Jahooeeee, de rugzak kwam vanmorgen weer voor de dag en dat betekend hier dat we wat leuks gaan doen. Eerst gingen we met z’n alle in de auto en toen we stopte stapte baasje en vrouwtje uit en de raampjes werden open gedraaid, wij balen, want we weten dan dat we even in de auto moeten blijven. Even later kregen we toch nog een kroelbeurt van Michael en Mirjam, want daar waren baasje en vrouwtje even naar binnen gegaan om ze een cadeautje te geven voor dat mensenvriendje of mensenvriendinnetje dat bij Mirjam in haar buikje aan het groeien is. Ook wij vinden dat super, maar die knuffelpartij van ons volgt wel als het mensenvriendje of mensenvirendinnetje er echt is.

De auto werd weer gestart en weg waren we weer met z’n alle. Een klein uurtje later stopte we op een parkeerterrein en ja wel hoor, daar waren Khoda, Banshu, Tama en Miko en hun baasjes en vrouwtjes. Maar waar waren Simba en Ziggy en hun vrouwtje? Nou wist het baasje van Tama en Miko te vertellen dat die in de file stonden en er toch aan zouden komen, jooeepiieeeeee.

Een kwartiertje later waren we compleet en we konden gaan wandelen. Na een meter of vijftig gingen de riempjes uit en konden we ons lekker uitleven. Dat wij geen hoogtevrees hebben blijkt wel uit deze foto. Er lag een hoge berg boomstammen en voor we het wisten stonden we er samen met het vrouwtje bovenop. Toen wij en de rest van de waagshiba’s (Tama en Miko) en hun baasje ook weer veilig op de grond stonden zijn we weer verder gelopen. Meerdere keren zijn we langs meertjes gekomen, dus dat betekend plonzen en gek doen.

En ik (Miyuki) ben daar de beste in. Met als resultaat een lekker nat buikje, maar dat was wel lekker met het weer van vandaag.                                     Daarna werd het tijd voor een lekker snoepje en ons vrouwtje dacht daarbij aan alle hondjes, het leek de Shibavanger van de Utrechtse heuvelrug wel! vrouwtje had een vol zakje snoepjes bij en wij kregen er om de beurt eentje, teminste als we netjes gingen zitten en dat was voor sommige van ons wel moeilijk hoor.

We waren er bijna allemaal, want als je goed telt tel je zeven Shiba hondjes bij het vrouwtje in de buurt. Voor mij (Rontu) was het nog wel erg vermoeiend, maar dat mocht de pret niet drukken en onderweg ging ik af en toe gewoon lekker wat uitrusten.

Nadat we de wandeling gelopen hadden gingen we samen met de baasjes en vrouwtjes lekker op een terrasje zitten. Wij kregen daar van de baasjes van Khoda en banshu een lekker bordje vol hamburgers, worstjes en spekjes, die op de BBQ hadden gelegen. Vrouwtje vond het niet slim dat we die al gingen opeten en heeft ze dus bewaard voor thuis. We zullen ze van de week wel krijgen als ze zelf ook aan het BBQ-en zijn, dat is wel zo gezellig. Al met al was deze dag weer geweldig gezellig!

En weet je wat het leukste is er is weer veel gesproken over Zwitserland en als wij het goed begrepen hebben duurt het allemaal niet zo lang meer of we zitten weer in dat mooie land met die hoge bergen.