Om al de drukte te ontlopen heb ik (Rontu) tegenwoordig een hutje waar in kan schuilen. Dus dat is ook waar ik vandaag een hele poos heb gelegen, want na het feestje bij oma en opa van gisteren (oma was jarig) had ik vandaag wel rust nodig en die kleine meid (Miyuki dus) gaat maar door en door met klieren, dus was ik weg. Ik ben dan wel gewoon thuis hoor, maar ben moeilijk te vinden. De eerste keer dat ik daar lag waren baasje en vrouwtje me dan ook echt kwijt, want alleen het zwarte puntje van mijn neus was te zien, maar dat valt natuurlijk niet echt op als het donker is. Kijk maar eens waar ik mijn hutje heb.

Het is gewoon op onze hondenkamer, maar om er te kunnen gaan liggen moet je wel erg soepel zijn, want je moet helemaal door je pootjes zakken om dan met je buikje over de grond te glijden en dan kun je er pas in kruipen. Als je dit niet doet dan stoot je je hoofd en dat is niet fijn en ik spreek uit ervaring.

Vandaag heb ik dus hier regelmatig gelegen, Keiko en Miyuki waren heel de tijd in de tuin aan het ravotten, klieren en zonnen. Vrouwtje was heel de dag in de keuken bezig om taarten en hapjes klaar te maken. Baasje zat op zolder te werken. En ik lag in mijn hutje op de hondenkamer te luieren, want ik weet dat na het feestje van oma hier de dag later ook veel bezoek komt en dan moet ik wel uitgerust zijn. Nog even lekker liggen en dan ben ik er klaar voor om het bezoek dat komt om baasje te feliciteren met zijn verjaardag te begroeten bij de voordeur. Spelen doe ik met de kindjes en de oudjes geef ik een voor een een kroel en een aai en ik heb hun harten weer gestolen. Nou ga ik snel naar de voordeur, want er wordt gebeld. Dus we gaan nu feesten!!!