bij kwamen bewonderen. Toen ze naar huis gingen heeft Evy nog even op haar manier met Nagai en Nyoko gekroeld. Dit deed ze op zo’n manier dat wij (Keiko, Rontu en Miyuki) er helemaal jaloers van werden, want zo willen wij ook wel een keertje op haar schootje liggen.